“กรี๊ด!!!”

นิ้วใหญ่ที่บุกเข้าไปเยือนในกายพร้อมกับปลายลิ้นและริมฝีปากที่ดูดเลีย ทำให้หญิงสาวเกร็งกระตุกแล้วกรีดร้องออกไปสุดเสียงท่ามกลางสายฝนที่เทกระหน่ำไม่ลืมหูลืมตา ละเมียดกระตุกถี่ๆ ปล่อยหยาดน้ำให้ไหลพรั่งพรูออกไปราวกับสายฝน

ไอ้รื่นไม่ปล่อยให้โอกาสทองได้หลุดไปมันดึงนิ้วออกแล้วสอดใส่สิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าเข้าไปในทันที

ซ้วบ!! ไอ้รื่นแทงทีเดียวจมมิด

“กรี๊ดดดดดดด” หญิงสาวกรีดเสียงร้องอย่างต่อเนื่องแข่งกับสายฝนที่โหมกระหน่ำเมื่อความอลังการเข้าไปแทนที่ปลายนิ้วจนคับแน่นเต็มกาย

“อ๊า...โอ้วววว” ไอ้รื่นส่งเสียงคำรามดังก้องเมื่อมันได้เข้าไปซุกซบในกายสาว

ความอุ่นอ้าวภายในขับไล่ความหนาวเย็น กล้ามเนื้อนุ่มโอบรัดดุจดั่งให้ความอบอุ่นกับลำกายที่เข้ามาพักพิง และตอดรัดเอาไว้ไม่ให้กลับออกไปราวกับหวงแหน

เปรี้ยง! เปรี้ยง! เปรี้ยง!

พุดจีบนอนคู้ตัวอยู่ในโปงผ้าห่มขนสัตว์เนื้อนุ่มด้วยความหวาดกลัว ทั้งเสียงฟ้าผ่าและเสียงกรีดร้องของละเมียดกับเสียงคำรามของไอ้รื่น ในขณะที่ไอ้เรืองนั่งกอดเข่าอยู่ในความมืดจมอยู่ในความทุกข์

ส่วนไอ้ใบ้ก็นั่งมองสายฝนภายนอกที่เทกระหน่ำอย่างไม่ลืมหูลืมตา และต้องฟังเสียงกระแทกที่เกิดจากการเสพสังวาสของหนุ่มสาวที่ข้างฝา ซึ่งมันนั่งอยู่ใกล้ที่สุด นัยน์ตาคมกร้าววาววับหม่นมัวยากที่ใครจะเข้าใจ ขณะนั่งเป็นยามเหมือนเฝ้าต้นทางให้หนุ่มสาวได้เล่นรักกัน

“ข้ารักละเมียด แต่ข้าก็รักเพื่อนข้าเช่นกัน” ไอ้เรืองพูดออกไปลอยๆ โดยไม่เจาะจงว่าพูดกับใคร

พุดจีบรู้ว่าไอ้เรืองพูดกับเธอ เด็กสาวไม่โต้ตอบเพราะรู้ดีว่าอีกฝ่ายต้องการบอกเล่าให้รับรู้เท่านั้น

มันจะไม่แย่งถ้าหากไอ้รื่นไม่เต็มใจ

ส่วนไอ้ใบ้นั้นคิดว่าความรักเป็นสิ่งที่บังคับกันไม่ได้ การที่ไอ้รื่นยินยอมใช่ว่าละเมียดจะเห็นด้วย ความรักทำให้คนบางคนสุขสมหวัง ในขณะที่บางคนเจ็บปวดกับการผิดหวัง

ไอ้ใบ้เข้าใจดีว่าสำหรับบางคนเพื่อนกับคนรักมีความสำคัญพอๆ กันแต่มันคิดว่าคนรักหรือเมียเป็นสิ่งของต้องห้ามระหว่างเพื่อน ที่จะใช้ร่วมกันไม่ได้เด็ดขาด

ในเพิงพักกำลังเหน็บหนาวทั้งที่ไม่โดนกระไอฝนสักกระผีก แต่ข้างนอกกลับร้อนรุ่มด้วยไฟพิศวาสที่ลุกโชนกลบความหนาวเย็นจนหมดสิ้น

“พี่รื่น” ละเมียดหยัดสะโพกเข้าหาลำเนื้อที่โยกเข้าโยกออกไม่หยุดพักจนเธอหายใจแทบไม่ทันด้วยความเหน็ดเหนื่อยเมื่อต้องปืนป่ายสายรุ้งครั้งแล้วครั้งเล่าติดๆกัน

“ละเมียดจ๋า ซี๊ดดดด” ไอ้รื่นดึงลำเนื้อออกมาช้าๆ ก่อนจะใส่กลับเข้าไปแล้วกระแทกเร็วแรงติดๆ กัน กายด้านหลังเปียกโชกเนื่องจากสายฝนที่สาดซัดเข้ามาแต่มันไม่รู้สึกหนาวแม้แต่นิดเดียว มีแต่ความเร่าร้อนหื่นกระหายที่จะระบายลงกับร่างเปลือยอวบอิ่ม

“กรี๊ด!!” หญิงสาวหวีดร้องเสียงแหลมด้วยความเสียวเมื่อไอ้รื่นเล่นจังหวะโยก

“เอ็งขี่ข้าบ้างนะ” ไอ้รื่นยกร่างที่ยังสอดประสานให้ลอยจากพื้นไม้โดยมันเป็นฝ่ายนั่งลงไปแทน แล้วจับเอวหญิงสาวให้กระแทกลงบนหน้าตัก

อดีตสาวดอกไม้บรรเลงเพลงกามกับคู่หมายอย่างถึงอกถึงใจสมกับที่รอคอยมานาน หญิงสาวโยกขย่มอย่างเมามันขณะก้มลงไปดูดนมเม็ดกระจิดริดของหนุ่มคนรักที่เธอนั่งคร่อมอยู่สองมือโอบรัดร่างหนาเอาไว้แน่น

“ละเมียด ละเมียด” ไอ้รื่นขยับสะโพกส่งขึ้นด้านบนรวดเร็วถี่ยิบก่อนจะตัวแข็งค้างกระตุกเฮือกปลดปล่อยสายธารอย่างต่อเนื่องจนหยาดน้ำเนืองนองสองกลีบสาว

“ซี้ด!!!” ไอ้หนุ่มบ้านป่าส่งเสียงครางยาวก่อนจะสงบนิ่ง

และเมื่อทุกอย่างกลับคืนสู่สภาพปกติไอ้รื่นก็ลุกขึ้นไปจุดเทียนให้สว่างอีกครั้งก่อนจะกลับมานอนทอดกายราวกับเป็นฟูกให้ละเมียดทาบทับอยู่ด้านบน

“พี่รื่นจ๋า” ละเมียดไถลตัวลงไปด้านล่างชื่นชมกับกล้ามเนื้อที่มอบความสุขให้กับเธอครั้งแล้วครั้งเล่า หญิงสาวลูบไล้ด้วยความเสน่หาพลางจ้องมองปลายป้านสีแดงเป็นมันปลาบที่มีรอยผ่าตรงกลางอย่างไม่วางตา ราวกับว่าเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะได้เห็นและชื่นชมกับมัน

“ขอฉันกินนะพี่” หญิงสาวก้มไปหาสิ่งที่อยู่ในมือ

“เอ็งสุดยอดไม่เคยเปลี่ยน” ไอ้รื่นสะดุ้งเมื่อรอยบากที่เป็นหยักของลำเนื้อโดนแตะอย่างแผ่วเบาด้วยปลายลิ้นนุ่ม

ละเมียดละเลียดกินรสชาติที่ชื่นชอบพลางสูดดมกลิ่นหอมกายชายที่ห่างหายไปนานอย่างมีความสุข หญิงสาวค่อยๆ นำมันเข้าสู่ปากดูดกลืนทีละนิด แทะเล็มทีละหน่อย สลับกับลูบไล้ขึ้นลงจนท่อนเนื้อสั่นระริก

“เอ็งจะฆ่าข้าให้ตายหรือไรกัน” ไอ้รื่นพูดเสียงแหบโหยหน้าขาสั่นระริก แต่ไม่มีเสียงตอบรับจากละเมียด เพราะหญิงสาวปากไม่ว่าง

ละเมียดอมท่อนเนื้อไว้ในอุ้งปากได้จนหมดทั้งลำ แล้วดูดจนแก้มตอบขณะเม้มริมฝีปากแน่น

“โอ้วววว” เพราะความเสียวทำให้ไอ้รื่นยกสะโพกลอยสูง

หญิงสาวสะอึกเพราะลำเนื้อกระทุ้งเข้าไปลึกถึงคอหอย เธอเอามือจับโคนเอาไว้แล้วยกศีรษะรูดท่อนเนื้อขึ้นลงด้วยริมฝีปาก โยกไปมาอย่างรวดเร็วด้วยความอยาก อยากดื่มกินรสชาติของเขาเร็วๆ

“อ๊ากกกกกก” ไอ้รื่นตะโกนก้องแข่งกับสายฝนไม่สนใจใครหรือผู้ใดที่อยู่ในเพิงพัก ปลดปล่อยน้ำทิพย์ออกมาให้ละเมียดดื่มกินอีกครั้ง

ไอ้รื่นหายใจรวยริน ความสุขในเพศรสยังคงลอยอ้อยอิ่งอยู่รอบๆ กาย ละเมียดเก่งในเชิงกามอย่างหาตัวจับยาก เธอดูดเลียโยกคลึงท่อนเนื้อในปากจนทำให้มันพบพานกับความสุขแทบสิ้นสติ

“ฉันรักพี่ และจะรักเพียงคนเดียวตลอดไป” ละเมียดเอ่ยเอื้อนวาจาราวกับหลงลืมตัวกลัวว่าจะไม่ได้พูดคำๆ นี้อีก