ผู้ใหญ่หลิวยอดเกษตร -ตอนที่ 27 กล้าให้ผู้อำนวยการมาเป็นลูกมือ

โดย  Novel Room

ผู้ใหญ่หลิวยอดเกษตร

ตอนที่ 27 กล้าให้ผู้อำนวยการมาเป็นลูกมือ

“แกฝึกวรยุทธ์ได้แล้วอย่างนั้นหรือ?” หลินฮุยถามออกไปอย่างสงสัย


“ไม่ใช่เรื่องของแก”หลินเฟิงตอบกลับด้วยน้ำเสียงเย็นชา


“งั้นรึ? ถึงว่าทำไมแกถึงได้กล้าเมินข้า แต่แกอย่าได้ประมาณตนผิดไป เพีงแกฝึกวรยุทธ์ได้ และหลบการโจมตีธรรมดาของข้าได้ ข้าจะทำให้แกได้รู้สึกถึงความต่างของเจ้ากับข้า” หลินฮุยเค้นเสียงเย็น ตอนนี้เขาไม่ต้องเกรงใจใดๆอีกแล้ว ในเมื่อหลินเฟิงสามารถฝึกวรยุทธ์ได้ แสดงว่าร่างกายไม่ได้อ่อนแออีกเช่นเดิม ดังนั้น เขาลงมือหนักขึ้นได้แล้ว ถึงหลินฮุยจะสงสัยว่าทำไมจู่ๆหลินเฟิงก็สามารถฝึกฝนวรยุทธ์ได้ก็ตาม เขาก็ไม่ได้ถามออกไป เพราะตอนนี้สิ่งที่จำเป็นต้องทำคือสั่งสอนหลินเฟิง ให้หลินเฟิงรู้ถึงความแตกต่าง


“[ หมัดดาวตก ]” หลินฮุยตระโกนออกมา จากนั้นก็กระโดดขึ้นสูงแล้วพุ่งเข้าใส่หลินเฟิงด้วยความเร็วสูงสุด


หลินเฟิงที่เห็นเช่นนี้ก็หน้าเปลี่ยนเป็นจริงจังทันที เขาไม่คิดเลยว่าหลินฮุยจะเอาจริงเช่นนี้ หลินฮุยถึงกับปลดปล่อย [ หมัดดาวตก ] ใส่หลินเฟิง วรยุทธ์นี้คือวรยุทธ์รัพื้นฐานระดับกลางที่ใกล้เคียงระดับสูงเลยก็ได้ มันมีทั้งหมด 6 ขั้น แต่ฝึกฝนง่ายกว่า [ ดัชนีพิฆาต ] เล็กน้อย แต่ก็ใช่ว่าใครจะฝึกก็ฝึกได้ เพราะต้องเป็นอัจฉริยะเท่านั้นถึงจะฝึกถึงที่สุดได้ และด้วยความสามารถของหลินฮุย [ หมัดดาวตก ] คงอยู่ไม่ต่ำกว่าขั้น 2 แน่นอน แล้วยังมีความต่างระหว่าง ระดับพื้นฐานขั้น 5 กับขั้น 2 อย่างใหญ่หลวงอีก หากหลินเฟิงรับการโจมตีนี้ตรงๆเขาอาจจะต้องพักหลายเดือดแน่นอน


ปังง!!


เมื่อหมัดของหลินฮุยใกล้มาถึง หลินเฟิงก็ใช้ [ ย่างก้าวไร้เงา ] หลบ [ หมัดดาวตก ] ทันที แต่ด้วยความเร็วของหลินฮุยที่เร็วมาก ทำให้หลินเฟิงหลบไม่พ้น โดนเฉียดเข้าที่หัวไหล่ ทำให้หลินเฟิงกระเด็นออกไปหลายก้าว


หลินเฟิงหน้าเปลี่ยนสีทันที เขาไม่คิดเลยว่า [ หมัดดาวตก ] ของหลินฮุยจะอยู่ในขั้น 4 ซึ่งมันรุนแรงมาก แม้จะโดนเพียงเฉียดเท่านั้น ก็ แต่ก็ยังทำให้เขาต้องบาดเจ็บจนเคลื่อนไหวลำบากขึ้น หากโดนไปเต็มๆ เขาตงเคลื่อนไหวไม่ได้แน่นอน


แน่นอนว่าหลินฮุยไม่ได้ให้เวลาพักกับหลินเฟิง เขายังคงพุ่งเข้าหาและใช้ [ หมัดดาวตก ] อย่างต่อเนื่อง เขาเองก็ค่อนข้างตกใจกับความเร็วของหลินเฟิงที่สามารถหลบการโจมตีของเขาได้ และเขาก็ค่อนข้างสับสนกับการเคลื่อนไหวของหลินเฟิงด้วยเช่นกัน มันเป็นการเคลื่อนไหวที่ซับซ้อน คาดเดาได้ยาก หากความเร็วของเขาไม่มากพอก็ไม่มีทางไล่ตามได้ทันเลย แต่โชคดีที่เขาฝึกวรยุทธ์มานานกว่า และมีระดับพลังมากกว่า ทำให้เขากดดันหลินเฟิงได้อย่างต่อเนื่อง


หลินเฟิงเองก็ต้องหลบการโจมตีอย่างต่อเนื่อง เขายังไม่สามารถหาจังหวะสวนกลับได้เลย ตอนนี้ เขาต้องใช้ [ ย่างก้าวไร้เงา ] จนถึงขีดสุดของความสามารถในตอนนี้ ไม่เช่นนั้นเขาจะต้องเจ็บปวดแสนสาหัสจาก [ หมัดดาวตก ] แน่นอน



“แกจะหลบไปได้อีกนานแค่ไหนกัน?” หลินฮุยคำรามอย่างได้ใจ เขารู้สึกว่าหลินเฟิงอยู่ในกำมือเขาแล้ว หากหลินเฟิงพลาดเพียงครั้งเดียว หลินเฟิงต้องเจ็บปวดแสนสาหัสแน่นอน ถึงเขาจะค่อนข้างตกใจกับการที่หลินเฟิงหลบการโจมตีของเขาได้นานขนาดนี้ก็ตาม แต่ด้วยระดับพลังที่ห่างกันมากเกินไป ทำให้เขามั่นใจในตัวเองมากว่าจะไม่มีทางแพ้แน่นอน


หลินเฟิงไม่ได้พูดตอบโต้ ตอนนี้สีหน้าเขาดูย่ำแย่มาก การที่เขาต้องใช้ [ ย่างก้าวไร้เงา ] หลบการโจมตีอย่างต่อเนื่องเป็นเวลานานเช่นนี้ มันเหนื่อยกว่าการวิ่งออกจากป่าอย่างต่อเนื่องเสียอีก และตอนนี้การเคลื่อนที่ของเขาเริ่มช้าลงแล้วด้วย


ถึงแม้ว่า [ ย่างก้าวไร้เงา ] จะเป็นวรยุทธ์พื้นฐานระดับสูงก็ตาม แต่มันเป็นวรยุทธ์เคลื่อที่ไม่ใช่วยุทธ์โจมตี ทำได้เพียงเสริมการโจมตีและหลบหนีเท่านั้น


“คราวนี้แกเสร็จข้าแน่” หลินฮุยที่เห็นว่าหลินเฟิงไม่ไหวได้อีกแล้ว เขาก็กระโดดแล้วพุ่งเข้าหาหลินเฟิงด้วยความเร็วสูงสุดทันที เขาจะไม่ปล่อยโอการให้หลินเฟิงได้พักและไม่ปล่อยโอกาสนี้ให้หลุดมือไปแน่นอน


“ [ ดัชนีพิฆาต ] ” เมื่อหลินเฟิงไม่สามารถหลบได้อีกแล้ว เขาจึงทำได้เพียงโจมตีกลับไปปะทะกับการโจมตีของหลินฮุยเท่านั้น


ปังง


นิ้วของหลินเฟิงเคลื่อนที่เข้าหาหมัดของหลินฮุย [ ดัชนีพอฆาต ] ปะทะกับ [ หมัดดาวตก ] ทำให้เกิดเสียงดังสนั่นไปทั่วบริเวณรอบๆ หลินฮุยนั้นต้องถอยหลังไปสองก้าว ส่วนหลินเฟิงกระเด็นไปหลายเมตร แต่เขาก็ยังสามารถยืนอยู่ได้ ด้วยระดับที่ต่างกันมากขนาดนี้ ผลลัพธ์เช่นนี้ถือว่าน่าตกใจมาก


หลินฮุยถึงกับอ้าปากค้างไม่เชื่อสายตา เขาใช้ทั้งความเร็สสูงสุดและยังปลดปล่อย [ หมัดดาวตก ] อย่างเต็มที่แต่กับสร้าความเสียหายให้หลินเฟิงได้ไม่มากพอ ถึงแม้ว่าการปะทะครั้งนี้เขาจะชนะ แต่เารู้สึกว่าพ่ายแพ้เต็มๆ ที่เขาไม่สามารถเอาชนะคนที่อยู่ระดับพื้นฐานขั้น 2 ได้ ทั้งๆที่อยู่ระดับพื้นฐานขั้น 5 แล้วยังใช้ [ หมัดดาวตก ] ขั้น 4 อีก แม้ว่า [ ดัชนีพิฆาต ] จะเป็นวรยุทธ์ที่สูงกว่าแต่มันก็ห่างกันไม่มาก แล้ววรยุทธ์ของเขาก็ยังอยู่ในขั้นที่สูงกว่าถึง 1 ขั้น แล้วทำไมผลลัพธ์ถึงออกมาเป็นเช่นนี้ เขาไม่อาจยอมรับได้จริงๆ


