ศพ-ตอนที่ 31 เจอผีดิบ

โดย  sriwichai.swc

ศพ

ตอนที่ 31 เจอผีดิบ

บทที่1 The Monster ตอนที่12

จำลองการต่อสู้

สนามประลอง ณ โครอสเซี่ยม


อณูมานาลอยออกมาทั่วร่างกายของนายันมากมายก่อนที่หลอมรวมเข้าไปภายในร่างกายให้สูบฉีดเลือด เส้นเลือดปรากฏขึ้นตามร่างกายของเขาพร้อมกับผิวที่เริ่มกลายเป็นสีแดงเข้ม

"ถ้าไม่เข้ามาฉันจะเข้าไปเองแล้วกัน!"

ร่างของนายันดีดตัวไปโจมตีคู่ประลองของเขาอย่างรวดเร็วจนแทบจะมองไม่เห็น เพียงพริบตาเดียวหมัดของนายันต่อยเข้าไปเต็มท้องของบาราสแต่การโจมตีเพียงแค่นั้นกับไม่ระคายผิวของเขาเลยแม้แต่น้อย

"มีดีแค่นี้อย่างงั้นเหรอ?"

หมัดของบาราสต่อยเข้าไปเต็มร่างของนายันแต่เขาก็รับการโจมตีนั้นได้ทัน ร่างของชายหนุ่มกระเด็นถอยห่างออกไปไกลทันใดนั้นบาราสก็พุ่งเข้าไปต่อยเข้าเต็มหน้าของนายันอัดกับพื้น

"ฉันได้ยินข่าวมาว่าพวกแกสร้างปัญหามากเลยนี่ เพราะพวกแกคอยสร้างแต่ปัญหามันเลยทำให้พวกกรรมการนักเรียนอย่างฉันต้องปวดหัว"

"เห้ยพูดอะไรผิดไปรึเปล่า อดีตกรรมการนักเรียนต่างหาก!"

นายันรีบกระโดดตั้งตัวหมุนตัวเตะหัวบาราสเต็มๆ จนเขาเซถอยไปเล็กน้อยก่อนที่เขาจะตามเข้าไปต่อยจนหน้ายุบกระเด็นกลิ้งไปกับพื้น

"พวกแกน่ะเข้ามาหาเรื่องพวกฉันเองนี่ หรือจะบอกว่าอิจฉาดีล่ะเพราะพวกฉันเด่นกว่ากรรมการนักเรียนอย่างแกและทำผลงานได้ดีกว่า!"

"เพราะถ้าไม่ใช่พวกแกเพื่อนของฉันก็ไม่ต้องตาย"

"อย่ามาพูดเหมือนเป็นความผิดของฉันสิไอ้เวรเอ๊ย!"

นายันกระโจนเข้าไปโจมตีบาราสในทันทีแต่ทันใดนั้นร่างของนายันกับถูกบางสิ่งบางอย่างผลักกระเด็นถอยห่างออกไป ร่างของนายันกลิ้งไปกับพื้นหลายตลบก่อนที่เขาจะเห็นในมือของบาราสสวมถุงมือเวทมนตร์เอาไว้

"อุปกรณ์เสริมพลังเวท ไม่ถือว่าเป็นอาวุธฉันไม่ได้โง่พอจะมาสู้กับแกโดยไม่เตรียมตัวหรอกนะ"

'ถุงมือนั้น เสริมพลังให้กับคาถาปัดป้องนี่หว่าก็ว่าทำไมมันนรุนแรงผิดปกติ' "อ่าได้! งั้นฉันก็ขอเอาจริงบ้างแล้วกัน BLOODRAGE!"

"เวทเลือดอย่างงั้นเหรอแกนี่มันเหมือนสัตว์ป่าซะจริง!"

"เดี๋ยวก็รู้!"

นายันพุ่งเข้าไปโจมตีบาราสอย่างรวดเร็วกว่าครั้งก่อนแต่ด้วยจิตสังหารนั้นทำให้บาราสใช้เวทปัดเป่ารอบกายจนเกิดคลื่นพายุกระจายออกไปรอบตัว ร่างของนายันถอยออกห่างแต่เขากับพุ่งเข้าไปโจมตีบาราสอีกครั้งถึงแม้ครั้งนี้บาราสจะร่ายเวทใส่นายันแต่นั้นก็ไม่สามารถหยุดเขาไว้ได้

เพียงชั่วครู่นายันก็เข้าประชิดตัวบาราสได้สำเร็จก่อนที่เขาจะต่อยซ้ายต่อยขวาสลับเข้าไปที่หน้าอย่างรวดเร็วจบด้วยต่อยคางจนร่างบาราสลอยอยู่กลางอากาศก่อนที่นายันจะรีบคว้าขาบาราสจับเหวี่ยงลงไปที่พื้นอย่างแรงจนบาราสกระอักเลือด

"จบกันสักที!"

นายันง้างหมัดขวาต่อยเข้าไปเต็มหน้าของบาราสจนพื้นแตกร้าวเป็นวงกว้าง

ณ ร้านขายของเล็กๆ ตั้งอยู่ในโซนค้าขายในเขตโรงเรียน

ร้านตกแต่งด้วยรากไม้ตัวอาคารถูกสร้างมาจากไม้แก่เกือบทั้งหลัง หลังคาปูกระเบื้องสีส้มแดงคล้ายสีอิฐ แต่ถึงแม้จะเป็นร้านเล็กๆ แต่รอบร้านก็มีนักเรียนมากมายต่างมาซื้อขายของในร้านแห่งนี้กันมากมาย

"เห ไม่ต่างจากที่คิดไว้เท่าไหร่" ไอรีนจ้องมองไปยังร้านเล็กๆ ตรงหน้า

"ยังไงนี่ก็โลกเวทมนตร์นะครับ" โทคิซาดะหันไปพูดกับไอรีนที่เดินอยู่ข้างๆ "แล้วพวกเราไม่มีเงินเลยนี่นะ"

คำพูดนั้นของโทคิซาดะทำให้เพื่อนทุกคนต่างชะงักเท้าด้วยความตกใจ ใบหน้าของโทคิซาดะ ฟูจิโนะและไอรีนต่างซีดเผือดกับรอยยิ้มแห้งๆ

"เอาน่าๆ เดี๋ยวเราซื้อให้ถือว่าเป็นของต้อนรับแล้วกัน" วีเรสเธอหันไปบอกให้กับเพื่อนของเขาทั้ง3คน

"ขอบใจน่า" ไอรีนเข้าไปกอดน้องสาวของเธอด้วยความดีใจจนเจ้าตัวหน้าแดง

พวกเขาพากันเข้าไปเลือกซื้อของภายในร้านค้าที่ขายอุปกรณ์เวทมนตร์และตำราเวทกันเล็กน้อยเพื่อเตรียมเอาไปใช้ในการจำลองต่อสู้ที่ใกล้จะถึง

เวลาผ่านไปจนถึงช่วงคาบเรียนถัดไป วิชาจำลองการต่อสู้

ณ ภูเขาหลังโรงเรียนเป็นสถานที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยป่าไม้สีเขียวและน้ำตก ลานหญ้าสีเขียวด้านหน้าทางขึ้น วีเรสและเพื่อนๆ พากันมาถึงที่ตีนเขามีครูอารันยืนอยู่ใต้ร่มไม้ในช่วงแดดจัดเพื่อรอนักเรียน ทั้ง15คนต่างพากันมานั่งใต้ร่มไม้ตามกลุ่มของพวกเขาแต่เหมือนจะเหลือเพียงกลุ่มเดียวที่ยังไม่โผล่หัวมาสักคน

เวลาผ่านไป40นาที

"กลุ่ม4ไปไหน?" อารันที่เป็นครูประจำวิชาเอ่ยปากถามเสียงแข็งสายตาก็มองไปยังนักเรียนของพวกเขา "ให้ตายสิไอ้พวกนั้นมันยิ่งตัวดังประจำโรงเรียนซะด้วยสิ"

"นี่คุณเกรเซียสนิทกับอามาคุสะคุงนี่เขาได้บอกอะไรมั้ย? นิตายาเอ่ยถามจากทางด้านหลัง

"เรียกไอรีนก็ได้ ส่วนไอ้บ้านั้นไม่ได้บอกอะไรเลยก็เห็นว่าจะไปห้องกันเลยไม่ได้ถามอะไร" ไอรีนตอบคำถามนั้น "แต่จะว่าไปนี่ก็"

"ก่อเรื่องอีกแน่เลย" ชานจีพูดพลางมองอาจารย์ที่ยืนจังกล้าอยู่ตรงหน้า "หวังว่าจะไม่ใช่แบบนั้นนะครับ แฮะๆ"

"ไอรีนสินะ" อารันมองไปที่หญิงสาวหน้ากลุ่ม3 "งั้นฉันจะให้เธอกับเจ้าหญิงไปตามพวกนั้นแล้วกัน"

"หนูก็ไม่ขัดอะไรหรอก" ไอรีนพูดพลางส่งสายตามองเจ้าหญิง

"เดี๋ยวผมไปตามเองครับ" โทคิซาดะเสนอตัวเองขึ้น "ยังไงซะผมก็พอเดาได้ว่าคนอย่างหมอนั้นจะไปที่ไหน"

"ฉันว่าไม่ต้องแล้ว มันมานู้นละ" อารันเดินไปพิงต้นไม้มองไปยังคนทั้ง5คนเดินเรียงกันมายังกับบอยแบร์น "คิดว่าตัวเองเป็นนายแบบรึไงฟะรีบมาได้แล้วไอ้เด็กเวร!!"

ทันใดนั้นผมสีขาวของคนบางคนก็วิ่งไปกระโดดถีบทาคามิยะจนหน้าหงายพร้อมกับเสียงดุด่าจากหญิงสาว

"หัดมาให้ตรงเวลาหน่อยสิวะ เรื่องเวลาฉันย้ำนักย้ำหนาแล้วนะไปเที่ยวมีเรื่องอีกใช่มั้ย!!" เธอยิงคำถามใส่ทาคามิยะราวกับกระสุนปืน

"เห้ยๆ ใจเย็นก่อนค่อยคุยกัน" ฮาซารีบพูดห้ามไอรีนที่กำลังจะง้างหมัดต่อยทาคามิยะ

"หนวกหูพวกแกก็เหมือนกันรู้มั้ยพวกฉันนั่งรอ40นาทีเลยนะเห้ยคิดว่าสภาพอากาศมันเหมาะกับการตั้งแค้มป์รึไงวะ!!" คำพูดที่ไอรีนพูดออกไปมันทำให้ฮาซาถึงกับวิญญาณหลุดออกจากร่าง

'น่ากลัว!' นายัน ชากะ อิมเคียร์ ต่างคิดในใจเป็นเสียงเดียวกันจากที่ไอรีนเข้ามาถีบทาคามิยะ 'น่ากลัวสุดๆ!'

"น่ากลัวจริงน่าคุณไอรีนน่ะ" เจียลินพูดพลางมองไอรีนและกลุ่ม4

"เดี๋ยวก็ชินไอรีนกับอามาคุสะก็เป็นแบบนั้นกันตลอดแหละ" วีเรสพูดด้วยสีหน้าเหนื่อยใจ

ในเมื่อทุกอย่างอยู่ในความสงบและทุกคนมากันครบพวกเขาก็มานั่งฟังกฎในการต่อสู้จำลองยกเว้นทาคามิยะที่นั่งเหม่อลอยคล้ายกับคนสติหลุดหรือวิญญาณหลุดออกจากร่าง

