ตรวจสอบอีเมล์
เราได้ส่งอีเมล์แจ้งรายละเอียด
การแจ้งชำระเงินไปถึงท่าน
การแจ้งชำระเงินไปถึงท่าน
บทที่ 900 ไม่ทันสู้ก็ล่าถอย
ชายเผ่าจิ้งจอกมารแค่นเสียงบอก “ในเมื่อพวกเจ้าต้องการทำลายเผ่าตนเอง เช่นนั้นก็อย่ามาโทษเราแล้วกัน!”
เขาสะบัดมือก่อนบอก “เดินทัพ!”
ทัพจิ้งจอกมารมากกว่าล้านนายเดินหน้า โดยมีม่านแสงสีดำนั้นขยับตาม ชวนให้ผู้คนนึกหวาดหวั่นในใจ
หลังครุ่นคิดครู่หนึ่ง หลี่มู่ฟานจึงบอก “พี่ฉิน บอกผู้อาวุโสซูเหยาว่าข้าจะปล่อยทัพแมลงบินขึ้นไปลองเชิงก่อน”
ว่าจบเขาก็หันไปบอกอู่ซงที่อยู่ข้าง ๆ “แม่ทัพรอง ท่านนำทัพแมลงออกไปสำรวจก่อน”
อู่ซงยินดีเมื่อได้รับคำสั่ง เขานำทัพแมลงกว่า 30,000 ตัวออกไปทันที
แมลงฝูงใหญ่ในป่ามุ่งหน้าไปทางม่านแสงสีดำนั้น เมื่ออยู่ในระยะ 2 ลี้ ลูกธนูมากมายก็พุ่งออกมาจากม่านแสงตรงเข้ามาหาพวกมันอย่างมืดฟ้ามัวดิน!
“สวบ ๆๆ...”
เสียงแหวกอากาศดังขึ้นระรัว ทัพแมลงบาดเจ็บไปบางส่วน หากแต่เพราะแมลงตัวเล็ก การถูกโจมตีด้วยธนูจึงไม่ได้ส่งผลกระทบมากนัก
ดูเหมือนเผ่าจิ้งจอกมารจะรู้ว่าเกิดความผิดพลาดขึ้น สายฝนธนูถูกสาดออกมาเพียงไม่นานก็ถูกแทนที่ด้วยห่าลูกเพลิงบนฟากฟ้า!
ลูกเพลิงมารเป็นอันตรายต่อทัพแมลงอย่างยิ่ง เมื่อทัพแมลงถูกลูกเพลิงเผามอดไหม้ พวกมันครึ่งหนึ่งตายในทันที
อู่ซงขี่ม้าแดงเพลิงรีบพุ่งตรงเข้าไป ความแข็งแกร่งของเขาอยู่ในขอบเขตหลอมร่างกายขั้นสมบูรณ์ การหลบหลีกจึงไม่ใช่ปัญหาแต่อย่างใด
เมื่อเขามาถึงก็เบนทิศทางของลูกธนูเหล่านั้นและส่งพุ่งกลับไปในคราวเดียว!
“เคร้ง!”
เสียงสะท้อนดังขึ้น ลูกธนูเหมือนกระแทกกับกำแพงเหล็กและเด้งออก แต่ไม่สามารถทำลายล้างได้
เขาขมวดคิ้วขณะใช้ดาบฟาดลูกเพลิง ก่อนใช้หลังมือส่งลูกธนู 3 ดอกกลับไป
ครั้งนี้เขาใช้กำลังทั้งหมดของตน “เคร้ง ๆๆ!” สิ้นเสียง 3 ครั้ง จุดสีขาวทิ้งรอยเอาไว้บนม่านแสงนั้น ทว่ามันฟื้นฟูตัวได้อย่างรวดเร็ว
หลังทดลองมาหลายครั้งและได้ผลลัพธ์คล้ายเดิม อู่ซงรู้ว่าตนเองไม่อาจทำลายเกราะป้องกันนี้ได้ด้วยตนเอง เขาจึงรีบหันหัวม้ากลับไปโดยไม่สนใจทัพแมลง แต่ตะบึงมุ่งหน้าไปทางกองทัพ
ลูกเพลิงยังคงร่วงหล่นจากท้องฟ้า จำนวนนักเวทภายในม่านแสงนั้นมีไม่น้อย ทัพแมลงถูกฆ่าก่อนจะไปถึงเกราะม่านแสงนั้นเสียด้วยซ้ำ
ณ ทัพปีกขวา อู่ซ่งปาดเหงื่อขณะรายงานอย่างนอบน้อม “ข้าไร้ความสามารถ ล้มเหลวในการทำลายเกราะป้องกัน ฝ่าบาทได้โปรดลงโทษข้าด้วยพ่ะย่ะค่ะ”
หลี่มู่ฟานยิ้มบอก “เจ้าทำได้ดีแล้ว ไปพักก่อนเถิด”
ซูฉินนิ่วหน้าก่อนเอ่ย “มู่ฟาน เกราะม่านแสงนี้ยากทำลาย ท่านต้องการให้ข้าบอกท่านแม่ว่าให้ปรมาจารย์วิญญาณพลังจิตลงมือหรือไม่?”
หลี่มู่ฟานส่ายหน้าและกล่าว “ปรมาจารย์วิญญาณพลังจิตเป็นเสาหลัก ไม่สามารถให้มาเปลืองแรงที่นี่ได้ นอกจากนี้ยังทำให้ฝ่ายตรงข้ามส่งปรมาจารย์วิญญาณพลังจิตออกมาด้วย ซึ่งมันไม่เป็นผลดี”
“แต่หากท่านปล่อยให้พวกเขากดดันเราต่อไป...”
หลี่มู่ฟานเหลือบมองนางก่อนกล่าวพร้อมส่งยิ้ม “พี่ฉิน ดูสิ ม่านแสงนี้แข็งแกร่ง แต่กลับเคลื่อนไหวช้า เมื่อครู่อู่ซงยิงธนูกลับไปทดสอบแล้ว มันก็ไม่สามารถทำลายได้เลย”
“แจ้งผู้อาวุโสว่าให้ค่อย ๆ ถอยทัพ ข้ามีหนทางทำลายมันอยู่”
ซูฉินมั่นใจในตัวเขา เมื่อได้ยินเช่นนั้นนางจึงหยิบจดหมายม้วนไม้ไผ่ออกมา ก่อนส่งกระแสจิตและเริ่มส่งสารทันที
ไม่นานทัพร่วมก็เริ่มถอยทัพ
ปรมาจารย์ที่เฝ้ามองการต่อสู้อยู่ห่าง ๆ ต่างพากันส่ายหน้า ข่ายเถอหลินกล่าวเสียงเรียบ “ไม่ทันสู้ก็ล่าถอย ข้าคิดว่าการต่อสู้ครั้งนี้เผ่าจิ้งจอกสวรรค์คงตกเป็นรอง”
เถอหย่าเคอยิ้มบอก “หากไม่มีหลี่มู่ฟานข้าคงเห็นด้วยกับเจ้า”
“ดูสิ มีคนผู้นี้อยู่ที่นี่ ย่อมไม่ใช่เรื่องธรรมดา”
ข่ายเถอหลินพ่นลมเบา ๆ ก่อนจับจ้องไปยังชายหนุ่มท่าทางใจเย็น
ท่ามกลางสมรภูมิรบ ทัพจิ้งจอกมารยังคงเดินหน้าข่มขวัญ เมื่อเห็นว่าใกล้ได้ระยะแล้วหลี่มู่ฟานจึงออกคำสั่ง “อาเฉียง ส่งระเบิดเวลาออกไป”
“ตู้ม!”
เสียงระเบิดดังขึ้นกลางอากาศ ตามมาด้วยเสียงร้องอึกทึกครึกโครมห่างออกไป
ดาวน์โหลด Mobile App ได้ที่
ดาวน์โหลด Mobile App ได้ที่
เพื่อทำให้ประสบการณ์การใช้เว็บของคุณดียิ่งขึ้น และเลือกเนื้อหาที่เหมาะสมกับคุณอย่างได้อย่างส่วนตัว ท่านสามารถอ่านนโยบายคุกกี้เพิ่มเติมได้ที่นี่
กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว