" ชื่อปาร์ตี้ดูไม่ค่อยจะเป็นสิริมงคลเท่าไรเลยนะคะ " พิมเอ่ยขึ้นหลังอ่านรายละเอียดของปาร์ตี้

" ฉันว่าชื่อนี้แหละเหมาะสมแล้ว ส่วนนาย..เลเวล 4 จริง ๆ ด้วยแฮะ " น้ำเสียงของกันยานั้นแสดงถึงความประหลาดใจอย่างไม่ปิดบัง

' แถมHP ของหมอนี่มากกว่าเรา ' เธอคิดอย่างหงุดหงิดเล็กน้อยเมื่อชายหนุ่มที่ตัวเล็กกว่าเธอมีพลังชีวิตมากกว่า

" ผมบอกแล้วว่าผมไม่ได้โกหก " นทียิ้มพร้อมหัวเราะเบา ๆ

ในขณะที่พวกเขากำลังคุยกันอยู่นั้นเอง เสียงของระบบก็ดังขึ้นในหัวของผู้เล่นทุกคน

ดำเนินการคัดสรรเสร็จสิ้น

ผู้เล่นใหม่จะเข้าสู่การทดสอบในอีก 10..9...8

นทีและสาว ๆ หันมาพยักหน้าให้กันเพื่อยืนยันว่าพวกเขาได้ยินการนับถอยหลังนี้ พวกเขากำลังจะเข้าสู่บททดสอบที่ไม่รู้ว่าปลายทางนั้นจะต้องเจอกับอะไร แต่อย่างน้อย ๆ แล้วผู้คนตรงหน้าพวกเขานี้จะเผชิญบททดสอบเหล่านั้นไปด้วยกัน ไลล่าเดินมายืนอยู่ข้างกับนทีพร้อมสายตาที่มุ่งมั่น ไม่ว่าจะบททดสอบจะเป็นอย่างไรเธอก็จะไม่ยอมตายอยู่ที่นี่ นทีเองก็มีความคิดเช่นเดียวกันกับเธอ

3

2

1

ดำเนินการเทเลพอร์ตผู้เล่นสู่บททดสอบแรก !!

แสงสีขาวสว่างวาบเข้าสู่ดวงตาของนที สภาพแวดล้อมและคนรอบกายของ ๆ ค่อย ๆ เลือนหายไป ตามจริงแล้วนทีนั้นควรจะโดนเทเลพอร์ทเป็นครั้งที่สองแล้ว แต่ในครั้งแรกนั้นเขาไม่สามารถจดจำรายละเอียดได้เลย สิ่งเดียวที่เขาจดจำได้คือร่างกายของเขาที่กำลังถูกกรดกัดกร่อนแล้วเขาก็สลบไป และเขาก็ตื่นมาอีกทีบนตักของไลล่า

การเทเลพอร์ทครั้งนี้สำหรับนี้ก็เลยเปรียบเสมือนการเทเลพอร์ทครั้งแรกของเขา เมื่อแสงที่สว่างวาบค่อย ๆ เบาบางลงนั้น ภาพตรงหน้าก็ค่อย ๆ ปรากฏอย่างเด่นชัดต่อสายตานที

อย่างแรกที่นทีสังเกตเห็นคือผู้คนมากมายกำลังเดินจับจ่ายซื้อของในตลาด นทีจามออกมาเบา ๆ เมื่อกลิ่นเครื่องเทศและอาหารลอยมาเตะจมูกของเขา สิ่งถัดไปที่เขาเห็นนั้นคืออาคารบ้านเรือนที่ดูแล้วไม่น่าจะอยู่ในยุคเดียวกับเขา

สิ่งก่อสร้างเหล่านี้นั้นเหมือนกับเมืองในชนบท ถ้าให้นทีเปรียบเทียบกับโลกของเขาแล้วล่ะก็ คงเป็นเมืองในราว ๆ สองพันปีที่แล้ว เครื่องแต่งกายของผู้คนต่าง ๆ นั้นราวกับหลุดมาจากโลกของแฟนตาซี นทีไม่สามารถจดจำเสื้อผ้าเหล่านี้ได้ในคลังความรู้ของเขา

" ดูเหมือนว่าเราจะหลุดมายังอีกมิติ อีกโลก หรืออะไรก็ตามแต่จริง ๆ สินะ " เสียงทุ้มนุ่มลึกดังขึ้นข้าง ๆ นที

เมื่อเขาหันไปมองก็พบกับกันยา แต่ชุดของเธอนั้นเปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง จากสปอร์ตบราและกางเกงที่กระฉับกระเฉงก็เปลี่ยนเป็นชุดที่ดูเหมือนถักทอขึ้นมาจากหนังสัตว์รัดไปรอบ ๆ ตัว โชว์ให้เห็นความสมบูรณ์แบบของร่างกายที่ผ่านการฝึกฝนมาราวกับนักรบหญิง ผิวสีแทนที่ไปด้วยกันได้ดีกับชุดหนังสัตว์สีเนื้อนั้นเสริมสเน่ห์ของเธอให้โดดเด่น

" นี่เราถูกส่งมาที่ไหนกันล่ะเนี่ย ? " เสียงอันไพเราะที่นทีคุ้นเคยดังตามมา

เขาหันไปยังเจ้าของเสียงนั้นก็ปรากฏไลล่าในชุดหนังสัตว์คล้ายกันกับกันยา เพียงแต่ว่าส่วนที่เป็นหน้าอกหน้าใจของเธอนั้นล้นออกมาอย่างเห็นได้ชัด เผยให้เห็นเรือนร่างที่แม้จะยังไม่ได้เติบโตเป็นสาวงามที่บานสะพรั่ง แต่ก็สามารถรับรู้ได้ในทันทีว่าเธอคือสาวงามล่มเมืองอย่างแท้จริง

" ว้าวว! อากาศดีมากเลยล่ะ ยังกับเราอยู่ในโลกอนิเมะแหน่ะ! " พิมชนกที่อยู่ข้าง ๆ กันยาเอ่ยขึ้น

ในคราวแรกนั้นนทีมองไม่เห็นเธอเพราะกันยาได้ดึงดูดความสนใจของเขาไปจนหมด เขาสังเกตเห็นว่าชุดของพิมนั้นแตกต่างจากอีกสองคน มันดูราวกับผ้าไหมที่ทักทอขึ้นมาให้ความรู้สึกเบาสบาย

นทีกลับมาสังเกตความเปลี่ยนแปลงของเขาแล้วเขาก็พบว่าตัวเขานั้นอยู่ในชุดหนังสัตว์เช่นกัน หากเป็นตัวเขาในเมื่อก่อนมาใส่ชุดหนังสัตว์นี้สภาพของเขาคงไม่แตกต่างจากคนไร้บ้านนัก แต่เมื่อร่างกายของเขาเปลี่ยนแปลงไป กล้ามเนื้อของเขาก็ทำหน้าที่ของมันได้เป็นอย่างดี

มันโชว์ให้เห็นความสมบูรณ์ของร่างกายนทีที่เข้ากันกับชุดหนังสัตว์นี้อย่างดี นทีสังเกตเห็นว่าถุงมือสีขาวของเขานั้นหายไป เขาจึงเรียกมันออกมาสวมใส่ในทันทีพร้อมกับคทาเวทมนตร์ของเขา เพราะเขาไม่รู้ว่าบททดสอบนี้จะเป็นอะไรกันแน่ การเตรียมพร้อมไว้ก่อนคือสิ่งที่นทีต้องทำ

ปาร์ตี้ ฉันกับวันสิ้นโลก เข้าสู่บททดสอบ

ภารกิจ : บททดสอบผู้เล่นใหม่ : ป้องกันเมืองเดอล็อคจากการรุนรานของมอนสเตอร์

ความยาก : B-SSS

รายละเอียด : เมืองเดอล็อคเป็นเมืองที่เพิ่งก่อตั้งได้ไม่นานนัก เจ้าเมืองคือ เซอร์เซีย เดอร์ล็อค เนื่องจากเมืองนี้เพิ่งก่อตั้ง ทำให้กำลังพลทางการสู้รบของพวกขาดแคลน แต่ทรัพยากรของพวกเขามีอยู่อย่างอุดมสมบูรณ์จึงตกเป็นเป้าหมายของมอนสเตอร์

เงื่อนไขการผ่านภารกิจ : ป้องกันเมืองเดอร์ล็อคจากการรุกรานของเหล่ามอนสเตอร์ได้สำเร็จ

รางวัล : ขึ้นอยู่กับระดับความยากที่ผู้เล่นสามารถสำเร็จภารกิจ

เวลาที่เหลือของภารกิจ : 2 วัน 23 ชั่วโมง 55 นาที

จอโฮโลแกรมปรากฏขึ้นต่อหน้าของนทีและสาว ๆ พวกเขาอ่านรายละเอียดอย่างถี่ถ้วนในภารกิจที่พวกเขาต้องทำ เมื่อผ่านไปสักพักหนึ่งพวกเขาก็ละสายตาจากจอโฮโลแกรม

" ป้องกันเมือง ? นี่ระบบเห็นพวกเราเป็นซุเปอร์ฮิวแมนหรือไงกัน ที่จะสามารถป้องกันเมืองใหญ่ขนาดนี้ได้! นี่มันบ้าบอชัด ๆ " ไลล่าเป็นคนแรกที่เอ่ยขึ้น เพียงแค่เห็นรายละเอียดของเควสเธอก็หงุดหงิดทันที

" ใจเย็น ๆ ก่อนสาวน้อย ภารกิจอาจจะง่ายกว่าที่เราคาดการณ์ไว้ก็ได้ " กันยาเอ่ยขึ้น

ถึงแม้เธอจะพูดแบบนั้นแต่คิ้วที่ขมวดกันของเธอก็บ่งบอกเช่นกันว่าเธอเองก็รู้สึกกดดันอยู่ไม่น้อย

" นี่ทุกคน..ภารกิจนี้มันมีเวลาจำกัดด้วยล่ะ หรือว่าบางทีเราอาจจะแค่ต้องต้านมอนสเตอร์ไว้จนกว่าเวลานับถอยหลังจะหมดก็ได้นะ " พิมเอ่ยขึ้น

เธอเรียกความสนใจของทุกคนได้ในทันที พวกเขาเลื่อนไปดูโฮโลแกรมอีกครั้งก็พบว่าเวลานับถอยหลังลงเรื่อย ๆ จริงอย่างที่พิมว่าไว้

นทีไม่ได้พูดอะไร เขากำลังย่อยข้อมูลต่าง ๆ ที่เพิ่งได้รับ เขาอ่านทวนภารกิจซ้ำไปซ้ำมาแล้วก็พบว่ารายละเอียดที่ภารกิจบ่งบอกนั้นน้อยเกินไป อย่างแรกคือการที่ให้ปกป้องเมืองจากมอนสเตอร์ แต่มันกลับไม่ให้ข้อมูลหรือจำนวนของมอนสเตอร์ที่พวกเขาต้องต่อสู้เลยสักนิด อย่างต่อมาคือระดับความยาก ที่เริ่มต้นตั้งแต่ B แต่มันสามารถเปลี่ยนไปได้ถึงระดับ SSS

ด้วยความที่นทีนั้นเป็นเนิร์ดเขารู้ดีว่าความยากของภารกิจที่สูงกว่าระดับ S ขึ้นไปนั้นคือการเสี่ยงชีวิต

แต่ภารกิจบททดสอบที่พวกเขาได้รับนั้นมันสามารถเปลี่ยนแปลงไปได้ถึงระดับ SSS! ไม่ว่าเงื่อนไขการเปลี่ยนแปลงระดับนั้นคืออะไร นทีจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้น เขาจะไม่เอาชีวิตของเขาและปาร์ตี้เข้าไปเสี่ยงอย่างเด็ดขาด การมีชีวิตรอดเท่านั้นคือเป้าหมายหลักของเขา สิ่งต่อมาที่นทีนั้นรู้สึกว่าเควสได้บอกใบ้นั่นก็คือชื่อของเจ้าเมืองและทรัพยากรที่อุดมสมบูรณ์ เขาคิดว่าเขาสามารถใช้จุดนี้ไปสู่ความได้เปรียบของสถานการณ์ได้

แปะ !

" เห็นไหม? ฉันบอกแล้วเวลาหมอนี่ทำท่าทางแบบนี้ทีไร เขาไม่เคยสังเกตอะไรรอบตัวหรอก ฮิ ฮิ " ไลล่าเอ่ยพลางพร้อมหัวเราะ

นทีที่ถูกเธอตีหน้าผากเบา ๆ ก็หลุดจากวังวนการวิเคราะห์และคาดคะเนของเขา

" ฉันเรียกนายหลายรอบแล้วนายไม่ตอบน่ะ ไลล่าก็เลยแสดงวิธีปลุกนายให้ดู ฉันถามนายว่านายคิดว่ายังไงกับภารกิจนี้ ? " กันยาถามขึ้น

นทีมองหน้าสาว ๆ ที่กำลังรอคอยคำตอบของเขาอย่างใจจดใจจ่อ เขายิ้มน้อย ๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้น

" ผมคิดว่ารายละเอียดที่ภารกิจให้มานั้นน้อยเกินไป อย่างแรกคือมอนสเตอร์ เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพวกมันเลย อย่างที่สองคือจำนวนพันธมิตรที่เรามีนั่นก็คือกำลังทหาร เราก็ไม่รู้อีกเช่นกัน อย่างที่สามคือเควสนี้ชี้ไปยังเจ้าเมืองและทรัพยากรของเมือง เราอาจจะใช้จุดนี้ให้เป็นประโยชน์ได้ อย่างสุดท้ายคือ ความยากของภารกิจนี้ เราไม่รู้เงื่อนไขที่ระดับความยากนั้นจะเพิ่มขึ้น แต่ถ้าเป็นไปได้ไม่ว่าเงื่อนไขเหล่านั้นจะเป็นอะไรเราก็ไม่ควรจะไปแตะต้องมันอย่างเด็ดขาด "

เมื่อนทีเอ่ยจบกันยาและพิมนั้นมองตาปริบ ๆ ไปที่นที พวกเธอไม่อาจจะเชื่อว่าในเวลาอันสั้น นทีสามารถวิเคราะห์ข้อมูลที่ได้มาและเรียงลำดับให้พวกเธอฟังได้อย่างน้ำไหลไฟดับ

" นาย...ฉลาดกว่าที่เห็นแฮะ " กันยาเอ่ยขึ้นอย่างลืมตัว พิมพยักหน้าเห็นด้วยรัว ๆ

คิ้วของนทีก็กระตุกเมื่อสองสาวนั้นกำลังบอกว่าเขานั้นดูไม่เหมือนคนฉลาดสักเท่าไร เขาหันไปมองไลล่าที่กุมท้องพลางหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

" สิ่งที่เราต้องทำคือหาข้อมูลเพิ่ม นั่นคือความคิดเห็นของผม " นทีพูดต่อโดยไม่สนใจท่าทางของไลล่า

ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของนที เมื่อฟังสิ่งที่เขาสรุปให้ฟังแล้วนั้นพวกเธอก็รับรู้ว่าสิ่งที่เขาพูดมานั้นถูกต้องทุกอย่าง

" งั้นเราจะไปด้วยกันหรือแยกกันไปดี? " กันยาเอ่ยถามขึ้น

เธอรู้ว่าการรวบรวมข้อมูลนั้นยิ่งแยกกันไปก็ยิ่งดีแต่เธอก็ไม่อาจวางใจให้พิมไปคนเดียวได้ นทีเองก็รับรู้ถึงจุดนี้เช่นเดียวกัน

" เราจะแบ่งกันไปเป็นคู่ คู่แรกก็คือกันยาและพิม พวกคุณจะต้องไปยังที่พักของเจ้าเมืองและที่ฝึกซ้อมของเหล่าทหาร เพื่อดูว่าเราสามารถเข้าพบเจ้าเมืองเพื่อที่จะรู้ว่าเขามีข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้มากน้อยแค่ไหนและมุมมองต่อมอนสเตอร์ที่จะมาบุกเมืองของเขาเป็นอย่างไร ส่วนการไปที่ฝึกซ้อมของเหล่าทหารนั้นเพื่อดูถึงพันธมิตรในอนาคตของเราว่ากำลังรบของพวกเขานั้นพึ่งพาได้มากน้อยแค่ไหน ส่วนผมกับไลล่าจะไปยังสถานที่ที่ข้อมูลนั้นแพร่หลายมากที่สุด "

เมื่อทุกคนตกลงกันได้แล้วพวกเขาก็เตรียมตัวที่จะแยกย้ายกันไป แต่ก่อนที่จะแยกย้ายนั้นไลล่าก็ทำอะไรบางอย่างที่พวกเขาเกือบลืมไปแล้ว

ไลล่า : ฉันคือไลล่า! นักแม่นปืนที่เก่งกาจที่สุด "

ไลล่าพิมพ์ข้อความลงในแชทปาร์ตี้ตามด้วยสติ๊กเกอร์ ปิ้ว ๆ

พิมชนก : ส่วนฉันคือหมอเทวดาที่รักษาได้แม้แต่คนที่ตายไปแล้ว!

พิมชนกเมื่อเห็นไลล่าเปิดเธอก็เอาด้วย พร้อมส่งสติ๊กเกอร์แม่ชีถือไม้กางเขน

กันยา : " สวัสดีวันจันทร์ "

สติ๊กเกอร์สวัสดีสุดคลาสสิคโผล่มาทักทาย

นที : ระบบนี้มีประโยชน์มาก เราสามารถรายงานปัญหาหรือเหตุเร่งด่วนได้ทันในทันที พยายามอย่าพิมพ์เล่นกันมากเกินไปล่ะ

นทีพิมพ์บ้างพร้อมส่งสติ๊กเกอร์ขยับแว่น

ผ่านไปไม่เกินอึดใจไลล่าและพิมก็สแปมสติ๊กเกอร์เล่นกันรัว ๆ จนข้อความที่นทีเพิ่งพิมพ์ไปนั้นเลื่อนหายไปจากหน้าจอโฮโลแกรม

ตำแหน่งที่อยู่ของฉัน : ตลาดเมืองเดอร์ล็อค

จู่ ๆ กันยาก็ส่งอะไรที่ดูแล้วเหมือนแผนที่มา

" เอ๊ะ! เราส่งโลเคชั่นกันได้ด้วยเหรอ!! " ไลล่าเอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้น

พวกเขากดดูภาพรวมของระบบคร่าว ๆ ก็ได้เห็นหัวข้อที่เมื่อก่อนนั้นไม่มีโผล่ขึ้นมากมายไม่ว่าจะเป็น ระบบกระดานสนทนา ระบบการซื้อขายและการซื้อขายระหว่างผู้เล่น ระบบจัดอันดับผู้เล่น และระบบความสำเร็จ ยังไม่เพียงเท่านั้นพวกเขาสามารถเปิดแผนที่ที่พวกเขาอยู่ได้อีกด้วย เมื่อแผนที่แสดงขึ้นมาพวกเขาก็เห็นจุดสีเขียว 4 จุดที่อยู่กลางตลาดในทันที ซึ่งนั่นก็คือตัวแทนของพวกเขาในแผนที่นั่นเอง

นทีมองไลล่าที่กำลังรัวพิมพ์ข้อความอะไรไปยังจอโฮโลแกรมอย่างบ้าคลั่ง

แต่เมื่อนทีเช็กดูข้อความในแชทปาร์ตี้ก็ไม่พบอะไร เขาจึงเดินไปหาไลล่าแล้วชะเง้อดู เขาพบว่าเธอนั้นกำลังรัวคอมเม้นใส่หัวข้อที่ผู้เล่นเริ่มตั้งกันในกระดานสนทนา

เธอพิมพ์คำหยาบคายและด่ากราดใส่ทุกกระดานสนทนาที่ไร้สาระและไม่มีข้อมูลอะไรดี ๆ ราวกับเกรียนคีย์บอร์ดอย่างไรอย่างนั้น

นทีเข้าไปยังระบบซื้อขาย เขาเห็นไอเท็มที่คุ้นตาอย่างน้ำยาฟื้นฟู HP และ MP ขายอยู่แต่ไม่มีสิ่งอื่นใดเลย นทีคาดว่าในช่วงเริ่มต้นหรือสำหรับผู้เล่นใหม่คงมีเพียงเท่านี้ นทีลองเอาแหวนที่เพิ่มค่าโชคขายดูปรากฏหน้าจอยืนยันขึ้นมา

คุณต้องการขาย ' แหวนนำโชค F ' ใช่หรือไม่

ราคาขาย : 10,000 ทรัวร์

จำนวนเงินที่จะได้รับ : 9,000 ทรัวร์

เมื่อนทีเห็นราคาของแหวนนำโชค F เขาก็ต้องเบิกตากว้าง เพราะราคาซื้อของน้ำยาฟื้นฟู HP และ MP นั้น ราคาเพียงขวดละ 100 ทรัวร์เท่านั้น เขาจึงเขาใจได้ในทันทีว่าแหวนนำโชคของเขาวงนี้มีมูลค่ามหาศาลขนาดไหน

นทีเลื่อนต่อไปยังระบบซื้อขายระหว่างผู้เล่น เขาเห็นตัวเลือกจำนวนมากมายโผล่ขึ้นมาไม่ว่าจะเป็นชนิดของไอเท็ม อาวุธ เครื่องประดับ นทีลองกดสุ่ม ๆ ดูเขาก็พบว่าเริ่มมีผู้คนมาขายไอเท็มที่พวกเขามีกันแล้ว

แต่นทีในตอนนี้นั้นยังไม่มีเงินเขาจึงไม่ได้สนใจหัวข้อนี้สักเท่าไรนัก เขาเลื่อนต่อไปยังระบบจัดอันดับผู้เล่นและระบบความสำเร็จก็พบว่ามันว่างเปล่าเพราะยังไม่มีใครสามารถทำเควสเสร็จสิ้นนั่นเอง

หลังจากที่ทุกคนลองระบบต่าง ๆ กันอย่างพออกพอใจแล้ว พวกเขาก็แยกย้ายกันไปตามที่ตกลงไว้ โดยถ้าหากมีปัญหาฉุกเฉินอะไรให้แจ้งมาในแชทปาร์ตี้ทันที นทีและไลล่าโบกมือลากันยากับพิม ก่อนที่พวกเขาจะมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่นทีคิดเอาไว้