หันมาทีก็เห็นน้องรีบตักอาหารใส่ชามแล้วตักเข้าปากอย่างเร่งรีบ

“เพื่อนจะมารับไปติวหนังสือกันค่ะพี่หญิง วันนี้ขอหญิงมูมมามสักวันนะคะ รีบจริงๆ ค่ะเดี๋ยวไม่ทัน ใกล้จะสอบแล้วหญิงต้องเร่งอ่านหนังสือ ถ้าไม่ได้เกียรตินิยมมาฝากท่านแม่จะถูกเอ็ดยิ่งกว่านี้อีก”

“ไม่ต้องเอามาอ้างแม่เลย แล้วที่จะไปด้วยกันนี่ เพื่อนผู้หญิงหรือผู้ชายล่ะหญิง อย่าทำให้แม่ผิดหวังนะ เป็นผู้หญิงต้องระวังตัวเองให้มากๆ ความเป็นกุลสตรีอย่าละเลยเดี๋ยวจะหมดค่าในสายตาคนอื่น”

แม้จะรู้ดีว่าลูกสาวไม่มีทางทำให้เสื่อมเสียเกียรติวงศ์สกุลแน่ แต่ท่านหญิงเฟืองก็มักจะเตือนเสมอๆ ให้ลูกสาวเป็นกุลสตรี รักนวลสงวนตัว จะได้มีค่าคู่ควรแก่ชายผู้เหมาะสมทั้งทางด้านชาติกำเนิดและฐานะ

“ค่ะท่านแม่! เพื่อนโทรมาแล้วหญิงไปนะคะ เย็นๆ จะกลับค่ะ”

สายตาทั้งสามคู่จ้องมองแผ่นหลังระหงที่เดินแกมวิ่งออกไป ขณะกดโทรศัพท์รับไปด้วย กัญญ์รวีได้แต่ส่ายหน้าน้อยๆ ด้วยความระอาปนเอ็นดูน้องสาวคนเล็กที่หลงมาเกิดตอนแม่อายุตั้งสี่สิบสามเข้าไปแล้ว ส่วนตัวเองก็เข้าเรียนมัธยมปลาย

น้องชายคนกลางก็แปดขวบแล้ว แม้พ่อไม่ใคร่อยากจะมีเพราะแม่สุขภาพไม่แข็งแรงเจ็ดออดๆ แอดๆ แต่ก็ไม่มีใครคิดจะกำจัดน้องคนเล็กเลย หมอประจำตัวของแม่ก็ให้การดูแลอย่างใกล้ชิดตลอดที่แม่ตั้งครรภ์และคลอดน้องมาได้อย่างปลอดภัย

พ่อรีบทำหมันตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เพราะห่วงสุขภาพแม่ และกลัวจะมีลูกหลงมาให้อีกคน อีกทั้งหวาดเกรงว่าจะเลี้ยงลูกๆ ให้ได้รับความสุขสบายในทุกๆ ด้านไม่ดีเท่าที่ควร แม้จะเป็นถึงหม่อมเจ้า แต่พ่อก็เป็นทหารที่ซื่อสัตย์ สุจริต ไม่คิดคด โกงกินบ้านเมืองเพื่อให้ตัวเองมีฐานะร่ำรวยขึ้นมา

“อ้าว! นั่นอิ่มแล้วเหรอจ๊ะชาย แล้วจะไปไหนล่ะ ยังเช้าอยู่เลย”

ผู้แม่เอ่ยเมื่อเห็นลูกชายลุกขึ้น ไล่หลังน้องที่ออกไปได้ยังไม่ถึงห้านาทีด้วยซ้ำ ใบหน้าหล่อเหลาแม้จะหวาดหวั่นในใจ แต่ก็เก็บอาการไว้เป็นอย่างดี ก่อนจะหันไปหาแม่กับพี่

