“สองวันก่อนคุณชายก็มาเอากับผมไปสิบล้าน แล้วจะมาขออีกสิบล้าน ผมเกรงว่าคงเพิ่มวงเงินให้อีกไม่ได้แล้วล่ะครับ เพราะผมไม่แน่ใจ ว่าสร้อยประจำตระกูลที่บอกว่าท่านหญิงรักนักรักหนา จะมีราคามากกว่ายี่สิบล้าน มันสุดเพดานผมแล้วจริงๆ ครับ”

จักรวาลจ้องมองชายหนุ่มรูปงามที่กำลังถูกผีพนันเข้าสิงด้วยสายตาเฉยเมย ไร้ซึ่งความหมายไร้ซึ่งอารมณ์ใดๆ ด้วยเพราะเจอคนที่หน้ามืดตามัวแบบนี้มามากมายก่ายกองแล้ว

“สร้อยราคาไม่ต่ำกว่าห้าสิบล้านนะครับคุณจักร ผมขอเพิ่มอีกแค่สิบล้านเอง รับรองว่าไม่เกินสามวันผมได้เงินมาไถ่แน่ ขอร้องล่ะนะ ให้ผมเอาไปแก้มือหน่อยเถอะ”

เขาจ้องมองไปยังนาวาอากาศตรีหม่อมราชวงศ์กันต์กวี รัตนนาวิน หรือ ‘คุณชายฟ่าง’ ที่ใครต่อใครรู้จักถึงกับยอมลดศักดิ์ศรีอ้อนวอนเจ้าของบ่อนอย่างเขาเพื่อหมายจะแก้มือ

“ไม่ก็คือไม่ครับ มันเกินเพดานผมแล้วจริงๆ คุณชายไปหาสมบัติอื่นมาจำนองดีกว่าครับ จะเป็นบ้าน ที่ดิน ตึกแถว หรืออะไรก็ได้ ผมมั่นใจว่าตระกูลของคุณชายมีมากมายจนจำไม่หวาดไม่ไหว คืนนี้ผมว่ากลับไปพักผ่อนเอาแรงไว้มาแก้มือพรุ่งนี้ดีกว่า คนของผมจะไปส่งให้ถึงบ้านหรือจะให้ไปส่งในกองก็แล้วแต่คุณชายเลยครับ”

เขาพยักหน้าให้ลูกน้องร่างล่ำบึ้กทั้งสองที่ยืนคุมเชิงอยู่ตรงประตูห้อง ให้ทำตามคำเมื่อครู่อย่างครบถ้วน จนหม่อมราชวงศ์กันต์กวีไม่อาจจะอิดออดใดๆ ได้ นอกจากเดินออกไปจากห้อง ยื่นกุญแจรถตัวเองให้เมื่อการ์ดยักษ์ยื่นมือขอ

“กลับบ้าน!”

เขาตอบสั้นๆ เมื่อการ์ดหันไปถาม แล้วรถบีเอ็มดับเบิลยูก็เคลื่อนออกไป โดยมีการ์ดยักษ์อีกคนขับรถอีกคันตาม เวลาตีสองกับการจราจรที่โล่งปลอดโปร่ง ไม่ถึงชั่วโมงจากบ่อนในย่านบางพลี รถก็ไปจอดกึกตรงหน้าคฤหาสน์ทรงวิคทอเรียนในเนื้อที่หนึ่งไร่เศษตั้งตระหง่านอยู่ในเขตยานนาวาเรียบร้อยแล้ว

หม่อมราชวงศ์กันต์กวีใช้รีโมตคอนโทรลในรถกดประตูเหล็กดัดเก่าแก่จากอิตาลี แล้วขับรถเข้าบ้านและย่องขึ้นห้องตัวเองด้วยความเงียบ เพราะไม่อยากให้คนใกล้รู้ถึงการมา

รวมถึงการไปของตัวเองในพรุ่งนี้เช้าด้วย เพราะเกรงกลัวว่าของสำคัญที่หมายตาที่จะมาฉกจะไม่เป็นผล

“ชายฟ่าง! ไหนเมื่อวานบอกพี่ว่าจะไม่กลับไงล่ะจ๊ะ แล้วนั่นมาหาแม่ไม่ใช่เหรอ จะรีบไปไหนกัน”

แต่จนแล้วจนรอดก็มีเสียงทักทายขึ้นในเพียงก้าวแรกที่แม่ออกมาจากห้องน้ำได้ ส่วนเขาก็กำลังจะเดินออกห้องนอนแม่อยู่แล้วรอมร่อ เขาพาใบหน้าอันหล่อเหลาหันไปหาแม่ด้วยใบหน้าตื่นเล็กน้อย

“เอ่อ! ครับท่านแม่ พอดีชายจะมาพาไปทานมื้อเช้าน่ะครับ แต่เห็นยังไม่ออกจากห้องน้ำเลยจะลงไปรอข้างล่าง”

“เหรอจ๊ะ! งั้นชายก็ช่วยบอกแม่มะลิให้ขึ้นมาช่วยแม่แต่งตัวที จะได้รีบๆ ลงไปกินข้าวพร้อมลูกๆ ไงจ๊ะ”

“ได้ครับ”

เขาแทบจะวิ่งออกจากห้องด้วยซ้ำ เมื่อได้ไฟเขียว และก่อนจะไปตามคนใช้เก่าแก่ เขาก็ออกไปหารถแล้วรีบยัดโฉนดบ้านไปเก็บไว้ในคอนโซลหน้าอย่างรวดเร็ว

“อ้าว! ชายฟ่าง นี่กลับตั้งแต่เมื่อคืนหรือเพิ่งกลับจ๊ะ”

หม่อมราชวงศ์กัญญ์รวี รัตนนาวิน หรือ ‘คุณหญิงฟ้า’ ทักทายน้องที่เดินเข้าบ้านมา ขณะตัวเองกำลังเดินออกจากครัวเพื่อดูแลความเรียบร้อยในห้องอาหาร

“มาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วครับพี่หญิง ว่าแต่ป้ามะลิอยู่ไหนครับ ท่านแม่ให้ตามขึ้นไปช่วยบนห้องครับ”

“อ้อ! พี่ให้ขึ้นไปแล้วล่ะ เมื่อกี้พี่ให้มาช่วยแกะปลาย่างก่อนกลัวจะไม่ทัน ชายไปนั่งในห้องเลยนะพี่ตั้งโต๊ะเสร็จแล้ว”

พี่สาวใหญ่วัยสามสิบเจ็ดเดินนำน้องชายวัยสามสิบ ไปยังห้องอาหารเล็กตกแต่งแบบยุโรป ห้องหกเหลี่ยมยื่นออกจากตัวบ้าน มีกระจกรอบด้านมองเห็นต้นไม้ใบหญ้าให้ความสดใสได้ทุกครั้ง

“มีอะไรทานบ้างครับพี่หญิง หิวที่สุดเลย”

เพราะมื้อเย็นแทบไม่ได้แตะ พอเลิกงานได้ก็ตรงไปแก้มือในบ่อนทันที แต่สุดท้ายก็แบกความผิดหวังกลับบ้านแถมได้หนี้อีกสิบล้าน อดเสียใจไม่หายที่ตั้งใจจะหาเงินมากอบกู้สถานการณ์อันย่ำแย่ของครอบครัวที่มีแต่เปลือกของความเป็นหม่อมราชวงศ์ห่อหุ้มเอาไว้ให้ดีกว่าเดิม แต่กลับเป็นแย่กว่าเดิมอีก

“ข้าวต้มขาวจ้ะ ก็พี่ไม่รู้ว่าชายจะมา เลยไม่ได้ทำอาหารฝรั่งไว้ให้ ถ้าชายเอา เดี๋ยวจะไปทำเพิ่มไม่นานหรอก”

“ไม่ดีกว่าครับพี่หญิง อะไรที่พี่หญิงทำก็อร่อยทั้งนั้นครับ”

เขาหยอดคำหวานไม่เว้นแม้กระทั่งกับพี่สาวหรือแม่ และนั่นทำให้เขาเป็นที่รักของทุกคนในบ้าน เพราะเป็นคนอารมณ์ดี ยิ้มง่ายเก็บอารมณ์ความรู้สึกเก่ง ถ้าทุกคนได้รู้ว่าเขาแอบเอาสร้อยประจำวงศ์สกุลไปจำนำไว้ ความรักทั้งหมดที่ทุกคนมอบให้เขา คงจะหมดลงไปในพริบตาเป็นแน่

“ท่านแม่มาแล้ว”

ยังไม่ทันที่พี่สาวจะได้เอ่ยอะไรต่อ ผู้แม่ก็ถูกมะลิพยุงเดินเข้าห้องอาหารมาแล้ว กันต์กวีรีบลุกไปช่วยพยุงแขนอีกข้างของแม่อย่างรู้งาน

“มีผัดโหง่วก้วยด้วยเหรอหญิงฟ้า”

“ยำกุ้งสดก้านคะน้าด้วยค่ะท่านแม่ ส่วนใบหญิงเอามาผัดน้ำมันหอย ทานเลยนะคะไม่ต้องรอหญิงฟางค่ะ เมื่อคืนอ่านหนังสือดึก คงจะลงมาช้าหรือไม่ก็อาจจะยังไม่ตื่นค่ะ”

กัญญ์รวีพยักหน้าให้ปรุงแม่ครัวใหญ่และเป็นคนเก่าแก่ตักข้าวต้มได้ กลิ่นใบเตยหอมโชยไปเตะจมูกคนรอบโต๊ะทันที เมื่อหม้อกระเบื้องเคลือบถูกเปิดฝาออก

“ข้าวต้มกำลังพอดีเลย นี่หญิงใช้ข้าวหอมมะลิ ข้าวกล้องและข้าวเหนียวเหมือนเดิมหรือเปล่าจ๊ะ”

ท่านหญิงมะเฟืองเอ่ยเสียงเรียบนุ่มอย่างพึงพอใจ เมื่อลูกสาวใหญ่ผู้รับช่วงเรื่องอาหารการกินจากตัวเองไปได้อย่างครบถ้วนไม่มีที่ติ หรือพัฒนาฝีมือดียิ่งๆ ขึ้นไปตามสมัยนิยม

“ค่ะ แต่วันนี้ลดข้าวเหนียวลงหน่อย เพราะข้าวใหม่ญาติของปรุงเอามาฝากจากอีสานค่ะ หญิงเลยรีบทำข้าวต้มขึ้นโต๊ะให้ท่านแม่ไงคะ จะได้คล่องๆ คอ ปลาช่อนก็ด้วยนะคะ หอบมาเป็นลังเลย หญิงไม่รู้จะเอาอะไรตอบแทนดี เมื่อวานทำครองแครงกรอบกับกรอบเค็มไว้พอดี เลยฝากให้เอากลับไปกินหมดเลยค่ะ”

“จนไม่เหลือให้หญิงเอาไปฝากเพื่อนที่วิท’ลัย เลยค่ะท่านแม่”

กัญญาวีร์รีบฟ้องแม่ตั้งแต่ตัวยังเดินไม่มาไม่ถึงห้องอาหารด้วยซ้ำ ทุกคนเลยหันไปหาเจ้าของร่างสูงร้อยเจ็ดสิบที่ทั้งผอมและเพรียวในชุดเดรสสีน้ำเงินแขนสี่ส่วนชายกระโปรงยาวคลุมเข่าพอดิบพอดี และเดินด้วยท่าทีสง่างามไปนั่งข้างพี่สาว

“พี่คิดว่าหญิงจะลงมาช้าซะอีก”

