“อาบน้ำก่อนมั้ย”

ปุณถามขณะไล่จุดเทียนหอมแก้วเล็กๆ หลายอันภายในห้อง ทางรีสอร์ตจัดไว้บริการลูกค้า รีสอร์ตหรือห้องพักแบบรายวันบริการ 24 ชั่วโมง มันเป็นการยกระดับจากโรงแรมรักหรือม่านรูดนั่นเอง ปัจจุบันรีสอร์ตแบบนี้ผุดขึ้นมามากมาย มันได้รับความนิยมจากหนุ่มสาวหรือผู้ที่เสาะแสวงหารังรักชั่วคราว นักเดินทางขาจร เนื่องจากมีราคาถูก คุณสามารถพักค้างคืนหรือใช้บริการชั่วคราวรายชั่วโมงได้ มีให้เลือกหลายราคาด้วยกัน ขึ้นอยู่กับทำเลที่ตั้ง ลักษณะห้องพัก เป็นห้องแบบห้องแถวติดกันหรือห้องเดี่ยวๆ มีความเป็นส่วนตัวก็มี เขาเลือกห้องเดี่ยว มันเป็นบ้านหลังเล็กๆ มีห้องนอนพร้อมห้องน้ำในตัว แต่มีความเป็นส่วนตัวตรงที่ด้านข้างตัวบ้านหลังนี้ปลูกต้นไทรเกาหลีไว้บังตาใครต่อใคร เป็นกำแพงกั้นระหว่างบ้านแต่ละหลังเพื่อสร้าง ความเป็นส่วนตัว ด้านหลังตัวบ้านเป็นคลองเล็กๆ ถัดจากคลองเป็นกำแพงปูนสูงพอควร ผนังห้องด้านหลังและด้านข้างด้านหนึ่งเป็นกระจก มีประตูที่สามารถเลื่อนเปิดปิดได้ มีผ้าม่านผืนใหญ่สำหรับปิดบังแสง ภายในห้องมีเตียงขนาดห้าฟุตหนึ่งหลัง ทีวี ตู้เย็น ไว้คอยอำนวยความสะดวก และห้องน้ำในตัว ด้านที่ติดกับเตียงนอน ผนังเป็นกระจกใสบานใหญ่มีม่านพลาสติกที่สามารถเลื่อนเปิดปิดได้ ซึ่งการออกแบบนี้บอกจุดประสงค์ของรีสอร์ตได้เป็นอย่างดีว่า เปิดให้บริการกับลูกค้าเป้าหมายกลุ่มใด

เมื่อไม่ได้รับคำตอบ ปุณหันกลับไปมองเจ้าของร่างบางลวงตา เธอนั่งนิ่งหมิ่นๆ ริมเตียง ดูใจลอยเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่มากกว่าจะฟังเขา

ชายหนุ่มได้โอกาสพิจารณาผู้หญิงแสนกวนคนนี้บ้าง ไม่อยากเชื่อว่า เธอรับนัดเขา หลังจากที่ทั้งล่อทั้งชน หยอดหยอกมาหลายครั้ง วันนี้เป็นวันแรกที่เขาได้เห็นหน้าเธอเมื่อไม่ถึงชั่วโมงที่ผ่านมา

พายไม่ใช่คนสวยแบบที่ทำให้ผู้ชายมองเหลียวหลัง เธอดูดีสมวัย และจากการที่พูดคุยกันมาหลายวัน ทั้งวันตั้งแต่ลืมตาตื่นยันจะหลับอีกรอบ มีหลายๆ อย่างในตัวเธอที่เขาสนใจ

ผู้หญิงแบบไหน ก๋ากั่นกร้านโลกแบบใดที่ต้องการคนมาเพิ่มเติมความตื่นเต้นให้ชีวิต ที่ผ่านมาจากที่คุยกัน เธอออกจะยียวนกวนโมโหมากกว่า แต่เขาก็ยังชอบคุยกับเธอ หรือเพราะช่วงนี้เขาไม่ได้คุยกับใครเป็นพิเศษก็ไม่รู้

คิดแล้วขำ เขาเจอกับเธอที่หน้าโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ทำไมน่ะเหรอ หลังจากที่เธอรับนัดว่ามาเจอกัน ซึ่งเขาเองถามย้ำหลายครั้ง จะเจอจริงมั้ย จะแค่กินข้าวกินไอติมหรือต้องการมากกว่านั้น เธอตอบเขาแค่ว่าให้มาเจอกันที่นี่เพื่อตรวจเลือด

ระบบบริการประชาชนทุกวันนี้สะดวกรวดเร็ว การตรวจเลือดเพื่อหาโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์นั้นสามารถรอรับผลตรวจได้เลย

เขาตรวจทั้งๆ ที่รู้ว่าตัวเองไม่ได้มีเชื้อพวกนั้น สะอาด ปลอดภัย แต่เพื่อความมั่นใจของเธอ

เธอก็ตรวจเพื่อให้เขามั่นใจเช่นกัน

พอเจอกัน เธอออกอาการเขินๆ อยู่บ้าง แต่เพราะคุยกันมาหลายวัน บวกกับเขาเองทำตัวปกติธรรมดา ขณะที่นั่งรอ... ความสนิทสนมกล้าพูดกล้ากวนเริ่มเกิดขึ้นเหมือนเวลาที่คุยกันผ่านตัวอักษร

เขาไม่รู้ชื่อจริงของเธอและไม่ได้ถาม รู้แต่ว่าชื่อพายตามที่เธอบอก เธอเองก็รู้แค่ว่าเขาชื่อปุณ นั่นเพราะต่างคนต่างรู้ว่า ที่พบพูดคุยและเจอกันในวันนี้เพื่ออะไร

ผู้หญิง... สาว... หน้าตาไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ เธอมีมนุษย์สัมพันธ์ดี ขี้เล่น ช่างยียวนจนบางครั้งก็น่าจะถูกเตะสักที ซึ่งเขาแค่รู้สึก เหมือนเวลาที่คุณหมั่นไส้เพื่อนสักคนอยากตบกะโหลกมันนั่นแหละ เขาเองมีความเป็นลูกผู้ชายพอที่จะไม่เตะผู้หญิง หรือถ้าเตะมันก็แค่การหยอกเย้าแค่นั้น

ร่างสูงเดินไปนั่งลงตรงหน้า เมื่อดูทีท่าแล้ว แม่สาวขี้เบื่อยังไม่รู้ตัว

หน้ายิ้มๆ ตาพราวระยับ โน้มเข้ามาใกล้ ลมหายใจอุ่นๆ เป่ารดแก้มทำให้พิชญธิดารู้ตัว ขยับตัวนิดๆ คลายความอึดอัดที่เกิดจากความหวั่นหวาดและตื่นเต้น

เขานั่งบนส้นเท้า เท้ามือกับขอบเตียงกักตัวเธอเอาไว้ตรงกลางมองมายิ้มๆ

“คิดอะไรอยู่พาย”

พิชญธิดาหน้าร้อนวูบๆ วาบๆ ใจสั่น เอ็ดตัวเองในใจให้ใจเย็นๆ ไว้ มือเธอสิ ชื้นเหงื่อไปหมดแล้ว

ฉันเป็นสาวก๋ากั่น กร้านโลก อย่ากลัวยัยพาย ทุกเรื่องมันต้องมีครั้งแรก

แต่... เธอคิดดีแล้วใช่มั้ย ที่จะเอาตัวเองมาปู้ยี้ปู้ยำแบบนี้ มันสิ้นคิดมากๆ

ความอยากรู้อยากลอง มันร้ายกาจที่สุดในโลก มันทิ่มแทงบีบคั้นหัวใจจนต้องมาลงเอยที่นี่ กับเขา... นายปุณคนนี้

