พลอยน้ำงามเดินหน้าหงิกมาที่หน้าห้องทำงานของผู้บริหาร เธอไม่อยากเข้าไปในห้องเลยสักนิด เพราะไม่กล้าจะสู้หน้าเขา ก็จะอะไร ถ้าไม่ใช่เหตุการณ์เมื่อวาน

พลอยน้ำงามยืนชั่งใจอยู่นานจนมาราตี เลขาฯ สาวสวยหุ่นนางแบบที่นั่งอยู่หน้าห้องส่งสายตาไม่พอใจมาให้ หลายครั้งที่แม่คนนี้มองพลอยน้ำงามด้วยสายตาเหยียดๆ จนเธออยากจะซัดให้สักเปรี้ยง พลอยน้ำงามทำเป็นไม่สนใจก่อนจะเคาะประตูแล้วผลักเปิดเข้าไปโดยไม่รอเสียงอนุญาต เพราะรู้ว่าเขารอเธออยู่แล้ว

ร่างบางเดินเข้ามาในห้องหากแต่ก็ต้องขมวดคิ้วมุ่นเมื่อไม่เห็นยักษ์หน้าเหี้ยมนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานเช่นเคย เธอหันมองซ้ายขวาใบหน้าหวานเลิ่กลั่กด้วยความงุนงง ก่อนจะเหลือบไปมองที่ระเบียงกว้างด้านข้างซึ่งจัดไว้เป็นมุมพักผ่อน ก็เห็นร่างสูงใหญ่ยืนรับลมอยู่ตรงนั้น เท้าบางก้าวไปหาทันที และยังไม่ทันจะเอ่ยทักเสียงทุ้มห้าวก็สวนขึ้นมาเสียก่อน

“นั่นแฟนเธอเหรอ”

พลอยน้ำงามถึงกับทำหน้างง ก่อนจะนึกออกว่าเขาหมายถึงใคร เธอไม่ได้ตอบเพราะคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร และมันไม่ได้เกี่ยวกับเขาเลยสักนิด

“ฉันถามเธอไม่ได้ยินหรือไง” รวิกรเริ่มเสียงดังขึ้น เขาหันกลับมามองพลอยน้ำงามตาขวาง

“เอ่อ...คือ...เราเป็นเพื่อนสนิทกันค่ะ” พลอยน้ำงามเอ่ยตอบอย่างไม่เข้าใจว่าเขาจะโมโหอะไรนักหนา

“สนิทกันมากแค่ไหน” รวิกรถามขึ้นอีกครั้ง สายตาคมจ้องมองคนตอบตาวาว ทำเอาพลอยน้ำงามรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก

“จะสนิทกันมากแค่ไหนมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคุณ แล้วฉันก็ไม่ใช่นักโทษที่ต้องมาคอยตอบคำถามของผู้คุมด้วย” พลอยน้ำงามว่าจบก็หันหลังจะเดินเข้าห้อง หากแต่เดินไปยังไม่ถึงสามก้าวร่างของเธอก็ถูกกระชากกลับและถลาเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเขา

“อุ๊ย...คุณ ปล่อยนะ”

“ตกลงเธอจะตอบคำถามฉันไหม”

“คุณเป็นบ้าอะไรเนี่ย” พลอยน้ำงามมองเขาตาขวางพลางดิ้นขลุกขลักเพื่อให้หลุดออกจากพันธนาการนี้ แต่ยิ่งเธอดิ้นรนเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งกอดรัดแน่นขึ้นเท่านั้น

“ถ้าเธอไม่ตอบคำถามฉัน เธอโดนดีแน่” รวิกรเค้นเสียงลอดไรฟัน กระซิบชิดใบหูเล็กที่น่าขบเม้ม จนพลอยน้ำงามเบี่ยงหน้าหลบเป็นพัลวัน

“ฉันไม่กลัวคุณหรอก โหด ดุ บ้าอำนาจ บังคับขู่เข็ญ แล้วไง”

พลอยน้ำงามตอกกลับอย่างไม่นึกถึงผลลัพธ์ และนั่นเป็นเหตุให้ร่างบางถูกดันไปที่ผนัง ตามมาด้วยริมฝีปากหนาที่บดจูบลงมาบนเรียวปากบาง มันรุนแรงจนหญิงสาวถึงกับน้ำตาซึม ทั้งเจ็บทั้งแค้น ยิ่งเขาบดเบียดแนบชิดมากเท่าไหร่ เธอยิ่งโกรธ ยิ่งเกลียดเขามากเท่านั้น เร็วเท่าความคิด ก่อนที่ทุกอย่างจะสายไป

พลอยน้ำงามยกเข่าขึ้นจัดการกับของรักของหวงของเขาเต็มแรง จนร่างสูงที่รุกรานเธอผงะและปล่อยร่างบางเป็นอิสระทันที ก่อนจะทรุดลงไปกองกับพื้น มือหนาทั้งสองข้างกุมเป้ากางเกงไว้แน่น ใบหน้าบิดเบี้ยวบ่งบอกถึงความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส

“เธอ!” รวิกรเค้นเสียงลอดไรฟัน จุกจนร้องไม่ออก

“สมน้ำหน้า แค่นี้มันยังน้อยไป อย่าคิดว่าผู้หญิงทุกคนจะยอมอ่อนระทวยด้วยรสจูบของคุณไปเสียหมด อาจจะหมดทุกคนยกเว้นฉัน”

กล่าวจบก็หันหลังก้าวฉับๆ ออกไปจากห้อง แถมด้วยการปิดประตูดังโครม จนเลขาฯ สาวหน้าห้องสะดุ้งโหยง ส่วนคนที่ลงไปนอนจุกอยู่ที่พื้นถึงกับตาวาวโรจน์ เธอทำกับเขาแสบมาก บังอาจเหลือเกินกับการล่วงล้ำของต้องห้าม และเธอต้องชดใช้!

*****************

มีความสุขกับการอ่านนะคะ

ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ

กลลวงอสูรร้ายมีให้ดาวน์โลหดในรูปแบบ E-book แล้วนะคะ

ช่วงนี้มีโปรราคาย่อมเยา 79 บาท ถึงวันที่ 5/8/61 นี้ค่ะ

จัดโปรแค่ครั้งเดียวตอนเปิดขายเท่านั้นนะคะ หลังจากนั้นจะขายในราคา 109 บาทค่ะ

ดาวน์โหลดคลิกลิงค์ด้านล่างคร่า

กลลวงอสูรร้ายรักตาภาwww.mebmarket.com