วันครบรอบวันเกิด37ปีของท่านประธาน เพื่อนสนิทที่แสนดีจึงคิดแผนส่งของขวัญเป็นสัตว์สองเท้าจากซุ้มแดงเป็นของขวัญสุดพิเศษ เรื่องวุ่นๆ จึงเกิดขึ้น ณ บัดนั้น เป็นต้นมา +++++++++++++++++++ “โห...นั่นๆ ของเล่น” น้องขนุนวิ่งตุ้บตั้บมายืนอยู่ข้างป้าพลอยวิ่งไปแอบอยู่ข้างหลัง แต่อีกครู่เดียวก็โผล่หน้าออกมาใหม่เมื่อของเล่นที่อยากได้ดึงดูดให้สนใจ “อยากได้ไหมครับ” เขาย่อตัวลงเสมอใบหน้าน้อยๆ แล้วถามอย่างเอ็นดู แววตาของผู้เป็นพ่อมองสำรวจร่างจ้ำม่ำเปี่ยมล้นแห่งความรัก “อยากคับ” ตอบแล้วมองเลยไปที่ถุงของเล่นของคนตัวใหญ่ “ถ้าอยากได้ ลุงให้หนูหมดเลย” คำพูดของผู้ชายตัวโตถึงกับทำให้ลูกชายของโรสมองกล่องกระดาษที่มีภาพประกอบอยู่ด้านนอกแววตาเปล่งกระกายยินดี “ของหนุนเหยอคับ” ปากแดงจิ้มลิ้มถามย้ำมาอีก “ใช่ครับ แต่มีข้อแลกเปลี่ยน” “อาไยเหยอ” น้องขนุนเอียงคอถามแววตาเป็นประกายสุกใส หนูน้อยไม่รูหรอกว่าท่าทางที่ทำไปโดยธรรมชาติเรียกรอยยิ้มจากผู้เป็นพ่อได้มากแค่ไหน “เรียก...ป่ะป๊าก่อนแล้วจะยกให้หมดเลย” “ป่ะป๊า” น้องขนุนพูดตามแล้วยังพูดชัดด้วย คณินยิ้มกว้างหัวใจพองโต เป็นครั้งแรกที่เขายิ้มอย่างมีความสุข ดีใจยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด “ป่ะป๊า” เด็กขวบกว่าพูดมาอีกกลัวไม่ได้ของเล่น ผิดกับคุณป้าของน้องขนุนกำลังตาโตเท่าไข่ห่าน พอจะเดาอะไรได้ลางๆ มาบ้าง ตอนนี้ก็พอจะนึกออกมาบ้างแล้วว่าเจ้าขนุนหลานรักหน้าตาเหมือนใคร “เอ่อ...ขอโทษนะคะ คุณคือ...” ยังไม่ทันที่จะได้คำตอบประตูหน้าห้องก็เปิดเข้ามาโดยไม่ได้เคาะ หญิงสาวผู้เข้ามาใหม่ยิ้มแป้นมาแต่ไกล “กลับมาแล้วจ้า” โรสส่งเสียงตั้งแต่อยู่หน้าห้องไม่ทันสังเกตว่ามีแขกอยู่ด้วย “โรส...นี่ไงคุณคณินที่ช่วยน้องขนุนเอาไว้” พลอยทองเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบแล้วหันหน้าไปทางเจ้าของชื่อ คนถูกแนะนำมองตามถึงกับยืนตัวแข็งทื่ออยู่อย่างนั้น ดวงตาสีน้ำตาลเข้มเบิกกว้างด้วยความตื่นตระหนก หัวใจของเธอเต้นกระหน่ำ ภายในห้องไม่ได้มีเพียงสองป้าหลาน มือถือของอยู่เกิดอาการอ่อนแรงและทุกสิ่งก็ร่วงหล่นกระแทกสู่พื้นกระจัดกระจายอยู่ตรงหน้าประตู ตุ้บบบบ!!!

