ผมมีระบบเจ้าเมือง-บทที่ 420 : แม่ทัพผู้กล้าหาญมีมากมาย

โดย  NNewnovel

ผมมีระบบเจ้าเมือง

บทที่ 420 : แม่ทัพผู้กล้าหาญมีมากมาย

บทที่ 1660 มหาสงครามเริ่มต้นขึ้น

สายลมพัดกระหน่ำกลางอากาศ หลังจากที่พยายามกลืนกินกันครู่หนึ่ง พลังอันน่าสะพรึงกลัวทั้งสองก็กลับคืนสู่ความว่างเปล่า

นี่เป็นเพียงการลองเชิง นักพรตเต๋าเห็นว่าเขาไม่สามารถกำจัดมหาปราชญ์เผ่าปีศาจได้ จึงตะคอกออกอย่างเย็นชา “ตามกฎตั้งแต่โบราณกาล เราจะตัดสินกันในเก้าสวรรค์ชั้นฟ้า!”

หลังกล่าวเช่นนั้นเขาก็ทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้าและหายตัวไปในพริบตา

นักปราชญ์ทั้งสองมองหน้ากัน ก่อนมองเห็นความเคร่งขรึมในดวงตาอีกฝ่าย แต่ตอนนี้หากปฏิเสธการต่อสู้คงทำให้กองทัพสูญเสียขวัญกำลังใจ แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าอันตราย แต่พวกเขาก็คงต้องฝืนใจทำเท่านั้น

ปราชญ์ปีศาจชราตะคอกเสียงดัง “เจ้าโจรเฒ่า ข้าจะสังหารเจ้าให้ดู!”

สิ้นเสียง มหาปราชญ์เผ่าปีศาจทั้งสองก็บินตามขึ้นไปบนท้องฟ้า

ด้านล่าง ผู้อาวุโสสำนักวิหคผันพยักหน้าอย่างพร้อมเพรียง ชายวัยกลางคนคนหนึ่งตะโกนขึ้นอย่างเย็นชา “วันนี้แหละ ข้าจะกำจัดพวกเจ้าตำหนักมารสวรรค์!”

“ฆ่าพวกมันให้สิ้นซาก!”

“ฆ่ามัน!”

ศิษย์สำนักวิหคผันบนท้องฟ้าพุ่งตัวนำกองทัพออกไป ขณะที่ปราชญ์ปีศาจที่เหลืออยู่ของตำหนักมารสวรรค์ต่างก็ไม่ได้นิ่งดูดาย ในหมู่พวกเขาใครคนหนึ่งตะโกนสั่ง “ฆ่าพวกมัน!”

“ฆ่าเจ้าพวกมนุษย์ให้สิ้น!”

“ฆ่ามัน!”

ทันใดนั้นแสงหลากสีสันบินปะทะกันอย่างดุเดือด กองกำลังทั้งสองฝ่ายหลั่งไหลเข้าหากันจนกลายเป็นหนึ่งเดียวในพริบตา!

ด้านล่าง เหลียงจ้านเทียนผู้เป็นจักรพรรดิจักรวรรดิต้าเหลียงได้เดินทางมาด้วยตัวเอง ทันทีที่เขาดีดนิ้ว กองทัพต้าเหลียงที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีก็พุ่งตัวออกไปด้านหน้าและเข้าสู่สนามรบอย่างรวดเร็ว!

ผู้คนจากเผ่าปีศาจล้วนแข็งแกร่ง เมื่อเห็นภาพฉากดังกล่าว พวกเขาทั้งหมดก็พุ่งตัวออกไปโดยไม่ต้องสั่งการ

กระแสน้ำขนาดใหญ่สองสายสาดซัดเข้าหากัน มหาสงครามที่สั่นสะเทือนพิภพได้เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ!

หลี่มู่ฟานยืนตระหง่านบนยอดเขาพลางเอามือไพล่หลัง เขามองดูการต่อสู้นองเลือดเบื้องล่างและอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย

เนิ่นนานหลายปี ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้นำกองทัพออกไปสู้รบทั่วทุกหนแห่งเป็นเวลานานหลายปีแล้ว

แต่ตอนนี้จักรวรรดิของเขาไม่ได้เล็กและไม่สามารถหุนหันพลันแล่นได้อีกต่อไป ก่อนที่เขาจะกล่าวคำเสียงเคร่งขรึม “อาฝู ตอนนี้กองทัพของเราอยู่ที่ไหน?”

เอเวอลีนหัวเราะคิกคักและตอบกลับ “นายท่าน ข้าจะลืมสิ่งที่ท่านสั่งการได้อย่างไร ตอนนี้กองทัพกำลังซุ่มอยู่ในป่าทึบห่างออกไป 30 ลี้ ตราบใดที่ท่านออกคำสั่ง พวกเขาจะโจมตีทันที!”

“ดี!”

หลี่มู่ฟานยิ้มบาง “เรามาดูความสนุกกันก่อนเถอะ”

สิ้นเสียง เขาก็หันกลับไปมองยังสนามรบขณะคาดเดาว่าใครจะเป็นผู้พิชิตสงครามทำลายล้างโลกครั้งนี้

เผ่าพันธุ์มนุษย์และเผ่าพันธุ์ปีศาจต่างก็เป็น 1 ใน 10 เผ่าพันธุ์โบราณ แต่ต้องบอกว่าพรสวรรค์ทางกายภาพของเผ่าพันธุ์ปีศาจนั้นโดดเด่นอย่างมาก บ่อยครั้งที่ฐานพลังขอบเขตเดียวกัน อาจต้องใช้ทหารมนุษย์ราว 2 ถึง 3 คนจึงจะสามารถขัดขวางเผ่าปีศาจ 1 ตนได้

หลังจากมหาสงครามดำเนินไปครู่หนึ่ง เห็นได้ชัดว่าเผ่าปีศาจค่อยๆ ได้เปรียบด้านความแข็งแกร่งและความกล้าหาญในช่วงแรก ก่อนจะที่จะถูกเผ่าพันธุ์มนุษย์ไล่ตามทันอีกครั้ง

แม้พวกเขาจะไม่ได้มีร่างกายที่แข็งแกร่งเหมือนเผ่าปีศาจ แต่ทหารมนุษย์มีความสามัคคีและร่วมมือกันต่อสู้อย่างเป็นระเบียบ

ทหารมนุษย์ 7 คนรวมตัวกันเป็นกลุ่ม โดยแบ่งเป็น 2 คนถือโล่ 2 คนถือดาบ และ 3 คนถือหอก

หลี่มู่ฟานได้รับชมกลยุทธ์ของพวกเขาด้วยตาตัวเอง ทหารกระทิงเถื่อน 3 ตนกำลังเผชิญหน้ากับกลุ่มทหารมนุษย์ ทหารโล่ที่แข็งแกร่งรับขวานใหญ่ของทหารปีศาจด้านหน้า ทหารถือดาบคอยก่อกวนจากด้านหลัง ส่วนท่าสังหารที่แท้จริงก็คือพลหอกทั้งสาม

หลังจากที่ทหารโล่ปิดกั้นการโจมตีอันทรงพลัง พลหอกทั้งสามก็เหวี่ยงคมหอกออกไปพร้อมกัน เล่มหนึ่งเจาะศีรษะ เล่มหนึ่งเจาะหน้าอก และอีกเล่มหนึ่งเจาะร่างกายส่วนล่าง

และสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ พวกเขาไม่สามารถล่าถอยออกไปได้ เพราะพลดาบสองคนคอยขัดขวางอยู่

ภายใต้การปิดล้อมดังกล่าว ปีศาจกระทิงเถื่อนถูกปลิดชีพทันที ส่วนปีศาจกระทิงเถื่อนอีก 2 ตนล้วนมีชะตากรรมไม่ต่างกัน พวกเขาถูกเจาะทะลวงจนเลือดสาดกระเซ็น

รีวิวจากผู้อ่าน

กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว