ตรวจสอบอีเมล์
เราได้ส่งอีเมล์แจ้งรายละเอียด
การแจ้งชำระเงินไปถึงท่าน
การแจ้งชำระเงินไปถึงท่าน
“วังทิเบต” นั้นคือขุมทรัพย์ของเฉินปิง
ตามกฎแล้วผู้ที่ผ่านการทดสอบรอบแรกสามารถล่วงหน้าเข้าสู่ “ห้องโถงด้านหน้าวังทิเบต” และพักอยู่ได้จนกว่าจะสิ้นสุดการทดสอบนั้น
แม้ว่าจะเข้า-ออกที่นี่มือเปล่า หากแต่ถ้าใครมีโชคก็จะกอบโกยไปได้มากเกินกว่าจะจินตนาการถึง
ตัวอย่างเช่น ถ้าพบว่ายาเม็ดมีค่าเหมาะสมกับตนในห้องโถงด้านหน้าทิเบต ก็สามารถกินเข้าไปได้โดยไม่ถือว่าได้ละเมิดกฎของเฉินปิงแต่อย่างใด
เมื่อพอไปถึงด้านหน้าวังทิเบต ผู้ฝึกยุทธ์ทุกคนที่เข้าร่วมในการทดสอบการหลอมระดับต่ำจะพบความน่าสนใจที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
น่าเสียดายที่แม้ว่าหลายคนจะสามารถเข้าไปได้ แต่ส่วนใหญ่ไม่มีเวลาเพียงพอที่จะค้นหาขุมทรัพย์ ท้ายที่สุดก็ไม่ได้อะไรติดไม้ติดมือออกมา
หากแต่ชายที่ชื่อถังฮวนนั้นแตกต่างออกไป เขามีเวลามากกว่าสองเค่อ เขาจะได้ประโยชน์ไปมากขนาดไหนกันนะ?
ความตกตะลึงและความอิจฉาทำให้บางคนไม่สบายใจ และเปลวไฟในฝ่ามือของพวกเขาก็ยิ่งสั่นไหว
เมื่อร่างของถังฮวนหายไป เปลวไฟในฝ่ามือตนก็ดับไปเสียแล้ว
“แย่ล่ะ ไฟในมือข้าดับไปแล้ว!”
“ม๊ายย คราวนี้จบสิ้นแล้วว!”
“หากไม่ผ่านการทดสอบในครั้งนี้ พวกเจ้าจะต้องรออีกสามเดือนสำหรับการทดสอบครั้งต่อไป”
"..."
เสียงคร่ำครวญจากคนจำนวนหนึ่งดังขึ้นทันที
เมื่อมองดูสถานการณ์ของคนเหล่านั้น อาโอบะยิ้มเล็กน้อยและมองไปที่บันไดอีกครั้ง นางงรำพึงเบาๆ ว่า
“น่าสนใจจริงๆ ข้าเพิ่งมาดูแลเชนบิงแห่งเมืองนู่ลั่งได้ไม่นานก็มีอัจฉริยะยอดเยี่ยมเช่นนี้มาแล้ว ว่าแต่เด็กหนุ่มคนนี้มาจากที่ไหนกันนะ?”
...
ถังฮวนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสัญลักษณ์สีแดงบนป้ายไม้ในฝ่ามือส่งผลดีขนาดไหน เขาวิ่งไปถึงชั้นหนึ่งในเวลาไม่นาน
ชายหนุ่มที่ประตูได้ยินเสียงฝีเท้าจึงลืมตาขึ้นมอง เมื่อเห็นป้ายไม้สัญลักษณ์สีแดงในมือของถังฮวน ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ
ถังฮวนไม่ได้สนใจชายหนุ่มตรงหน้า เมื่อเขาเห็นประตูด้านหลังบนชั้นแรกของศาลาเชนบิงเปิดออก เขาก็เดินตรงเข้าไปในทันที
ด้านหลังห้องใต้หลังคามีพระราชวังสองแห่ง พระราชวังด้านหน้าทิเบตอยู่ด้านซ้าย และพระราชวังเวทมนตร์อยู่ด้านขวา
ถังฮวนเหลือบมองอย่างรวดเร็วแล้วมุ่งหน้าไปยังห้องโถงด้านหน้าของทิเบต ประตูอารามถูกเปิดออก มีม่านขนาดใหญ่ขวางกั้นด้านหน้าประตูอารามไว้
ด้านบนของม่านมีลูกศรสองตัวหันหน้าออกจากกัน ลูกศรชี้ไปทางซ้ายถูกทำเครื่องหมายด้วยคำว่า “ซ่อน” และลูกศรชี้ไปทางขวาคือคำว่า “ด้านหน้า”
“หมายถึงอะไรล่ะเนี่ย?” ถังฮวนนิ่งอึ้งและเดินไปทางซ้ายอย่างไม่ตั้งใจ
“อะแฮ่ม!”
เสียงกระแอมดังขึ้นอย่างฉับพลัน
ถังฮวนสะดุ้งและหันมากลับมองอย่างรวดเร็ว พบว่าเป็นชายชราในชุดดำผู้หนึ่งนั่งอยู่บนฟูกภายใต้เงาของประตู
รูปร่างนั้นดูเล็กและผอมบาง เขาดูคล้ายจะกลืนไปกับเงานั้น จนยากจะมองเห็นได้ถ้าไม่สังเกตให้ดี
“ข้าน้อย ถังฮวน ยินดีที่ได้พบผู้อาวุโส” ถังฮวนหันกลับมาฉับพลัน เขาโค้งและคำนับอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็แสดงป้ายหยกสีแดงให้เห็น
“ห้ามนำสิ่งของจาก ห้องโถงด้านหน้าทิเบตออกมา เจ้าเข้าใจหรือไม่?
ชายชราร่างเล็กนั้นก้มมองดูเล็กน้อย ดวงตาทั้งสองของเขามองเห็นแม้ในความมืด แต่ในส่วนลึกของม่านตา มีแววแห่งความประหลาดใจส่งออกมา
“ทราบแล้วขอรับ”
ถังฮวนพยักหน้าโดยไม่รู้ตัว เขาไม่ได้วางแผนที่จะนำสิ่งใดออกมาอยู่แล้ว “ผู้น้อยสามารถเข้าไปได้เมื่อใด?”
“ไปได้เลย”
ชายชราร่างเล็กโบกมือให้เขา ดวงตาหรี่ลงเล็กน้อย
ถังฮวนสูดลมหายใจเข้าแล้วตรงไปทางซ้าย จากนั้นผ่านไปครู่หนึ่งเขาก็ได้ผ่านม่านกั้น พบว่าห้องโถงถูกแบ่งออกเป็นห้องเล็กๆ ตามทางเดินจะถูกฝังไว้ด้วยลูกปัดสีขาว และแสงที่สว่างไสวสะท้อนให้เห็นโดยรอบชัดเจนยิ่งขึ้น
“มีอะไรอยู่ในนั้นนะ?”
ถังฮวนรู้สึกงงงวย และไม่รู้จะทำอย่างไร ได้แต่เลือกผลักประตูห้องที่ใกล้ที่สุด ภายในมีพื้นที่ขนาดเล็กมากเพียงสี่หรือห้าตารางเมตร
ห้องนี้ก็ถูกฝังด้วยลูกปัดสีขาว แม้ว่าจะไม่มีแสงส่องมาจากภายนอก ภายในก็ยังสว่างอยู่
สิ่งที่ทำให้ถังฮวนประหลาดใจก็คือเตาที่ตั้งอยู่ด้านในนั้นเป็นเตาหลอมอาวุธที่มีสีแดงเข้ม ไม่รู้ว่าทำมาจากวัสดุอะไร
ถังฮวนถึงกับส่ายหัว ปิดประตู แล้วไปเปิดห้องที่สอง...
-โปรดติดตามตอนต่อไป-
ดาวน์โหลด Mobile App ได้ที่
ดาวน์โหลด Mobile App ได้ที่
เพื่อทำให้ประสบการณ์การใช้เว็บของคุณดียิ่งขึ้น และเลือกเนื้อหาที่เหมาะสมกับคุณอย่างได้อย่างส่วนตัว ท่านสามารถอ่านนโยบายคุกกี้เพิ่มเติมได้ที่นี่
กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว