“หรือวันนี้มันจะไม่มาฉี่วะ”
ผมนั่งซุ่มดักรอมันอยู่หลังห้องน้ำเกือบ 20 นาทีแล้ว ยังไม่เห็นมันมาสักที และจวนเจียนจะหมดเวลาพักเที่ยงแล้วด้วย

“ใจเย็น”
ไอ้ต้นเอ่ยเสียงต่ำ ตามันมองสาดส่องรอบทิศ เมื่อเห็นคนอื่นที่ไม่ใช่เยื่อเดินมา มันจะเดินออกไปเครียส์เงียบ ๆ เพื่อกันคนที่ไม่เกี่ยวข้องออกไป

“นั่นไงเพ่ มันเดินมานู้นแล้ว”
ไอ้เตี้ยชี้ร่างสูงที่เดินดุ่ม ๆ เข้ามาอย่างตื่นเต้น

“เอ่อ เงียบสิวะไอ้เตี้ย เดี๋ยวแผนกูเสียหมด”
ผมเอามืออุดปากไอ้เตี้ยเอาไว้ ไอ้ต้นถอยเข้ามาหลบมุมให้พ้นสายตาของผู้มาใหม่

เมื่อเหยื่อสังหารของพวกเราเดินเข้าห้องน้ำไปเรียบร้อยแล้ว ผมพยักหน้าให้ไอ้ลูกสมุนสองตัวแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำชายโดยเร็ว

ปัง !
เสียงปิดประตูใหญ่ของห้องน้ำชายดังลั่น พร้อมกับเสียงล็อคกุญแจตามมาติด ๆ ลูกน้องของผมมันทำงานกันได้ตามแผนที่วางเอาไว้เป๊ะ ๆ –ปิดประตูตีแมว- มึงมีปีกมึงก็หนีกูไม่พ้นหรอกไอ้ใหญ่ !

“ไอ้ใหญ่ ! ใหญ่นักเหรอมึงอะ !”
ผมตวาดดังลั่นห้องน้ำ เพราะไอ้คนที่ผมจะสั่งสอนมันไม่มีทีท่าสะทกสะท้านแม้แต่น้อย มันยังยืนฉีกหน้าตาเฉยมาก มากจนผมหงุดหงิด
“วันนี้กูจะสั่งสอนมึงให้รู้ว่าใครใหญ่ !”
ผมแหกปากอีก

“เอาเลยลูกเพ่ ! อัดมันให้น่วมเลย”
เสียงไอ้เตี้ยแหกปากเชียร์อยู่ด้านนอก ในขณะที่ไอ้คนที่กำลังจะถูกผมกระทืบมันเก็บหนอนของมันเข้ากางเกงแล้วเดินมาล้างมืออย่างใจเย็นโดยไม่สนใจผมสักนิด ท่าทียั่วประสาทแบบนี้มันกวนอารมณ์ผมจนพุ่งปรี๊ด

“เฮ้ย ! มึงตาย !”
ผมพุ่งหมัดใส่หน้ามัน มันเสือกหลบทัน แถมยังคว้าข้อมือผมไว้ได้ เพียงชั่วพริบตาเดียวมันหักแขนผมไพล่หลังแล้วกระชากร่างผมกระแทกหน้าอกมัน
“อื้อ ปะ ปล่อย”
ผมออกเสียงได้อย่างยากลำบากเพราะมืออีกหนึ่งของมันบีบคางผมจนหน้ายู่ ‘ไอ้สัดนี่ ทำไมแรงควายจังวะ’ พอยืนเทียบกันจริง ๆ แล้วหุ่นผมบางกว่ามันเยอะมาก แผ่นหลังผมสัมผัสได้ถึงกล้ามเนื้อหน้าอกแน่น ๆ ของมัน

“อยากพิสูจน์ไม่ใช่เหรอว่า ใคร ใหญ่”