พีท แซกตัน...ท่านประธานหนุ่มหล่อ โพรไฟล์ดี มีความสัมพันธ์กับหญิงสาวคนหนึ่ง ไม่เคยคิดเลยว่าหญ้าอ่อนที่เขาเคี้ยวอยู่ในปากจะมีรสชาติ กรุบกริบ และหวานกลมกล่อมนุ่มลิ้นกระหายอยากกินอีกเรื่อยๆ ความจริงเขาไม่ชอบกินเด็กแต่แปลกดีนะ พอเขาหลวมตัวไปแล้วกลับพบว่าตัวเองนั้นแพ้ทางเด็กตัวขาวอวบจนราบคาบ
เหมือนแพร...เฝ้ารอคอยชายหนุ่มผู้มีพระคุณที่คอยช่วยเหลือดูแลตั้งแต่เด็ก ถ้าไม่มีผู้ชายใจดีคนนั้นเอื้อมฉุดขึ้นมา เธอก็คงไม่ต่างอะไรกับคนไร้อนาคต หญิงสาวเฝ้ารอเวลาตอบแทนบุญคุณเขามาตลอด
+++++++++++++++++++++

“ใส่เสื้อเชิ้ตฉันไปก่อน พรุ่งนี้ค่อยไปซื้อชุดใหม่” กลิ่นเนื้อตัวที่หอมจากสบู่ของคนอาบน้ำใหม่ทำให้คนนั่งคุยแซทกับเพื่อนบนมือถือหยุดชะงักก่อนเอ่ยบอกทั้งที่ยังไม่เงยหน้าขึ้นจากข้อความที่กำลังพิมพ์อยู่
“พรุ่งนี้แพรต้องไปฝึกงานนะคะ” น้ำเสียงอ่อนลงด้วยรู้ดีว่าเธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่จะเอาชนะเขาได้เลย
“เดี๋ยวให้คนขับรถไปส่ง”
“แต่ว่า...” หญิงสาวกำลังจะอ้าปากค้าน
“ไม่มีแต่ ก็เห็นอยู่ว่าผู้หญิงอยู่ในเมืองใหญ่คนเดียวมันอันตรายแค่ไหน เมื่อกี้ถ้าฉันไม่เข้าไปช่วยคิดหรือว่าไอ้หมอนั่นมันจะหยุดแค่ลวนลาม”
“แฟนคุณเขาไม่ว่าเอาหรือคะที่คุณมายุ่งกับผู้หญิงคนอื่น”
“ฉันยังไม่มีแฟนคราวนี้พอใจหรือยัง ไม่ต้องกลัวหรอกว่าคุณจะเป็นเมียน้อยหรือเมียลับ” เขาว่ายิ้มๆ แล้วขยิบตาให้ เหมือนแพรหน้าแดงเมื่อเห็นสายตาล้อเลียนจากดวงตาสีน้ำตาลเข้ม เขาคงคิดว่าเธอหลอกถามเรื่องส่วนตัวแน่เลย
“ที่ถามเพราะไม่ต้องการให้คุณมีปัญหากับแฟน ไม่ได้คิดอะไรเลยนะคะ” รีบแก้ตัวเสียงอ่อย
“ครับ แล้วเรื่องที่คุยกันจะตกลงหรือเปล่า”
“ก็ได้ค่ะ แพรจะอยู่ที่นี่จนกว่าจะฝึกงานเสร็จ” เมื่อคิดว่าทั้งเขาและเธอต่างไม่มีพันธะจึงตกลงรับปากเขาไป