“ช้านิดหน่อยค่ะพี่หญิง หิวจังเลยค่ะป้าปรุง ขอข้าวเต็มถ้วยเลยนะคะ”

ดวงตาคู่สวยจ้องมองชามของตัวเองอย่างใจจดจ่อ ส่วนมือขาวๆ เรียวๆ ก็ถือช้อนรอเรียบร้อยแล้ว ทำเอาคนในบ้านต่างมองด้วยความสงสัย

“ไปตายอดตายอยากที่ไหนมาล่ะเรา” พี่ชายเลยแซวให้ แม่เองก็อดไม่ได้ เลยเอ็ดน้อยๆ

“นั่นสิหญิงฟาง ทำกิริยาแบบนี้ไม่งามเลยนะ หญิงฟ้าต้องสอนน้องให้ดีกว่านี้นะจ๊ะ เดี๋ยวเผลอไปหลุดที่ไหนจะเสียชื่อมาถึงแม่ได้ โดยเฉพาะต่อหน้าพวกญาติๆ ของเรา”

“ค่ะ แล้วนั่นหญิงจะรีบกินไปไหนจ๊ะ ค่อยๆ ก็ได้”

พี่ยังรับคำไม่ทันเสร็จ หันมาทีก็เห็นน้องรีบตักอาหารใส่ชามแล้วตักเข้าปากอย่างเร่งรีบ

E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ

สนใจโหลดตัวอย่างอ่านก่อนซื้อได้ค่ะ

วิมานสอยดาว [Heaven]กันเกราwww.mebmarket.comน้ำจิ้มพอแสบๆ คันๆ มันส์ๆ เสียวๆคุณไม่มีสิทธิ์จะไปไหนทั้งนั้นจนว่าผมจะอนุญาตหรือไม่ก็จนกว่าพี่ชายคุณจะหาเงินสี่สิบล้านมาให้ผม ระหว่างนี้คุณมีหน้าที่ปรนเปรอความสุขบนเตียงให้ผม และทำทุกอย่างที่ผมสั่งไม่มีข้อยกเว้น โดยเฉพาะเ

****** ขออนุญาตแจ้งอีกทีนะคะ ว่านิยายทุกเรื่องจะลงให้อ่านได้ราว 70% เท่านั้นค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะถ้าทำให้ค้างคา แต่กันเกราเชื่อว่านักอ่านที่น่ารักทุกท่านจะเป็นกำลังใจต่อให้ด้วยการตามหาหนังสือมาไว้ในครอบครองอยู่แล้วค่ะ ******

ยิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

และหนึ่งคอมเม้นต์ของท่าน คือหนึ่งแรกผลักดันและกำลังใจของคนเขียนนะคะ แต่ก็ยินดีต้อนรับและขอบคุณนักอ่านเงาทุกท่านด้วยค่ะ
รู้งี้แล้วอย่าลืมเม้นท์ให้เค๊าหลังอ่านด้วยนะตะเอง

เข้าไปทักทาย พูดคุย หรือติชมผลงานได้

ตามเพจด้านล่างนี้เลยนะคะ
ยินดีต้อนรับทุกๆ ท่านค่ะ และยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ

สงวนลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗

ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์อันเป็นประโยชน์แก่หนังสือเล่มนี้เท่านั้น

วิมานสอยดาว [Heaven]กันเกราwww.mebmarket.comน้ำจิ้มพอแสบๆ คันๆ มันส์ๆ เสียวๆคุณไม่มีสิทธิ์จะไปไหนทั้งนั้นจนว่าผมจะอนุญาตหรือไม่ก็จนกว่าพี่ชายคุณจะหาเงินสี่สิบล้านมาให้ผม ระหว่างนี้คุณมีหน้าที่ปรนเปรอความสุขบนเตียงให้ผม และทำทุกอย่างที่ผมสั่งไม่มีข้อยกเว้น โดยเฉพาะเ