** แนวเด็ก แนวท้อง คุณแม่เลี้ยงเดี่ยว นางเอกอายุน้อย *** +++++++++++++++++++ เป็นครั้งแรกที่รุจรู้สึกตื่นเต้นกับการดูแลเด็กเล็ก กว่าจะหมดจานก็ใช้เวลานานเหมือนกัน เมื่ออิ่มแล้วเขาพาไปนั่งเล่นศาลาทรงไทยแปดเหลี่ยมบนหลังคามีเถาไม้เลื้อยกำลังออกดอกบานสะพรั่งส่งกลิ่นหอมอบอวลไปทั่วบริเวณแถวนั้น “น้องไทม์คุณพ่อไปไหนครับ” เขาชวนคุย นัยน์ตาสีน้ำตาลสบตาใสแจ๋วของหนูน้อยตัวกลม “ไม่ยู้ หม่ามี้บอกว่าอยู่บนฉวรรค์โน่น” คำตอบซื่อๆ เล่นเอาคุณพ่อตัวจริงขบกรามแน่น เขายังไม่ตายเสียหน่อยแต่แม่ของน้องไทม์แช่งเขาให้ลูกเข้าใจผิด รุจกำลังคาดโทษเธอไว้ในใจ “ถ้าคุณพ่อมาจากท้องฟ้ามาหา น้องไทม์จะดีใจไหมครับ” “ดีใจจิ แต่ป้ออยู่ไกลมาไม่ได้หยอก” หนูน้อยบอกพร้อมกับส่ายหัวดุกดิก รุจยิ้มอ่อนๆ มองแก้มอิ่มแดงเหมือนชมพู่อย่างเอ็นดู “เอ่อ...ถ้าลุงจะบอกว่าเป็นพ่อ น้องไทม์จะเชื่อหรือเปล่าครับ” “ต้องถามหม่ามี้ก่อนคับ” คุณพ่อตัวจริงถึงกับครางอื้อในลำคอ งานบริหารที่ว่ายากเขายังแก้ไขได้อย่างง่ายดาย ก็แค่ลูกชายไม่กี่ขวบเขาต้องทำได้สิน่า “หนูอยากเล่นคันโน้นไหมครับ” เขาชี้ไปทางจักรยานสีแดงเลือดนกถูกแกะของห่อหุ้มออกหมด อวดโฉมความหล่อเต็มที่หวังว่าลูกจะชอบ “อยากคับ” คนอยากเล่นพยักหน้าหงึกหงัก ยังไม่รู้วิธีเล่นแต่ก็อยากได้ไว้ก่อน “ถ้าอยากเล่นจริงๆ ถ้างั้นเรามาทำข้อตกลงกันก่อนดีไหมครับ” เขายื่นข้อเสนอมาใหม่ “ว้าว...จะให้หนูเล่นจิงๆ เหยอคับ” หนูน้อยดีใจเบิกตาโต ของเล่นก็อยากได้ แต่ก็กลัวคุณแม่จะว่า “จริงสิครับ แต่ต้องเรียก ‘พ่อ’ ก่อนถึงจะให้เล่น” คราวนี้หนูน้อยคิดหนักถึงกับยกมือเกาหัว จำได้ว่าหม่ามี้เคยบอกว่า คุณพ่อจะมาในความฝันแล้วความฝันคืออะไรหนูน้อยไม่เคยรู้จัก “เรียก ‘พ่อ’ สิครับ” รุจพูดแล้วรออย่างจดจ่อ เขาลุ้นคำนี้ยิ่งว่าลุ้นให้กราฟหุ้นขึ้นสูงเสียอีก คำเดียวสั้นๆ หากมีความหมายทางใจตีเป็นมูลค่าไม่ได้เลยสำหรับเขา

*** เนื้อหาของนิยายมีแต่ความบันเทิงกับฉากวาบหวิว ข้างในพริกยกสวน เน้นความหื่นแซ่บล้วนๆ *** ++++++++++++++++++++++++++++++++++++ “คนอย่างคุณน่ะชอบผู้หญิงร้อนแรง เด็กไร้ประสบการณ์อย่างนั้นอีกไม่นานเดี๋ยวคุณก็เบื่อ” อีฟบอกอย่างแค้นใจเมื่อความลับของเธอเขารู้หมดแล้ว แต่เดชกลับเหยียดยิ้มที่มุมปาก ดวงตาคมเข้มพราวระยับไม่ยี่หระกับคำพูดของอีกฝ่าย “ก็ไม่แน่นะ ผมอาจจะเปลี่ยนรสนิยมใหม่ก็ได้ กินหญ้ารสจัดจ้านมาหลายปี ผมอยากเปลี่ยนไปกินหญ้าอ่อนดูบ้าง...โอ้วว!...หนูจ๋าอย่าขยับ” เดชเผลอตัวครางสยิวออกมา เมื่อคนใต้ร่างขยับมือไปถูกกับส่วนแข็งพองของเขาพอดี “นี่คุณกำลังนอนอยู่กับนั่งเด็กนั่นใช่มั้ย อ๊ายย!...ฉันขอแช่งให้เซ็กส์เสื่อม!” อีฟโกรธจัดเมื่อรู้ว่าเดชไม่ได้อยู่ในห้องคนเดียว “ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกว่าไอ้นั่นของผมจะเสื่อม คืนนี้ผมจะพิสูจน์ทั้งคืนกับเมียเด็กว่ามันดีดคึกแค่ไหน” พูดจบรีบตัดสายทิ้งทันทีปิดมือถือแล้วโยนทิ้งบนเตียง เขาหงุดหงิดเมื่อถูกขัดจังหวะการเสพสวาทกับคนที่มีอายุน้อยกว่าเป็นรอบ เดชยิ้มนิดๆ ที่มุมปากกับคนที่นอนลืมตาโพลงตรงปากมีเทปสีน้ำเงินปิดไว้แน่น “อุ่นจ๋า...เมื่อกี้เราทำกันถึงไหนแล้ว” เขาเรียกชื่อเจ้าของดวงตาคู่งามด้วยเสียงอ่อนหวานก่อนดึงเทปออกแล้วก้มจูบปากอิ่มเหมือนให้รางวัลเด็กทำความดีที่เชื่อฟังคำสั่ง “อืม...เนื้อตัวนุ่มนิ่มน่ากินไปหมด” อุ้งมือใหญ่ลูบไล้สองเต้าสล้างของเด็กสาวอย่างหยอกเย้าและคลึงหนักขึ้นไปเรื่อยๆ อย่างถือสิทธิ์เต็มที่

เมื่อความรักเดินสวนทางกับความแค้น ติณภพจะไม่ยอมเจ็บปวดทรมานฝ่ายเดียว เมื่อร้ายมาเขาร้ายกลับเท่าทวีคูณ! แต่เมื่อความแค้นจบลง... เธอ...มีเพียงลมหายใจที่ต้องต่อสู้ดิ้นรน เพื่อหนึ่งชีวิตที่กำลังจะเกิดมา ส่วนเขา...อยู่อย่างโดดเดี่ยวกับความว่างเปล่า ลูกบอลสีส้มกำลังกลิ้งหลุนๆ มาหยุดที่ปลายเท้าของติณภพที่ยืนกอดอกอยู่ข้างสนาม เขาก้มมองและทำท่าจะก้มเก็บขึ้นมา ในขณะเดียวกันขาสั้นๆ ป้อมๆ เจ้าของลูกบอลสีสวยกำลังวิ่งไล่ตามมาติดๆ ถึงกับหยุดกึกกล้าๆ กลัวๆ เมื่อมองเห็นผู้ชายตัวโตยืนอยู่ตรงหน้า “ของหนูหรือเปล่าครับ” ติณภพย่อตัวลงเสมอหน้าเจ้าของร่างตะมุตะมิแล้วยิ้มให้ หัวใจเขาพองโตกับสายตาของหนูน้อยตัวกลมที่มองอย่างทึ่งกับการเล่นหมุนฟุตบอลในมือของผู้ชายตัวโต “ใช่คับ” เด็กแก้มยุ้ยพยักหน้ารับคำตาใส จ้องมองลูกบอลเพราะอยากได้คืนเต็มแก่แล้ว “เดี๋ยวลุงคืนให้ แต่บอกมาก่อนว่าหนูชื่ออะไร” เขาถามพลางสำรวจดวงหน้าของหนูน้อยด้วยความเอ็นดู “ชื่อเก้าคับ หนูเป็นลูกแม่จ๋า” ถามแค่ชื่อหนูน้อยอวดคุณแม่ไปด้วย “อ้อ...เป็นลูกของแม่จ๋า” น้องเก้าตาแป๋วสลับกับลูกบอลก่อนจะถามกลับตามประสาซื่อของเด็ก “กุนยุงชื่อไรคับ” ติณภพยิ้มอ่อนๆ กับคำถามน่ารักนั้น ถึงไม่ชัดแต่เขาก็เป็นปลื้ม “ติน-นะ-พบ” เขาพูดช้าๆ ชัดๆ ต้องการให้หนูน้อยจดจำชื่อเขาให้แม่น

เพราะอารมณ์ชั่ววูบและขาดการยั้งใจในอดีต ทำให้ก่อเกิดสายสัมพันธ์ของท่านประธานหนุ่มเอาไว้ ลูกชายก็จะเอา! เมียก็อยากได้คืน! ไรวินทร์เดินย่ำเท้าเปล่าสัมผัสยอดหญ้าที่ถูกตัดสั้นท่ามกลางบรรยากาศสดชื่นยามเช้า ดอกไม้หลายสายพันธุ์เริ่มส่งกลิ่นหอมรวยริน เขากำลังเดินเล่นเพลินๆ ทันใดนั้นมีเสียงวิ่งตุ้บตั้บใกล้มาทางที่เขายืนอยู่ “กุนพ่อคร๊าบ อุ้มหนูหน่อย” เด็กชายผิวขาวตัวป้อมแก้มยุ้ยกลมเหมือนลูกซาลาเปาวิ่งเข้ามากอดขา เงยหน้ามองส่งยิ้มให้เขาจนตาหยี “หนูเรียกลุงว่าพ่อหรือครับ” ชายหนุ่มถามพร้อมก้มตัวยกแขนสองข้างช้อนก้นของหนูน้อยขึ้นอุ้มซุกจมูกหอมแก้มยุ้ยนั้นอย่างเอ็นดู “ก็เรียกพ่อจิคับ เป็นพ่อของหนูทำไมจะเรียกไม่ได้” สองแขนอวบป้อมยกคล้องคอแนบหน้าซุกบนอกอย่างประจบประแจง ไรวินทร์รู้สึกว่าหัวใจเขาเต้นแรงเกิดความรู้สึกรักใคร่เด็กคนนี้อย่างแปลกประหลาด “หนูอยากเป็นลูกลุงหรือครับ” “อยากคับ” หนูน้อยผละหน้าออกจากอกตอบเสียงใส “ลุงก็อยากเป็นพ่อหนูเหมือนกัน” เขาหอมแก้มยุ้ยอีกครั้ง ปล่อยหนูน้อยลงพื้นดินเพราะเจ้าตัวดิ้นจะขอลง “กุนแม่เรียกแล้ว หนูไปหากุนแม่ก่อนนะ” “เดี๋ยวก่อนหนูคุยกับลุงก่อน ยังไม่ได้ถามชื่อเลยว่าหนูชื่ออะไร” “กุนพ่อรีบไปหาหนูเร็วๆ นะ” หนูน้อยโบกมือบ๊ายบายวิ่งไปทางพุ่มไม้ “อย่าเพิ่งไปลูก โอ๊ย!” เขาตะโกนเสียงดังจนมารดาที่เดินผ่านหน้าห้องต้องหยุดเท้าและเคาะห้องเรียกลูกชาย “คิน เป็นอะไรลูก” “ผมฝันครับคุณแม่ ฝันแปลกมาก มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งมาเรียกผมว่าพ่อครับ” “ฝันถึงเด็ก หรือว่าแม่จะได้หลาน คินไปทำใครท้องหรือเปล่า ตาหนูถึงได้มาตาม” คำพูดของมารดานั้นบังเกิดความเคร่งเครียดปรากฏบนใบหน้าคร้ามคม

“บ้าเอ๊ย!...เมื่อไหร่ฉันจะหยุดคลั่งเธอได้เสียทีนะ” เสียงห้าวสบถด่าตัวเอง แทบไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจะกลายเป็นคนกระหายเซ็กซ์จัดแบบนี้มาก่อน ยิ่งดื่มกินความอวบอิ่มบนเรือนร่างของเธอ เหมือนเขาติดกับรสสวาทของอีกฝ่ายอย่างถอนตัวไม่ขึ้น อรกัญญาสวยสดใสน่ารักตามประสาวัยรุ่นถูกใจเขาไปหมด อกหนุ่มใหญ่สะเทือนหัวใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน หญิงสาวเป็นคนซ่อนรูปโดยเฉพาะตรงนั้นของหล่อนเวลาถูกเขาเอาแต่ละทีมันช่างแน่นหนึบบีบรัดเขาแทบหายใจไม่ออก เขาเดินวนเวียนอยู่หน้าห้องของหญิงสาวหลายครั้งก่อนจะตัดสินใจทำในสิ่งที่เขาตั้งใจแต่แรก

หญิงสาวเดินเอาแฟ้มไปวางที่โต๊ะแต่ถูกคว้าที่ข้อมือด้วยมือแข็งแรงปานเหล็กกล้า ก่อนจะถูกกระชากร่างเข้าปะทะแผงอกใหญ่ “อ๊ะ!...อย่านะ” วราลีตกใจตัวแข็งทื่อ ครั้นเมื่อได้สติก็เริ่มดิ้นหนีและยกมือดันใบหน้าคร้ามคมที่ซุกไซ้ตามซอกคอออกไป “ทำไมหรือเธอมีปัญหาเรื่องเซ็กซ์” เขาก้มหน้าลงถาม มือสองข้างยังไม่ปล่อยจากสะโพกกลมมน “เปล่าค่ะ...แต่เวลานี้มันไม่เหมาะ” “ถ้าฉันอยากเมื่อไหร่ ที่ไหนก็ได้ทั้งนั้นฉันไม่เกี่ยงเรื่องสถานที่หรอกนะ แล้วเธอก็ไม่มีสิทธิ์มาห้ามด้วย” อชิระดันหลังเธอเข้าหาขอบโต๊ะทำงานมองหน้าขาวเนียนด้วยสายตาเร่าร้อน “เดาสิว่า...สองชั่วโมงฉันจะทำได้กี่ยก”

“ปรางชอบกินไอติมแท่งหรือเปล่า” แววตาของคนมากประสบการณ์พราวระยับขณะจ้องมองยัยเด็กอวบที่คิดจะมาอ่อยโคแก่อย่างเขา “ชอบค่ะ โดยเฉพาะดาร์กช็อกโกแลต” พอพูดถึงของโปรดปรางเงยหน้าตอบทันทีก่อนจะถามเขาบ้าง “แล้วเฮียล่ะชอบกินหรือเปล่า” “ไม่ชอบ” คนอายุมากกว่ากระแทกเสียงเข้ม ปรางยิ้มเจื่อน... เอกพลเห็นแล้วรู้สึกไม่สบายใจ เขาไม่ได้ตั้งใจทำให้เด็กอวบเสียใจ จึงกระแอมเล็กน้อยก่อนจะเงยหน้าขึ้นจ้องมองเด็กแก่แดดที่พยายามจะต้อนเขาด้วยการอ่อยที่ไร้ประสบการณ์ “แต่เฮียชอบกินลูกตาล โดยเฉพาะน้ำหวานที่อยู่ข้างใน” นัยน์ตาคมกริบกวาดสำรวจรูปร่างอวบอิ่มของอีกฝ่ายด้วยแววตาหยาบโลน

#พี่เม้งแซ่บ [ เม้ง x มาย ] แนวแอบกินน้องสาวเพื่อน กับผู้ชายคนไหนเธอก็ไม่อยาก แต่กับเพื่อนพี่ชายคนนี้ เห็นรูปร่างทีไรใจเธอก็สั่นไหว...และสั่นไปทั้งตัว

เรื่องนี้พระ-นางยังเป็นวัยรุ่น สำนวนภาษาที่ใช้จะเป็นไปตามบทสนทนา อาจจะมีคำหยาบบ้างนะคะ *** ยังคงความฟินจิกหมอน ตับ ไต สะเทือนอยู่เหมือนเดิม *** +++++++++++++++++++++++ “ไอ้เฟย์อยู่ไหนวะ!” นทีถามหาเจ้าของบ้านพักตากอากาศหลังงามที่ตั้งอยู่ใกล้ชายทะเลทันทีที่มาถึง เขามองไปที่โรงรถแล้วเห็นรถสปอร์ตสีดำคันหรูของคนที่เขาถามหาซึ่งตามปกติมันจะจอดอยู่ตรงนั้น ภายในห้องโถงใหญ่มีเพียงปรเมษหรือเมษ หนุ่มหน้าตาดีอีกคนนั่งอยู่บนโซฟาบนตักมีสาวผิวขาวคนหนึ่งเกือบเปลือยหน้าอกกำลังจูบนัวเนียกันอยู่อย่างไม่สนโลกว่าใครกำลังเดินเข้ามา คนถูกถามผละหน้าออกแล้วเงยหน้าขึ้นมองคนที่เพิ่งมาถึงส่งยิ้มนิดๆ มือยังล้วงควักจับหน้าอกของผู้หญิงที่นั่งคร่อมบนตักเขาอยู่ “มันกำลังฟัดกับผู้หญิงอยู่ข้างบน” เขาตอบแล้วชี้มือขึ้นไปบนชั้นสอง “มันพาผู้หญิงมากี่คนวะ” นทีถามขึ้นอีกด้วยความอยากรู้ คราวที่แล้วหัวหน้ากลุ่มควบผู้หญิงถึงสองคน มันกระแทกเอากับผู้หญิงจนถุงยางอนามัยที่เตรียมมาไม่พอ เดือดร้อนมาขอยืมเขาไปใช้ ปรเมษไม่ตอบแต่กลับชูนิ้วขึ้นมาหนึ่ง...และเพิ่มอีก...หนึ่ง...นิ้วตามมา “แม่งเอ๊ย! ไอ้เฟย์ควบสองอีกแล้ว” นทีสบถออกมาก่อนจะหัวเราะถูกใจแล้วพูดขึ้นมาอีก “ใครได้ไอ้เฟย์เป็นผัวคืนแรกรับศึกหนักแน่ นึกแล้วอยากเห็นหน้าว่าที่เมียมันจริงโว้ย”

พีท แซกตัน...ท่านประธานหนุ่มหล่อ โพรไฟล์ดี มีความสัมพันธ์กับหญิงสาวคนหนึ่ง ไม่เคยคิดเลยว่าหญ้าอ่อนที่เขาเคี้ยวอยู่ในปากจะมีรสชาติ กรุบกริบ และหวานกลมกล่อมนุ่มลิ้นกระหายอยากกินอีกเรื่อยๆ ความจริงเขาไม่ชอบกินเด็กแต่แปลกดีนะ พอเขาหลวมตัวไปแล้วกลับพบว่าตัวเองนั้นแพ้ทางเด็กตัวขาวอวบจนราบคาบ เหมือนแพร...