"เอาล่ะให้ตัวแทนแต่ละกลุ่มมาจับฉลากว่าจะได้อยู่ฝั่งไหน รอบแรกคือ2-2รอบที่2คือ1-3 แล้วกฎคือให้ฝั่งมอนสเตอร์ไปหาทำเลและเอาธงปักไว้และคอยปกป้องถิ่นของตัวเองส่วนผู้กล้าก็ไปชิงธง ห้ามมีการต่อสู้แรงเกินเหตุหรืออันตรายถึงชีวิต สถานที่ตรงนี้ไม่มีมอนสเตอร์โผล่มาแน่นอนเพราะอยู่ในเขตโรงเรียนและมีการตรวจสอบจากกล้องวงจรปิดอยู่ตลอดเวลา ฝ่ายมอนสเตอร์จะเป็นฝ่ายที่ได้เข้าไปในเขาก่อนเพื่อหาทำเลแล้วพวกผู้กล้าค่อยตามไป ระยะเวลารอบละ1ชั่วโมงถ้าครบ1ชั่วโมงให้มารวมกันตรงนี้ใหม่ กติกาของผู้กล้าคือ ชิงธงในระยะเวลาที่จำกัด กติกาของมอนสเตอร์คือการจับตัวผู้กล้าและป้องกันธงจนหมดเวลา แล้วเรื่องอาวุธให้ใช้ของที่อันตรายจนถึงแก่ชีวิตรวมถึงเวทมนตร์ด้วยเข้าใจนะ ฉันจะให้เวลาฝ่านมอนสเตอร์30นาทีแล้วจะส่งผู้กล้าเข้าไป"

"ครับ/ค่ะ!"

"เอาล่ะส่งตัวแทนมาจับฉลากรอบแรกได้แล้ว" อารันยื่นกล่องฉลากไปตรงหน้า

ตัวแทนของแต่ละกลุ่มลุกขึ้นไปยืนจับฉลากในรอบแรก เชียร์ร่า อาดาร์ฮา ไอรีน อิมเคียร์ (ตัวแทนของกลุ่มเนื่องจากทาคามิยะยังไม่ได้สติ) ลุกขึ้นมาจับฉลากแบ่งกลุ่ม

กลุ่มผู้กล้า กลุ่มที่1และกลุ่มที่2

กลุ่มมอนสเตอร์ กลุ่มที่3และกลุ่มที่4

"ตื่นได้แล้วทาคามิยะ" ไอรีนปลุกทาคามิยะด้วยการใช้มือตบเรียกสติเพื่อนสนิทของเธอจนเขาได้สติในคราวเดียว "หลับสบายเลยสิ"

"เงียบไปเลยยัยบ้าทักทายกันงี้รึไงฟะ!!!" ทาคามิยะตะโกนใส่ไอรีนในทันทีพลางถอยห่างจากตัวหญิงสาว

"จะไปไหนพวกเราอยู่กลุ่มมอนสเตอร์เหมือนกันนะ ทาคามิยะ" เธอกล่าวด้วยรอยยิ้มที่แสนโรคจิตจนทาคามิยะวิญญาณหลุดออกจากร่างอีกครั้ง

"อามาคุสะ!!!" พวกอิมเคียร์ตะโกนด้วยความตกใจพลางรีบเข้าไปรับร่างของทาคามิยะในทันที

ในหุบเขาลึกเต็มไปด้วยต้นไม้สีเขียวขจีและหญ้าสูงหนาทึบ ลำธารแม่น้ำไหลยาวลงไปยังแม่น้ำที่อยู่เบื้องล่างจนกลายเป็นน้ำตก

กลุ่มที่3-4เดินทางมาถึงลำธารแม่น้ำโดยที่มีไอรีนเป็นคนถือธง

"เราจะตั้งธงกันตรงนี้เหรอ?" ทาคามิยะหันไปถามไอรีนที่ยืนอยู่ข้างเขา

"สิ่งมีชีวิตเกือบทุกอย่างจำเป็นต้องอยู่ใกล้แม่น้ำ ฉันจะใช้มันเป็นกับดัก" ไอรีนเธอหันไปตอบทาคามิยะ "เอาล่ะเรามีเวลาจำกัดงั้นมาวางแผนกัน"

"จะเริ่มยังไงล่ะ?" ชานจีเอ่ยถามไอรีนก่อนจะลงไปนั่งที่โขดหินใต้ต้นไม้

"บอกพวกสามารถของพวกนายมาแล้วฉันจะเป็นคนคิดแผนเอง"

เวลาผ่านไป5นาทีหลังที่ทุกคนบอกความสามารถของพวกเขาให้กับไอรีนได้ทราบยกเว้นแต่ทาคามิยะที่ปิดปากเงียบและมองไอรีนกำลังอธิบายแผนให้คนที่เหลือได้ฟัง

"ฉันจะใช้ธงนี่ตั้งอยู่กลางน้ำและวางเวทจับกุมเอาไว้ใต้ผิวน้ำ" เธอมองไปที่นิตายากับนายัน "วัลลีใช้เวทน้ำส่วนลูเปียร์ใช้เวทเลือดสินะ เพิ่มปริมาณความหนาแน่นของน้ำและเสริมด้วยเลือดทำให้มันแข็งตัวและจับพวกที่จะแย่งธงซะหรือว่ามีแผนดีๆ ก็ลองเสนอมา"

"ฉันมีคาถาผนึกเลือดอยู่ มันเหมือนกับใบ้การทำงานของวงจรเวทไม่ให้สามารถใช้เวทมนตร์ได้เป็นระยะ5วิ เพราะแค่5วิฉันเลยไม่ค่อยชอบใช้น่ะนะ" นายันกล่าว

"ระยะมันกว้างแค่ไหน?"

"ไม่มากแค่เกือบครึ่งห้องเรียนแล้วเพราะว่ามันใช้เลือดของฉันเลยไม่สามารถใช้ได้กว้างมากนัก"

"ไม่เห็นยากก็ใช้เวทน้ำของนิตายาเป็นตัวช่วยหลังจากจับกุมและใบ้การทำงานของเวทได้" เธอหันไปมองชานจีและมูราจ "ฝากจับกุมพวกที่มายึดธงด้วยล่ะ" เธอมองไปที่มิลิกับฮาซา "ตรวจจับตำแหน่งของพวกนั้นว่ามากี่คนและอยู่ตรงไหนด้วยนะ" เธอหันไปมองอิมเคียร์และชากะ "ส่วนพวกนายไปตีอ้อมได้หลังพวกมัน"

"ฉันพอจะเข้าใจแผนแล้วนะแต่ไอ้หมอนั้นล่ะ?" ชากะชำเลืองมองทาคามิยะที่ยืนอยู่โดดๆ ใต้ต้นไม้

"ฉันกับทาคามิยะจะไปอยู่แนวหน้า พูดมาพวกนายคือกลุ่มป้องกันธงและจับกุมส่วนฉันกับทาคาจมิยะจะคอยจำกัดพื้นไม่ให้พวกนั้นกระจายกันไปกว้างกว่านี้เพราะถ้าพวกมันรู้ว่าพวกเราเน้นจับกุมพวกมันจะไม่บุกมารวดเดียวแน่ๆ" เธออธิบายให้ทุกคนได้ฟัง

"แล้วแน่ใจได้ยังไงว่าพวกนั้นจะบุกมาเป็นกลุ่ม?" มูราจเอ่ยถามต่อในทันที

"ในป่าแบบนี้แยกกันคือตายรวมกันก็รอดแต่ถึงฉันจะบอกว่าให้พวกแกคอยจับกุมหรือฝ้าธงอะไรก็เถอะไปวางกับดักและจับพวกมันต่อให้พวกนั้นเก่งขนาดไหนแต่ถ้าจู่โจมกะทันหันละก็วงแตกแน่"

"งั้นมาเริ่มกันเลย" นิตายาเธอกล่าวก่อนจะลุกเดินไปยืนตรงลำธาร "ใช่มั้ยไอรีน" เธอหันไปยิ้มให้ไอรีน

"ฝากด้วยล่ะ" ไอรีนกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มสบายใจ

เวลาผ่านจนครบ30นาทีกลุ่มผู้กล้าเริ่มเดินเท้าเข้ามาภายในหุบเขาลึกเพื่อไปแย่งธงของเหล่ามอนสเตอร์ที่อาศัยอยู่ภายในหุบเขาลึก

รีวิวจากผู้อ่าน

กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว