“มีธุระอะไรคะ”

หญิงสาวถามออกไปด้วยน้ำเสียงเข้มห้วน

“นั่งลงก่อนสิ”

เมื่อเขาบอกอย่างนั้น อรอลินก็เดินเข้าไปเพื่อจะนั่งลงบนเก้าอี้ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับเขา แต่เขาก็รีบห้าม

“ไม่ๆๆ ไม่ได้หมายถึงตรงนั้น”

“อะไรของคุณคะ คุณบอกให้นั่งลง ฉันก็จะนั่งลงที่เก้าอี้ไง”

“ใช่ ฉันบอกให้นั่งลง แต่ไม่ได้บอกให้นั่งที่เก้าอี้”

“แล้วจะให้นั่งที่ไหนคะ”

อรอลินมัวแต่โมโหจนไม่สังเกตเห็นความเจ้าเล่ห์ที่เต้นระยับอยู่ในดวงตาคู่คมของเขา

“นั่งที่ตักของฉันไงล่ะ”

เขาเอามือตบที่ตักของตนแปะๆๆ

ความโกรธของอรอลินพุ่งปรี๊ดขึ้นสูงกว่าเดิมอีกหลายเท่า

“นี่คุณ มันจะมากเกินไปแล้วนะ ฉันมาทำงานเป็นเลขานะ ไมได้มาขายบริการ”

“ก็ขายไหมล่ะ จะซื้อ”

อรอลินหมดความอดทน เงื้อฝ่ามือปราดเข้าหาเขา หมายตบหน้าหล่อๆนั้นสักเปรี้ยงให้หายแค้น แต่นอกจากเขาจะไม่หลบแล้วยังเชิดหน้าบอกอีกด้วย

“เอาสิ ถ้าเธอตบฉัน เธอจะเสร็จฉันโดยไม่ได้ค่าตัวเลยสักบาท”

หญิงสาวชะงักกึก ลดมือลงทันที ทำเอาเขาหัวเราะลั่น

“ฮะๆๆ แล้วก็บอกว่าไม่ใช่หญิงบริการ แต่พอพูดถึงค่าตัวก็ยอมสยบทันที โธ่เอ๊ย”

“บ้า มันไม่ใช่อย่างที่นายเข้าใจนะ ฉันแค่กลัวว่าท่านประธานจะไล่ออกต่างหาก”

................................

ด้วยรักและขอบคุณจาก...กันตินันท์

งานเขียนเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติกฎหมายลิขสิทธิ์ทุกประการ ห้ามมิให้ผู้ใดทำการคัดลอกหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของงานเขียนเรื่องนี้เพื่อนำออกเผยแพร่ไม่ว่างช่องทางใดก็ตามโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์และถูกดำเนินคดีการตามกฎหมาย