ผมมีระบบเจ้าเมือง-บทที่ 1530 การมาของครึ่งเทพ

โดย  NNewnovel

ผมมีระบบเจ้าเมือง

บทที่ 1530 การมาของครึ่งเทพ

บทที่ 370 : อี้เหรินเหมือนความฝัน ฝนโปรยปราย


"ตั้งแต่ที่กระหม่อมช่วยท่านฝานเข้ารับตำแหน่งที่ปรึกษาในหน่วยทรัพยากร ก็พบปัญหาสามข้อ"


"ข้อแรก ปัญหาประชากร"


"ตั้งแต่ก่อตั้งเมืองหมิงประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวเมืองที่อพยพ เชลยและพวกลี้ภัย 150,000 คน ”


"คนเหล่านี้ต่างหลั่งไหลเข้ามาส่วนใหญ่เป็นวัยรุ่น และผู้ชายส่วนใหญ่ก็เป็นเชลยที่ซื้อกลับมาอีกสามหมื่นคน ทำให้อัตราส่วนของชายหญิงในเมืองไม่สมดุลกันอย่างรุนแรง"


"กระหม่อมได้รับรายงานจากแม่ทัพเฉินหยางหลายครั้ง ว่ามีการต่อสู้เพื่อแย่งชิงหญิงสาว และการต่อสู้ครั้งใหญ่เกิดขึ้นทุกวัน หากเป็นเช่นนี้เกรงว่าจะเกิดปัญหาขึ้น..."


หลี่มู่ฟานขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเช่นนั้น นี่เป็นจุดที่เขาประมาท หลังจากครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งแล้วกล่าวว่า "ท่านมีแผนการที่ดีหรือไม่? ”


"เดิมทีการบุกโจมตีเมืองสุริยันจันทราย่อมสามารถคลี่คลายได้ง่ายๆ เพียงแต่เผ่าวิญญาณบุกเข้ามา บุรุษทุกคนในเมืองหมิงล้วนสวมเกราะและออกไปสู้รบ ”


"ตอนนี้ทั้งเมืองผู้หญิงขาดแคลน กระหม่อมไม่มีวิธีที่ดีเลย..."


"สิ่งที่ท่านคิดไปคิดมาก็เพื่อแผนการใหญ่ร้อยปีของเมืองหมิง ข้ามีความคิดเรื่องหนึ่ง"


ซุนหยูกล่าวด้วยความยินดีว่า "ได้โปรดพูดออกมาให้กระหม่อมฟังสักนิด" ”


หลี่มู่ฟานยิ้มและกล่าวว่า "ตั้งแต่สมัยโบราณเรื่องชายหญิงเป็นหยินและหยางที่สงบสุข กองทัพของเราจะจับผู้หญิงต่างเผ่าได้นับไม่ถ้วน หากเราเปิดหอนางโลม ตราบใดที่พวกเขามีเงินเขาก็สามารถมีความสุขกับผู้ชายและผู้หญิงได้ ”


"นี่..."


"ท่านอ๋อง แม้นี่จะบรรเทาลงได้ แต่ก็ไม่ใช่วิธีรักษา" ”


หลี่มู่ฟานหัวเราะฮ่าๆ "ไม่เป็นไร แค่นี้ก็จัดการไปเอง แต่เรื่องนี้ไม่ควรให้ทางการออกหน้า พวกท่านจงคิดหาวิธีออกมา" ”


"นอกจากนี้ ห้ามมิให้สตรีเผ่ามนุษย์ทำเช่นนี้ หากพบว่าทำทั้งครอบครัวจะถูกเนรเทศเข้าไปในเทือกเขาที่พลัดพราก"


"กระหม่อมรับคำสั่ง!"


หลี่มู่ฟานกล่าวต่อว่า "ในโลกที่วุ่นวายนี้ประชากรมีค่าที่สุด พวกเราต้องส่งเสริมให้ประชาชนมีบุตร! ”


"เอาอย่างนี้แล้วกัน ปล่อยให้พวกเขาสืบพันธุ์ออกกฎให้ ประชาชนมีบุตรมากกว่าสองคน ทางการมีหน้าที่เลี้ยงหนึ่งคน หากให้กำเนิดสามคนก็จะเลี้ยงไว้สองคน และรางวัลก็จะเป็นเหรียญทองด้วย"


ดวงตาของซุนหยูเป็นประกาย "ท่านอ๋องทรงปรีชาสามารถ กระหม่อมจะรีบไปจัดการทันที" ”


"อืม แล้วคำถามที่สองล่ะ?"


"รายงานท่านอ๋อง แคว้นหมิงของเรามีขนาดพอแล้ว แม้ว่าท่านอ๋องจะตั้งหน่วยงานไว้หกหน่วย แต่ก็ไม่ได้แบ่งตำแหน่งขุนนาง เมื่อขยายใหญ่ขึ้น ขุนนางทุกหน่วยและเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นก็จะเพิ่มมากขึ้น"


"กระหม่อมแนะนำให้ตั้งตำแหน่งขุนนางแต่เนิ่นๆ กำหนดผู้ผู้คนตามลำดับตำแหน่งขุนนาง"


หลี่มู่ฟานพยักหน้าและกล่าวว่า "เรื่องนี้เป็นเรื่องเร่งด่วนมาก อีกทั้งพวกเรายังต้องปกครองเมืองสุริยันจันทราอีกด้วย" ”


"กระหม่อมรับคำสั่ง"


"คำถามที่สามของกระหม่อมเป็นเรื่องของพระองค์"


เมื่อเห็นสีหน้ากระอักกระอ่วนของหลี่มู่ฟาน แล้วคุกเข่าลงแล้วกล่าวว่า "ท่านอ๋อง บุตรของท่านในอนาคต จะเป็นพื้นฐานของแคว้น! ”


"ตอนนี้ท่านฝานและองค์หญิงเสวี่ยอยู่กันหมด กระหม่อมแนะนำให้หลังจากบุกเมืองสุริยันจันทราแล้ว ให้จัดพิธีแต่งงานทันที เพื่อรักษาความปลอดภัยประเทศ!"


หลี่มู่ฟานลูบจมูกและกล่าวว่า "เอาล่ะ ข้าจะพิจารณาเรื่องนี้อีกครั้ง! ”


"ท่านอ๋อง..."


หลี่มู่ฟานโบกมือและกล่าวว่า "ข้าเข้าใจแล้ว ข้ายังมีธุระต้องทำ ข้าขอตัวก่อน" ”


ก่อนที่เขาจะพูดจบ เขาก็หายตัวไป


ซุนหยูถอนหายใจเบาๆ มุมปากเผยรอยยิ้มขมขื่นออกมา


เขามองไปที่ทะเลสาบสีฟ้าครามนี้และไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี


"ทะเลสาบเมิ่งอวี่ ทะเลสาบเมิ่งอวี่..."


"อี้เหรินเป็นเหมือนความฝัน ฝนโปรยปรายลงมา ท่านอ๋อง มีผู้หญิงมากมายอยู่ต่อหน้าท่าน ทำไมท่านถึงต้องดื้อรั้น..."

รีวิวจากผู้อ่าน

กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว