" ทีเรียนแห่งตระกูลแมนเชสเตอร์ถูกกล่าวหาว่าฆาตกรรมจอนอารินด้วยยาพิษและสั่งการฆ่าแบรนดอนสต๊อค เจ้าเรียกร้องให้ตามผู้สังหารมังกรแต่ลูกข้าจะไม่รอนานขนาดนั้นหรอกนะ..ถ้าไม่มีตัวแทนคนอื่นก็ออกมาสู้ด้วยตัวเองซะเดี๋ยวนี้ หากบริสุทธิ์จริงทวยเทพย่อมต้องให้เจ้าชนะอยู่แล้ว " ทีเรียนยังหาทางออกเรื่องตัวแทนต่อสู้ไม่ได้แต่ก็ทนนอนในรวงผึ้งต่อไปไม่ไหวด้วยเช่นกัน อย่างเมื่อคืนในขณะที่ดาราสีเลือดกรีดผ่านก็หลับไม่ได้ด้วยเกือบจะกลิ้งหล่นร่วงลงไปเป็นรอบที่สาม ความทรมานแบบนี้มิสู้โดนปาดคอให้จบๆไปเลยยังดีรวบรัดยิ่งกว่า แต่กระนั้นก็ไม่อาจไม่ทดสอบเสี่ยงดูเป็นครั้งสุดท้าย " มีใครใรที่นี้จะเป็นตัวแทนข้าบ้างหรือไม่? " [เควสตัวแทนประลอง:ทีเรียนเสนอทองคำคอบแทนใครก็ได้ที่ช่วยให้รอดจากการพิพากษาแม้ตอนนี้จะไม่มีติดตัวแต่ว่าแมนเชสเตอร์ชดใช้หนี้ตัวเองเสมอ เงื่อนไข:เอาชนะการพิพากษาด้วยการประลอง รางวัล:RpTyrion+20 เงิน20,000,000X 1,000,000Exp]

" ..ข้าจะเป็นตัวแทนคนแคระให้เอง!! " ทุกเสียงในห้องโถงกลายเป็นเงียบสงัดเมื่อปรากฏว่ามีคนเสนอตัวอยู่ฝ่ายทีเรียนแมนเชสเตอร์จริงๆ แน่นอนว่าอัศวินในแคว้นขุนเขาไม่มีใครทำแบบนี้เพราะคนๆนี้ไม่ใช่คนใต้การปกครองลอร์ดอาริน..ไม่ได้เป็นกระทั่งอัศวินด้วยซ้ำไป [Bronbie Lv:103 อาชีพ:นักดาบ(รับจ้าง)] " ขอโทษด้วยนะท่านหญิงแคทดูเหมือนสัญญาพวกเราสิ้นสุดไปละ "

" เจ้า!! " แคทมีลางสังหรณ์ไม่ดีตั้งแต่ที่ไลซ่ายอมให้มีการตัดสินด้วยการต่อสู้แล้ว นางเคยเห็นนักดาบรับจ้างคนนี้ต่อสู้มาแล้ว มีความเห็นว่าอีกฝ่ายยืดหยุ่นไม่ยึดติด อีกทั้งคล่องแคล่วและปราดเปรียว หากอัศวินในแคว้นขุนเขาที่ไม่ว่าใครจะเป็นตัวแทนริเวนเดลอาสาลงสนามด้วยนึกประมาทจะต้องได้เห็นดีแน่นอน

" เซอร์ฮาร์ดเลย์ ท่านยินดีที่จะเป็นตัวแทนลูกข้าหรือไม่? " ท่ามกลางคนขันอาสามากมายไลซ่าขานชื่อเซอร์ฮาร์ดเลย์หนึ่งในอัศวินที่โดดเด่นที่สุดในบรรดาบุรุษที่มาติดพัน คนๆนี้ยึดถือเกียรติยศความจริงไม่อยากประดาบกับนักดาบรับจ้างแต่เมื่อถูกระบุชื่อก็ไม่อาจที่จะไม่ก้าวออกมา " ฮาร์ดเลย์ เคซิงตันยินดีรับใช้ท่านลอร์ด "

" เจ้าไหวแน่รึ? จะให้หาเกราะให้ใส่ก่อนดีกว่าหรือไม่? " บรอนบี้ยักไหล่ไม่สนใจ หลักการต่อสู้ของนักดาบรับจ้างคือความคล่องตัวเน้นฆ่าให้ได้ปริมาณมากที่สุดถึงแม้จะบาดเจ็บบ้าง พลาดบ้าง ตายบ้างจะเป็นไรไป เธอยังชื่นชอบรับความเสี่ยงด้วยถือคติว่ายิ่งเสี่ยงก็ยิ่งมีผลประโยชน์สูง อย่างครั้งนี้ครั้งเดียวก็รับเควสไปกลับไม่กี่วันก็ทำเงินได้ก้อนโต " จะสู้เองมั้ยหละ? ยืนดูอยู่เฉยๆเหอะเต็มที่ถ้าพลาดนายก็ตายแค่นั้นเอง "

" ... " ทีเรียนจนด้วยคำพูดยิ่งไม่อยากทำให้นักดาบรับจ้างเสียสมาธิ ในขณะที่แนนไม่ได้สนใจว่าการตัดสินในครั้งนี้สุดท้ายแล้วผลจะเป็นเช่นไรเพราะคนที่อยากให้เป็นตัวแทนไม่ได้อยู่ตรงนี้และก็อาจยังไม่ทราบด้วยซ้ำ

" เช้ง!! " พื้นที่ตรงกลางห้องโถงถูกเคลียร์ให้กับคู่ประลองเมื่อมองเข้าไปก็จะเห็นฝ่ายหนึ่งเป็นอัศวินเกราะเหล็กเต็มขั้นวาดตรารูปขอนไม้ใหญ่ถือดาบใหญ่สองมือน่าเกรงขาม ในขณะที่นักดาบรับจ้างสาวสวมชุดหนังธรรมดาๆคอเว้าเปิดเนินอกมีแค่ดาบราคาถูกที่อาจจะปล้นคนอื่นมาด้วยซ้ำดูไปไม่ทัดเทียมกันเลยแม้แต่น้อย นอกจากอุปกรณ์ที่แตกต่างคนละชั้นแล้วบรอนบี้ยังยืนพ้อยท์ขาพาดดาบไว้บนบ่าด้วยท่วงท่าปล่อยตัวตามสบายจากนั้นกระดิกนิ้วเชิญชวนให้อัศวินเกราะเหล็กเป็นฝ่ายบุกเข้ามาเองด้วยท่วงท่าที่เกียจคร้านเต็มทน

" กรอด..กล้าดียังไง? " ลำพังนักดาบรับจ้างลงสนามมาอย่างตัวเปล่าเล่าเปลือยก็เป็นการดูหมิ่นเซอร์ฮาร์ดเลย์มากพออยู่แล้ว ยิ่งการแสดงพฤติกรรมลักษณะนี้ยิ่งกระเทือนต่อเกียรติยศอัศวินโดยตรง และหนทางเดียวที่จะกู้คืนต่อหน้าอัศวินทั้งแคว้นขุนเขาก็คือจะต้องตัดศีรษะฝ่ายตรงข้ามลงมาโดยไวที่สุด มันก้าวเท้าลากดาบใหญ่เหวี่ยงเป็นรูปวงกลมฟาดด้วยกำลังเต็มร้อยและมุ่งมั่นที่จะแยกร่างยัยจิ๋มอวดดีในครั้งเดียว " ฝึบ!! "

แต่ทว่าพอดาบแรกของเซอร์ฮาร์ดเลย์พลาดจากเป้าฟาดใส่แผ่นหินเต็มเปาจนแตกเป็นช่อง ก็ทำให้ยิ่งเสื่อมเีสียหน้าหนักขึ้นจนโถมเข้าฟาดฟันอีกต่อเนื่องทุกดาบล้วนใส่พลังเต็มเปี่ยม ทุกดาบล้วนตั้งใจที่จบศึกลงให้ได้ เพียงแต่ฝ่ายนักดาบรับจ้างที่ขลาดเขลาก็กระโดดถอยหลัง หมุนตัวหลบตามเสาหิน กระทั่งผลักคนอื่นขวางทางอย่างไร้ยางอายดึงเวลาออกไปมากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งข้อเสียเปรียบของการเดินลากอุปกรณ์ชั้นเลิศที่มีน้ำหนักรวมมากกว่า50kgเริ่มจะส่งผลให้เหนื่อยหอบ กล้ามเนื้อปวดล้าอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งไม่สามารถรักษาพละกำลังเหมือนกับตอนแรกได้อีก แต่ทว่าในระหว่างที่คิดได้กำลังจะเปลี่ยนยุทธวิธีเพื่อฟื้นกำลังก็มีเสียงร้องปลุกเร้าขึ้นมาเสียก่อน " เซอร์ฮาร์ดเลย์รีบๆฆ่าเจ้าคนอวดดีนี่เร็วๆซะทีสิ! "

' ยัยโง่เอ๊ย! ' แคทร่วมเตียงกับหนึ่งในนักดาบที่เก่งที่สุดมา20ปีและเฝ้าดูร๊อบฝึกซ้อมมาหลายร้อยครั้งจึงมองออกว่าตอนนี้เซอร์ฮาร์ดเลย์เป็นลูกธนูที่ยิงจนสุดล้าเหนื่อยอ่อนถึงจุดต่ำสุดแล้ว แต่ด้วยความเชื่อมั่นของน้องสาวในปัจจุบันจึงไม่อาจเข้าไปกระตุ้นเตือนได้เหมือนกับตอนเด็กๆและก็จะไม่เกิดประโยชน์จึงเหลือแค่เพียงนึกภาวนาว่าทวยเทพจะมอบความยุติธรรมให้โดยการมอบพลังอีกเฮือกทำให้อัศวินฝ่ายตนเองคว้าชัยชนะมาให้ได้

แต่ดูเหมือนทวยเทพยังจะปิดหูปิดตาในยามที่มีคนร้องขอไม่ต่างกับหลายร้อยหลายพันปีที่ผ่านมาเมื่อนักดาบรับจ้างวนกลับมาที่กลางโถงใช้การหลอกล่อให้อีกฝ่ายเสียหลักจากนั้นเตะตัดขาให้ล้มลงไปแล้วตั้งศอกยกดาบจ่อปลายดาบราคาถูกอยู่ที่คอหอยและหยุดมองผู้ชมที่กลายเป็นเงียบกริบอีกครั้งรอบห้อง ก่อนที่จะเสียบดาบจากท่านั้นทิ่มลงไปจนถึงกลางอก " ซวบ!! "

' จบสิ้นแล้ว ' แคทหลับตาถอนหายใจต่อบทสรุปความยุติธรรมที่ทวยเทพได้มอบให้ หากรู้อย่างนี้มิสู้ปาดคอคนแคระกับสาวใช้ตั้งแต่ในโรงเตี๊ยมก็หมดเรื่องไปแล้ว " ท่านแม่ข้าจะไม่ได้ดูคนแคระบินแล้วอย่างนั้นหรอ? "

" ไม่ใช่คนแคระคนนี้แน่..กริ๊ง!! " ทีเรียนสะบัดโซ่ร้องขอให้ปลดตนเองออกจากพันธนาการก่อนที่ลอร์ดเด็กปัญญาอ่อนจะคลั่งต้องได้เห็นคนแคระซักคนบินออกจากช่องจันทราให้ได้ ดีที่ตอนแรกผู้ชมหลายสิบในห้องโถงถึงจะชวนให้หงุดหงิด แต่พอมาเป็นตอนนี้อัศวินทั้งหมดก็กลายเป็นพยานชั้นดีหากว่ามีคนคิดที่จะกลับคำ " พวกเราไปได้แล้วกระมัง? ท่านหญิงแคทเธอรีนหนี้ครั้งนี้เจ้าจะต้องได้ชดใช้แน่ๆ..แมนเชสเตอร์ชดใช้หนี้ตนเองเสมอ "

" ฮึ่ม! ไลซ่าเจ้าจะปล่อยฆาตกรจากไปง่ายๆจริงๆ? " จนกระทั่งคนแคระ แนนกับนักดาบรับจ้างเดินนวยหน้าออกจากห้องโถงแคทค่อยระเบิดความอัดอั้นคาดคั้นถามต่อน้องสาว แต่ไลซ่านอกจากจะไม่คิดว่าการตัดสินใจตนเองผิด กลับกันมีรู้สึกว่าพี่สาวต่างหากที่นำความยุ่งยากมาให้ริเวนเดล ทำให้นางเสียหน้าและเสียอัศวินมือดีไปคนหนึ่งด้วย " หึ..อย่าลืมว่าเจ้าเป็นคนพาปีศาจนั่นมาที่นี่นะแคท แต่ไม่ต้องเป็นห่วงในป่าริเวนเดลน่ะไม่ใช่สถานที่ที่ใครจะเดินผ่านเข้าออกได้ง่ายๆหรอกนะ

" ฮะฮ่าๆ คิดไม่ถึงเลยว่าจะได้เจ้าเป็นคนช่วยออกมานะบรอนบี้ แต่อย่างที่เจ้าเห็นว่าทองข้ามีไม่พอจะจ่ายให้ ถ้าอยากได้ก็ต้องคุ้มครองพวกเรากลับคิงส์ซิสเปอร์โดยปลอดภัยซะก่อน " ทีเรียนหัวเราะชอบใจอย่างบ้าคลั่งจนลืมไปด้วยซ้ำว่าขากลับยังต้องปีนเขาตามเส้นทางเดิมอีกรอบ แต่พอนึกถึงสีหน้าขุ่นแค้นของคนที่จับตนเองแล้วก็เริงร่าลืมกระทั่งความอ่อนเพลียจากการอดนอนไปได้เลยด้วยซ้ำ

" แกจะได้ใช้หนี้แน่ๆแมนเชสเตอร์ แต่อย่าได้หวังให้ชั้นคุกเข่าอมไอ้จ้อนให้ก็แล้วกัน " แน่นอนว่าที่บรอนบี้รับเควสเป็นเพราะผลประโยชน์ก้อนโตตรงหน้า แต่นอกจากนั้นยังมองการณ์ไกลคิดว่ายังกอบโกยจากคนแคระได้มากยิ่งขึ้นเมื่อทราบอยู่แล้วว่าตอนนี้ในคิงส์ซิสเปอร์ได้เกิดการเปลี่ยนขั้วอำนาจจากโรเบิร์ตแบทเทนเบิร์กกับเอ็ดดาร์ดสต๊อคมาเป็นราชินีกับลูกสาวเป็นที่เรียบร้อย และเมื่อลอร์ดผู้ทรงอำนาจที่สุดในแดนเหนือถูกจับกุมความวุ่นวายก็จะเกิดขึ้นตามมาโดยไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ดังนั้นเธอจึงคิดสร้างสายสัมพันธ์กับซักคนในฝ่ายขั้วอำนาจใหม่เพื่อปูทางไปยังแพทสงครามในอนาคตที่กำลังจะมาถึงได้อีกด้วย " แล้วแม่สาวนี่หละจะไปด้วยกันรึเปล่า? รึว่ามาสเตอร์เธออยู่ที่ไหน? "

ทีเรียนหัวเราะเฮอะฮะเพราะจนบัดนี้ก็ยังไม่ได้บอกว่าเจ้านายสาวแนนนั้นที่แท้เป็นใคร แต่ตอนนี้มันกำลังอารมณ์ดีและนักดาบรับจ้างก็ย้ายมาอยู่ฝั่งเดียวกันแล้วด้วย " จะบอกอะไรให้ก็แล้วกันว่าถ้าระหว่างทางพวกเราเจอปัญหาอะไรเข้า เจ้าจงช่วยนางก่อนแล้วค่อยเป็นข้า ..เพราะหากข้าตายเจ้าอย่างมากก็อดได้ทอง แต่ถ้าทำให้แนนได้แผลขึ้นมาแล้วหละก็..อัลเบโด้แห่งเฟราโร่จะตามฆ่าเจ้าไม่ปล่อยแน่นอน "

" หา!! Alberdo of Ferraro? ปีศาจที่ถล่มLGD3,000คนนั่นน่ะรึ? " ชาวเซทาร่าแตกตื่นกับการปรากฏตัวของช่างตีเหล็กปริศนาBที่ผู้สามารถสร้างผลงานระดับมาสเตอร์พีชระดับตำนานถัดจากรุธ กัลลาเกอร์ แต่กับผู้เล่นในโลกข้างนอกชื่อ ' Albero of Ferraro ' คือตัวอันตรายอันดับหนึ่งยังน่ากลัวยิ่งกว่าฟ้าเหนือฟ้าเสียอีก " ละทำไมสาวใช้คนโปรดของอัลเบโด้ถึงต้องให้คนอย่างชั้นช่วยหละ? "

" ...เพราะไม่มีใครรู้ว่าพวกเราอยู่ที่นี่น่ะสิ " ไม่สำคัญเลยว่าใครเป็นคนลักพาตัวหรือจะเป็นสถานที่ไหนในอาณาจักร ทีเรียนมั่นใจว่าต่อให้ถูกอมนุษย์ลากไปนอกผากำแพง..เจมี่ไม่ก็เบโด้หรืออาจแพคมาเป็นคู่ก็จะบุกไปซึ่งหน้า ฆ่าทุกคนที่ขวางทางจนช่วยมันกับสาวใช้คนสวยออกไปได้อยู่แล้ว แต่หากว่าไม่รู้สถานที่ต่อให้คนทั้งสองพร้อมทัพใหญ่นับแสนก็ไม่มีปัญญาทำอะไรได้อยู่ดี " จะยากอาไร้? ทำไมนายไม่เพิ่มให้ซักล้านแล้วชั้นจะโพสบอกอัลเบโด้ให้เอง "

" ป๊าบ...!! เออวะ!! " ข่าวสารในหมู่นักเดินทางด้วยกันเองก็เหมือนกับแสงดาวที่ขอแค่แหงนมองก็เห็นได้ทันทีต่างกับชาวเซทาร่าที่อาศัยปากต่อปากไม่ว่าจะเป็นคนหรือจดหมาย ดังนั้นความรวดเร็วและปริมาณการสื่อสารจึงต่างกันแบบสุดขั้ว แต่ที่ทีเรียนไม่ทันคิดเพราะก่อนหน้านี้นักดาบรับจ้างยังเป็นคนของแคทเธอรีนทูลลี่ไหนเลยจะคิดว่าอยู่ดีดีก็ย้ายมาเป็นพวกเดียวกัน แต่ก็ต้องรอให้ออกจากเขตปราสาทริเวนเดลก่อไฟพักผ่อนจึงค่อยทบยอดค้างชำระจากทองคำมูลค่า20เป็น21ล้านX " เผียะ.ผะ แนนมีนิทานเกี่ยวกับพวกเอลฟ์บ้างมั้ย? "

" ก็มีนะ..เรื่องความรักของกาลาเดียน ..ราชินีนักรบ ..สงครามปฐมบุรุษ " เอลเป็นเผ่าพันธุ์ที่มีอายุยาวนาน ในนิทานหลายๆเรื่องจึงมักมีเอลฟ์เข้ามาเกี่ยวข้องเป็นเรื่องปกติไม่มากก็น้อย แม้ปัจจุบันจะไม่มีคนพบเห็นมาหลายร้อยปีแต่เรื่องเล่าส่วนมากจะเป็นไปในทางที่ว่าพวกเอลฟ์พ่ายแพ้ให้กับการรุกรานตอนที่ปฐมบุรุษอพยพมายังเซทาร่าและถอยร่นซ่อนตัวอยู่สักที่ในส่วนลึกของป่าริเวนเดล

" วูบ!! ...คุยอะไรกระหนุงกระหนิงเชียว? ชั้นจัดการอินบอกซ์ไปบอกกิลClash Upเรียบร้อยแล้วนะ ถึงจะยังไม่มีคนตอบกลับแต่ก็น่าจะไปถึงหูอัลเบโด้ในอีกไม่นาน " บรอนบี้กลับเข้ามาหลังจากออฟไลน์ไปแค่ครึ่งชั่วโมง เหตุผลด้วยต้องรีบเข้ามาคอยดูแลเงินก้อนโตไม่ให้ใครมาแย่งเอาไปได้ " ..อ้อ นิทานเรื่องเอลฟ์งั้นรึ? ...ว่าแต่ว่าพวกแกไม่คิดบ้างรึไงว่าไม่ควรนินทาพระตอนที่อยู่ในวัดน่ะ? "

" ...!! " ทั้งแนนและทีเรียนต้องทวนประโยคนั้นอยู่หลายเที่ยวค่อยพอจะเข้าใจแต่สำหรับชาวเซทาร่าแล้วหากบอกว่ายังมีเอลฟ์อยู่ในโลกมิสู้หวังให้เจอมังกรยังเป็นไปได้มากยิ่งกว่าอีก " ฮ่าๆอย่างเจ้านี่ก็ไม่น่าที่จะกลัวเอลฟ์หรอกนะ "

" หนอยเจ้าแคระ..เฉือนจมูกแกออกมาซักชิ้นแลกกับเงินซักห้าแสนได้มั้ยหละ? " ผิดกับผู้เล่นที่แน่ใจว่าของแบบนี้มีจริงๆแน่ๆเพียงแต่รอแพทที่จะเผยโฉมเหมือนกันกับชาวโมเรีย หมาป่าโลกันตร์ มังกรหรือพวกอมนุษย์นั่นแหละ และดาวหางสีเลือดนั้นไม่แน่ว่าก็คือพลุสัญญาณที่จะเปืดตัวพวกมันออกมาพร้อมๆกัน ในบรรดาเผ่าลึกลับ(ฝ่ายมนุษย์)นับคนแคระมีความเป็นมิตรมากที่สุดเพราะทำการค้าขายกันมาตลอด ออร์คโง่เขลาเจ้าอารมณ์คบยากที่สุด ส่วนเอลฟ์มีความเชื่อว่าตนเองเป็นสายพันธุ์อันสูงส่งจึงหยิ่งทะนงเป็นอย่างยิ่งโดยเฉพาะฝีมือการแกะรอย ลอบเร้น และซุ่มโจมตีถือเป็นฮันเตอร์ชั้นสูงที่เหนือกว่านักธนูทั่วไปอย่างมาก " ฝุบ..ฝุบ..ฝุบ "

" ...กึก!! ...แม่งเอ๊ยว่าแล้วเชียว! " แม้จะทุลักทุเลแต่บรอนบี้ก็กลิ้งหลบธนูไม้ได้อย่างหวุดหวิดทันทีได้ยินเสียงเสียดสีของกิ่งไม้ โดยหาได้ทราบไม่ว่าเป็นเพราะการที่เอ่ยถึงพวกเอลฟ์เมื่อครู่นั่นเองที่ช่วยชีวิตเอาไว้ได้พอดี เพราะว่าเอลฟ์นั้นหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ ยามที่พรางตัวจึงไม่ต่างกับกิ่งไม้ธรรมดาๆทั่วไปเลยจนกระทั่งได้ยินว่ายังมีมนุษย์รู้การมีตัวตนของพวกมันอยู่จึงเผลอแสดงปฏิกริยาจนเผยตัวออกไป " หมอบเอาไว้!! พวกมันล้อมเอาไว้ทุกด้านเลย "