ตรวจสอบอีเมล์
เราได้ส่งอีเมล์แจ้งรายละเอียด
การแจ้งชำระเงินไปถึงท่าน
การแจ้งชำระเงินไปถึงท่าน
หลังจากที่ไปส่งคนไข้รายสุดท้ายที่ห้องยาแล้วนิศราก็รีบกลับมาที่ห้องตรวจของหมอปรเมศ
“พี่แววขา คุณหมอเมศยังตรวจไม่เสร็จอีกรึคะ”
พยาบาลสาวใหญ่สีหน้าเลิ่กลั่ก คนหนึ่งก็เป็นเจ้าของสินน้ำใจ ส่วนอีกคนก็ขู่ไม่ให้บอก เธอจึงพยายามคิดหาคำตอบให้ดีที่สุด
"ตายแล้ว !คุณนิด คุณหมอเมศออกไปนานแล้วค่ะ พอดีว่าพี่กำลังยุ่ง ๆ รับคนไข้อยู่คะ ไม่เห็นว่าคุณหมอเดินออกไปตอนไหน พี่เงยหน้าขึ้นมาอีกทีคุณหมอก็ออกไปแล้ว"
พี่แววอุทานออกมา
นิศราหน้าเจื่อนไปเล็กน้อย ที่ถูกผู้ชายเทแบบนี้ จึงเอ่ยด้วยเสียงอ่อย ๆ ว่า
“เออ... สงสัยคุณหมอคงจะหิวข้าวหรือเปล่า งั้นเดี๋ยวนิดไปตามหาคุณหมอเองก็ได้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะพี่แวว”
เอ่ยจบก็รีบสาวเท้าหมายจะรีบไปตามผู้ชายใจหินอีกทั้งยังใจร้ายคนนั้น แล้วบังเอิญชนเข้ากับพยาบาลสาวสสวยคนหนึ่ง
ตุบ
“โอ๊ย !”
พยาบาลที่ถูกชนร้องออกมา แม้จะเจ็บไม่มากแต่เธอก็ร้องเสียงดังเพราะตกใจที่ถูกชนเข้าอย่างจัง
“อุ๊ย ขอโทษค่ะ”
นิศรารีบไปขอโทษ เพราะรู้ว่าตนเองเป็นคนผิด
แต่อีกฝ่ายที่เหมือนกับว่าไม่ยอมจบง่ายง ๆ ใบหน้าของเธอบึ้งตึงและตวาดใส่กลับว่า
“ที่นี่มันโรงพยาบาลนะจ๊ะ จะเดินจะลุกจะนั่งก็ควรจะระวังหน่อย ไม่งั้นจะทำให้คนอื่นเดือดร้อนไปทั่ว”
นิศราที่กำลังทั้งเหนื่อยทั้งหิวทั้งโมโหอีตาหมอบ้าจึงตะโกนกลับไปว่า
“ฉันขอโทษไปแล้วนะคะ คุณจะเอายังไงกับฉันอีก หรือจะเรียกร้องค่าเสียหายก็บอกมา ฉันมีเงินจ่าย แต่อย่ามาขึ้นเสียงใส่ฉันแบบนี้”
“หน็อย... คิดว่ารวยแล้วจะใช้เงินฟาดหัวคนอื่นเพื่อแก้ปัญหาเหรอ ฉันจะบอกอะไรให้นะ ที่นี่หมอกับพยาบาลมีอำนาจมากที่สุด เจ็บป่วยมาก็วิ่งหาหมอหาพยาบาลกันทั้งนั้นแหละ อย่ามาปากดี”
เขมิกาเชิดหน้า ยืดอก เข้าหาอีกฝ่ายอย่างถือดี เธอเป็นพยาบาลประจำห้องฉุกเฉินฟาดฟันกับญาติคนไข้ที่ชอบมาโวยวายมามาก จึงไม่มีความเกรงกลัวต่อผู้หญิงอวดรวยคนหนึ่ง
แววเห็นเหตุการณ์ตรงหน้ากลัวว่าเรื่องราววจะไปกันใหญ่จึงรีบไปแยกทั้งคู่ออกจากกัน
“เข็มไม่เอาน่า คุณนิศราเขาอุตส่าห์มาช่วยเป็นจิตอาสาช่วยเหลือคนไข้อย่ามีเรื่องกันเลย”
ในขณะเดียวกันหมออรสาที่เพิ่งตรวจคนไข้เสร็จก็ออกมาเห็นเพื่อนกำลังจะมีเรื่องกับพยาบาลก็รีบเข้ามาดึงตัวไว้เช่นกัน
“ยัยนิดพอได้แล้ว ไปเถอะไปกินข้าวกันฉันหิวแล้ว”
อรสาดึงมือเพื่อนออกไปจากหน้าห้องตรวจโดยเร็ว
เมื่อทั้งคู่เดินหายลับตาไปแล้ว เขมิกาจึงหันมาถามพี่แววว่า
“ยัยคุณหนูไฮโซนี่น่ะมาเป็นจิตอาสาช่วยเหลือคนไข้ เหอะ อยากทำเอาหน้าน่ะสิไม่ว่า”
เขมิกาเบ้ปากมองบนอย่างดูถูก
“ไม่ได้ทำเอาหน้าหรอกจ้ะ ทำเอาใจหมอเมศ เห็นเธอบอกว่าจะจีบหมอให้ได้”
พี่แววตอบ
“ว่าอะไรนะ ยัยคุณหนูนั่นนะเหรอจะมาจีบหมอปรเมศ”
เขมิกาอุทานตาโต
“ใช่จ้ะ เห็นมีของขวัญมาให้หมอด้วยนะ”
“เหอะ ฉันว่าหมอเมศคงไม่คิดสั้น เอาผู้หญิงที่ชอบทำตัวไฮโซไปวัน ๆ มาทำพันธุ์หรอก”
เขมิกาเบ้ปาก ยิ่งได้รู้ว่านิศรามีเป้าหมายที่จะจีบผู้ชายคนเดียวกันกับตนเอง เธอก็ยิ่งไม่ชอบหน้านิศรามากขึ้นไปอีก
“ก็ไม่รู้สินะ...” แววตอบอย่างเป็นกลาง ๆ เพราะเธอก็พอจะรู้ว่า หญิงสาวก็แอบชอบหมอปรเมศเช่นกัน “ไปเถอะ รีบไปกินข้าวเดี๋ยวตอนบ่ายก็ต้องมารับคนไข้อีก”
จากนั้นทั้งคู่ก็ไปโรงอาหารของโรงพยาบาล
................................จบตอน..............................................
กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว