ปรมาจารย์นักหลอมอาวุธ-บทที่ 22 หยกวิญญาณหลอมเหลว (1)

โดย  Reeeed

ปรมาจารย์นักหลอมอาวุธ

บทที่ 22 หยกวิญญาณหลอมเหลว (1)

“คราวนี้ล่ะทำได้ซะที!”


ยามเที่ยง ในอีกสองวันต่อมา ถังฮวนมองดูกระบี่ยาวในถังไม้ขนาดใหญ่พร้อมรอยยิ้มกว้าง


นี่เป็นเป็นอาวุธระดับต่ำชิ้นที่สี่ ที่ถังฮวนสร้างขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง


หลังจากสูญหินโมราไปในครั้งแรก ถังฮวนยังสูญไปอีกต่อเนื่องถึงสองครั้ง คือหินเสี้ยวพระจันทร์ และ คริสตัลไทเทเนียมที่มีสีสันสดใส


การใช้หินเสี้ยวพระจันทร์เพื่อหลอมกระบี่นั้น เพราะว่าถังฮวนไม่คุ้นเคยกับอัญมณีชนิดนี้ดีพอ จึงหลอมละลายมันไม่ได้อย่างทั่วถึง

เป็นผลให้มีสิ่งเจือปนแทรกเข้าไปภายในช่องว่างของกระบี่ ทำให้การหลอมล้มเหลวในที่สุด


ส่วนขวานที่ถูกหลอมขึ้นด้วยคริสตัลไทเทเนียมที่มีสีสันสดใส ขณะที่ช่องว่างเหล่านั้นกำลังหลอมรวมกับไพลินเหลว

จู่ ๆ การหลอมรวมกันของอากาศและอัคคีพิสุทธิ์ก็สลายไป จากนั้นก็ล้มเหลวอีกครั้ง


ความล้มเหลวสามครั้งสามครานี้ ทำให้ถังฮวนตระหนักได้ว่า เขาโชคดีมากแค่ไหนในการทดสอบวันนั้น


อย่างไรก็ตาม แม้จะล้มเหลวติด ๆ กันขนาดไหน ถังฮวนมิเพียงไม่ย่อท้อ แต่เขากลับเพิ่มความใส่ใจมากขึ้นไปอีก


ชีวิตในโลกก่อน ตัวเขาประสบความล้มเหลวนับไม่ถ้วน

หากเป็นเพราะความเพียรพยายามที่เขามีนั้นทำให้เขากลายเป็นหนักหลอมกระบี่ที่มีชื่อเสียงของโลกตั้งแต่อายุยังน้อย

มาตอนนี้ที่ทวีปหรงเหย้ามีหรือที่ถังฮวนจะยอมแพ้ให้กับความล้มเหลวเพียงไม่กี่ครั้ง?


จากความล้มเหลวแต่ละครั้ง ถังฮวนจะสรุปประสบการณ์ให้เป็นบทเรียนอย่างรอบคอบ


ในครั้งที่สี่นี้ถังฮวนมีความมั่นใจมาก แม้ว่าขั้นตอนการหลอมจะไม่อาจกล่าวได้ว่าไร้ที่ติ แต่ก็ไม่มีความผิดพลาดให้เห็น


ตอนนี้กระบี่ยาวกำลังเย็นลง ทันทีที่พักให้เย็นลงเสร็จ อาวุธระดับต่ำชิ้นนี้ก็จะได้สำแดงพลังของมันแล้ว


ถังฮวนยืนข้าง ๆ ถังไม้ด้วยรอยยิ้มระรื่นเต็มใบหน้า จวนจะได้เวลาที่คำนวนไว้แล้ว


เนื่องจากหินสายฟ้าม่วงมีขนาดค่อนข้างใหญ่ ถังฮวนจึงทำการหลอมอาวุธหนักด้วยความรอบคอบ

น้ำหนักของมันเกินสามสิบปอนด์ (*ประมาณ 28 จิน)

ความยาวจากด้ามถึงปลาย 1.5 เมตร (* เกือบ 6 ฉื่อ)

ในขณะส่วนกว้างที่สุดของมันอยู่ที่ 15 เซนติเมตร (* เกือบ 6 ชุ่น)

อาวุธดังกล่าวเมื่อหลอมรวมกับหินสายฟ้า พลังของมันต้องไม่ธรรมดาเป็นแน่


“ตอนนี้แหละ!”


ดวงตาของถังฮวนหรี่ลงเล็กน้อย มือขวาของเขายื่นไปที่ถัง ไปจับที่ด้ามกระบี่ยาว


นาทีต่อมาถังฮวนถึงกับตกตะลึง?!!


กระบี่ยาวตลอดทั้งเล่มกลายเป็นสีดำ แม้ไม่มีความเสียหายให้เห็น

ทว่าถังฮวนไม่รู้สึกถึงพลังรุนแรงของฟ้าคำรามหรือสายฟ้าใด ๆ เลย!


“ล้มเหลวอีกแล้วเหรอ? จะเป็นไปได้ยังไงกัน?”


ถังฮวนจ้องมองกระบี่ยาวด้วยสายตาว่างเปล่า ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ แทบไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองเลย

“เราทำพลาดตรงไหนอีกล่ะเนี่ย?”


จากนั้นครู่หนึ่ง ถังฮวนสูดหายใจเข้าลึกๆ บังคับตัวเองให้นิ่งสงบลง และย้อนนึกถึงกระบวนการหลอมกระบี่ยาวก่อนหน้านี้



“การหลอมละลายเพื่อถมช่องว่าง การหลอมอัญมณี การใช้อัญมณีหลอมละลาย การหลอมรวมอัญมณีกับช่องว่างพวกนั้น...

เวลาที่ลงแช่น้ำเย็นก็เลือกอย่างดีแล้ว หมายความว่าไม่มีปัญหาอะไรเลยก่อนที่มันจะเย็นตัวลง...”


“เป็นไปได้ว่า เวลาในการทำให้เย็นตัวอาจจะมากไปหรือน้อยไป?”


ถังฮวนคิดว่าการเคลื่อนย้ายของมวลสารอาจมีบางอย่างคลาดเคลื่อน


ก่อนหน้านี้ ไม่ว่าในโลกก่อนหรือหลังที่มาทวีปหรงเหย้านี้ เขาเคยหลอมอาวุธธรรมดาขึ้นมามากมาย

เกี่ยวกับการทำให้เย็นตัวของอาวุธทั่วไปนั้น ประสบการณ์ของเขามีมากมายอย่างยิ่ง

ตราบใดที่การแช่น้ำให้เย็นไม่เป็นปัญหา สร้างอาวุธธรรมดานี้ก็ไม่มีทางล้มเหลว



แต่ครั้งนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเคยชุบอาวุธระดับต่ำ ถังฮวนเองก็ไม่แน่ใจว่าเวลาของการแช่น้ำให้เย็นนั้นแม่นยำเพียงพอ


ระหว่างที่กำลังใช้ความคิด ดวงตาของถังฮวนหรี่ลงเล็กน้อย ฝ่ามือของเขาที่เปี่ยมไปด้วยพลัง ก็ใช้แปรงขัดกระบี่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า


จากนั้นไม่นานถังฮวนก็คิดออก


“เข้าใจแล้ว มีบางอย่างที่เราทำผิดไปตอนแช่น้ำให้เย็น!”


จากนั้นไม่นานถังฮวนก็ตะโกนเสียงดัง พลางวิ่งไปที่สนามหลังบ้านอย่างเร่งรีบ


เพียงครู่เดียว ถังฮวนก็วิ่งกลับมาอีกครั้ง ในอ้อมแขนของเขามีขวดหยกสีดำพิเศษ เมื่อเปิดขวดออกดู ภายในนั้นมีของเหลวเกือบใสชนิดหนึ่งอยู่


“ใช่แล้ว เจ้านี่แหละ...”



-โปรดติดตามตอนต่อไป-

รีวิวจากผู้อ่าน
ยังไม่มีรีวิวสำหรับเรื่องนี้

กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว