ชายหนุ่มถอนใจเฮือก

“แล้วสักวันคุณจะรู้ว่าผมรักและหวังดีต่อคุณและลูกมากแค่ไหน”

พิมพ์ชนกเบ้ปากเหยียดหยันคำพูดของเขาก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปเพื่อล้างหน้าล้างตา กลับออกมาก็ยังเห็นผู้ชายคนนั้นนั่งเฝ้าลูกของเธออยู่ข้างเตียง มันทำให้เธอเริ่มรู้สึกสับสนขึ้นมาเหมือนกัน สับสนระหว่างความเชื่อของเธอกับพฤติกรรมของเขา ทำไมมันถึงขัดแย้งกันรุนแรงอย่างนี้

“หิวไหม เดี๋ยวผมออกไปซื้ออะไรมาให้ทาน ว่าจะออกไปตั้งแต่ตอนที่คุณหลับ ก็กลัวว่าจะไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อนเพียงพอ เดี๋ยวคุณก็จะมาหาว่าผมดูแลลูกไม่ดีอีก”

บ้าที่สุด ทำไมเธอถึงจะต้องมารู้สึกอบอุ่นและรู้สึกดีกับคำพูดของเขามากมายขนาดนี้นะ หญิงสาวดุด่าตัวเองอยู่ในใจ พยายามบอกตัวเองซ้ำๆว่าเขาคือพวกที่มีอาชีพสีเทา เธอไม่ควรเข้าใกล้เขาหรือแม้แต่ยอมให้เขาเข้ามาใกล้เธอกับลูกมากไปกว่านี้

..............

ขณะนี้นิยายเรื่องนี้ได้วางขายในรูปแบบของอีบุ๊คเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ติดตามรายละเอียดในการดาวน์โหลดได้ที่เพจ กานติณัฎฐ,กันตินันท์

หรือว่าเฟสบุ๊ค กันตินันท์,กานติณัฎฐ ได้เลยนะคะ

ด้วยรักและขอบคุณจาก...กานติณัฎฐ

งานเขียนเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติกฎหมายลิขสิทธิ์ทุกประการ ห้ามมิให้ผู้ใดทำการคัดลอกหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของงานเขียนเล่มนี้เพื่อนำออกเผยแพร่ไม่ว่างช่องทางใดก็ตามโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์และถูกดำเนินคดีการตามกฎหมาย