“บริการประทับใจแบบนี้ ไม่น่าเชื่อเลยว่าเตียงของคุณจะยังว่างต้อนรับฉันในระยะยาว”

“ใครบอกว่าแค่ระยะยาว แต่ผมสงวนไว้ให้สำหรับคุณเป็นการถาวร” แววตาของเขาจริงจัง

เธอยิ้มหว่านเสน่ห์และหัวเราะเสียงใส “รู้สึกดีจังค่ะ อยากให้ฉันเขียนคอมเม้นต์อะไรเป็นพิเศษเพื่อการตัดสินใจสำหรับลูกค้าคนอื่น ๆ ไหมคะ”

“ขอเปลี่ยนจากเขียนคอมเม้นต์ เป็นการแนะนำตัวกันอย่างเป็นทางการได้ไหมครับ”

วีนัสวางมือจากอาหารเช้าในจาน เธอพึ่งสังเกตเห็นว่าเขายังไม่แตะอะไรเลยแม้แต่กาแฟหอมกรุ่นยั่วน้ำลาย ทั้งที่กิจกรรมเมื่อคืนนี้น่าจะทำให้เขาหิวจัดและซัดทุกอย่างเรียบไม่เหลือแม้กระทั่งคราบอาหารภายในหนึ่งนาที

“ทำไมถึงอยากรู้จักฉันคะ” เธอถามอย่างระแวดระวัง

“เพราะผมอยากรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับคุณ”

วีนัสเสหลบสายตาคาดหวังและรอคอย เธอกลบเกลื่อนอาการวุ่นวายใจอย่างแยบยลด้วยการหยิบแก้วกาแฟขึ้นมาจิบ ทำราวกับว่าโลกใบนี้ไม่มีสิ่งใดสำคัญมากไปกว่าการทานอาหารเช้า

“คุณไม่รู้สึกเลยหรือว่าระหว่างเราไม่ใช่แค่ one-night แต่มันเป็น whole life”

คำอธิบายของเขาส่งผลต่อหัวใจเธอ มันพองโตคับอกเหมือนถูกเป่าด้วยเครื่องปั๊มลมไฟฟ้า ทว่าส้นสูงรองเท้าของสาวมั่นผู้มีอำนาจควบคุมการทำงานสมองซีกซ้ายได้กระทืบมันเป็นรูโหว่และเหี่ยวแฟบลงอย่างรวดเร็ว

แล้วหล่อนก็ประกาศก้องว่า...

เธอชนะแล้ววีนัส เธอทำให้เขาคลั่งรักอย่างหน้ามืดตามัวแบบที่ไม่ต้องเสียเวล่ำเวลาอะไรมากมายด้วยซ้ำ เธอสามารถหัวเราะใส่หน้าเขาและสลัดเขาทิ้งไปอย่างไม่ใยดีได้แล้ว เพราะยังมีนิลเนตรกับนายบอยแฟนหนุ่มสารเลวที่เธอต้องชำระแค้นเป็นรายต่อไป

แต่แล้ว... ยัยเด็กซาลาเปาที่หลบมุมอยู่ในสมองซีกขวาก็เหยียบหัวสาวมั่นขึ้นมาเสนอหน้าพูดแทนวีนัส

“ต้องเลดี้เฟิร์สเท่านั้นหรือคะ”

เควินยิ้มกว้าง เมื่อเปลวไฟแห่งความหวังและอนาคตอันสดใสลุกโชติช่วงสว่างไสวขึ้นมา

“ผมชื่อ เควิน เบเน็ตตั้น อายุ 28ปี เป็นหลานชายของนายช่างหรั่งเจ้าของอู่ VJ Garage”

เดี๋ยว! เขาไม่ใช่นายหลุยส์อย่างนั้นหรือ ? ผู้ชายคนนี้กำลังเล่นตลกกับเธออยู่ใช่ไหม ? วีนัสขมวดคิ้ว

มีอะไรรับรองหรือว่าสิ่งที่เขาบอกเธอนั้นมันเป็นคำโกหกพกลม ความหลากหลายทางอารมณ์รุมโจมตีหญิงสาว เธอพยายามค้นหาความปลิ้นปล้อนในแววตาซื่อสัตย์ของเขาอย่างสุดความสามารถ

ทว่า... ไม่มีเลย

“เชิญคุณสุภาพสตรีครับ” เขาผายมือสองข้าง พร้อมกับยิ้มละลายหัวใจให้เธอ