สำหรับคนภายนอกแล้ว การได้แต่งงานกับยอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนแห่งปีศาจเป็นเรื่องที่น่ายินดี แต่ว่าเขาเข้าใจลูกสาวของตัวเองดี
หล่อนไม่ต้องการที่จะแต่งงานกับผู้ชายที่ตัวเองไม่ได้รัก
ด้วยคำพูดเช่นนี้
นางต้องสมัครใจจะตายแน่!
อีกทั้ง.....นาง....เพียงอยากจะพบมารดาเท่านั้น
เสือดาวหมื่นผีกำหมัดแน่น หากแต่ในใจรู้สึกไร้เรี่ยวแรง ตอนนี้เขาทั้งโกรธ เกลียดความอ่อนแอของตัวเอง
แค้นใจนักที่ตนไม่สามารถปกป้องลูกสาวได้แม้แต่น้อย
โกรธแค้นอย่างที่สุด!
........
“สามวันหลังจากนี้จะเป็นงานแต่งงานของนายน้อยเผ่าเสือโคร่ง”
“ชนเผ่าปีศาจที่อาศัยอยู่ในดินแดนปีศาจทั้งหมดต่างก็พากันเข้าร่วมงาน”
“ฮ่า ฮ่า!!! นี่ถือเป็นเรื่องที่น่ายินดีของดินแดนปีศาจเลยนะ ถึงตอนนั้นจะซัดเหล้าสักกี่ไหดีนะ”
“ส้าวหู่ถือว่าเป็นยอดฝีมือที่เก่งกาจที่สุดในดินแดนปีศาจ งานแต่งของเขาข้าต้องไปร่วมอย่างแน่นอน”
“จะส่งมนุษย์ไปเป็นเครื่องบรรณาการสักกี่คนดีนะ”
.........
ชนเผ่าทั้งหลายที่อาศัยอยู่ในดินแดนปีศาจต่างก็ตอบรับเข้าร่วมงานแต่งในครั้งนี้
ทุก ๆ คนในดินแดนปีศาจต่างก็พากันพูดถึงเรื่องนี้ ส่วนใหญ่จะเป็นเผ่าเสือดาวป่า
เผ่าเสือโคร่ง เป็นเผ่าที่เข้มแข็งที่สุดในดินแดนปีศาจ หากนายน้อยยอดฝีมือของเผ่าเสือโคร่ง ต้องตาสาวคนใดแล้วล่ะก็ นางคนนั้นก็จะโชคดีไปตลอดชีวิตเลยล่ะ
แต่ว่า สตรีคนหนึ่งหาได้คิดเช่นนั้นไม่
ที่กระโจมของเผ่าเสือโคร่งที่มีทหารเฝ้ารักษาการอย่างแน่นหนา
ภายในกลับมีของระเกะระกะเรี่ยราด ทั้งเสื้อผ้า ที่นอน แล้วก็เงินทองทั้งหลายต่างเรี่ยราดอยู่เต็มพื้น โต๊ะเก้าอี้ก็ล้มคว่ำระเนระนาด
สมิงสาวระเบิดอารมณ์ออกมาอย่างบ้าคลั่ง เท้าข้างหนึ่งก็เตะไปที่เตียงนอนจนล้มคว่ำ ตะโกนว่า
“ส้าวหู่ ปล่อยข้าออกไป ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้! ข้าไม่อยากแต่งงานกับเจ้า ข้าไม่อยากแต่ง ข้าไม่ต้องการ!!”
ระหว่างที่พูดสมิงสาวก็รวบรวบพลังทั้งหมด แล้ววิ่งออกไปทางหน้าค่าย
“ตุ๊บ!”
นางชนกับร่างของส้าวหู่ที่กำลังเดินเข้ามาในกระโจมพอดี
ส้าวหู่ใช้มือจิกไปผมของสมิงสาวแล้วลากมาไว้ที่เตียง พร้อมกับจ้องด้วยสายตาที่เหี้ยมเกรียม พูดว่า
“แม่แมวน้อย ช่วยมีมารยาทกับข้าสักหน่อยนะ ถ้าไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าข้าไม่เตือนนะ”
“ถุย!”
สมิงสาวถุยเลือดใส่หน้าส้าวหู่
“เลวทรามที่สุด!”
“เพี๊ยะ!”
ตบไปหนึ่งฉาด
แววตาเหี้ยมเกรียมของส้าวหู่จ้องเขม็ง ทั้งยังข่มขู่ว่า
“ถ้าไม่เป็นเพราะว่าข้าชอบพอเจ้า ป่านนี้ข้าฆ่าเจ้าไปแล้ว”
ระหว่างที่พูด
มันใช้แรงทั้งหมดจัดการให้สมิงสาวหมอบลงไปที่พื้น พร้อมทั้งกล่าวว่า
“แม่แมวสาว เจ้าฟังข้าให้ดี ๆ นะ ตอนเทียบเชิญได้ส่งไปให้กับทุก ๆ เผ่าแล้ว
สามวันหลังจากนี้ก็จะเป็นงานแต่งงานของพวกเรา รบกวนช่วยมีมารยาทกับข้าด้วย ไม่เช่นนั้น...
ข้าก็จะใช้กำลังทั้งหมดที่มี เข้าบดขยี้ทั้งพ่อและก็เผ่าของแกให้ราบเป็นหน้ากลองเลย!”
“ข้าส้าวหู่พูดคำไหนคำนั้น!”
“ข้าไม่ต้องการแต่งกับแก ข้าไม่.......”
สมิงสาวพยายามดิ้นรน แต่เมื่อได้ฟังคำพูดของส้าวหู่แล้ว หล่อนก็สงบลงในทันที
ส้าวหู่ยิ้มอย่างพอใจแล้วก็กล่าวว่า
“ดีมาก ขอเพียงแค่เจ้าฟังข้า ทั้งพ่อเจ้า แล้วก็เผ่าของเจ้าก็จะปลอดภัย ฮ่า ฮ่า ฮ่า!!!”
“เด็ก ๆ !”
“มาเก็บกวาดที่นี่ให้เรียบร้อย แล้วก็เตรียมจัดของสำหรับงานแต่งของข้าด้วย”
พูดจบ ส้าวหู่ก็หัวเราะแล้วเดินออกจากกระโจมไป
ผู้ติดตามคนหนึ่งถามว่า
“นายน้อย หล่อนถูกท่านพามาที่เผ่าแล้ว ยังต้องไปพูดอะไรกับหล่อนอีก ตลอดมาเผ่าเสือดาวป่ายังไม่กล้าพูดอะไรเลย?”
ส้าวหู่ยิ้มเล็ก ๆ กล่าวว่า
“เจ้าสาม แกยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับความรักเลย ผ่านคืนแต่งงานไปก็เป็นคู่ใหม่ปลามัน
ด้วยรูปร่างที่แสนจะเซ็กซี่ของแม่แมวสาวนั้นก็ทำให้ฉันแทบคลั่งแล้ว อูย....แค่คิดก็ทนไม่ไหวแล้ว!”
เจ้าคนติดตามคนนั้นก็พูดหยอกว่า
“นายน้อย ข้าว่าข้าไปเตรียมของชั้นเลิศให้ท่านดีกว่า”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า!!!”
“ไป นายน้อยคนนี้จะระบายออกมาแบบจัดเต็มชุดใหญ่ไฟกระพริบเลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า!!!”
ส้าวหู่มองเข้าไปในกระโจม เห็นสมิงสาวนั่งอยู่ที่เตียงมีแต่ความคิดหยาบโลนกับร่างตรงหน้า
“ในคืนวันแต่งงาน ข้าจะทำให้เจ้ารู้ถึงความสามารถที่แท้จริงของข้า
เมื่อถึงตอนนั้น เจ้าจะลืมข้าไม่ลงเลยล่ะ.....”
-โปรดติดตามตอนต่อไป-
เพื่อทำให้ประสบการณ์การใช้เว็บของคุณดียิ่งขึ้น และเลือกเนื้อหาที่เหมาะสมกับคุณอย่างได้อย่างส่วนตัว ท่านสามารถอ่านนโยบายคุกกี้เพิ่มเติมได้ที่นี่
กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว