บทนำ

ความทะยานอยาก อยากได้ อยากมี ทำให้เด็กสาวจากครอบครัวที่ยากจนครอบครัวหนึ่งพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มาในสิ่งที่ต้องการ แม้ต้องแลกกับสิ่งที่ผู้หญิงคนหนึ่งควรจะหวงแหนสุดชีวิตก็ตาม

สิ่งที่ไม่คาดคิด เรื่องบางเรื่อง บทจะเกิดก็เกิดขึ้นเอาดื้อๆ ไม่มีจังหวะเวลา ไม่ทันให้ใครได้เตรียมตัว โดยเฉพาะเรื่องราวของนักศึกษาสาวต่างอำเภอที่มาติดใจเด็กหนุ่มที่มีบ้านอยู่ในตัวเมือง

แขก เด็กสาวจากอำเภอห่างไกลตัวเมืองที่ระยะทางกว่าร้อยกิโลเมตรในการเดินทางเข้าเมืองในแต่ละครั้ง สำหรับคนที่มีรถยนต์ส่วนตัวก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่ถ้าไม่มีอย่างแขกถือว่าลำบากถึงมากที่สุด เด็กสาวมองครอบครัวตัวเองด้วยความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจทุกครั้ง เพราะตั้งแต่จำความได้ ชีวิตไม่เคยสัมผัสความสบายเลย โชคดีที่เป็นคนหัวดี เรียนเก่งแขกจึงมักได้รับโอกาสและอะไรพิเศษจากโรงเรียนและครูเสมอ มันจึงทำให้แขกได้มีได้อิ่มได้สบายบ้างในบางครั้งบางครา

มหาวิทยาลัยในเมืองคือจุดหมายปลายทางในการศึกษาที่เด็กสาวมุ่งหวัง ดังนั้นแขกจึงทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เข้ามาอยู่ในเมืองได้เรียนหนังสือ เพราะนั่นคือความฝันที่สูงสุดของเธอ

หอพัก ... คือคำตอบของเด็กต่างอำเภอทุกคน สำหรับนักศึกษาทั่วไปหรือคนที่ทำงานแล้วก็ตาม การมีที่พักที่เป็นอิสระถือว่าที่สุดของชีวิต ไม่ต้องมีใครมากะเกณฑ์บังคับ อยากอยู่อยากไปไหนเมื่อไหร่ก็ได้ อิสระจากครอบครัว จากบ้านที่ไม่มีพื้นที่ส่วนตัวให้อยู่ แต่หอพักมีให้ทุกอย่าง ... ได้ห้องส่วนตัว ได้เตียงนอน มีตู้เสื้อผ้าของตัวเอง มีห้องน้ำภายในห้อง แต่บ้านที่อยู่จริงไม่มีห้องนอนส่วนตัว ไม่มีตู้เสื้อผ้าเป็นสัดส่วน ห้องน้ำห้องเดียวใช้กันทั้งบ้าน ตื่นเช้าทีแย่งกันใช้ห้องน้ำห้องเดียว มันช่างเป็นบรรยากาศที่แขกอยากหนีให้พ้นๆ

แขกเลือกที่จะเข้าไปเรียนต่อในเมือง และเช่าหอพักเป็นที่พักพิงกาย ท่ามกลางความคัดค้านของครอบครัว เพราะไม่มีทางไหนเลยที่จะหาเงินจำนวนมากมาส่งให้เรียนถึงสี่ปีในรั้วมหาวิทยาลัย ไหนจะค่าใช้จ่ายส่วนตัวที่จะเกิดขึ้นอีกตลอดการเรียนจบ

ถึงจะรู้ในชะตาตัวเองแต่เด็กสาวไม่คิดยอมแพ้ เธอยังคงมุ่งมั่นและมีความตั้งใจมาก ไม่มีเงินก็จะทำงานเพื่อส่งตัวเองให้ได้ มันต้องมีทางเด็กสาวคิดเสมอ

“จะเรียนทำไม พ่อ แม่ ไม่ได้มีเงินทองส่งเสียแล้ว”

นั่นคือเสียงคัดค้านของทั้งพ่อแม่และพี่สาว

“ไม่ ยังไงแขกก็จะเรียน”

“เงินล่ะ จะเอามาจากไหน”

พี่สาวเอ่ยเหตุผล ทั้งปลอบใจน้องสาวกลายๆ ครั้นจะให้พ่อแม่ส่งเสียเห็นจะหมดหนทางเพราะมองไม่เห็นเลยว่าจะหามาจากไหนส่งให้ลูกสาวคนเล็กในแต่ละเดือน

“แขกจะหาทุนเอง จะหาเงินเอง ขอแค่เดือนแรกส่งค่าหอให้ก่อนนะ จ่ายค่าเรียนให้ก่อน จากนั้นก็ไม่ต้องส่งแล้วก็ได้”

“เอาก็เอา เดือนแรกพี่จะส่งให้ก่อนละกัน ไม่ใช่ไม่อยากช่วยนะ แต่พี่ก็ไม่มีเหมือนกัน แค่ครอบครัวพี่เองมันก็แย่พอทนแล้ว”

พี่สาวคนโตรู้ดีว่าคงทัดทานน้องสาวคนนี้ไม่ไหว จึงตัดสินใจยอมช่วยเพื่อให้น้องได้เดินตามฝัน แม้จะส่งให้ได้ยืนแค่ในบันไดขั้นแรกก็ตาม

สองพี่น้องกอดกันทั้งน้ำตาในวันที่แขกตัดสินใจว่าจะเรียนต่อ ด้วยเกิดมาในครอบครัวยากจน มันต้องดิ้นรนกันทุกทางจึงจะอยู่รอด หากออกไปทำงานก็พอจะเลี้ยงตัวได้เหมือนพี่สาว แต่ครั้นยังรั้นที่อยากจะเรียนต่อ ทั้งๆ ที่ไม่มีเงิน ... ก็ยากจะมองเห็นอนาคตได้ว่าจะเรียนจบได้อย่างไร

.

บนโลกนี้ในแต่ละครอบครัวล้วนมีปัญหามากมาย แต่ละครอบครัวก็มีทางออกในการแก้ปัญหาที่แตกต่างกันออกไป

สิ่งที่สำคัญที่สุดในการแก้ไขปัญหานอกเหนือจากสติและไหวพริบ ปัญญาแล้ว นั่นคือกำลังใจจากคนในครอบครัวนั่นเอง

กำลังใจที่สร้างขึ้นได้จากหลากหลายช่องทาง หรือกำลังใจที่ไม่ใช่เป็นผู้สร้างแต่เป็นผู้รับ สองพี่น้องที่มีจุดมุ่งหมายในชีวิตที่แตกต่างกัน ได้แต่ส่งผ่านความรู้สึกให้กันด้วยกำลังใจล้วนๆ ส่วนอนาคตจะเป็นไปอย่างไรก็แล้วแต่สองมือและมันสมองที่มีจะสร้างให้ตัวเองได้ พ่อกับแม่คงให้ได้แค่ชีวิต และการศึกษาในขั้นพื้นฐานเท่านั้น

♠•◘○♠•◘○♠•◘○♠