ค่อยๆ พลิกศีรษะชะโงกมองเจ้าของร่างที่คุดคู้ ลองแกล้งขยับขยุกขยิกตัวดูว่าคนข้างๆ จะตื่นขึ้นมาไหม

ลมหายใจสม่ำเสมอ แถมเสียงกรนเบาๆ แปลว่าสาวน้อยเพื่อนซี้เข้าขั้นหลับสนิท

ค่อยเบาใจหน่อย เพราะหากลงว่าพิมพ์ฝันหลับแล้วจะหลับยาวถึงเช้าเลย และค่อนข้างขี้เซาด้วยสิ

มองเพื่อนด้วยสายตาแกมรู้สึกผิด แกมขอโทษอีกครั้ง

เธอเองก็ขมขื่น ไม่กล้าบอกเพื่อน เพราะยังไม่รู้น่ะสิว่าจะหาเหตุผลหรือจะตั้งต้นเล่าอะไรให้ฟังอย่างไรดี ทั้งที่แอบรู้สึกผิดบาปอยู่ในใจตลอดที่ต้องแอบทรยศเพื่อน ที่ทั้งรัก ทั้งไว้ใจเธอมากขนาดนี้

ย่องปลายเท้า ค่อยๆ เปิดประตูเดินผ่านห้องต่างๆ ที่เธอคุ้นเคยราวคล้ายกับบ้านนี้เป็นบ้านหลังที่สอง

ประตูใหญ่ บานใน สุดปีกตึก ... ไม่ต้องเคาะ ... แต่เข้าไปแล้วต้องหันไปปิดล็อคให้แน่ใจว่าจะไม่มีใครทะเล่อทะล่า หรือถลันเข้ามา ทั้งที่คิดว่าจะไม่มีใครกล้าทำหรอก .. แต่เธอก็แค่ .. ถ่วงเวลาไว้ ยังไม่อยากเดินลากเท้าเข้าไปหาเขา .. มันก็เท่านั้นเอง

หันมามองภาพคนตัวใหญ่ทรงเสน่ห์ เจ้าของแผ่นอกเปลือยกว้าง ที่กำลังกึ่งนั่งกึ่งนอน พิงหัวเตียงมองตรงมายังเธอ

ใต้ใบหน้ายิ้มๆ … พิมพ์ฝันจะรู้หรือเปล่าว่าคุณพ่อสุดหล่อ สุดเก่ง สุดเจ๋งที่รักของเธอมีด้านมืดๆ เหล่านี้แฝงอยู่

'ลูซิเฟอร์'