สวัสดีค่ะ วันนี้มาในนามของ รวิยา ซึ่งเป็นอีกนามปากกาหนึ่งของนักเขียนเล็กๆคนนี้ เพื่อแยกงานแต่ละชิ้นที่มีแนวเนื้อหาแตกต่างกันออกไป ให้จดจำง่าย ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่าน ทุกท่านที่ชื่นชอบ และที่สำคัญ ทุกท่านที่ดาน์โหลดอีบุคไป ทุกๆท่านคือกำลังใจที่วิเศษที่สุดของไรท์นะค่ะ

...........

ตะวันรอนตามรัก

ทะนงเอื้อมมาจับมือของลลินไป แต่ก่อนที่เขาจะทันสวมแหวนเข้าที่นิ้วนางข้างซ้ายของเธอ ทุกคนก็ต้องตกใจกับเสียงที่ดังขึ้น

“หยุดน่ะ ลลินจะรับหมั้นใครไม่ได้ทั้งนั้น”

ตะวันนั้นเองที่พรวดพราดเข้ามาถึงตัวลลินอย่างรวดเร็วแล้วจับมือของเธอดึงให้ลุกขึ้นออกมาจากตรงนั้น

“แกทำบ้าอะไรของแกตะวัน”

นายพลสุรินทร์ตวาดบุตรชายด้วยความโกรธ

“ลลินเป็นของผมแล้ว เพราะฉะนั้นคนอื่นไม่มีสิทธิ์ ก่อนที่ทุกคนจะทำอะไรทำไมไม่ถามผมก่อน”

ตะวันกล่าวเสียงแข็ง ขณะที่จับมือของลลินไว้แน่น

“มันจะมากไปแล้วนะตะวัน นี่ฉันเป็นพ่อของแกน่ะ ฉันสั่งให้แกปล่อยลลินให้มาเข้าพิธีต่อ แล้วก็ขอโทษทุกคนซะ”

นายพลสุรินทร์ออกคำสั่งเสียงเข้ม

“ไม่ ครั้งนี้ผมขอทำตามหัวใจตัวเอง”

ตะวันกล่าวหนักแน่น

“ไอ้ลูกเลว ใฝ่ต่ำ”

นายพลสุรินทร์กล่าวพร้อมกับลุกขึ้นมาตบเปรี้ยงไปที่ใบหน้าของตะวันท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคน

“ฉันขอสั่งแกอีกครั้ง ปล่อยมือจากเด็กคนนั้นซะ”

...............

งานเขียนเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามมิให้ผู้ใดทำการคัดลอกหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของงานเขียนเล่มนี้เพื่อนำออกเผยแพร่ไม่ว่างช่องทางใดก็ตามโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์และถูกดำเนินการตามกฎหมาย

..............

ด้วยรักและขอบคุณจาก....รวิยา

...............

หมายเหตุ : ที่ลงสถานะของนิยายว่า จบแล้ว นั้นคือหมายถึงว่านักเขียนได้เขียนนิยายเรื่องนี้จนจบแล้วและได้นำไปวางขายในรูปแบบของอีบุคเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่ตรงนี้คือการนำมาลงให้ทดลองอ่านกันแค่บางส่วนเท่านั้น ซึ่งถ้าใครสนใจจะอ่านต่อจนจบก็ตามลิ้งค์ที่ได้นำมาลงไว้ให้ไปได้เลย หรือจะติดตามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ กานติณัฎฐ,กันตินันท์ หรือเฟสบุค กันตินันท์,กานติณัฎฐ ก็ได้ค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจนะคะ