ร่ำลือกันว่า 'โลกมนุษย์' อยู่ตรงกึ่งกลางระหว่าง ‘สรวงสวรรค์’ อาณาจักรของทวยเทพอันสงบสุขร่มเย็น ดินแดนแห่งความเยาว์วัยและความเป็นนิรันดร์ กับ ‘นรกภูมิ’ อาณาจักรของซาตาน ดินแดนอันรุ่มร้อนที่ถูกแผดเผาด้วยไฟโลกันต์

ไม่มีใครล่วงรู้ ในยามราตรีกาลที่ผู้คนหลับไหล เมื่อดวงจันทราฉายส่องลำแสงสีเงินยวงลงมายังโลกมนุษย์ ได้มี ‘ภูต’ หนึ่งตนถือกำเนิดขึ้นจากเงาทับซ้อนของทั้งสองอาณาจักร เปรียบเสมือนดั่งบุตรแห่งเทพกับซาตาน เป็นภูตที่มีรูปร่างหน้าตาคล้ายคลึงปุถุชนคนเดินดิน ทว่ามีเวทย์มนตร์และพละกำลังมหาศาลยิ่งกว่า

ยุคมืดที่ชาวคริสเตียนเข่นฆ่าผู้คนอย่างไร้เหตุผลและคุณธรรม เพียงเพราะเชื่อว่าสาวสวยวัยสะพรั่งหรือชายหนุ่มรูปงามวัยฉกรรจ์ คือ พ่อมดหรือแม่มดที่บูชาวิญญาณให้แก่ซาตานเพื่อแลกกับการมีเวทย์มนตร์พลังเหนือธรรมชาติ มีรูปร่างหน้าตาและเสน่ห์เย้ายวนใจ โดยหารู้ไม่ว่าชายหญิงเหล่านั้นล้วนแต่เป็นแพะรับบาป

‘ภูต’ ซึ่งถูกมนุษย์ธรรมดากล่าวถึงในนาม พ่อมดหรือแม่มดอาจเลือนหายไปตามกาลเวลา แต่ใช่ว่าจะสิ้นสูญ