“คราวนี้ล่ะทำได้ซะที!”
ยามเที่ยง ในอีกสองวันต่อมา ถังฮวนมองดูกระบี่ยาวในถังไม้ขนาดใหญ่พร้อมรอยยิ้มกว้าง
นี่เป็นเป็นอาวุธระดับต่ำชิ้นที่สี่ ที่ถังฮวนสร้างขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง
หลังจากสูญหินโมราไปในครั้งแรก ถังฮวนยังสูญไปอีกต่อเนื่องถึงสองครั้ง คือหินเสี้ยวพระจันทร์ และ คริสตัลไทเทเนียมที่มีสีสันสดใส
การใช้หินเสี้ยวพระจันทร์เพื่อหลอมกระบี่นั้น เพราะว่าถังฮวนไม่คุ้นเคยกับอัญมณีชนิดนี้ดีพอ จึงหลอมละลายมันไม่ได้อย่างทั่วถึง
เป็นผลให้มีสิ่งเจือปนแทรกเข้าไปภายในช่องว่างของกระบี่ ทำให้การหลอมล้มเหลวในที่สุด
ส่วนขวานที่ถูกหลอมขึ้นด้วยคริสตัลไทเทเนียมที่มีสีสันสดใส ขณะที่ช่องว่างเหล่านั้นกำลังหลอมรวมกับไพลินเหลว
จู่ ๆ การหลอมรวมกันของอากาศและอัคคีพิสุทธิ์ก็สลายไป จากนั้นก็ล้มเหลวอีกครั้ง
ความล้มเหลวสามครั้งสามครานี้ ทำให้ถังฮวนตระหนักได้ว่า เขาโชคดีมากแค่ไหนในการทดสอบวันนั้น
อย่างไรก็ตาม แม้จะล้มเหลวติด ๆ กันขนาดไหน ถังฮวนมิเพียงไม่ย่อท้อ แต่เขากลับเพิ่มความใส่ใจมากขึ้นไปอีก
ชีวิตในโลกก่อน ตัวเขาประสบความล้มเหลวนับไม่ถ้วน
หากเป็นเพราะความเพียรพยายามที่เขามีนั้นทำให้เขากลายเป็นหนักหลอมกระบี่ที่มีชื่อเสียงของโลกตั้งแต่อายุยังน้อย
มาตอนนี้ที่ทวีปหรงเหย้ามีหรือที่ถังฮวนจะยอมแพ้ให้กับความล้มเหลวเพียงไม่กี่ครั้ง?
จากความล้มเหลวแต่ละครั้ง ถังฮวนจะสรุปประสบการณ์ให้เป็นบทเรียนอย่างรอบคอบ
ในครั้งที่สี่นี้ถังฮวนมีความมั่นใจมาก แม้ว่าขั้นตอนการหลอมจะไม่อาจกล่าวได้ว่าไร้ที่ติ แต่ก็ไม่มีความผิดพลาดให้เห็น
ตอนนี้กระบี่ยาวกำลังเย็นลง ทันทีที่พักให้เย็นลงเสร็จ อาวุธระดับต่ำชิ้นนี้ก็จะได้สำแดงพลังของมันแล้ว
ถังฮวนยืนข้าง ๆ ถังไม้ด้วยรอยยิ้มระรื่นเต็มใบหน้า จวนจะได้เวลาที่คำนวนไว้แล้ว
เนื่องจากหินสายฟ้าม่วงมีขนาดค่อนข้างใหญ่ ถังฮวนจึงทำการหลอมอาวุธหนักด้วยความรอบคอบ
น้ำหนักของมันเกินสามสิบปอนด์ (*ประมาณ 28 จิน)
ความยาวจากด้ามถึงปลาย 1.5 เมตร (* เกือบ 6 ฉื่อ)
ในขณะส่วนกว้างที่สุดของมันอยู่ที่ 15 เซนติเมตร (* เกือบ 6 ชุ่น)
อาวุธดังกล่าวเมื่อหลอมรวมกับหินสายฟ้า พลังของมันต้องไม่ธรรมดาเป็นแน่
“ตอนนี้แหละ!”
ดวงตาของถังฮวนหรี่ลงเล็กน้อย มือขวาของเขายื่นไปที่ถัง ไปจับที่ด้ามกระบี่ยาว
นาทีต่อมาถังฮวนถึงกับตกตะลึง?!!
กระบี่ยาวตลอดทั้งเล่มกลายเป็นสีดำ แม้ไม่มีความเสียหายให้เห็น
ทว่าถังฮวนไม่รู้สึกถึงพลังรุนแรงของฟ้าคำรามหรือสายฟ้าใด ๆ เลย!
“ล้มเหลวอีกแล้วเหรอ? จะเป็นไปได้ยังไงกัน?”
ถังฮวนจ้องมองกระบี่ยาวด้วยสายตาว่างเปล่า ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ แทบไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองเลย
“เราทำพลาดตรงไหนอีกล่ะเนี่ย?”
จากนั้นครู่หนึ่ง ถังฮวนสูดหายใจเข้าลึกๆ บังคับตัวเองให้นิ่งสงบลง และย้อนนึกถึงกระบวนการหลอมกระบี่ยาวก่อนหน้านี้
“การหลอมละลายเพื่อถมช่องว่าง การหลอมอัญมณี การใช้อัญมณีหลอมละลาย การหลอมรวมอัญมณีกับช่องว่างพวกนั้น...
เวลาที่ลงแช่น้ำเย็นก็เลือกอย่างดีแล้ว หมายความว่าไม่มีปัญหาอะไรเลยก่อนที่มันจะเย็นตัวลง...”
“เป็นไปได้ว่า เวลาในการทำให้เย็นตัวอาจจะมากไปหรือน้อยไป?”
ถังฮวนคิดว่าการเคลื่อนย้ายของมวลสารอาจมีบางอย่างคลาดเคลื่อน
ก่อนหน้านี้ ไม่ว่าในโลกก่อนหรือหลังที่มาทวีปหรงเหย้านี้ เขาเคยหลอมอาวุธธรรมดาขึ้นมามากมาย
เกี่ยวกับการทำให้เย็นตัวของอาวุธทั่วไปนั้น ประสบการณ์ของเขามีมากมายอย่างยิ่ง
ตราบใดที่การแช่น้ำให้เย็นไม่เป็นปัญหา สร้างอาวุธธรรมดานี้ก็ไม่มีทางล้มเหลว
แต่ครั้งนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเคยชุบอาวุธระดับต่ำ ถังฮวนเองก็ไม่แน่ใจว่าเวลาของการแช่น้ำให้เย็นนั้นแม่นยำเพียงพอ
ระหว่างที่กำลังใช้ความคิด ดวงตาของถังฮวนหรี่ลงเล็กน้อย ฝ่ามือของเขาที่เปี่ยมไปด้วยพลัง ก็ใช้แปรงขัดกระบี่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
จากนั้นไม่นานถังฮวนก็คิดออก
“เข้าใจแล้ว มีบางอย่างที่เราทำผิดไปตอนแช่น้ำให้เย็น!”
จากนั้นไม่นานถังฮวนก็ตะโกนเสียงดัง พลางวิ่งไปที่สนามหลังบ้านอย่างเร่งรีบ
เพียงครู่เดียว ถังฮวนก็วิ่งกลับมาอีกครั้ง ในอ้อมแขนของเขามีขวดหยกสีดำพิเศษ เมื่อเปิดขวดออกดู ภายในนั้นมีของเหลวเกือบใสชนิดหนึ่งอยู่
“ใช่แล้ว เจ้านี่แหละ...”
-โปรดติดตามตอนต่อไป-
เพื่อทำให้ประสบการณ์การใช้เว็บของคุณดียิ่งขึ้น และเลือกเนื้อหาที่เหมาะสมกับคุณอย่างได้อย่างส่วนตัว ท่านสามารถอ่านนโยบายคุกกี้เพิ่มเติมได้ที่นี่
กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว