ตอนที่ 80 เจ้าจะหลอมเม็ดยาระดับ 4 รึ ?

"งั้นก็ดี !"

"ในเมื่อเจ้าบอกว่าวิธีการของข้ามันไร้สาระ เช่นนั้นเจ้าก็คงสามารถคิดวิธีที่ไม่ไร้สาระได้สินะ !"

คงโม่ยิ้มด้วยความโกรธ เขาจ้องไปที่เจียงเฉินอย่างเย็นชา "ถ้าเจ้าทำไม่ได้หล่ะก็ ก็อย่าได้มาโทษข้าที่หยาบคายต่อเจ้า !"

"วิธีการนั้นก็ง่ายมาก แค่ใช้เม็ดยาปราณสายฟ้าม่วงระดับ 4 แทนเม็ดยาจิตวิญญานสายฟ้าก็สิ้นเรื่อง "

"เม็ดยาปราณสายฟ้าม่วงนั้นไม่เพียงแต่มีประสิทธิภาพที่เหนือกว่าเท่านั้น แต่ตัวยายังบริสุทธิ์และมีพลังที่อ่อนโยน ไม่เพียงแต่จะเลี่ยงความเสี่ยงได้เท่านั้น มันยังให้ผลที่ดีกว่าเม็ดยาจิตวิญญานสายฟ้าอีกหลายเท่า!

“เจ้าเป็นผู้ฝึกสัตว์อสูรระดับ 3 แต่กลับไม่รู้เรื่องนี้หน่ะรึ ? ข้าสงสัยนักว่าเจ้าเอาตราสัญลักษณ์ของผู้ฝึกสัตว์อสูรระดับ 3 มาได้ยังไง ”

“ฮ่าฮ่า...ที่เจ้าพูดมันก็ถูก”

คงโม่ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะอย่างเหยียดหยาม

“เจ้าหนู ข้าคิดว่าความคิดของเจ้านั้นดี แต่มันกลับกลายเป็นว่าไม่ช่วยอะไรเลย !”

“อย่าได้เอาสมองอันบัดซบของเจ้ามาอวดอ้างต่อหน้าข้าเลย เจ้าคิดหรือว่าข้าจะไม่รู้จักเม็ดยาปราณสายฟ้าม่วง ?”

“ถ้าเมืองหินอัศรีแห่งนี้สามารถหาเม็ดยาปราณสายฟ้าม่วงได้หล่ะก็ มีหรือที่ข้าจะต้องการความช่วยเหลือจากเจ้า ”

ผู้คนจากหอการค้าลายพระจันทร์ที่อยู่ในลานบ้านต่างก็ส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ได้

แน่นอนว่าพวกเขารู้ดีว่าผลของเม็ดยาปราณสายฟ้าม่วงนั้นดีกว่าเม็ดยาจิตวิญญานสายฟ้าเพียงใด

แต่ในสถานที่เช่นเมืองหินอัศนีแห่งนี้ พวกเขาจะไปหาปรมจารย์เล่นแร่แปรธษตุที่หลอมเม็ดยาระดับ 4 เช่นเม็ดยาปราณสายฟ้าม่วงได้จากที่ไหน

มันไม่มีทางเป็นไปได้เลย

ใบหน้าของเจียงเฉินก็สงบและเขาก็พูดเบาๆ "มันเป็นแค่เม็ดยาระดับ 4 ไม่ใช่รึไง ? มันจะไปยุ่งยากอะไร แค่หลอมมันขึ้นมาก็สิ้นเรื่อง "

……..!

ในเวลานี้เอง ลานบ้านก็ตกอยู่ในความเงียบสงัดทันที!

ทุกคนมองไปที่เจียงเฉินด้วยสายตาที่มองว่าเขาโง่เขลา

เม็ดยาปราณสายฟ้าม่วงนั้น เป็นเม็ดยาระดับ 4

เจ้าคิดหรือว่าเพียงแค่พูดเจ้าก็สามารถหลอมมันขึ้นมาได้แล้ว?

ไม่ต้องพูดถึงว่าในเมืองหินอัศนีแห่งนี้เลย แม้แต่ในเมืองหลวงของอาณาจักรต้าเซี่ยเอง นักเล่นแร่แประธาตุระดับ 4 ที่สามารถหลอมเม็ดยาปราณสายฟ้าม่วงขึ้นมาได้นั้นมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น

“ฮ่าฮ่า...เจ้าหนู อย่าบอกนะว่าเจ้าก็ยังเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับ 4 ด้วยเช่นกันหน่ะ !”

คงโม่ก็หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง

แต่เจียงเฉินก็ทำเพียงกล่าวอย่างแผ่วเบา: “ยินดีด้วย เจ้าเดาถูกแล้ว ข้าเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับ 4 จริงๆ!”

"..."

เมื่อได้ยินว่าเจียงเฉินบอกว่าตัวเองเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับ 4 ตอนนี้ทุกในลานบ้านต่างก็กลายเป็นตกตะลึงและพูดไม่ออกอีกครั้ง

ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่เคยเห็นใครโม้โอ้อวดมาก่อนนะ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เจอคนที่ขี้โม้ได้เก่งเช่นนี้ในชีวิต

เด็กหนุ่มที่ดูอายุ 15-16 ปีคนนี้ ตอนแรกเขาบอกว่าเป็นผู้ใช้อาคมระดับ 3 แต่ต่อมาก็บอกว่าตนเองเป็นผู้ฝึกสัตว์อสูรระดับ 4 อีก และตอนนี้ก็ยังพูดอีกว่าตนเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับ 4 !

ถ้าเจ้ามีความสามารถมากขนาดนั้นทำไมไม่อยู่บนสวรรค์ไปซะเลยหล่ะ!

“น้องชายคนนี้ สิ่งที่เจ้าพูดนั้นมันเกินจริงไปหน่อยไหม และข้าเองก็ไม่ต้องการให้เจ้าพูดเช่นนั้นอีก ”

ในตอนนี้เอง แม้แต่ชายวัยกลางคนที่สวมชุดขาวผู้เฉยเมยมาตลอดก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย และแสดงแววตาที่ไม่พอใจ

เด็กชายอายุ15-16ปีจะเป็นทั้งผู้ใช้อาคมระดับ 3 ผู้ฝึกสัตว์อสูรระดับ 4 และนักเล่นแร่แปรธาตุระดับ 4 ไปได้ยังไง

ช่างนักไร้สาระ!

“งั้นรึ? ถ้าไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเองก็คงไม่เข้าใจสินะ”

เจียงเฉินยิ้มจาง ๆ แล้วหันศีรษะไปมองซุบฝูที่กำลังตกตะลึงอยู่ข้างเข "ผู้จัดการซุย ในฐานะที่เป็นหอการค้ารายพระจันทร์แล้ว ท่านก็สมควรมีวัสดุที่ใช้หลอมเม็ดยาปราณสายฟ้าม่วงใช่หรือไม่?"

"ใช่ ๆ!"

ในที่สุดซุยฝูก็ได้สติกลับมาและตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว

มุมปากของเจียงเฉินก็ยกขึ้นเล็กน้อย จากนั้นเสียงอันภาคภูมิใจของเขาก็ดังก้องไปทั่วลานบ้าน

“ถ้าอย่างนั้น ข้าก็ขอร้องผู้จัดการซุยให้เตรียมวัสดุในการหลอมเม็ดยาปราณสายฟ้าม่วงให้ข้าด้วย”

“ที่นี่ ! ตรงนี้ ! ข้าจะทำการหลอมเม็ดยาปราณสายฟ้าม่วงต่อหน้าทุกคนเอง !“