บทที่ 7 คู่หมั้น

ไม่ใช่เรื่องแปลกที่หลี่เฟิงจะรู้สึกสนใจโจวจงเหยา เพราะการใช้ชีวิตบนเรือสำราญไม่เหมือนกับบนบก ถึงแม้บนเรือจะมีกิจกรรมสนุก ๆ ให้ทำมากมายแต่เมื่อเทียบกับบนบกเขาก็ยังรู้ว่ามันยังขาดอะไรไปอยู่ดี ทว่าตัวของหลี่เฟิงเองก็ไม่ได้สนใจจะเล่นกิจกรรมอะไรบนเรืออยู่แล้ว ในตอนนี้เขารู้สึกอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับโจวจงเหยามากกว่ากิจกรรมต่าง ๆ บนเรือสำราญเสียอีก

หลังจากผ่านไปหนึ่งเดือนเรือสำราญหรูที่หลี่เฟิงโดยสารมาในที่สุดก็มาถึงจุดหมายปลายทางสิงคโปร์

ในเย็นวันนั้นโจวจงเหยาและหลี่เฟิงก็เดินทางมาถึงบ้านพักส่วนตัวหลังหนึ่งในสิงคโปร์แล้ว

เจ้าของบ้านหลังนี้คือเศรษฐีใหญ่ชาวสิงคโปร์ชื่อหลินฉี ซึ่งหลินฉีกับโจวจงเยวี่ยนซึ่งเป็นพ่อของโจวจงเหยา ทั้งสองคนมีความสัมพันธ์ทางธุรกิจกันอยู่ไม่น้อย นอกจากนี้โจวจงเหยาและลูกสาวของหลินฉีที่ชื่อหลินเสวี่ยก็เป็นเพื่อนสนิทกัน

ช่วงนี้หลินฉีเดินทางไปติดต่อธุรกิจที่ประเทศสหรัฐอเมริกา ดังนั้นบุคคลที่อยู่ต้อนรับพวกเขาที่สิงคโปร์จึงเป็นหลินเสวี่ยแทน

หลินเสวี่ยที่รอต้อนรับอยู่ที่บ้านพัก ทันทีที่ห็นโจวจงเหยาเธอก็แสดงท่าทางตื่นเต้นอย่างไม่ปิดบัง แต่ก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อยที่เห็นหลี่เฟิงยืนอยู่ข้าง ๆ โจวจงเหยาว ในสายตาของหลี่เฟิง หลินเสวี่ยจัดเป็นหญิงสาวที่อ่อนหวานและมีเสน่ห์มาก หลังจากที่หลินเสวี่ยมองหลี่เฟิงครู่หนึ่งก็เอ่ยถามด้วยความสงสัยทันที “เขาคือใครเหรอ?”

โจวจงเหยายิ้มให้กับหลินเสวี่ยด้วยท่าทีที่เป็นมิตรและพูดว่า “เขาคือคู่หมั้นของฉัน อีกไม่กี่วันเราจะแต่งงานกันที่จีนแล้ว”

หลินเสวี่ยไม่ได้เป็นผู้หญิงเย็นชาเหมือนโจวจงเหยา เมื่อได้ยินว่าหลี่เฟิงเป็นคู่หมั้นของโจวจงเหยา สีหน้าของหลินเสวี่ยก็เต็มไปด้วยตื่นเต้น

“ถ้าอย่างนั้นก็ต้องเป็นพี่เขยแล้วละ เชิญด้านในเลยค่ะพี่เขย”

หลี่เฟิงมองไปที่สาวสวยสองคนตรงหน้าที่มีบุคลิกแตกต่างกันสิ้นเชิง ทันใดนั้นในใจของเขาก็รู้สึกอยากให้ว่าที่ภรรยาปลอม ๆ ของตัวเองเป็นแบบหญิงสาวอีกคนก็คงจะดีไม่น้อย

หลี่เฟิงยิ้มและตอบอย่างสุถาพว่า “ผมยังไม่กล้าเป็นพี่เขยหรอกครับ ผมกับจงเหยาเรายังไม่ได้แต่งงานกันเลย รอพวกเราสองคนแต่งกันก่อนถึงตอนนั้นเรียกว่าพี่เขยก็ยังไม่สายครับ”

หลินเสวี่ยขยิบตาให้พร้อมพูดเบา ๆ “ก็อีกไม่นานจะแต่งงานกันแล้วนี่คะ เรียกล่วงหน้าก่อนก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย อีกอย่างพี่สาวของฉันไม่ค่อยสนใจผู้ชายคนไหนง่าย ๆ หรอกนะ”

หลี่เฟิงหัวเราะอยู่ในใจ… ‘คุณนี่ช่างรู้จักพี่สาวของคุณดีจริง ๆ พี่สาวของคุณก็คงเป็นอย่างที่คุณว่า เธอไม่เคยสนใจผู้ชายคนไหน อีกอย่างเขาก็เป็นแค่ตัวปลอม จะเรียกเขาว่าพี่เขยเนี่ยเรียกผิดคนแล้วละ’

ในขณะที่โจวจงเหยาเดินนำออกไปไกลแล้วเธอก็หยุดเรียกหลินเสวี่ย หลินเสวี่ยตอบรับแล้วก็รีบวิ่งไปหาโจวจงเหยาทันที

ในเช้าวันถัดมา โจวจงเหยาก็มอบหมายให้หลินเสวี่ยช่วยจัดการทำบัตรประชาชนให้หลี่เฟิงที่สิงคโปร์ก่อน ซึ่งเห็นได้ชัดว่าครอบครัวของหลินเสวี่ยมีอิทธิพลมากในสิงคโปร์เพราะเพียงไม่นานหลี่เฟิงก็ได้รับบัตรประชาชนสิงคโปร์เป็นของตัวเองแล้ว

ซึ่งตามความคิดของโจวจงเหยาการได้สถานะในสิงคโปร์นั้นง่ายกว่า แล้วค่อยโอนสถานะกลับไปในประเทศจีนอีกทีก็ได้