ยิ่งกว่าหลงคุณ EBOOK-รายละเอียด EBOOK

โดย  BVMEOW

ยิ่งกว่าหลงคุณ EBOOK

รายละเอียด EBOOK

จุดจบพวกศักดิ์ศรีค้ำคอจนแม้แต่ก้มหน้ายังทำไม่ได้ไม่เห็นจะสวยสักราย สุดท้ายแทนที่ชื่นพธูจะได้นอนเอาแรงเพื่อไปทำงานในวันพรุ่งนี้ก็ต้องมาแต่งหน้าแต่งตัวเพื่อไปตามนัดของไตรทศ

ความจริงแล้วเธอไม่ใช่พวกคอแข็ง แต่ทุกครั้งที่ดื่มก็ไม่เคยภาพตัด พาตัวเองกลับห้องพักได้ตลอด เพราะฉะนั้นครั้งนี้เธอก็จะไม่เมาจนคอพับและพาตัวเองกลับห้องได้อย่างปลอดภัย ให้เขาได้รู้ว่าหยามผิดคนแล้ว

เจ้าของร่างแน่งน้อยหมุนตัวอยู่หน้ากระจกอยู่พักใหญ่จนมั่นใจว่าตนก็พอจะไปวัดไปวาได้ ก่อนพาตัวเองออกจากหอพักเพื่อไปยังสถานที่นัดหมายของคุณผู้ชำนาญการ เป็นที่ที่เธอยังไม่เคยไปแต่เพราะอยู่กรุงเทพฯ มาหลายปีจึงคุ้นชินกับถนนหนทางของเมืองหลวง เดิมทีเขาแจ้งว่าจะมารับแต่เธอบอกว่าสามารถไปเองได้ เหนือไปกว่านั้นยังบอกอีกด้วยว่าให้กลับเองก็ทำได้ และเธอจะทำให้เขาดู

ใช้เวลาพักหนึ่งชื่นพธูก็เดินทางมาถึงร้านเหล้าแลดูหรูหรา ก็ดีที่เขาออกปากเลี้ยง เพราะถ้าเธอต้องจ่ายค่าเหล้าเองคงไม่มีทางมาเหยียบที่แห่งนี้เด็ดขาด

สาวเจ้าพรูลมหายใจออกมาเฮือกใหญ่อย่างตั้งสมาธิ ก่อนสืบเท้าเข้าไปด้านในเพราะระหว่างทางมาที่นี่อีกฝ่ายได้ส่งข้อความมาบอกว่าเขามาถึงแล้ว หากเธอมาถึงให้เข้าไปด้านในได้เลย

ชื่นพธูก้าวเดินเข้าไปด้านในด้วยใจที่เริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ หล่อนถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมาว่าเหตุใดถึงต้องพาตัวเองมาที่นี่เพียงเพราะเขาดูเหมือนจะปรามาสกัน แต่มันก็เกินใจจะถอยในเมื่อมาถึงที่แล้ว ทว่าหลังสาดส่องสายตาไปทั่วร้านกลับมองไม่เห็นคนรู้จักในครรลองสายตา ไม่แน่ใจว่าเพราะร้านมีเพียงแสงสลัวหรือไตรทศอาจจะนั่งอยู่ในมุมอับ หล่อนจึงยกมือถือออกมาเปิดหน้าแชตของอีกฝ่าย

นิ้วเรียวกดพิมพ์อะไรลงไปยิกๆ แต่ยังไม่ทันกดส่งก็มีใครบางคนสืบเท้าเข้ามาหา

เธอรับรู้ได้จึงเงยหน้าขึ้นไปมอง

“มาคนเดียวเหรอครับสาวน้อย”

ชื่นพธูที่ถูกจู่โจมเช่นนั้นได้แต่หน้าเจื่อนพร้อมพยายามเบี่ยงตัวออกเพื่อสื่อว่าไม่ต้องการทำความรู้จักกับอีกฝ่าย

“เดี๋ยวสิ ทำไมหยิ่งนักล่ะ”

‘คอลมีปาทู’ ถูกนิยามจากผู้ติดตามในทวิตเตอร์ว่าเป็นเครื่องด่า ด่าเก่ง ด่ากราด วีนฉ่ำเหมือนคนขาดน้ำตาล แต่ ณ เวลานี้ที่เครื่องด่าแค่ถูกผู้ชายมีท่าทีที่จะคุกคามทั้งยังครหาว่าเธอหยิ่งแค่เพราะไม่คุยกับมันมาวอแว เธอกลับกำลังรู้สึกกลัวจนใจสั่น

เก่งแต่หลังคีย์บอร์ดอย่างเดียวจ้า อย่ามาหาเรื่องกันเลยพี่ชาย หนูไม่สู้คน

นอกจากเอ่ยปากถามอย่างหาเรื่องยังคว้าข้อมือเธอไปจับไว้แน่น “น้องสาว คนเขาชวนคุยก็ควรคุยด้วยนะ”

คนตัวเล็กพยายามบิดข้อมือออกจากคีมมนุษย์ แต่เธอสู้แรงคู่กรณีไม่ได้ ที่น่าแปลกคือเหมือนจะไม่มีใครสนใจสิ่งที่เธอกำลังเผชิญหน้าอยู่เลยสักนิด ต่างก็ฟังเพลง ดื่ม พูดคุย ทุกอย่างเป็นปกติ

“ปล่อยนะ”

“ไปนั่งกับพี่สิ พี่จ่ายหนักนะ”

คำด่ามากมายวิ่งวุ่นในหัว แต่พอเอาเข้าจริงก็ไม่กล้าพูดออกไป หลังคีย์บอร์ดกับสถานการณ์จริงมันต่างกันมาก มากจนแม้แต่เธอเองก็คิดไม่ถึง เธอไม่รู้เลยว่าถ้าพูดอะไรออกไปมันจะใช้กำลังหรือเปล่า ดูจากขนาดตัวและพละกำลังแล้ว มีโอกาสสูงมากที่เธอจะสู่ขิต

“ปล่อยนะคะ หนูไม่ได้มาคนเดียวค่ะ”

“ก็เห็นอยู่ว่ามาคนเดียว ไปนั่งกับพี่สักแป๊บมันจะเป็นอะไรไป อยากได้เท่าไรก็บอก หรือแม้แต่ค่าหอค่าเทอมพี่ก็จ่ายให้ได้ถ้าน้องทำตัวน่ารัก”

ผู้หญิงคนนี้ตรงใจเขาทุกอย่าง แค่เห็นหน้าก็โดนเส้นจนรู้สึกอยากได้

แต่ยังไม่ทันที่ชื่นพธูจะได้พูดอะไรก็มีชายร่างกำยำมุ่งมาที่ตนด้วยใบหน้าเรียบสนิท ทว่าแฝงความสะกดกลั้นออกมาทางสายตาจนปิดร่องรอยของโทสะไว้ไม่มิด มือหนาคว้าเข้าที่ฝ่ามือของคีมมนุษย์ที่บีบข้อมือบางไว้ เพียงพริบตาเดียวมันก็ถูกสลัดออกอย่างง่ายดาย ก่อนรั้งให้เธอไปหยุดยืนด้านหลังเพื่อให้ตัวเองเป็นโล่ป้องกันภัย นัยน์ตาคมกล้าจดจ้องอีกฝ่ายอย่างไม่เป็นมิตร

“มีปัญหาอะไรกับผู้หญิงของคนอื่นงั้นรึ”

ผู้คนเริ่มหันมาสนใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทั้งที่ก่อนหน้านี้ตอนที่เธอโดนไอ้หมอนั่นคุกคามไม่เห็นว่าจะมีใครแยแส

“อ้อ มีผัวแล้ว” ชายที่หวังชนแก้วไปจนถึงหวังเคลมกับสาวหน้าตาจิ้มลิ้มยักไหล่สองสามที “ซอรี่ๆ เชิญตามสบาย”

เช่นนั้นแล้วไตรทศจึงหวังแยกทางใครทางมันด้วยไม่มีเรื่องกันมันก็ดีอยู่แล้ว จึงจูงมือชื่นพธูให้เดินตามมา เขาเองก็พอเข้าใจว่าพอเหล้าเข้าปากคนบางประเภทก็เริ่มเรื้อนและกร่างจนอยู่ไม่สุข เที่ยวเกาะแกะคนอื่นไปเรื่อย ถ้าไม่ติดที่มีเสียงเอื่อยเฉื่อยของคู่กรณีดังมาเข้าหูเสียก่อนจนต้องชะงักเท้าไว้กลางอากาศ

“แม่งพรุนหมดแล้วใครจะไปอยากได้วะ”

ร่างสูงโปร่งหมุนตัวกลับไปหาเจ้าของประโยคระคายหู “พรุนแม่มึงอะ”

ไม่ใช่เพียงแค่คนโดนด่า ชื่นพธูเองก็มีปฏิกิริยาไม่ต่างกัน หล่อนเบิกตาโตด้วยความตกใจกับสิ่งที่ไตรทศเพิ่งเอ่ยออกไป เขาดันเธอให้ออกห่างจากบริเวณนี้ พอดีกับที่มีหมัดพุ่งมาหาคุณผู้ชำนาญการ เป็นเหตุให้นัยน์ตากลมโตแทบถลนออกมานอกเบ้า

“พี่ตง!”

แต่ไตรทศกลับหลบหมัดนั้นได้ด้วยท่าทีสบายๆ จนอีกฝ่ายเสียหลัก เขาไม่รอช้าที่จะประเคนฝ่าเท้าถีบเข้ากลางลำตัวจนคู่กรณีล้มลงไปนอนที่พื้น มันตั้งท่าจะลุกขึ้นมาแต่ก็ถูกไตรทศเสยเข้าที่ปลายคาง

ก่อนใบหน้าคมเข้มจะหันมาพูดเสียงอ่อนกับหญิงสาว “หนูชื่นไปเรียกรปภ. มาให้พี่หน่อยนะ”

“...ค่ะๆ”

แต่ยังไม่ทันจะได้ก้าวขาไปไหนพนักงานรักษาความปลอดภัยก็วิ่งหน้าตั้งเข้ามาด้านใน หัวใจดวงน้อยเต้นระส่ำ เธอไม่เคยเจอสถานการณ์เช่นนี้และรับมือกับมันได้ไม่ดีนัก ทั้งยังรู้สึกกลัวว่าจะมีปัญหาตามมาเพราะมันกลายเป็นเรื่องใหญ่ไปเสียได้ กับอีแค่ผู้ชายคนหนึ่งที่ยอมรับไม่ได้ว่าผู้หญิงปฏิเสธที่จะทำความรู้จักกับตัวเอง

ไตรทศยังมีสีหน้าเรียบสนิทแม้ว่าจะเพิ่งเตะเสยปลายคางคนอื่นมา และคนที่ว่าก็นอนอยู่ใกล้ๆ เท้าของเขา

มีปัญหาแน่นอน

“มีเรื่องอะไรกันหรือเปล่าครับคุณตง”

เจ้าของชื่อปรายตามอง ‘ตัวปัญหา’ แล้วดึงสายตามาทางพนักงานรักษาความปลอดภัย “มันเรื้อนนิดหน่อย ฝากจัดการด้วย”

“ครับ คุณตงไม่เป็นอะไรนะครับ”

“ผมสบายดี”

ชื่นพธูกะพริบตาปริบๆ มองไตรทศที ชายคนนั้นที ก็เห็นจะมีแต่หมอนั่นที่นอนอยู่บนพื้นคนเดียวที่เจ็บ คุณตงเขาจะไปเจ็บอะไร เขาทำคนอื่นเจ็บต่างหาก

ขณะนั้นเองก็มีชายฉกรรจ์คนหนึ่งเดินหน้าตาตื่นมาที่วงล้อม “มีเรื่องอะไร!? อ้าว ตงเองเหรอ”

“ครับพี่”

คนมาใหม่ไม่ได้พูดอะไรกับไตรทศต่อ หันไปสั่งลูกน้องให้จัดการเรื่องที่เกิดขึ้น หลังสั่งการเสร็จก็เดินนำไปบนชั้นสองโดยมีไตรทศและชื่นพธูเดินตามไปไม่ห่าง ส่วนคู่กรณีก็มีคนของทางร้านมาดูแลความเรียบร้อย

เธอเกาหัวด้วยความงุนงง กระทั่งทั้งสามเดินพ้นบันไดมาได้คนที่เดินนำถึงได้หยุดฝีเท้าแล้วหมุนตัวกลับมามองคนทั้งสอง

วางสายตามายังน้องชายคนสนิท เอ่ยเสียงสบายๆ เหมือนคุยเรื่องลมฟ้าอากาศ “มันยังไงไปอัดลูกค้าพี่เต็มตีนแบบนั้นฮึ”

“พูดไม่ค่อยเข้าหูน่ะ ขอโทษที่สร้างปัญหาให้นะครับ น็อตมันหลุดพอดีเลยยั้งมือไม่ทัน แต่ผมจะรับผิดชอบค่าเสียหายทุกอย่าง”

“ไม่เป็นไร ไม่ได้เสียหายอะไรสักหน่อย แต่คนเมามันก็งี้ แล้วนั่น?” ท้ายประโยคมัฆวานหันไปทางหญิงสาวร่างบางที่ยืนอยู่ด้านหลังน้องรัก เจ้าหล่อนมีท่าทีประหม่าจนน่าเป็นห่วง

เขายิ้มบางๆ ให้รุ่นพี่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย “น้องชื่นครับ น้องที่รู้จัก” ว่าแล้วก็หันมาทางร่างแน่งน้อย “หนูชื่น คนนี้คือพี่เมฆ เป็นเจ้าของร้านนี้ครับ”

สาวเจ้าปรับสีหน้าให้เป็นปกติแล้วส่งยิ้มให้เจ้าของร้าน “สวัสดีค่ะ”

“สวัสดีครับ” พูดจบก็หันไปทางไตรทศ “งั้นพี่ไม่รบกวนแล้ว ตามสบายเลย ส่วนไอ้หมอนั่นเดี๋ยวจะเอาขึ้น Blacklist แล้วกันจะได้ไม่เข้ามาป่วนลูกค้าคนอื่นอีก”

หนุ่มรุ่นน้องยิ้มรับ “ขอบคุณครับพี่”

ถีบเขาจนร่วง เสยปลายคางจนหน้าหงาย ไหนยังปากร้ายด่าแม่เขาด้วย แล้วยังสนับสนุนให้เขาถูกขึ้นบัญชีดำ...ผู้ชายคนนี้เลือดเย็นมาก!

♡⃛ ──────── ♡⃛

รีวิวจากผู้อ่าน

กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว