เพลิงแค้นสีน้ำผึ้ง

อารัมภบท

อภิรตาวิ่งเข้าไปในห้องส่วนตัวของอมลสิริญาติสาวผู้พี่ด้วยความห่วงใยจากสัญญาณที่รู้ล่วงหน้ามาก่อนแล้ว จนทำให้เธอต้องรีบเดินกลับจากทำงานที่ประเทศญี่ปุ่นก่อนกำหนด ในห้องนอนของพี่สาวว่างเปล่า แต่ประตูห้องน้ำเปิดอยู่ เธอวิ่งเลยเข้าไปในนั้น แล้วก็ได้เห็นภาพที่รับรองได้ว่าหากใครใจไม่แข็งพอก็คงต้องช๊อคแน่ ร่างบอบบางในชุดนอนของอมลสิรินั่งคอพับหมดสติอยู่ในอ่างอาบน้ำที่มีน้ำสีแดงฉานสูงแค่เอว ข้อมือของอมลสิริที่พาดอยู่กับขอบอ่างมีแผลฉกรรจ์ เลือดไหลพลั่กไม่หยุด ที่พื้นข้างๆมีคัตเตอร์เปื้อนเลือดตกอยู่ หญิงสาวเดาได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น

“ไผ่ ทำไมไผ่ทำอย่างนี้ ทำใจดีดีไว้น่ะ ไผ่อย่าพึ่งเป็นอะไรไปน่ะ ไผ่จะต้องอยู่กับผิงนะ ไผ่”

หญิงสาวตะโกนลั่นไปพร้อมๆกับการวิ่งลนลานเพื่อพาร่างของพี่สาวส่งโรงพยาบาลแข่งกับเวลา

.............

“แต่ฉันไม่อนุญาต ฉันไม่มีวันยอมรับผู้หญิงที่มีแต่ตัวคนนี้ให้เข้ามาอยู่ในบ้านของฉันเด็ดขาด”

“ผมก็ขอยืนยันกับคุณแม่ตรงนี้เหมือนกัน ว่ายังไงผมก็จะแต่งงานกับคุณผิง ถ้าหากคุณนายแม่ไม่ยอมรับคุณผิงเข้าบ้าน ผมก็จะย้ายออกไปอยู่กับเธอข้างนอก”

“กรี๊ด เจ้าทยา แก แกกล้าพูดกับฉันอย่างนี้เลยเหรอ แกมันอวดดีนัก แกไอ้คนเนรคุณ”

คำประกาศิตของชายหนุ่มทำเอาคุณนายวัลยาถึงกับร้องกรี๊ดๆออกมาทีเดียว และทยาวัตร์ก็รีบดึงมือของอภิรตาพาออกมาจากตรงนั้นทันที

“คุณทยาวัตร์คะ ผิงคิดว่า...”

หญิงสาวพยายามที่จะพูดกับเขาขณะที่ถูกเขาจับจูงมือพาออกมาจากบ้านหลังใหญ่ราวคฤหาสน์

“ถ้าความคิดของคุณผิง คือการล้มเลิกการแต่งงานของเราละก็ ผมว่าคุณอย่าพูดออกมาดีกว่า เพราะผมไม่ยอมเด็ดขาด”

ชายหนุ่มกล่าวอย่างจริงจัง

“แต่ว่า...”

............

น้ำตาของลูกผู้ชายแอบไหลซึมออกมาอีกจนได้ แม้เหตุแห่งความเสียใจนั้นจะผ่านมานานแล้ว และเขาก็หนีมาอยู่แสนไกลแต่เขาก็ยังไม่อาจลืมเรื่องราวเหล่านั้นได้ เรื่องที่เขาถูกผู้หญิงคนหนึ่งหักหลังเอาอย่างสาหัสสากรรจ์ที่สุด ความจริงเธอคงไม่อาจทำร้ายให้เขาเจ็บปวดได้ถึงขนาดนี้ หากว่าเขาจะไม่รักเธอจนสุดหัวใจ

................

ขณะนี้นิยายเรื่องนี้ได้วางขายในรูปแบบของอีบุ๊คเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

วันนี้ไรท์เอาลิ้งค์มาฝาก (ที่ปุ่ม ลิ้งค์ขายหนังสือ) หรือจะติดตามรายละเอียดเพิ่มเติมที่เพจ กานติณัฎฐ,กันตินันท์ ก็ได้นะคะ

ด้วยรักและขอบคุณจาก...กันตินันท์

งานเขียนเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติกฎหมายลิขสิทธิ์ทุกประการ ห้ามมิให้ผู้ใดทำการคัดลอกหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของงานเขียนเล่มนี้เพื่อนำออกเผยแพร่ไม่ว่างช่องทางใดก็ตามโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์และถูกดำเนินการตามกฎหมาย