'คุณก็เลี้ยงต้อยเอาไว้เองสิ พิมพ์ยินดียกให้'

'ต่ำตม!' เขากัดฟัน ข่มใจไม่ให้พุ่งพรวดไปบีบคอผู้หญิงคนนั้น

'ทำไมล่ะ! คุณไม่เคยรู้ตัวหรือว่ายัยเกวลอาจจะเหมาะสมกับคนที่มีรสนิยมจืดชืดแบบคุณ คุณรู้ไหมว่าเซ็กแบบจืดๆ อ่อนโยน แต่ห่วยแตกของคุณนี่แหละถึงทำให้ พิมพ์ต้องหนีไปมีชู้!' อดีตภรรยาเขาระเบิดอารมณ์ที่คงเก็บกดไว้มานาน

'เซ็กผมจืดชืด หรือเพราะคุณมักมาก ถามใจตัวเองให้ดีก่อน'

'คำตอบของพิมพ์ มันไม่เคยตรงกับใจคุณหรอก ไม่ต้องห่วง'

------------------

"อ้าว! อ๊ะ!! .. ปล่อยเถอะค่ะ .. นี่ หนูล้มทับแด๊ดดี้แล้ว"

"หนูเกวล...เกวลจ๋า..อย่าหนีไปเลย แด๊ดดี้คิดถึงเหลือเกิน ยอดรัก"

ในความตื่นตระหนก เธอก็พบว่าชื่อที่เขาครางเรียกนั่นมันชื่อของเธอเองนี่น่า

แต่ทว่า … สำเนียงของการเรียกหา คำพูดคำจาของเขามันต่างไปจากที่เธอเคยคุ้น .. แล้วมันเป็นไปได้อย่างไรกันนี่!!

ท่ามกลางความตกตะลึง แต่เสียงทุ้มเบาของเขามันก็ยังเอาแต่ขานเรียกชื่อเธออยู่ชิดริมหูบอบบาง

เกวลินพยายามง้างตัวเองออกจากอ้อมกอดแกร่ง และรัดแน่นราวกับงู แต่ไม่เป็นผล

อ้อมแขนแข็งแกร่งของพ่อเลี้ยงหนุ่มกลับกอดรัดร่างบอบบางของลูกเลี้ยงสาวแน่นขึ้นกว่าเดิม และก่อนที่เธอจะคาดคิดหาวิธีดิ้นรนให้หลุดพ้น ร่างของคนตัวเล็กกว่า บางกว่าก็ถูกเหวี่ยงพลิกให้ลงไปอยู่ใต้ล่าง โดยมีร่างของเขาโถมทับอยู่ด้านบน พร้อมๆ กับริมฝีปากอุ่นร้อนก็ประกบลงมาแนบแน่น บนริมฝีปากสดนิ่ม อิ่มเต็มของเธอ

เรี่ยวแรงที่มีน้อยนิดของเกวลินดูเหมือนจะเหือดหายมลายไปจนหมดสิ้น เพราะมือไม้ร้อนรุ่มของธาวิลก็มิได้อยู่นิ่ง แต่กลับลูบไล้ไปตามโนมเนื้อภายใต้เสื้อนอนตัวสวย กอบกุมขย้ำขยุ้มเนินเนื้อก้อนหนึ่งก้อนนั้นอย่างรุนแรง

"อื้ออออออออ .. แด๊ดดี้ขา หนูเจ็บ!"

... และท้ายที่สุดก็ ...
｡.:*･❀ ขอรับประกันความแซบส์..เช่นเคยค่ะ ❀.｡.*･
----------------------------------