เพราะน้องที่รักและห่วงหาเพียงคนเดียว ที่ทำให้ณิชามลต้องก้าวเข้าไปในวังวนของกิเลสราคะ ได้พบเจอกับคนที่มอบราคีคาวให้กับเธอไปตลอดชีวิต



.................



ณิชามลไม่อยากจะเชื่อว่าเธอทำตามที่เขาบอกไปได้ยังไง ความอ่อนล้าทำให้เธอพล็อยหลับไปในเวลาไม่นาน และตื่นมาอีกทีก็ตอนที่เขาเปิดประตูรถ มือของเขาลูบเอาผมของเธอออกจากหน้าผากให้ หญิงสาวสะดุ้งตัวตื่นเพราะมือของเขานั่นแหละ

“เหนื่อยมากหรือไง”

“คงงั้นมั้ง”

“เดินไหวหรือเปล่า”

“ถ้าฉันบอกไม่ไหวคุณจะทำยังไง” เมื่อพูดเสร็จเธอก็รู้ว่าเธอคิดผิดที่กล้าดีท้าทายเขา เพราะเขาช้อนเอาร่างของเธอโดยไว “นี่...ไม่ต้อง” เธอแหวให้เพราะตกใจ

“ถ้าเดินไม่ไหวผมจะอุ้มไง อุ้มลูกอุ้มเมีย ผมอุ้มได้” ณิชามลตีไปตามแขนเขาเต็มแรง “ไม่ต้อง ฉันเดินไหว!”

“ผมก็อุ้มไหวเหมือนกัน”