“วันนี้ที่กองกำลังเตรียมงานเลี้ยงเกษียณให้ท่านนายพลครับท่านแม่ ชายจะไปช่วยดูแลความเรียบร้อยหน่อย และอาจจะค้างที่กองเลย อาทิตย์หน้าถึงจะกลับนะครับ สวัสดีครับ”

แล้วเขาก็รีบออกจากห้องไป สองแม่ลูกได้แต่หันไปมองหน้ากัน แล้วต่างก็ยิ้มน้อยๆ อย่างอิ่มอกอิ่มใจ ในความเป็นคนเอาการเอางานของผู้ที่จะสืบทอดนามสกุล ‘รัตนนาวี’ เป็นรุ่นต่อไป ไม่เสียแรงที่ยอมขายที่ดินแปลงสุดท้ายส่งไปร่ำเรียนจนจบปริญญาตรีที่อเมริกา ในความคิดของหม่อมเจ้ากัญญาพรที่ภาคภูมิใจเสมอๆ กับลูกๆ ทั้งสามคน

“สามสิบ! กับที่ติดครั้งก่อนสิบเป็นสี่สิบล้านนะครับคุณชาย ถ้ารวมกับค่าสร้อยยี่สิบล้านก็จะเป็นเงินทั้งหมด หกสิบล้าน เวลาแค่สองเดือนจะหาเงินทันเหรอครับ”

จักรวาลทวนให้ลูกค้าชั้นสูงได้คิด ขณะหันไปมองเพื่อนที่มาพร้อมกับเงินสดสามสิบล้านในกระเป๋าหนังใบใหญ่ ตามด้วยบอดี้การ์ดร่างล่ำถึงสองคน รวมกับของเพื่อนในห้องอีกสี่เป็นหก นั่นทำให้กันต์กวีร้อนๆ หนาวๆ ไม่น้อย แต่เพราะความหน้ามืดตามัว และมาดมั่นในทีว่าจะพิชิตเงินหลายสิบล้านจากบ่อนกลับเข้ากระเป๋าให้จงได้

“เดือนเดียวผมก็หามาให้พวกคุณได้หมดแล้วด้วยซ้ำ ว่าไง! ตกลงหรือเปล่า”

เขาหันไปหาสิงหรัฐที่เพิ่งจะรู้จักจากการแนะนำของจักรวาลนี่เอง ว่าเป็นเจ้าของเงินทั้งหมดที่เขาได้มาถลุงในบ่อนอย่างง่ายดาย

“ถ้าคุณมั่นใจขนาดนั้น ผมก็ไม่มีปัญหา คุณลุงช่วยดูเรื่องหลักฐานและสัญญาอื่นๆ ด้วยนะครับ”

สิงหรัฐหันไปหาทนายประจำบริษัทที่หอบหิ้วมาด้วยอย่างคนรอบคอบและพร้อมจะขย้ำเหยื่อให้แดดิ้นคามือ เมื่อถึงเวลาอันเหมาะสม

“ขอคุณนะครับ รับรองผมจะได้เงินมาไถ่สร้อยกับบ้านคืนก่อนสองเดือนแน่ ถึงเวลานั้นอย่าอิดออดกับผมก็แล้วกัน”

กันต์กวีรีบหิ้วกระเป๋าเงินออกจากห้องทำงานจักรวาลไปทันทีที่เซ็นเอกสารทุกอย่างหลังถูกทนายตรวจสอบ และเจ้าของเงินจรดปลายปากกาลงในสัญญา

“ดูนายนั่นจะมั่นอกมั่นใจมากเลยนะ ว่าจะได้เงินจากบ่อนมาใช้หนี้แกน่ะ”

จักรวาลไม่ได้แปลกใจตรงไหน แต่ก็พยักหน้าให้ลูกน้องคอยสอดส่องดูลูกค้าชั้นสูงใกล้ชิดเป็นพิเศษ เพราะถ้าลองได้กล้าเอาสมบัติมาถลุงขนาดนี้แล้ว แปลว่ามีแนวโน้มที่จะเล่นตุกติก

“มันคงคิดว่าเพื่อนใหม่อย่างชยันต์จะช่วยทำให้มันโกงแกได้ล่ะมั้ง”

สิงหรัฐแค่นเสียงเย้ยหยันหนุ่มสูงศักดิ์ผู้น่าสงสารอย่างไม่ปิดบัง และพยักหน้าให้ทนายที่ขอตัวกลับก่อนพร้อมกวีการ์ดหนุ่ม เหลืออุดมการ์ดอีกหนึ่งเอาไว้ให้เขาเท่านั้น จักรวาลเองก็พยักหน้าให้การ์ดที่เหลือออกจากห้องไปได้เช่นกัน เมื่ออยากได้ความเป็นส่วนตัว

“ความจริงคุณชายเป็นคนฉลาดนะ แต่ไม่น่าโง่ถูกแกตบตาได้ง่ายๆ ตั้งแต่ถูกแม่เยลหลี ที่แกส่งไปเป็นนางนกต่อนั่นแล้ว”

“ความโลภ ความไม่รู้จักพอของมันไงล่ะ ดี! ให้มันโลภมากๆ ฉันจะได้รอเด็ดหัวมันเร็วๆ และง่ายๆ ด้วย”

“ว่าแต่แผนขั้นต่อไปของแกจะเป็นยังไงล่ะ” จักรวาลอดอยากรู้ไม่ได้

“รอให้เงินสามสิบล้านกลับมาหาฉันก่อนสิ อ้อ! ว่าแต่แน่ใจนะที่จะไม่เอาค่าเหนื่อยน่ะ”

เพราะยังไงเขาก็ยังอยากให้ยี่สิบเปอร์เซ็นต์จากเงินหกสิบล้านที่เอามาให้เป้าหมายถลุงเล่น แล้วโอนไปเข้ากระเป๋าเขาอยู่ดี

“บอกว่าไม่ก็ไม่สิวะ! เพื่อนกัน! ขอกันกินมากกว่านี้ ถึงฉันจะเป็นเจ้าของบ่อน ถึงพ่อฉันจะไหลไปตามน้ำตามเกมนักการเมือง แต่ฉันก็เป็นคนดีมีสัจจะในหมู่เพื่อนนะโว้ย! แกพูดเหมือนไม่รู้จักฉัน เหมือนเพิ่งคบกันมาปีสองปีอย่างนั้นล่ะ”

จักรวาลอดเหน็บไม่ได้ เพราะทั้งสองคบกันมาตั้งแต่สมัยเรียนเมืองไทย ยันไปจบปริญญาตรีถึงลอนดอน เรียกได้ว่าเจอหน้ากันทุกวันตลอดตั้งแต่เข้าอนุบาลเลยก็ว่าได้ มีขาดช่วงก็ตอนที่เขาเรียนต่อโท

ส่วนสิงหรัฐเลือกที่จะกลับบ้านช่วยงานพ่อกับแม่ที่โหยหาธรรมชาติด้วยการไปซื้อที่ดินไว้ที่สอยดาวนับพันไร่ เพื่อเตรียมผันตัวเองไปเป็นชาวสวน มีชีวิตในบั้นปลายที่สงบสุข

“ฉันรู้ว่าแกแฟร์ แต่ก็รู้สึกผิดที่มากวน แต่เชื่อเถอะว่าอีกไม่นาน ฉันจะปิดจ๊อบนี้ให้จบไวๆ”

“ปิดแบบไหน และจะทำอะไรคุณชายนั่นบ้าง ถึงตายหรือเปล่าวะ”

“ตาย! แต่เป็นตายทั้งเป็น! ส่วนจะทำยังไงหรือทำอะไรต้องรอดูไปเรื่อยๆ รับรองไม่นานแกได้เห็นแน่”

