ตรวจสอบอีเมล์
เราได้ส่งอีเมล์แจ้งรายละเอียด
การแจ้งชำระเงินไปถึงท่าน
การแจ้งชำระเงินไปถึงท่าน
บทที่ 340
ทางเลือก
เมื่อเดินไปถึงผนัง หลี่มู่ฟานก็พบว่ามีจุดนูนขึ้นมาเล็กน้อย เขากดเบาๆ และเสียงแปลกๆก็ดังออกมาจากภายในกำแพง และค่อยๆเผยให้เห็นรูกุญแจ
เขายิ้มเล็กน้อย ภายใต้การจ้องมองของเหล่าสตรี เขาเสียบกุญแจไม้เขียวเข้าไป!
"กร๊อบ!"
ขณะที่เขาหมุนกุญแจ ม่านแสงก็ค่อยๆ ถอยออกไป...
"ไม่!"
โม่ชิงหลานทรุดตัวลงนั่งกับพื้น ดวงตาของนางเต็มไปด้วยน้ำตา หญิงสาวทั้งห้าที่อยู่ด้านหลังนางต่างมองหลี่มู่ฟานด้วยความหวาดกลัว
หลี่มู่ฟานมองไปยังถ้ำที่อยู่ด้านหลังม่านแสง ดวงตาของเขาเป็นประกาย
ต้นไม้ขนาดเล็กสูงครึ่งตัวคนมีผลไม้สีขาวอยู่ลูกหนึ่ง ปราณจิตวิญญาณเข้มข้นเป็นพิเศษ
"ต้นผลหยางบริสุทธิ์!"
เขาหัวเราะและไม่สนใจผู้หญิงคนอื่น ๆ เขาเดินตรงไปหาพวกเขา!
แต่เมื่อเขาสัมผัสต้นไม้ผลไม้คิ้วของเขาก็ขมวดเข้าหากัน
"ต้นไม้ต้นนี้ถูกคนหลอมละลาย?"
สมบัติอัจฉริยะเช่นนี้ เมื่อถูกหลอมละลายแล้ว จะต้องใช้เวลาในการลบตราที่เจ้านายคนก่อนทิ้งไว้เบื้องหลัง
หากฝืนขุดออกไป ก็จะเหี่ยวเฉาในทันที ราวกับถูกผนึกไว้ชั้นหนึ่งก็มิปาน
ในตอนนี้ เขาไม่มีเวลามากในการหลอมกลั่น
เขามองโม่ชิงหลาน แล้วพูดเสียงเข้มว่า "ปลดผนึกออก" ”
โม่ชิงหลานกัดริมฝีปากล่างของนาง แล้วส่ายหน้าน้อยๆ แล้วกล่าวว่า "ของที่พี่ชายหลอมกลั่น ข้าไม่มีความสามารถเช่นนี้ ”
"จริงเหรอ?"
หลี่มู่ฟานแสยะยิ้มและปรากฏตัวอยู่ด้านหลังนางและคว้าข้อมือของโม่ชิงหลานไว้
โม่ชิงหลานดิ้นรนอย่างรุนแรง เอ่ยอย่างตื่นตระหนก "เจ้า... เจ้าจะทำอะไร! ”
ด้วยพลังอันมหาศาลของหลี่มู่ฟาน นางไม่สามารถหลุดพ้นจากเงื้อมมือได้ เขาขมวดคิ้วอยู่ชั่วครู่ แต่ไม่นานเขาก็คลายออก
"โม่ชิงหลาน ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะเป็นร่างไม้เขียวขจีเช่นกัน หากรออีกไม่กี่ปี พลังบำเพ็ญเพียรของเจ้าอาจจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วก็ได้"
"น่าเสียดายที่ตอนนี้เจ้าเป็นเพียงเชลยของข้าเท่านั้น"
พูดจบ เขาก็ชี้นิ้วไปที่มือเล็กๆ ของโม่ชิงหลาน หยดโลหิตหยดหนึ่งพุ่งออกมา แล้วดีดตัวลงบนต้นไม้ผล
ทันใดนั้นแสงก็สว่างวาบขึ้นบนต้นไม้ผลไม้และควันสีเขียวก็สลายหายไป
เมื่อเห็นเช่นนี้ หลี่มู่ฟานก็เผยรอยยิ้มออกมา เขาปล่อยโม่ชิงหลานและขุดต้นไม้ผลไม้ออกมาอย่างระมัดระวัง
ในระหว่างกระบวนการนี้ผู้หญิงหลายคนไม่ได้พยายามที่จะหลบหนีภายใต้การปราบปรามทั้งหมดการหลบหนีจะทำให้ตัวเองตายได้เร็วขึ้น
โม่ชิงหลานขบกรามแน่นและเดินไปด้านหลังหลี่มู่ฟาน "ท่านผู้อาวุโส แหวนปราณวิญญาณวงนี้ท่านสามารถเก็บต้นไม้ผลไม้เอาไว้ได้ ได้โปรดปล่อยพวกเราไป..."
"แหวนปราณวิญญาณ?"
นี่เป็นของดี วัตถุชิ้นนี้ถูกสร้างขึ้นจากหินวิญญาณระดับสูงผสมกับหินมิติ นอกจากจะสามารถใส่ของที่ตายแล้ว ยังสามารถใส่สิ่งมีชีวิตลงไปได้ ขอเพียงปราณจิตวิญญาณเพียงพอ ปล่อยออกมาไม่กี่ปีก็ยังสามารถกระโดดโลดเต้นได้!
"อืม"
หลี่มู่ฟานอารมณ์ดีอย่างมาก หลังจากเก็บต้นไม้ผลไม้เสร็จ เขาก็กวาดสายตามองไปทั่วถ้ำ หลังจากแน่ใจว่าไม่มีอะไรผิดพลาด หลี่มู่ฟานก็มองไปที่โม่ชิงหลาน
สตรีนางนี้อายุเพียงยี่สิบแปดปี โดดเด่นตระหง่านแต่ยามนี้ แม้นางจะแสร้งทำเป็นสงบนิ่ง แต่ความหวาดกลัวในส่วนลึกของดวงตาก็ยังมิอาจปกปิดได้
หลี่มู่ฟานรู้สึกขบขันเล็กน้อย แต่ตอนนี้เขาเป็นบัณฑิตร่ำไห้
"ข้ากับพี่โม่ก็เคยต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กันมาก่อน ดูจากหน้าเขาแล้ว ตอนนี้ข้าจะให้ทางเลือกเจ้าสองทาง ”
"ข้อแรก เซ็นสัญญานายบ่าว แล้วเป็นสาวใช้ของข้า ข้าจะคืนต้นผลหยางบริสุทธิ์ให้"
"อย่างที่สอง ข้าจะส่งพวกเจ้าออกไปจากที่นี่ แต่เจ้าต้องแบ่งปราณต้นไม้เขียวขจีออกจากร่างกายครึ่งหนึ่ง นับแต่นี้ไปก็จะไม่ติดค้างกัน"
ดาวน์โหลด Mobile App ได้ที่
ดาวน์โหลด Mobile App ได้ที่
เพื่อทำให้ประสบการณ์การใช้เว็บของคุณดียิ่งขึ้น และเลือกเนื้อหาที่เหมาะสมกับคุณอย่างได้อย่างส่วนตัว ท่านสามารถอ่านนโยบายคุกกี้เพิ่มเติมได้ที่นี่
กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว