ดาวโหลด Ebook ได้ที่เว็บ MEB นะคะ

“เอ่อ...ถ้างั้นรสขอตัวกลับก่อนแล้วกันนะคะ”

“ครับ แล้วเจอกันพรุ่งนี้”

“ค่ะ ไปนะคะ”

หญิงสาวยกมือไหว้ชายหนุ่มอย่างนอบน้อม ก่อนจะพาร่างสมส่วนของตัวเองลุกออกจากโต๊ะหินอ่อนพลางกระชับกระเป๋าสะพาย เดินออกไปเรียกวินมอเตอร์ไซค์ที่วิ่งผ่านมาพอดี ไปส่งที่หน้าปากซอย

ช่วงสายๆ ของวันต่อมา กัญชรสก็จ้างรถตุ๊กๆ ขนของมาที่อู่ของอิงครัตอย่างที่บอกจริงๆ และเมื่อมาถึงชายหนุ่มก็รีบละมือจากงานที่ทำอยู่ ไปช่วยขนของของหญิงสาวขึ้นห้อง ที่ทั้งเขาและญาติผู้น้องอย่างอัทธ์ได้ช่วยกันจัดเตรียมและทำความสะอาดรอท่าเอาไว้แล้วตั้งแต่เมื่อคืน ซึ่งดูแล้วก็สะอาดในระดับหนึ่งแต่มันน่าจะถูกทำให้สะอาดมากกว่านี้ ดังนั้นวันนี้อิงครัตจึงยังไม่ให้กัญชรสเริ่มงานเลยอย่างที่เจ้าตัวร้องขอ เพราะเขาจะให้เธอจัดเก็บของที่เพิ่งขนย้ายมา พร้อมทั้งทำความสะอาดห้องที่ดูเมื่อคืนก็เหมือนจะสะอาดดีเป็นที่น่าพอใจ แต่ทำไมพอกลางวันมาดูมันถึงไม่ค่อยจะสะอาดก็ไม่รู้ ให้เรียบร้อยซะก่อน ซึ่งหญิงสาวก็ยอมทำตามอย่างว่าง่าย

พอตกเย็นกัญชรสก็ได้รู้จักกับอัทธ์ ซึ่งเป็นญาติผู้น้องของอิงครัตอย่างเป็นทางการ และตอนนี้นี่เองเธอถึงได้รู้ว่าครอบครัวนี้เขาหน้าตาดีกันทุกคน เรียกได้ว่ากินกันไม่ลง แต่สำหรับเธอแล้วยังไงอิงครัตก็ดูดีและดูหล่อกว่าญาติผู้น้องของเขาอยู่ดี

คืนนั้นหลังจากทานข้าวเสร็จ ทั้งสามได้พูดคุยทำความรู้จักกันเพื่อเพิ่มความสนิทสนมต่ออีกนิดหน่อย ก่อนต่างคนต่างจะแยกย้ายกันเข้าห้องใครห้องมัน จวบจนเวลาผ่านไปพักใหญ่ ร่างสูงของอิงครัตก็ออกมาเดินวนเวียนอยู่หน้าห้องนอนสมาชิกสาวคนใหม่ของบ้านหลายรอบ ก่อนเขาจะตัดสินใจเคาะประตูเรียกเจ้าของห้อง ไม่นานหญิงสาวในชุดเสื้อกล้ามกางเกงกีฬาขาสั้น มัดผมข้างหน้าเป็นจุกด้วยยางรัดผม ก็มาปรากฏตรงหน้าเขาพร้อมรอยยิ้ม

“อ้าว พี่อิงค์...มีอะไรหรือเปล่าคะ”

“เปล่า พี่แค่จะมาถามรสว่ามีอะไรขาดเหลือหรือเปล่า พี่จะได้หาให้”

อิงครัตถามพลางยกมือเกาที่หลังใบหู ซึ่งถ้าหากใครรู้จักชายหนุ่มดี ก็จะรู้ว่าการทำกิริยาท่าทางอย่างนี้นั้น นั่นคือเขากำลังเขินอาย

“แค่นี้ก็พอแล้วพี่ มีตู้เสื้อผ้า มีโต๊ะ แถมยังมีเตียงนอนนุ่มๆ ให้อีกด้วย สบายและดีกว่าห้องเก่าเยอะ รสคิดว่ามันพอจนไม่รู้จะพอยังไงแล้วล่ะค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะพี่”

“อืม...ก็ดี ถ้าไม่มีอะไรแล้วพี่ไปนอนก่อนนะ”

“ค่ะ”

เท่านั้นร่างสูงก็หมุนตัวเดินหายเข้าไปในห้องที่อยู่ถัดออกไป โดยมีสายตาฉงนปนสงสัยของกัญชรสมองตามไม่วางตา

“เราตาฝาดไปหรือเปล่าวะ ทำไมรู้สึกเหมือนพี่เขาทำท่าทางเขินๆ แถมยังหน้าแดงด้วย แต่ก็น่ารักดีชอบ...กรี๊ด! ไปอ่านนิยาย แล้วเพ้อฝันต่อดีกว่า”

หญิงสาวป้องปากกรี๊ดเบาๆ ทำท่าทางกระดี๊กระด๊า ก่อนจะปิดประตูห้อง แล้ววิ่งไปล้มตัวลงนอน คว้านิยายรักที่เธอเพิ่งไปเช่ามาเมื่อตอนกลางวัน มาอ่านต่อ พลางเพ้อฝันจินตนาการว่าตัวเองเป็นนางเอก และแน่นอนพระเอกในจินตนาการของเธอจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเจ้าของอู่สุดหล่ออย่างอิงครัต