และกับคนที่กำลังตกเป็นเป้าหมายโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัวอยู่นั้น ก็แทบไม่เป็นอันจะกินจะนอนเลยทีเดียว เมื่อเงินสามสิบล้านหมดเกลี้ยงภายในเวลาหนึ่งเดือนกับอีกยี่สิบห้าวันเท่านั้น ส่วนชยันต์ไอ้คนที่ยืนยันเป็นมั่นเป็นเหมาะว่ามีวิธีโกงจนได้เงินคืนภายในไม่กี่วัน ก็ไม่รู้หายหัวไปไหน

หลังจากที่เล่นเข้าขาด้วยกันได้เงินมาเพิ่มสี่ห้าล้าน เจ้านั่นก็หายเงียบไปเลย ทิ้งเขาให้เผชิญชะตากรรมเพียงลำพังจนถลุงเงินไม่เหลือแม้แต่สตางค์แดงเดียวก็ว่าได้

‘ถูกเก็บไปเรียบร้อยแล้วล่ะมั้ง มันไม่เลี้ยงไว้หรอกคนโกงน่ะ คุณชายก็ระวังไว้ให้ดีๆ สิ’

นั่นคือข้อสันนิษฐานของยัยเยลหลีที่เป็นคนชักชวนเขาไปเสี่ยงดวงในบ่อนนั้น เมื่ออดรนทนไม่ได้เขาเลยไปปรึกษา แทนที่จะได้ความสบายใจกลับมา เลยกลายเป็นกลัดกลุ้มหนักกว่าเดิมอีก เพราะกลัวจะมีชะตากรรมเหมือนเพื่อนที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่กี่วัน

E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ

สนใจโหลดตัวอย่างอ่านก่อนซื้อได้ค่ะ

วิมานสอยดาว [Heaven]กันเกราwww.mebmarket.comน้ำจิ้มพอแสบๆ คันๆ มันส์ๆ เสียวๆคุณไม่มีสิทธิ์จะไปไหนทั้งนั้นจนว่าผมจะอนุญาตหรือไม่ก็จนกว่าพี่ชายคุณจะหาเงินสี่สิบล้านมาให้ผม ระหว่างนี้คุณมีหน้าที่ปรนเปรอความสุขบนเตียงให้ผม และทำทุกอย่างที่ผมสั่งไม่มีข้อยกเว้น โดยเฉพาะเ

****** ขออนุญาตแจ้งอีกทีนะคะ ว่านิยายทุกเรื่องจะลงให้อ่านได้ราว 70% เท่านั้นค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะถ้าทำให้ค้างคา แต่กันเกราเชื่อว่านักอ่านที่น่ารักทุกท่านจะเป็นกำลังใจต่อให้ด้วยการตามหาหนังสือมาไว้ในครอบครองอยู่แล้วค่ะ ******

ยิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

และหนึ่งคอมเม้นต์ของท่าน คือหนึ่งแรกผลักดันและกำลังใจของคนเขียนนะคะ แต่ก็ยินดีต้อนรับและขอบคุณนักอ่านเงาทุกท่านด้วยค่ะ
รู้งี้แล้วอย่าลืมเม้นท์ให้เค๊าหลังอ่านด้วยนะตะเอง

เข้าไปทักทาย พูดคุย หรือติชมผลงานได้

ตามเพจด้านล่างนี้เลยนะคะ
ยินดีต้อนรับทุกๆ ท่านค่ะ และยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ

สงวนลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗

ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์อันเป็นประโยชน์แก่หนังสือเล่มนี้เท่านั้น

วิมานสอยดาว [Heaven]กันเกราwww.mebmarket.comน้ำจิ้มพอแสบๆ คันๆ มันส์ๆ เสียวๆคุณไม่มีสิทธิ์จะไปไหนทั้งนั้นจนว่าผมจะอนุญาตหรือไม่ก็จนกว่าพี่ชายคุณจะหาเงินสี่สิบล้านมาให้ผม ระหว่างนี้คุณมีหน้าที่ปรนเปรอความสุขบนเตียงให้ผม และทำทุกอย่างที่ผมสั่งไม่มีข้อยกเว้น โดยเฉพาะเ