บทนำ

ความอยากไปอยู่กรุงเทพฯ ทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เมื่อได้รับโทรศัพท์จากพ่อ คนที่เป็นลูกอย่างดาด้าก็ดีใจมาก เด็กสาวลิงโลดใจแทบเก็บความรู้สึกเอาไว้ไม่อยู่ รีบเก็บเสื้อผ้ารอไว้ล่วงหน้าแต่เนิ่นๆ

เพราะต้องอาศัยอยู่กับยายที่บ้านนอก หาความสะดวกสบายไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นที่นอน ห้องน้ำ หรือแม้แต่การใช้ชีวิตที่ห่างไกลความเจริญ คนที่กำลังเป็นสาวอย่างดาด้าก็มีแต่อยากออกไปจากบ้านนอก อยากไปอยู่กรุงเทพฯ เหมือนพ่อ เพราะเห็นพ่อได้กินอาหารดีๆ ไปในที่สวยๆ ดาด้าเองก็ยิ่งรอรบเร้าพ่อทุกครั้งที่พ่อโทรมาหา

อาชีพคนขับรถให้เจ้านายอย่างพ่อ เด็กสาวไม่รู้หรอกว่ามันเป็นยังไง แต่เธอเห็นพ่อแต่งตัวดูดี มีที่นอนที่ดูสะอาด บ่อยครั้งที่พ่อได้ทานอาหารดีๆ แล้วเล่าให้ดาด้าฟัง บางครั้งเด็กสาวถึงกับกลืนน้ำลาย เพราะสิ่งที่พ่อเล่าเหล่านั้นไม่เคยตกลงท้องสาวบ้านนอกอย่างดาด้าเลยสักครั้ง

เสียงของพ่อดังมาตามสายในเช้าวันหนึ่งที่ดาด้าเตรียมหุงข้าวไว้ให้ยายเรียบร้อย และเพิ่งจะตากเสื้อผ้าเสร็จพอดี

“พ่อ หายไปหลายวันเลย”

“ดาเป็นยังไงบ้าง ทางบ้านฝนตกไหม”

“หืมมม พ่อ จะมาถามถึงทำไมดินฟ้าอากาศ หนูคิดถึงพ่อนะ”

“พ่อก็คิดถึงลูกนั่นแหละ แต่ก็แค่อยากรู้ทางบ้านเป็นยังไงบ้าง พ่อเพิ่งกลับจากเขาใหญ่ เจ้านายเขาไปพักผ่อน ต้องขับรถให้เขา”

“ก็แสดงว่าพ่อได้ไปเที่ยวเขาใหญ่หลายวันเลยเหรอเนี่ย”

“ก็ไปตามเจ้านายนั่นแหละ ลูกเอ้ยยย”

“มันก็เหมือนกันนั่นแหละพ่อ เจ้านายไปไหน พ่อก็ได้ไปด้วย เจ้านายไปเที่ยวพ่อก็ได้เที่ยวด้วย ใช่ไหม”

“ก็ไม่ผิดหรอก ถ้าลูกจะคิดอย่างนั้น แต่พ่อไปทำงานนะ”

“หนูอยากไปเหมือนพ่อจัง”

“ดา พ่อคุยกับเจ้านายแล้ว อยากให้ลูกมาอยู่ด้วย เพราะพ่อมีลูกสาวคนเดียวเป็นห่วงมาก พ่อใช้โอกาสไปเขาใหญ่นี่แหละพูด เพราะเห็นว่าเจ้านายอารมณ์ดี จะได้อนุญาตง่ายๆ”

“จริงเหรอพ่อ เจ้านายอนุญาตใช่ไหมคะ”

“ใช่ นี่เพราะเห็นว่าพ่อได้ห้องพักใหม่หรอกนะถึงกล้า ถ้าต้องอยู่รวมกับคนอื่นในโรงงานคงไม่ ลูกเป็นผู้หญิงมันจะไม่สะดวก”

“หนูจะได้ไปใช่ไหมพ่อ หนูจะได้เห็นกรุงเทพฯ แล้วใช่ไหมพ่อ”

"ดา เตรียมตัวไว้นะลูก คงอีกไม่กี่วันพ่ออาจจะได้ไปรับ”

“ให้หนูนั่งรถทัวร์ไปเองก็ได้นะคะพ่อ”

“ไม่ได้หรอก พ่อจะไปรับเอง แต่รอคำสั่งเจ้านายก่อนว่าภายในสัปดาห์นี้ถ้าไม่มีอะไรสำคัญ ที่เจ้านายไม่ต้องไปไหน พ่อจะลางานไปรับลูกเอง”

“ก็ได้ค่ะ หนูจะรอพ่อนะ”

ดาด้ากำลังโตเป็นสาวสะพรั่ง เรียนจบมัธยมไม่ได้เรียนต่อสองปีแล้ว เพราะพ่อกับแม่มีปัญหาหย่าร้าง แม่หนีไปเมืองนอกไม่ได้ข่าวเลย เด็กสาวต่องอยู่กับยาย อย่างยากลำบาก รับจ้างทำงานไปวันๆ เมื่อพ่อเข้ากรุงเทพฯ และตั้งตัวได้จึงตั้งใจที่จะส่งเรียนต่อ แต่ดาด้าอยากทำงานมากกว่า พ่อจึงอาสาจะหางานให้ทำ และอยากให้เดินทางมาอยู่ด้วยกัน

วิชิตทำงานเป็นคนขับรถให้เจ้านายในบริษัทแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ มีความซื่อสัตย์ ทำงานดีจนเจ้านายเมตตา

วิชิตได้พักฟรีที่บ้านพักของพนักงานบริษัท ห้องกว้างขวาง และดูจากรายได้ตัวเองแล้วเขารู้สึกถึงความมั่นคง ถ้าไม่ออกไปไหน งานของเขาก็หล่อเลี้ยงชีวิตได้อย่างสบาย จึงนึกถึงลูกสาวและอนาคตของลูก ตามที่ลูกรบเร้าตลอดว่าอยากอยู่กับพ่อ อยากเห็นกรุงเทพฯ

การส่งเงินให้ลูกสาวที่บ้านนอกมันไม่ตอบโจทย์การใช้ชีวิตให้มีความก้าวหน้าได้ วิชิตคิดว่าถ้าดาด้าได้มาเรียนที่กรุงเทพฯ เธอจะมีอนาคตมากกว่า

ซึ่งเด็กสาวก็อยากเห็นเมืองใหญ่ที่พ่อมักจะเล่าให้ฟังเสมอว่าสะดวกสบายยังไงบ้าง โดยเฉพาะที่นอนดีๆ ห้องน้ำสะอาดซึ่งต่างจากบ้านยายที่เธออาศัยอยู่มากไป

>>>>>>> [[ [[>>>>>>