เฝ้ารอคอยชายหนุ่มผู้มีพระคุณที่คอยช่วยเหลือดูแลตั้งแต่เด็ก ถ้าไม่มีผู้ชายใจดีคนนั้นเอื้อมฉุดขึ้นมา เธอก็คงไม่ต่างอะไรกับคนไร้อนาคต หญิงสาวเฝ้ารอเวลาตอบแทนบุญคุณเขามาตลอด +++++++++++++++++++++ “ใส่เสื้อเชิ้ตฉันไปก่อน พรุ่งนี้ค่อยไปซื้อชุดใหม่” กลิ่นเนื้อตัวที่หอมจากสบู่ของคนอาบน้ำใหม่ทำให้คนนั่งคุยแซทกับเพื่อนบนมือถือหยุดชะงักก่อนเอ่ยบอกทั้งที่ยังไม่เงยหน้าขึ้นจากข้อความที่กำลังพิมพ์อยู่ “พรุ่งนี้แพรต้องไปฝึกงานนะคะ” น้ำเสียงอ่อนลงด้วยรู้ดีว่าเธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่จะเอาชนะเขาได้เลย “เดี๋ยวให้คนขับรถไปส่ง” “แต่ว่า...” หญิงสาวกำลังจะอ้าปากค้าน “ไม่มีแต่ ก็เห็นอยู่ว่าผู้หญิงอยู่ในเมืองใหญ่คนเดียวมันอันตรายแค่ไหน เมื่อกี้ถ้าฉันไม่เข้าไปช่วยคิดหรือว่าไอ้หมอนั่นมันจะหยุดแค่ลวนลาม” “แฟนคุณเขาไม่ว่าเอาหรือคะที่คุณมายุ่งกับผู้หญิงคนอื่น” “ฉันยังไม่มีแฟนคราวนี้พอใจหรือยัง ไม่ต้องกลัวหรอกว่าคุณจะเป็นเมียน้อยหรือเมียลับ” เขาว่ายิ้มๆ แล้วขยิบตาให้ เหมือนแพรหน้าแดงเมื่อเห็นสายตาล้อเลียนจากดวงตาสีน้ำตาลเข้ม เขาคงคิดว่าเธอหลอกถามเรื่องส่วนตัวแน่เลย “ที่ถามเพราะไม่ต้องการให้คุณมีปัญหากับแฟน ไม่ได้คิดอะไรเลยนะคะ” รีบแก้ตัวเสียงอ่อย “ครับ แล้วเรื่องที่คุยกันจะตกลงหรือเปล่า” “ก็ได้ค่ะ แพรจะอยู่ที่นี่จนกว่าจะฝึกงานเสร็จ” เมื่อคิดว่าทั้งเขาและเธอต่างไม่มีพันธะจึงตกลงรับปากเขาไป

เธอไม่ยอม!!!... “ถ้านังมิ้มเป็นเมียคุณได้ น้ำก็เป็นเมียคุณเหมือนกันนะคะ” “เราตกลงกันไปแล้วนี่ และผมก็จ่ายคุณไปแล้วด้วย แล้วคุณจะมาเรียกร้องเอาอะไรอีกล่ะ” เขาหรี่ตามองน้ำรินอย่างต้องการค้นหาอะไรบางอย่างจากน้ำเสียงนั่น “ประกาศให้คนอื่นรับรู้ว่าน้ำเป็นเมียคุณและน้ำต้องการทะเบียนสมรสด้วย” คราวนี้หล่อนบอกความต้องการของตัวเองให้เขาได้รับรู้ คล้ายจะบังคับเอาให้ได้ “โทษที ถ้าจะจดอีกคุณก็เป็นได้แค่เมียน้อย” “คุณภา!!!” น้ำรินร้องเสียงสูงตกใจกับคำพูดของภาวิต “แล้วอยากรู้ไหมล่ะ ว่าใครเป็นเมียหลวง” “ใคร?” “ก็นั่นไง” เขาชี้มือมาทางต้องรักที่กำลังยกช้อนตักข้าวเข้าปาก ชื่อของหล่อนที่อยู่ในหัวข้อสนทนาถึงกับทำให้หล่อนชะงักก่อนจะเงยหน้ามองพวกเขาสองคน “เป็นมันเหรอคะ” “ถ้าขืนคุณพูดหยาบอีกคำ ผมจะไล่คุณออกจากโต๊ะผมเดี๋ยวนี้ น้ำริน” เสียงภาวิตเข้มจัดตามอารมณ์ “คุณเห็นมันดีกว่าน้ำตั้งแต่เมื่อไหร่คะ แต่ก่อนก็เห็นคุณเคยว่าแม่นี่ไม่มีชิ้นดี แต่พอได้มันเป็นเมียคุณก็เปลี่ยนไป ไอ้นั่นของมันดีกว่าของน้ำตรงไหนคะ คุณภา” คำพูดของน้ำรินทำให้โหนกแก้มของภาวิตขึ้นสี เขาลอบมองใบหน้าซีดเผือดของต้องรักแล้วรู้สึกสงสารขึ้นมาจับจิต นึกเสียใจที่เขาเคยพูดไม่ดีกับหล่อนไว้หลายอย่าง อีกทั้งยังดูถูกดูแคลนมากมายก่ายกองจนสาธยาไม่หมด “อย่ามาหยาบคายอยู่แถวนี้นะน้ำ ถ้าหากผมใจร้ายขึ้นมาละก็ ชื่อเสียงของคุณในวงการจะไม่เหลืออะไรเลย” +++ คำแนะนำ โปรดโหลดตัวอย่างอ่านก่อนตัดสินใจซื้อ +++ +++ เนื่องจากมีฉากไม่เหมาะสมกับเยาวชน +++ +++ นิยายเฮเรส ไม่เน้นสาระ ไม่มีดราม่า เน้นเลือดลมฉีดพล่านและแซ่บนัว +++ ขอบพระคุณมากค่ะ

เธอ...อกหักเพราะคู่หมั้นไปมีเมียผู้ชายหน้าสวย หล่อนขาดความเชื่อมั่นและออกเที่ยวอยากอ่อยเหยื่อสักคนไปนอนด้วย ถ้าไม่ได้ก็คิดว่าจะซื้อบริการหนุ่มหล่อสักคน อยากรู้นักว่าการมีผัวมันจะยากสักแค่ไหน จะเย้ยไอ้คู่หมั้นที่เมินหล่อนไปมีเมียผู้ชาย... เขา...เด็กหนุ่มวิศวะ หลงเสน่ห์เจ้าหล่อนและทอดสายตาเหล่มองอยู่ห่างๆ หล่อนเมา แต่เขาไม่เมา อยากได้เจ้าหล่อนเขาต้องหน้าด้านเบอร์ไหน? เรื่องราวของ : สาวขี้เหงา กับ หนุ่มขี้เอา +++++++ โปรย +++++++ ขณะที่อสิทานอาหารอยู่คนเดียว ณิชากำลังนั่งทานส้มไปเงียบๆ “ไม่ทานหน่อยหรือคุณ แม่ครัวที่นี่ทำอาหารอร่อยนะ” คนใกล้อิ่มออกปากชมหลังจากข้าวจานที่สองเหลือติดชามไม่มาก “ไม่ค่ะ ขอบคุณ มื้อเย็นฉันไม่ค่อยทานหนักเท่าไหร่” หล่อนตอบมือยังง่วนกับการปอกเปลือกผลส้มอยู่ “คุณอายุเท่าไหร่?” จู่ๆ ณิชาอยากรู้อายุของผัวเด็ก “23 ปี” ส้มในปากแทบพุ่งออก ณิชารีบกลืนมันลงไปก่อนที่มันจะติดคอตัวเองตาย “คุณเรียนอะไรอยู่” “ผมเรียนวิศวะ ปีนี้ก็จบแล้ว” ผัวเด็กรีบตอบ มองหน้าสาวสวยอย่างคาดเดาอารมณ์ไม่ถูก แค่เห็นหน้าเชิดหยิ่ง เขาก็อยากปราบพยศ จนใช้เล่ห์เหลี่ยมต้อนหล่อนจนได้มาเป็นเมีย เขาคิดว่าหล่อนเป็นอีตัวที่พาไปนอนด้วย แต่พอบทรักเร่าร้อนจบลง เขาก็รู้ว่าอีตัวอ่อนหัดถูกเขาอึ้บเป็นคนแรก ที่น่าเจ็บใจมากไปกว่านั้น เขาดันตื่นทีหลังหล่อน กลับกลายเป็นว่าเขาน่ะเป็นคุณตัวที่หล่อนหิ้วไปนอนด้วยกับเงินค่าตัวอีกหนึ่งหมื่นบาท...ที่หล่อนทิ้งไว้ดูต่างหน้า +++ คำแนะนำ โปรดโหลดตัวอย่างอ่านก่อนตัดสินใจซื้อ +++ +++ เนื่องจากมีฉากไม่เหมาะสมกับเยาวชน +++ +++ นิยายเฮเรส ไม่เน้นสาระ ไม่มีดราม่า เน้นเลือดลมฉีดพล่านและแซ่บนัว +++ ขอบพระคุณมากค่ะ

ยุภาวางแผนและเฝ้ารอเวลาเกือบเดือน จะไม่ยอมเสียเวลาอีกต่อไปแม้สักนาทีเดียว เจ้าหล่อนเบียดกายขาวผุดผ่องเข้าหาร่างสูงของสิรภพ ชายหนุ่มรู้สึกอยากอาเจียนและรีบเบือนหน้าหนีภาพเย้ายวนที่ครั้งหนึ่งเขาเคยหลงใหลความสวยของหล่อน “มาสิคะ คุณเคยบอกว่าปากของยุเก่งที่สุด มาสิคะ รออะไรอยู่” น่าแปลกที่เขายืนมองดูเรือนร่างของหล่อนด้วยสายตาเย็นชา ถึงแม้ตอนนี้ร่างกายเขาเริ่มรุมร้อนจากยาปลุกกำหนัดที่ดื่มเข้าไป สายตาเขามองหล่อนอย่างเฉยชาและลึกไปกว่านั้นมันคือความรังเกียจอย่างแรงกล้า เล่นเอายุภาแทบกรี๊ดออกมา “แน่ใจนะคะว่าจะไม่กินยุเหมือนแต่ก่อน อย่าโง่ไปหน่อยเลยค่ะ ของอร่อยมาป้อนถึงปากจะเดินหนีไปทำไมคะ” “ผมจะกลับและอย่ามาขวางถ้าไม่อยากถูกโยนออกนอกห้อง” เขาคำรามบอกพร้อมควักเช็คมาเขียนยอดเงินแล้ววางที่โต๊ะเตี้ยหน้าโซฟา ยุภาก้มคว้าเช็คมาถือไว้โดยไม่คิดจะอ่านตัวเลขเพราะมั่นใจว่าสิรภพเป็นคนรักมั่นคำสัญญา หล่อนมองเขาอย่างผิดหวังก่อนจะเดินกลับไปคว้าผ้าขนหนูมาพันกายอย่างกระแทกกระด้วยความโมโหสุดขีด “ไม่ต้องรอสามวันหรอกค่ะ พรุ่งนี้เช้ายุจะย้ายออกไปเลย เชิญไปเสวยสุขกับเมียเด็กของคุณต่อไปเถอะ หน้าจืดชืดแบบนั้น คงให้คุณเอาได้ไม่นานหรอก คนอย่างคุณน่ะต้องได้แม่พวกผู้หญิงร้อนแรงถึงจะเอาอยู่” “ก็ไม่แน่เสมอไปนักหรอก ผมอาจจะเปลี่ยนรสนิยมก็ได้” “ยุจะหาผู้ชายคนใหม่ เอาให้เก่งเรื่องเซ็กส์มากกว่าคุณอีก” “ผมจะรอฟังข่าวดีจากคุณ” “ไม่ต้องมาท้า ยุหาได้แน่นอน” “ผมไปล่ะ ขอบคุณนะที่ให้กินยาปลุกเซ็กส์ คืนนี้กะว่าจะนอนกับเมียเด็กเอาให้ถึงเช้าเลย” สิรภพเดินไปเปิดประตูออกยังทันได้ยินเสียงของคนในห้องกรีดร้องด่าตามหลังเขา “ไอ้ผู้ชายสารเลว!!! ขอให้เซ็กส์เสื่อม” ยุภากรีดร้องด่าตามหลังเจ้าของเงินด้วยความคั่งแค้นแต่มือยังกำเช็คในมือแน่นอย่างหวงแหน +++ คำแนะนำ โปรดโหลดตัวอย่างอ่านก่อนตัดสินใจซื้อ +++ +++ เนื่องจากมีฉากไม่เหมาะสมกับเยาวชน +++ +++ นิยายเฮเรส ไม่เน้นสาระ ไม่มีดราม่า เน้นเลือดลมฉีดพล่านและแซ่บนัว +++ ขอบพระคุณมากค่ะ

+++ โปรย ฉากฟินๆ ในเรื่องค่า +++ เสียงเคาะประตูไม่กี่ทีแล้วเปิดเข้าไปเอง ร่างของเธอเริ่มสั่นไหวน้อยๆ กับท่ามองนิ่งๆ ของคนเปลือยอกยืนอยู่กลางห้องเหมือนเขานับเวลารอคอย รู้ทั้งรู้ว่าคนในห้องต้องการอะไรแต่ก็ยังประหม่าทุกครั้งเมื่อเขาเปิดเผยความต้องการ “มาแล้วก็เข้ามาข้างในสิ จะยืนนิ่งอยู่ทำไมอีก จะได้เริ่มทำงานให้มันเสร็จๆ ไปเสียที” เขาสั่งเมื่อเห็นว่าเธอยืนเก้กังอยู่ตรงหน้าห้องนอน “คุณใหญ่ ขะ...ขอเวลาหน่อยได้ไหมคะ” คนพูดปากสั่นเกร็งขาตรึงแน่นตรงขอบประตู มองเขาอย่างอ้อนวอน “ฉันมาแล้วไม่อยากเสียเวลา ครั้งที่แล้วเธอก็บ่ายเบี่ยง จะหลบหาพระแสงอะไรกันอีกล่ะ ฉันเสียเงินไปตั้งมากมาย เธอจะให้ฉันไปซื้อกินข้างนอกหรือไงฮะ” ร่างสูงก้าวยาวพรวดไม่กี่ทีก็มายืนอยู่ตรงหน้าคนปากสั่น “วันนี้ขวัญ....เอ่อ...” เธออ้ำอึงพูดไม่ออกยิ่งเมื่อเห็นแววตาเขามองมาเหมือนดุ คำพูดถูกกลืนลงคอและเดินเข้าไปในห้องที่จัดเป็นที่พักรับรองแขก “ฉันรู้ว่าประจำเดือนเธอหมดแล้ว เดินไปตรงนั้น” เขาชี้มือไปที่ปลายเตียง พาขวัญมองตามปลายนิ้วมือเรียวแข็งแรงด้วยความรู้สึกตื่นเต้น รู้ดีว่าคืนนี้คงไม่รอดแล้วเพราะเขาหายไปหลายวันระหว่างที่รอให้ร่างกายของเธอพร้อม “ค่ะ” เธอทำตามอย่างว่าง่าย รู้ว่าเขาส่งสายตามองอย่างนั้นแล้วต้องการอะไร เท้าเล็กยังเดินไปไม่ถึงจุดที่เขาสั่ง ชเยศก็เข้าสวมกอดจากด้านหลังอย่างห้ามใจไม่อยู่ “ทำอะไรอยู่นานจัง” เขาครางเสียงแหบต่ำและก้มจูบที่คอเนียน ดูดแรงจนเกิดริ้วรอยสีแดงตรงจุดที่เขาผละหน้าออก +++ คำแนะนำ โปรดโหลดตัวอย่างอ่านก่อนตัดสินใจซื้อ +++ +++ ขอบคุณทุกแรงสนับสนุนค่ะ +++