ดวงตาหวาดๆ ไม่แน่ใจมองสบตาพราวยิ้มอย่างทำอะไรไม่ถูก ตอนนี้เธอได้ยินแค่เสียงหัวใจระทึกครึกโครมของตัวเอง

ใจเย็นพาย ใจเย็นๆ มันจะเป็นไรไป ในเมื่อผู้ชายดีๆ ที่จะร่วมหอลงโลงมันหายาก คนที่ดูท่าทางดีแสนดีอย่างธันย์ภพ สามีของมนสิชาก็ยังกลายเป็นคนติดเพื่อน ติดเหล้า ติดหญิง แบบสนธยาก็หาความซื่อสัตย์ไม่ได้ โชคดีแล้วที่เธอยังไม่มีอะไรกับเขา ใครว่าเธอตายด้านไร้ความรู้สึก ความอยากรู้อยากเห็นมันเต็มเปี่ยม เซ็กซ์ที่มอมเมาผู้คน วีดีโอที่เคยแอบดูกับเพื่อนๆ มันชวนให้สงสัยใคร่รู้ แต่เธอไม่อยากมีภาระ ไม่ต้องการให้ตัวเองผูกติดกับใครจนหาทางแก้ไม่ได้ถ้าไม่มั่นใจจริงๆ เธอครองตัวเองจนอายุสามสิบสองยังหาคนที่มั่นใจไม่ได้ เพราะฉะนั้นความสัมพันธ์ต่างตอบแทนแบบนี้มันยั่วยวนใจให้อยากลิ้มลองเหลือเกิน

วันนี้เธอตัดสินใจกระโดดลงกับดักความสิ้นคิดในสายตาคนส่วนใหญ่ นั่นเพราะมั่นใจว่า วันนี้เธอมีวุฒิภาวะพอสมควร มีการงานที่ดี สามารถเลี้ยงดูตัวเองได้โดยไม่ต้องพึ่งพาใคร

“พี่ถามว่าคิดอะไรอยู่” ปุณแกล้งยื่นหน้าเข้าไปใกล้อีกนิด ตอนนี้หน้าเธอกับหน้าเขาห่างแค่คืบ กลิ่นหอมอ่อนๆ ของน้ำหอมบางยี่ห้อผสานกับกลิ่นกายสาวมันเร้าอารมณ์หนุ่ม ร่างกายภายในรุมร้อนขึ้นคล้ายว่ามีกองไฟสุมอยู่...

เป็นอย่างที่คิด ร่างเล็กถอยไปด้านหลังอีกครั้ง

ปุณเลิกคิ้ว ส่งสายตาล้อเลียน

“กลัวพี่”

“เปล่า” พิชญธิดารีบตอบ กลัวเขาจะรู้ว่าเธอกลัวเขาจริงๆ นั่นแหละ เลยแสร้งยิ้ม หลบตาคม “พายแค่คิดว่า หลวมตัวตัดสินใจมาเจอพี่ได้ไง อะไรดลใจไม่รู้”

“พี่รู้” กายหนาใหญ่ยืดตัวตาม ไล่รุกสาวเจ้าที่เอนตัวไปด้านหลังทุกครั้งที่เขาขยับเข้าหา...เพื่อหนี ปฏิกิริยาที่เป็นไปเองเรื่อยๆ เธอรู้ตัวไหมเขาไม่รู้ แต่แบบนี้ชวนให้รุกมากๆ ตอนแรกเขาคิดว่าเธอจะรุกเขาก่อนเสียอีก หรือยังสงวนท่าที

คิ้วเรียวขมวด ยอมมองหน้าสบตาคมอีกครั้ง สงสัยว่าเขารู้อะไร

“พี่รู้ว่าพายทนความหล่อของพี่ไม่ไหว อดใจเสียงเรียกร้องของหัวใจที่อยากเจอพี่ไม่ได้ ใช่มั้ยล่ะ”