ปีพ.ศ. 2475 หลังการปฏิวัติโดยคณะราษฎรไม่กี่วัน สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าบริพัตรสุขุมพันธุ์ กรมพระนครสวรรค์วรพินิต เสนาบดีกระทรวงมหาดไทยพร้อมชายาทั้งสองและพระโอรส-ธิดาเสด็จไปประทับยังประเทศอินโดนีเซียพร้อมผู้ติดตามจำนวนหนึ่ง วังบางขุนพรหมก็แตก บรรดาพระญาติพระวงศ์และบ่าวบริวารนับร้อยที่อาศัยใบบุญเสด็จในกรมฯ ต้องอพยพโยกย้ายกลับบ้านหรือไม่ก็ต้องหาที่อยู่ที่ทำกินใหม่ หม่อมราชวงศ์หญิงฤดีวรรณเป็นหนึ่งในกลุ่มแรก

ฤดีวรรณเป็นธิดาท่านชายวรรณวัตรที่เกิดกับหม่อมฤดี เมื่อฝ่ายหลังเสียชีวิตเพราะโรคภัยตั้งแต่วัยสาว ท่านชายจึงนำธิดาวัยหกขวบมาฝากไว้ในพระอุปถัมภ์ของพระอัตรราชเทวี สุขุมาลมารศรี ซึ่งเป็นสตรีจากตระกูลบุนนาคเช่นเดียวกับหม่อมฤดี นับแต่นั้นหล่อนก็ได้รับการเลี้ยงดูและอบรมบ่มสอนโดยบรรดาข้าหลวงในสำนักของพระนางซึ่งล้วนมีความเชี่ยวชาญด้านต่างๆ มีความรอบรู้ทันสมัยทั้งด้านวิชาการและงานบ้านงานเรือน เจ้านายวังต่างๆ และขุนนางชั้นสูงจึงพากันส่งพระธิดา-ธิดามาฝึกฝนร่ำเรียนวิชาจนวังบางขุนพรหมได้รับการเรียกขานว่าเป็นยูนิเวอร์ซิตี้

“ฤดี ท่านอาตอบโทรเลขมาหรือยังว่าจะส่งคนมารับเมื่อไร” เสียงท่านหญิงพรพรหมสหายร่วมสำนักดังข้างตัวขณะฤดีวรรณยืนอยู่ในศาลาท่าน้ำของวัง เหม่อมองเหล่าข้าหลวงนางกำนัลและมหาดเล็กเด็กชาขึ้นเรือที่พ่อแม่พี่น้องส่งมารับกลับบ้าน

“ยังเลย แต่ฤดีจัดของรอแล้ว มาเมื่อไรก็ไปได้ทันที” หญิงสาวหันไปตอบเสียงใสหน้าใสทั้งที่ใจหมอง เพราะตอนนี้บนตำหนักใหญ่ด้านหน้าและตำหนักพระราชเทวีด้านหลังแทบจะเป็นตำหนักร้าง มีเพียงข้าหลวงเก่าแก่อีกไม่กี่คนตกค้างรอญาติมารับเหมือนหล่อน และบางคนก็ยังไม่มีที่ไป

“ถ้าอย่างนั้นระหว่างนี้ฤดีก็ไปพักกับพรที่ตำหนักริมน้ำก่อนสิ ที่ตำหนักใหญ่มีหม่อมแม่กับพรอยู่กันแค่สองคนเหงาจะแย่ ฤดีไปอยู่ด้วยอีกคนจะได้ครึกครื้น จะอยู่นานแค่ไหนก็ได้” พรพรหมเขย่าแขนคะยั้นคะยอ ลืมสิ้นว่าถึงฤดีวรรณจะยังคบหากับตนอย่างสนิทใจ แต่เคยมีเรื่องบาดหมางค้างคาใจกับ ‘คนอื่น’ ในวังนั้น

พรพรหมอาจจะลืม แต่ฤดีวรรณไม่มีวันลืม รีบปฏิเสธอ้อมๆ “ขอบใจ แต่...เอ่อ...อย่าดีกว่า ฤดีกลัวจะคลาดกับคนที่ท่านพ่อส่งมารับ”

“ก็โทรเลขไปแจ้งท่านลุงสิว่าจะไปรอที่วังพรหมประทาน ให้คนของท่านตามไปรับฤดีที่นั่น แล้วเราก็ทิ้งหนังสือไว้กับทหารตรงป้อมยามหน้าวังเผื่อไว้ด้วย” พรพรหมเห็นอีกฝ่ายบ่ายเบี่ยง เข้าใจว่าเพื่อนเกรงใจเลยเขย่าแขนรบเร้า “ไปนะ ฤดี ไปพักกับพรนะ ไปนะๆ”

“เอ่อ...” ฤดีวรรณอึกอัก กำลังคิดว่าจะปฏิเสธอย่างไรไม่ให้เสียน้ำใจเพื่อน ก็พอดีมีเสียงห้าวห้วนพูดแทรกขึ้นมา

“หญิงพร คนเขาไม่เต็มใจก็อย่าไปเซ้าซี้เลย ลืมแล้วหรือว่าคุณหญิงฤดีวรรณเป็นฝ่ายขอถอนหมั้น ส่งทองและของหมั้นทั้งหมดคืนพี่ นอกจากจะไม่อยากมีอะไรเกี่ยวข้องกับพี่แล้ว ก็คงไม่ยินดีจะสมาคมกับคนในตระกูลเรานักหรอก อย่าว่าแต่ไปพักที่ตำหนักเลย”

ไม่ต้องหันไปมอง ฤดีวรรณก็รู้ว่าเป็นใคร หม่อมราชวงศ์ศิวากร อดีตคู่หมั้นของหล่อนนั่นเอง!

อีีบุ๊คโปรเปิดเล่มที่ meb ราคา 45 บ จากเต็ม 79 บ ประหยัด 34 บ

สนใจกรุณากดลิงค์หน้าเพจนิยายเรื่องนี้ หรือซื้อตรงจาก meb ได้เลยค่ะ

ที่่ปิ่นโตอีบุ๊คก็มีนะคะ แต่เป็นไฟล์ pdf ค่ะ

ที่ hongsamut.com ลงเป็นตย. 8 ตอน ขอบพระคุณมากค่ะ