บทนำ

กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!!!

ตึง..ตึง ตึง!

"องค์หญิง! โอ้ย!! มันเกิดอะไรขึ้นด้านใน ทำไมพวกเราถึงเข้าไปไม่ได้! องค์หญิง!! โธ่เอ๋ย! ใครก็ได้ .. มาช่วยกันเปิดประตูนี้ที .. เร็วๆ !!"

มีเสียงโหวกเหวกเรียกขาน สลับกับการทุบประตูดังโครมครามจากด้านหน้าหลังจากมีเสียงแปลกๆ เล็ดลอดออกมาจากห้องบรรทมขององค์หญิงสาวเจ้าของปราสาทแสนงามนี้มาได้สักครู่ใหญ่ เสียงควญครางประหลาดที่มันไม่เคยเกิดและไม่ควรเกิด แต่พยายามเท่าไรๆ หับประตูก็ไม่ขยับเปิด ทิ้งทุกคนข้างนอกให้มิอาจล่วงล้ำ

ผิดกับเจ้าของใบหน้าแสยะยิ้มป่าเถื่อน ดุดัน เย็นชา ผู้ที่กำลังใช้ร่างกายใหญ่โตกำยำของตนล่วงล้ำ ก้ำเกินนางมากเกินกว่าจะร้องเรียกความบริสุทธิ์เสียหายใดกลับคืนมาได้อีกแล้วในเวลานี้!

"ท่าน! ... อ่าาาาาา อ่าาาา .. พอแล้ว .. ข้ายอมแล้ว อ่าาาาาา อ่าา.."

นางร้องครางอย่างไร้จังหวะ ขณะที่ร่างแกร่งทะมึน บึกบึนข้างบนกลับขยับโยก โหมกายล่ำบึกอย่างไร้ปราณี

ไม่มีถ้อยคำพูดใดตั้งแต่องค์หญิงน้อยหล่นปุเข้าสู่อ้อมกอดเขา

"โอ้ย … ไม่นะ .. ข้า .. อุ๊! .. อึ๊บ!! อีกแล้วๆ โอ้ย .. อีกแล้ว!!"

"อ่ะ องค์หญิง ท่านร้องอะไร ใครทำร้ายท่าน! องค์หญิงประทับอยู่กับผู้ใดเพคะ"

เสียงแม่นม นางกำนัลทุบประตูลั่นปึงปังๆ ก่อนจะมีเสียงฝีเท้าหนักๆ ของบรรดาทหารองครักษ์ยกทัพกรูกันเพื่อจะพังประตูเข้ามา แต่ทว่ายังไม่สำเร็จดั่งใจง่ายๆ

"ไม่นะ .. พวกเจ้าอย่าเข้ามา .. ถอยไปเถอะ ไม่ต้องช่วยข้า!"

ตาลีตาลานห้ามปรามกองทัพทหาร แม่นม นางในราวคนประสาทจะผวา

ใครกันมันจะบ้า..ยอมให้คนอื่นมาเห็นตนต้องตกอยู่ในสภาพนี้

สภาพที่ว่า … ปีศาจหมาป่ามันกำลังข่มขืนข้าอยู่!!

----------------------