แน่นอนว่าหลินฮุยไม่ปล่อยโอกาสนี้ไว้ เขาถือโอกาสโจมตีด้วย [ หมัดดาวตก ] อีกครั้งทันที ถึงจะป้องกันการโจมตีของเขาไว้ได้ แต่เขาไม่เชื่อว่าจะปกกันไปได้ตลอด เพราะยังไง ระดับพลีงของเขา วรยุทธ์ของเขาก็ยังได้เปรียบอยู่ดี


หลินเฟิงไม่สามารถหลบการโจมตีต่อเนื่องของหลินฮุยได้ เขาทำได้เพียงใช้ [ ดัชนีพิฆาต ] ตอบโต้กลับไปเช่นเดิม


การต่อสู้ยังดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง หลินฮุยเริ่มหอบเหนื่อยหลังจากที่ต้องใช้ [ หมัดดาวตก ] อย่างต่อเนื่อง แต่สภาพของหลินฮุยก็ยังดีกว่าหลินเฟิง ที่ตอนนี้เสื้อผ้าเริ่มฉีกขาด มีเลือดไหลออกจากมุมปากของเขา ถึงจะเล็กน้อยแต่ก็บอกได้ทันทีว่าหลินเฟิงทนได้อีกไม่นานแล้ว หากยังดำเนินต่อไปเช่นนี้ ในที่สุดหลินเฟิงจะต้องพ่ายแพ้แน่นอน


หลินฮุยที่เห็นเขาก็ฝืนใจไม่พัก และยังคงใช้ [ หมัดดาวตก ] อย่างตต่อเนื่อง เขารู้ว่าหากเขาฝืนหลินเฟิงจะต้องพ่ายแพ้ในที่สุด แต่หากเขาเลือกที่จะพักหลินเฟิงก็จะได้พักด้วย และที่เขาทำมาทั้งหมดจะสูญเปล่า


ปังงง!!


และในที่สุดหลินเฟิงก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เขากระเด็กลงไปนั่งกับพื้น เขาไม่มีเรี่ยวแรงที่จะลุกขึ้นอีกแล้ว ไม่ว่าเขาจะพยายามอย่างไรก็ตาม เขาทำได้เพียงเงยหน้ามองไปที่หลินฮุยด้วยสายตาเย็นชา และแค้นเคือง ความอัปยศนี้ เขาจะเอาคืนหลินฮุยแน่นอน


“หึ นึกว่าจะแน่ แค่นี้ทนไม่ไหวแล้วรึ?” หลินฮุยไม่ได้สนใจสายตาของหลินเฟิง เขาพูดอย่างดูถูกเหยียดหยาม ถึงแม้ว่าร่างกายของเขาก็แถบจะหมดแรงแล้วเช่นกัน แต่เขาก็ต้องการถากถางหลินเฟิง และทำเหมือนว่าเขาชนะ ถึงแม้ว่าเขาจะรู้สึกตกใจกับหลินเฟิงก็ตาม


“ข้าจะทำให้แกต้องนอนรักษาอาการอยู่ที่บ้านอีกหลายเดือนเลย” หลินฮุยพูดเสร็จ เขาก็ฝืนใจอีกครั้ง แล้วจึงพุ่งเขาหา หลินเฟิง โดยใช้ [ หมัดดาวตก ] อีกครั้งด้วยเรี่ยวเรงที่เหลืออยู่ทั้งหมด เขารู้ว่าตอนนี้หลินเฟิงไม่สามารถป้องกันหรือหลบการโจมตีได้แล้ว ไม่ว่าอย่างไรหลินเฟิงก็ต้องเจ็บปวดและนอนรักษาตัวอยู่ที่บ้านอีกหลายเดือดแน่นอน


เมื่อเห็นว่าหลินฮุยโจมตีอีกครั้ง หลินเฟิงก็จ้องมองหลินฮุยด้วยสายตาเย็นชา เขาไม่ได้รู้สึกกลัวแต่อย่างใด เขาจ้องมองศัตรูคนหนึ่งที่สักวันเขาจะล้างแค้นและทำให้มันเจ็บปวดมากกว่าที่เขาต้องเจ็บเป็น สิบเท่า ร้อยเท่า


ปังงง!!


.........................................................................................


ขอโทษด้วยนะครับที่ไม่ได้แจ้งให้ทราบก่อนจะหายไป ช่วงนี้ตลอดจนเดือนหน้า ผมมีงานท่วมหัวมาก ยังมีสอบปลายภาครอผมอยู่ แแล้วก็ยังมีงานค่ายที่ต้องไปทำ ช่วงนี้ผมหัวหมุนมาก จึงไม่ได้เข้ามาเลย เรื่องนี้ต้องขอโทษจริงๆนะครับ


ช่วงนี้ตลอดจนเดือนหน้าอาจจะไม่ค่อยลง ลงไม่ต่อเนื่อง หรือหายไปหลายวัน ไม่ต้องสงสัยนะครับ ผมหายไปทำงาน อ่านหนังสือเครียมสอบแล้วก็งานค่าย ไว้ปิดเทอมผมจะลงนิยายต่อเนื่องนะครับ

รีวิวจากผู้อ่าน

กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว