“นายท่านทั้งสาม อย่าทำอะไรข้าเลย ได้โปรด”

นางส่งเสียงอ่อนแรงขอร้องพวกเขา

“พวกข้าก็ไม่อยากจะทำอะไรเจ้าหรอกนะ แต่มันเป็นหน้าที่ของพวกข้าที่ต้องฝึกหัดนางคณิกามือใหม่เช่นท่าน”

ปี้โฉ่ว น้องชายคนเล็กของตระกูลปี้ตอบกลับขณะที่กระชากอาภรณ์ของนางออก

“อ๊าย อย่านะ ข้าไม่ใช่นางคณิกา”

ห่าวเจียพยายามอย่างสุดชีวิตใช้เรี่ยวแรงอันน้อยนิดปัดป้องตนเองจากมือบุรุษ แต่หาเป็นผลไม่ บัดนี้เรือนร่างเปล่าเปลือยของนางได้ปรากฏแก่สายตาบุรุษเหล่านั้นแล้ว

“สามีเจ้าเพิ่งจะขายเจ้าให้หอฟางหรู เจ้าจะบอกว่าไม่ใช่คนของหอคณิกาได้อย่างไร”

ปี้ฉีน้องชายคนรองหัวเราะเหี้ยมเกรียม

“ข้าว่า เจ้าตัดใจจากสามีเจ้าเสียเถอะ อีกไม่นานเขาก็จะได้เป็นราชบุตรเขย มียศถาบรรดาศักดิ์อยู่ในวังหลวงอย่างสุขสบายแล้ว”

ปี้โฉ่วเอ่ยสำทับ ดวงตาของเขาจับจ้องหัวนมสีชมพูชูชันน่ากินอย่างหื่นกระหาย สิ้นคำเขาก็ครอบปากงับนมข้างนึง ส่วนมือก็บีบเคล้นเต้านมอีกข้าง

“งื้อ อะ อา”

ห่าวเจียวครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน น้ำตาเอ่อขึ้นมาอย่างเจ็บปวดที่หัวใจ ไม่คิดเลยว่าบุรุษที่นางทุ่มเทให้ทั้งชีวิต เขากลับล่อลวงนางมาขายให้หอคณิกา

ปี้ฉีปล่อยให้น้องชายคนสุดท้องจัดการหญิงสาวไปก่อน เขายืนดูน้องชายจับนางพลิกคว่ำหน้าลงกับเตียง ดันให้สะโพกนางโก่งขึ้น แล้วโน้มตัวลงไปลากลิ้นเลียไปตามร่องก้น

แผล่บ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

“อ๊ะ ๆ อา อ๊า อะ อ๊า”

ห่าวเจียสะดุ้ง จากนั้นก็แอ่นสะโพกร่อนเอวด้วยความเสียวซ่าน

เมื่อประตูเรือนหยกแฉะฉ่ำด้วยน้ำหวาน ปี้โฉ่วก็จ่อหัวแท่งหยกร้อนฉ่าตรงรูนาง กดสะโพกชำแรกเข้าไปช้า ๆ

“งื้อออ อา”

ห่าวเจียครางเบา ๆ ใบหน้าเหยเกด้วยความสยิวเสียว สองแขนป่ายไปมา