"ไม่มีอะไรหรอก ท่านชัยฆ่าพวกโอกี้ที่บุกเข้ามาแค่สิบสองตัวเอง "ท่านคานั่นเหมือนจะอวดหน่อยๆ

"สิบสองตัว เลยหรือ"พวกมันทำหน้าไม่เชื่อ หันซ้ายหันขวาหาร่างของโอกี้ เจอแต่รอยเลือด เหอะไม่เชื่อก็ช่างมึง

"ท่านคานั่น ข้าจะออกไปตามล่าพวกโอกี้ ท่านจะไปกับข้าหรือไม่"

"ไปตามล่ามันทำไม ท่านเก่งนักหรือไง"หนึ่งในนักล่าสอดขึ้นมา

"ว่ายังไงท่านคานั่น ถ้าเราไม่ฆ่ามันทั้งหมดเราจะกลับบ้านไม่ได้"ผมเมินไม่สนใจพวกกระจอก

"พวกเรายังบาดเจ็บอยู่เลยท่านคานั่นเดินทางไม่ไหวหรอก"เอ๊ กูว่ากูไม่ได้ชวนมึงนะ

"ท่านชัย ข้าว่าเราพักผ่อนกันอีกสักวันหนึ่งเถิด"แล้วแต่มึงไม่รีบกูก็ไม่รีบ ปรี้กลางทะเลทราย ก็มันดีเหมือนกันนะ วิวร้อยล้านเลย ว่าไหม

ผมพยักหน้าให้คานั่น แล้วสั่งสาวๆทั้งหมดกลับไปที่เต้นท์ส่วนผมขอกลับไปดูที่ช้างยักษ์ แป๊บ เมื่อคืนเห็นอะไรแว้บๆ วูบบ วิ่งกลับมาที่ซากช้าง พวกอีเกียแทะกินไปครึ่งตัวเห็นจะได้ ที่สำคัญงาครับ งาอันเท่าเสาไฟฟ้า งามเสียด้วย ขายได้ราคาดีแน่นอน เก็บเข้าแหวนเรียบร้อย พยายามมองหาไอ้เคนน้อยไม่เจอ มันคงตามไปถูกนะ เก็บเตียงที่นอนผ้าห่มเสื้อผ้าเรียบร้อย กลับไปกกสาวๆดีกว่า

กี้ๆอีเกี้ยบินลงมาเกาะหัว หือเจอรังโอกี้ มีเยอะมากๆ

"ไกลไหม ทางไหน"กี้ๆ ทางนู้น ไม่ไกล ไม่ไกลอีกแล้ว สาส เอายังไงดี ถ้าไม่ไปมันต้องมาแน่ มาก็ให้มันมาเนอะ ให้พวกแม่งลำบากกันมั่ง

ผมวิ่งกลับไปที่ดงมะพร้าว ตักน้ำให้สาวๆอาบจนหมด แล้วก็อาบเองเรียบร้อย เอาปืนออกมาใส่กระสุนเพิ่มตรวจความเรียบร้อย บอกสาวๆว่าคืนนี้สนุกแน่นอน มีไฟฉายสี่อัน แจกให้สาวๆติดตัวไว้ใช้

ว่าจะนอนกกสาวๆสักหน่อยแต่อากาศมันร้อนมากหมดอารมณ์ เอาอาหารออกมาแจกเมียๆกินกันจนอิ่มแล้วเดินไปดูท่านคานั่นเสียหน่อย

"ท่านชัย มีอะไรขอรับ"คานั่นนั่งคุยอยู่กับพวกนักล่ากระจอก

"คืนนี้ระวังตัวนะ โอกี้บุกแน่ คราวนี้มากเสียด้วย"

"ท่านรู้ได้อย่างไร เก่งไปหมด ทำไมไม่ไปจัดการเองเสียล่ะ"ไอ้พวกนักล่าไม่เจียมตัวนี่ปากชวนโดนตีนดีแท้

"อย่ามาขู่พวกเราเลย เราไม่กลัวหรอก"กูไม่ได้พูดกับพวกมึงเสียหน่อยเสือกอีกแล้ว

"จะให้ข้าทำอะไรท่านชัย บอกมาเลย"นี่สิแบบนี้ค่อยน่าช่วยหน่อย

"ท่านคานั่น อย่าไปเชื่อเลย มันหลอกเราให้กลัว ไปอย่างนั้นเอง"ปากดีจริงๆนะพวกมึง อยู่รอดให้ถึงพรุ่งนี้เถิด

"ท่านคานั่น ถ้าอยากรอด พอพระอาทิตย์ตกเก็บของออกไปนอกดงไม้นี้ ไปรออยู่หลังเนินทรายนั่น แล้วระวังตัวให้ดี ข้าบอกได้แค่นี้"

พอพูดจบผมหันหลังเดินออกไป พวกมันหัวเราะเยาะกันใหญ่ ความอดทนกูมีจำกัดนะ ตื้บแม่งซะบ๊อ แต่หัวเราะทีหลังดังกว่า ปล่อยมันไป

พลบค่ำผมก่อกองไฟทิ้งไว้แล้วเก็บของ ออกไปรอพวกโอกี้นอกดงไม้ หลังเนินทราย สักพักพวกท่านคานั่นตามมาสมทบ

"ท่านชัย พวกโอกี้จะบุกจริงเหรอ"

"จริงไหมไม่รู้แต่พวกมันมีมาก ถ้าบุกเข้ามาเราตายท่านว่าอย่างไหนดีกว่าล่ะ"เค้าเรียกกันไว้ดีกว่าแก้ ถ้าเงี่ยนขึ้นมาแล้วจะแก้ไม่ทัน หือ สุภาษิตบ้านไหนวะ

ผมเอาผ้าใบผืนใหญ่มาปูให้สาวๆนอน ท่านคานั่นเห็นทำตาวาวใส่

"ท่านชัยมีผ้าแบบนั้นอีกไหมขอรับ"ถ้าขอก็ให้ชัยใจดี

หยิบออกมาอีกผืนให้หกคนปูนอน ก่อนนอนผมหยิบเสื้อผ้าหนาๆมาแจกรวมทั้งพวกท่านคานั่น แล้วพากันนอนหลับไป สักพักไม่รู้ว่านานขนาดไหนได้ยินเสียงโอกๆดังทะลุความมืดมิดมา เอาแล้วไง ทุกคนตื่นขึ้นมาในทันที เสียง อ้ากๆโอ้ยๆดังลั่นอยู่ไม่ถึงสิบวินาทีก็เงียบไป อิ่มไหมพวกมึง

"ท่านคานั่น หากเราไม่เชื่อท่านชัยป่านนี้เราคงเป็นแบบพวกนั้น"อีสาวคนหนึ่งพูดมาด้วยเสียงสั่นๆ

ตรวจจับ สัตว์กินเนื้อ

ผมเห็นจุดแดงๆทยอยเดินออกไปเป็นกลุ่มทิศทางตรงข้ามกับที่เราอยู่ ส่วนในบริเวณนี้ไม่มีจุดแดงเลย ปลอดภัยดี นอนกันได้แล้ว

ทีนี้ก็สบายหูละกู พวกผมหลับสบาย แต่พวกคานั่นคงหลับไม่ลงได้ยินเสียงลุกๆนั่งๆทั้งคืน

..

พอเช้าเราลงไปดูนอกจากรอยเลือดนิดหน่อย รอยเท้าพวกโอกี้ย่ำกันเป็นเทือก ก็ไม่เหลืออะไรให้ดูเลยพวกมันคงเอาไปกินที่บ้านมั้ง

"ข้าจะไปฆ่ามันที่รัง ท่านจะไปด้วยหรือไม่"ผมถามคานั่นและพวกพ้อง

"ท่านชัยที่ว่าต้องฆ่าให้หมดถึงจะออกไปได้จริงหรือขอรับ"

"จริงสิ ข้าเพิ่งออกมาจากอีกมิติพิเศษแห่งหนึ่งกับอนุสามคน เมื่อวันก่อนนี้เอง ฆ่าสัตว์อสูรโบมี่ไปห้าร้อยตัวเห็นจะได้"

"ข้าไปก็ได้ขอรับ"ทั้งๆที่หน้าซีด ยังพอมีใจสู้ นับว่าใช้ได้

"พวกท่านคอยระวังหลังให้พวกข้าก็พอ"

"แล้วพวกนางจะไปด้วยหรือ"

"ไม่ต้องห่วง พวกนางเก่งพอตัวเลยยกเว้นคนสวยๆนั่น"ผมชี้ไปที่ซินน่าที่สวยเด่นที่สุด

"ท่านพี่ อย่ามาว่าน้องนะ"งอนแก้มป่องยังเซ็กซี่น่ะ

"โอ๋ๆไม่ว่าไม่ว่า ไปเรารีบไปฆ่าพวกโอกี้กัน จะได้กลับมาผ่ามๆ"พวกสาวๆชินกับศัพท์แปลกๆรู้ว่าผมต้องวนลงใต้สะดือก็หัวเราะกันกิ๊กๆ

เออ ผมนึกอะไรขึ้นได้

"อีเกี้ย สั่งลูกน้องบินไปบนยอดมะพร้าวกัดลูกใหญ่ๆลงมาให้หมด"กี้ๆ ผมใช้แรงงานสัตว์เลี้ยงอีกแล้ว แหมใช้หน่อยเถอะเมื่อวานเพิ่งเลี้ยงโต๊ะจีนพวกมันไป ของเหลือเต็มเลย ไม่รู้ว่าไอ้เคนน้อยเป็นยังไงบ้าง

"พวกเจ้าช่วยกันเก็บมะพร้าวมากองรวมๆไว้ เราจะได้มีน้ำกินอีกหน่อย"น้ำมะพร้าวหวานหอมบำรุงกำลังอย่างดี กินหนึ่งลูกคึกไปหนึ่งวัน อิอิ เราได้มะพร้าวลูกโตๆมาอีกสองร้อยลูกได้ สบายละ

พวกเราเดินทางตามรอยเท้าพวกโอกี้ ลุยทรายฝ่าแดดร้อนระอุ เกือบสามชั่วโมง แถวนี้เริ่มมีสีเขียวให้เห็นประปราย เป็นต้นกระบองเพชรมั่ง ปาล์มแปลกๆหญ้าแปลกๆ แล้วข้างหน้าลิบๆเป็นดงไม้ใหญ่มีสิ่งก่อสร้างหยาบๆคล้ายๆบ้าน มีพวกโอกี้ฝูงหนึ่งเดินกันยั้วเยี้ยน่าจะถึงร้อยตัว พวกเราหลบอยู่หลังดงกระบองเพชร หยิบน้ำออกมาส่งให้แจกกันกิน

แผนๆ เอาไงดี แหมทำท่าเป็นผู้นำเสียดิบดี จะบุกมาฆ่าพวกมันแต่ดันไม่มีแผน

มีสิวะ แต่กูต้องโชว์เทพคนเดียวกลัวคนอื่นหมั่นไส้เอา

"พวกเจ้ารอข้าอยู่ตรงนี้ ข้าจะวิ่งไปล่อพวกมันออกมา"

"ท่านชัย จะเอาตัวไปเสี่ยงแบบนั้นมัน"

"นายท่านวิ่งเร็ว วิ่งเร็วมากๆ พวกโอกี้ตามไม่ทัน"โยน่าพูดด้วยความภูมิใจ ประมาณว่า ผัวกู ผัวกู

"พวกเจ้ายิงกระสุนลมน้อยๆนะ ใช้ประหยัดๆหน่อย เล็งดีๆให้มั่นใจค่อยยิง"ยังไม่รู้ว่าหลังจากไอ้ตัวเขียวร้อยตัวนี่จะเจออะไรอีก มันตะหงิดๆแปลกๆ

ผมวิ่งวูบออกไปแค่สิบวินาที เข้าไปอยู่ในระยะยิง ประมาณสองร้อยเมตร เพิ่มพลังกาย กระสุนเพลิง ฟุบๆๆๆๆสิบนัด หยิบปืนM16ออกมาเตรียมตัว พรึบๆๆ ๆๆกระสุนเพลิงกระทบเป้าหมาย แตกกระจายเป็นระเบิดเพลิง ตัวที่โดนจังๆไฟลุกท่วมตัวดิ้นทุรนทุราย ตัวที่โดนสะเก็ด วิ่งหนีพยายามดับไฟ โอ้กๆๆเสียงร้องดังนรกแตกเหล่าโอกี้แตกฮือ วิ่งชนกันเหยียบกันชุลมุนวุ่นวายนัก ไฟไหม้บ้านของพวกมันลุกฮือ แล้วก็มีตัวหนึ่งเห็นการคงอยู่ของผม โอกๆ มันร้องพร้อมชี้ไม้ชี้มือมาทางนี้ เท่านั้นละ ฝูงโอกี้ที่กระจัดกระจาย มีเป้าหมายวิ่งกรูกันเข้ามาทางนี้ ผมยืนรออย่างใจเย็น สามสองหนึ่ง

กระสุนลม ฟุบๆๆๆ ยิงช้าๆทีละนัดให้มันทะลุไปโดนหลายๆตัว ตัวไหนเข้ามาใกล้ ปั้ง ๆๆ ขนาดกระสุนปืนยังทะลุไปโดนตัวข้างหลังเลย เพียงแต่ไม่แรงเท่ากระสุนลมที่ร้อยพวกมันทีละสี่ห้าตัว

ผมยิงไปถอยไปจนเกือบถึงจุดที่สาวๆอยู่ กระสุนลมเหลือประมาณยี่สิบนัดเก็บไว้ก่อน

"สาวๆยิง"ผมกระโดดออกจากรัศมีการยิง กลัวโดนลูกหลงจังเลย ฟุบๆๆสาวๆค่อยๆยิง ผมช่วยเก็บตัวที่หลงใกล้เข้ามา ปั้งๆ กระสุนหมดเก็บเข้าแหวน หยิบกระบอกใหม่มากระชากลูกเลื่อนยิงต่อ ปั้งๆๆ จนโอกี้ตัวสุดท้ายนอนจมกองเลือด

พวกคานั่นอ้าปากหวอ โอกี้ร้อยกว่าตัวจบง่ายๆแบบนี้เหรอ อย่ามาซ่ากับเทพชัยขอบอก

"ฮ่าๆ พวกเจ้าแน่มาก มาเจอข้าหน่อยเป็นไง"เสียงใครวะ นั่นมันเดินออกมาจากสิ่งที่เรียกว่าบ้าน รูปร่างเหมือนโอกี้เดี๊ยะแต่สีน้ำเงิน

=ตรวจสอบ=

สัตว์อสูรโอกี้ ระดับ4 รูปร่างเหมือนคนตัวใหญ่ผิวกายสีน้ำเงิน ฉลาด คิดได้เหมือนคน โหดเหี้ยม อยู่กันเป็นฝูงใหญ่ แพร่พันธุ์โดยการผสมพันธุ์กับตัวเมียทุกเผ่าพันธุ์

โอกี้ระดับสี่พูดได้ด้วย งานเข้าแล้วมึงไอ้ชัย เอ้ย