ทันในนั้นเอง จู่ๆ ก็มีแสงสะท้อนจากดวงตานับร้อยที่จ้องมาที่ผู้บุกรุก ราวกับฝูงสัตว์ร้ายที่จองคอยจะตะครุบเหยื่อ

หญิงสาวที่มีท่อนล่างเป็นปลาเห็นท่าไม่ดี เลยรีบหันหลังกลับพยายามว่ายหนีไปจากที่ตรงนั้น ทว่ากลับกลายเป็นว่าเธอถูกพวกมันห้อมล้อมเอาไว้จนหมดแล้ว

‘กรรรรรซกรรรรรซ’

บรรดาสัตว์ร้ายใต้มหาสมุทรต่างแยกเขี้ยวยิงฟัน ราวกับยินดีที่กำลังจะได้กินอาหารอันโอชะ พวกมันมีท่าทางดุร้าย และเป็นสิ่งมีชีวิตดึกดำบรรพ์ที่แอเรียลไม่เคยเห็นมาก่อน มันมีรูปร่างคล้ายกับมนุษย์ปลา แต่มีผิวหนังตะปุ่มตะป่ำไม่ได้ดูสวยงามเหมือนเผ่าพันธุ์เงือกของพวกเธอ

‘กรรรรรซกรรรรรซ’

ทันใดนั้นเอง...หนึ่งในนั้นก็พุ่งเข้ามาหาเหยื่อที่หลงเข้ามา ตามด้วยตัวที่เหลือที่มีท่าทางหิวกระหาย หากยังไม่ทันที่พวกมันจะได้ทำอย่างที่ตั้งใจ จู่ๆ ก็ถูกขัดขวางโดยผู้ทรงอำนาจที่ปกครองดินแดนแห่งนี้

‘เปรี้ยงงงง!’

พื้นถ้ำใต้น้ำสั่นสะเทือน ตามด้วยแสงวาบประดุจสายฟ้าฟาด ทำเอาพวกสัตว์ร้ายต้องรีบว่ายน้ำหลบหนีกระจัดกระจายกันไปด้วยความรวดเร็ว

“ทะ...ท่านคือ...”

แอเรียลจ้องมองสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความตกตะลึง และจองมองผู้ที่ปรากฏกายอย่างไม่เชื่อสายตา เมื่อเบื้องหน้าของเงือกสาวคือบุรุษรูปร่างสูงโปร่ง ผู้มีนัยน์ตาสีอเมทิสต์ ดูลึกลับและน่าหลงใหล หากในแววตาเจือไปด้วยความดุดันและน่าสะพรึงกลัว

ใช่แล้ว...เขาคือ ‘เออร์ซุล’ พ่อมดแห่งท้องทะเลที่เธอกำลังตามหาอยู่ ทว่าร่างกายของเออร์ซุลไม่ได้มีหางเป็นปลา หรือมีท่อนล่างเป็นหนวดปลาหมึกอย่างที่เธอจินตนาการเอาไว้ในตอนแรก แต่กลับมีรูปกายไม่ต่างอะไรกับมนุษย์ที่เธอหลงใหล มีสองขา สองแขน อีกทั้งใบหน้าและทุกสัดส่วนของเขา ล้วนแล้วดูสง่างามกว่าผู้ใดที่เธอได้พบเจอ แม้แต่เจ้าชายเอริคที่เธอแอบหลงรักก็ตามที

ใบหน้าที่คมคายของพ่อมดแห่งท้องทะเล ทำให้เงือกน้อยถึงกับตะลึงงันไปชั่วขณะ หัวใจที่อยู่ในหน้าอกเต้นตึกตักอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เส้นผมสีเงินยาวของเออร์ซุลพริ้วไหวไปกับสายน้ำ พร้อมกับเสื้อคลุมสีดำตัวยาวที่ปกคลุมเรือนกายของเขาเอาไว้

“ท่านคือพ่อมดแห่งท้องทะเลผู้มีนามว่าเออร์ซุลใช่ไหมคะ”

สายตาของแอเรียลเผลอจ้องมองแผงหน้าอก ที่เผยให้เห็นมัดกล้ามอันกล้าแกร่ง ชวนให้นึกจินตนาการไปถึงเจ้าชายที่เธอช่วยเขาให้รอดชีวิต ถ้าเปรียบเทียบกันแล้ว...เธอคิดว่าเจ้าชายผู้นั้นมีใบหน้าที่อ่อนโยนและท่าทางเป็นคนที่ดูอบอุ่น แต่กลับพ่อมดเออร์ซุลผู้นี้กลับเต็มไปด้วยความเย็นชา และความน่าสะพรึงกลัว ทำให้เธอรู้สึกหวาดหวั่นในพลังอำนาจที่แผ่กระจายออกมาจากตัวเขา

“เจ้ามาหาข้าด้วยเรื่องอันใดรึธิดาแห่งราชาไทรตัน ...”

เออร์ซุลรู้ว่านางคือผู้ใด หรือถ้าพูดให้ถูก เขาเองก็รู้ว่าเงือกสาวมาหาเขาด้วยเหตุผลอันใด เพียงแต่แสร้งถามออกมาด้วยใบหน้าเรียบเฉยไม่ต่างอะไรกับท่าทางที่ดูนิ่งงัน

“ข้าแต่ท่านพ่อมด...คือว่าข้ามีเรื่องที่อยากจะรบกวนท่านสักหน่อย”

“ว่ามาสิสาวน้อย”

พ่อมดคลี่ยิ้มออกมาอย่างหมายมาด เงือกสาวแสนสวยผู้นี้ไม่รู้ตัวว่ากำลังก้าวมาสู่กับดักที่แสนจะอันตรายเพียงเพราะความหลงใหลในตัวมนุษย์ที่แสนจะต่ำต้อย ถึงได้กล้าที่จะมาหาเขาเพื่อขอคำวิงวอน

“อยากให้ท่านช่วยเสกขาให้ข้าจะได้หรือไม่...”

แอเรียลรีบบอกความประสงค์ของตนที่มาหาเขาในวันนี้ เธอรู้ว่าไม่มีอะไรที่เออร์ซุลผู้นี้จะทำไม่ได้ เขาสามารถดลบันดาลได้ทุกสิ่ง และมีอำนาจพอๆ กับบิดาของตนที่เป็นจ้าวสมุทร เพียงแต่เธอไม่สามารถที่จะร้องขอเรื่องนี้กับผู้เป็นบิดาได้

“เจ้าอยากได้ขา? เหมือนของพวกมนุษย์เช่นนั้นน่ะหรือ?”

“ใช่ค่ะ...ข้าอยากจะขึ้นไปยังผิวน้ำ อยากไปเห็นกับตาตนเองว่าดินแดนของพวกมนุษย์นั้นเป็นเช่นไร”

แอเรียลพูดพร้อมกับหลบสายตา เพราะกลัวเออร์ซุลจะรู้ว่าที่เธออยากได้ขามนุษย์เพราะตั้งใจจะไปหาเจ้าชายผู้นั้น

“หึๆ ๆ อย่างนั้นรึ”

ทว่าเออร์ซุลรู้ดีว่าแอเรียลปรารถนาขาไปเพื่อสิ่งใด นัยน์ตาคู่คมจ้องมองเงือกสาวที่กำลังก้มหน้าไม่กล้าสบสายตาราวกับจะมองทะลุไปจนถึงจิตใจ

“ข้ารู้ดีว่าท่านสามารถทำให้ความปรารถนาของข้าเป็นจริงได้”

“ใช่ ข้าสามารถบันดาลได้ทุกสิ่ง เพียงแค่ข้าจะไม่ทำให้โดยที่ไม่มีสิ่งใดแลกเปลี่ยนหรอกนะ”

เออร์ซุลกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา แน่นอนว่าทุกอย่างนั้นล้วนแล้วแต่จะต้องมีสิ่งที่นำมาแลกกันอย่างเท่าเทียมกัน และสิ่งนั้นจะต้องเป็นสิ่งที่เขาปรารถนาด้วยเช่นกัน

“ท่านพ่อมดปรารถนาสิ่งใดเป็นข้อแลกเปลี่ยน โปรดบอกข้ามาเถอะค่ะ ข้ายินดีที่จะมอบให้ท่านทุกอย่าง”

ด้วยความหลงใหลที่มีต่อเจ้าชายทำให้แอลเรียลพูดออกไปโดยไม่คิด เธอยินดีแลกทุกอย่างที่พ่อมดต้องการให้ได้มาซึ่งขาสองข้างเพื่อที่กลายร่างเป็น ‘มนุษย์’

“ทุกอย่างงั้นเรอะ?”

นัยน์ตาที่ดูล้ำลึกดุจดังมหาสมุทรเชี่ยวกราก จ้องมองเงือกสาวพร้อมกับคลี่ยิ้มมุมปากออกมาด้วยความพึงพอใจกับข้อแลกเปลี่ยนที่เงือกสาวยอมตกลง เธอไม่รู้หรอกว่ากำลังต่อรองอยู่กับผู้ใด กระนั้นเขาเองก็เต็มใจที่จะรับข้อเสนอโดยที่ไม่คิดจะลังเล

“ใช่ค่ะ ทุกอย่าง...ข้ายินดีมอบให้กับท่าน ขอเพียงท่านช่วยเสกขาให้กับข้า”

“ย่อมได้ แล้วจะมาเปลี่ยนใจทีหลังไม่ได้แล้วนะ”

“ข้าไม่มีวันจะเปลี่ยนใจอย่างแน่นอน!”