“อาวี”
เธอกลั้นหายใจพร้อมกับตะโกนออกไปสุดเสียง แล้ววิ่งถาโถมร่างเข้ากอดหนุ่มใหญ่วัยสามสิบสองปีด้วยความดีใจ

“เอ่อ”
นาวีอึ้งไปชั่วขณะ
เขามายืนรอรับหลานสาวตามที่พี่ชายคนโตได้โทรกำชับว่าให้ดูแลลูกสาวของภรรยาให้ด้วยระหว่างที่ตนไปติดต่อธุรกิจที่อเมริกา หลานสาวที่ตนเคยดูแลเมื่อสิบปีก่อนคือเด็กน้อยหน้าตาจิ้มลิ้ม ร่างอ้วนท้วมเหมือนตุ๊กตาล้มลุก
ดังนั้น สิ่งที่เขาจินตนาการถึงหลานสาวนั้น จึงเป็นเด็กสาวอวบอ้วน ไม่ใช่หญิงสาวหุ่นเพรียว มีส่วนเว้าส่วนโค้งอันน่ายั่วยวนเช่นนี้ จึงทำให้เขารู้สึกแปลก ๆ เกิดอาการร้อนวูบวาบอย่างประหลาดจนเขาต้องแกะมือเรียวที่กำลังกอดเขาแน่น และดันตัวเธอให้ออกห่าง

“หนูเอมหรือครับ”
เสียงทุ้มถาม
เด็กสาวพยักหน้ารัว ๆ พร้อมกับส่งยิ้มกว้างมาให้เขา เธอยิ้มจนแก้มสองข้างมีรอยบุ๋มลงไป ยิ่งเพิ่มความน่ารักสดใสชวนใจเต้นให้ปรากฏแก่สายตาของเขา จนเขาไม่อาจจะสายตาจากใบหน้าสวยใสไร้การตกแต่งใด ๆ ได้เลย
“หนูเอม ยัยหมูอ้วนของอาวีไงคะ” เสียงใส ๆ ของเด็กสาวตอบ
“โตขึ้นจนอาจำแทบไม่ได้ มาเดี๋ยวอาถือกระเป๋าให้” นาวีรีบดึงกระเป๋าลากของเธอมา แล้วออกเดินนำไปที่รถ
“โตขึ้นมาก และสวยขึ้นมาด้วยใช่ไหมคะอาวี” เอมอรเจื่อยแจ่ววิ่งตามชายหนุ่ม เมื่ออยู่ในระยะเดียวกันเธอก็ถือวิสาสะคล้องแขนเขาเข้าไว้ แล้วเดินเคียงคู่กันออกไป
“หนูเอมปล่อยแขนอา แล้วเดินดี ๆ เป็นสาวเป็นนางเกาะแขนผู้ชายแบบนี้ได้ไง”
ใบหน้าคมบึ้งตึงขึ้น พร้อมกับดุเด็กสาวเสียงเข้ม ใช่ว่าเขาไม่ชอบให้สาว ๆ แตะเนื้อต้องตัว แต่กับเด็กคนนี้เขาจะคิดเกินเลยมากกว่านี้ไม่ได้ เพราะเธอเป็นลูกเลี้ยงของพี่ชายเขา !

“ผู้ชายที่ไหน หนูเอมเกาะแขนอาวีต่างหาก”
เสียงใส ๆ เถียงข้าง ๆ คู ๆ อย่างแสนดื้อรั้นเอาแต่ใจ เมื่อทุกคนในบ้านล้วนตามใจเธอทุกสิ่ง เธอก็เหมารวมเอาว่า อาวีก็ต้องตามใจเธอเช่นกัน ดังนั้น นอกจากเธอจะไม่ปล่อยแขนเขาแล้วยังกระชับแขนแน่นเข้าไปอีก ราวกับว่าเธอเป็นคนรักของชายหนุ่ม พร้อมกับส่งรอยยิ้มที่แสนจะทำให้หัวใจของเขาเต้นผิดจังหวะมาให้

“หนูเอม”
เขาหยุดเดินแล้วเรียกเธอเสียงเข้ม เขาต้องรีบตัดไฟเสียต้องแต่ตนลม ก่อนที่เขาจะปล่อยตัวปล่อยใจให้คิดเกินเลยกับหลานสาวของตนไปมากกว่านี้
“ที่นี่คือต่างจังหวัด ไม่ใช่กรุงเทพ คนที่นี่เขายังถือขนบธรรมเนียมไทย ผู้หญิงต้องรักนวลสงวนตัว จะทำอะไรตามอำเภอใจเหมือนที่นู่นไม่ได้ มันไม่งาม”

สีหน้าดุดันและน้ำเสียงกร้าวขึ้นนั้น ทำให้เด็กสาวค่อย ๆ ปล่อยมือจากลำแขนกำยำของเขา ส่งสายตาละห้อยคล้ายเด็กกำลังถูกครูดุเมื่อกระทำความผิด
“ผู้ชายอะไรหวงตัวฉิบหาย บ่นเป็นตาแก่ไปได้”
เอมอรบ่นเบา ๆ พร้อมกับทำปากยื่น

“เอม”
เขากดเสียงต่ำคล้ายคำรามเรียกหล่อนสั้นคำเดียว แล้วหัวใจเขาก็กระตุกขึ้นมาฉับพลัน เพียงแค่เจอกันไม่กี่นาที หล่อนก็ทำให้เขาปั่นป่วนใจได้อย่างที่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเคยทำมาก่อน แล้วสีหน้าเขาก็พลันเคร่งเครียดขึ้นมาทันที เมื่อคิดไปถึงว่าหล่อนต้องอยู่กับเขาเป็นเดือนจนกว่าพี่ชายกับพี่สะใภ้จะกลับมาจากอเมริกา เขากลัวเหลือเกินว่า จนกว่าจะถึงวันนั้นเขาจะหักห้ามใจได้หรือไม่