....

..

.

บริษัทใหญ่ใจกลางเมือง

"ตาลกลับบ้านกัน"

"อ่า เรายังไม่เสร็จเลยอ่ะวันนี้น่าจะทำ OT"

"โห้ ขยันจังเลยนะ"

"เปล่าหรอก งานด่วนน่ะเราอยากจะร้องไห้ TT"

"ฮ่าๆ งั้นให้เราช่วยไหม"

"ไม่เป็นไรเลยแกกลับบ้านเถอะ"

"โอเคๆ อย่ากลับดึกนะ"

"จ้าา"

เพื่อนร่วมงานคนสนิทของ ตาล เดินเข้าลิฟท์ไปทำให้ในห้องทำงานขนาดใหญ่มีเพียงเธอเท่านั้นที่นั่งทำงาน

"อ่าา สู้ๆตาลเพื่อเงิน!"

เธอบอกตัวเองเพราะที่บ้านที่ฐานะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ทำให้เธอจะต้องดิ้นรนหาเงินพ่อก็เสียไปตั้งเเต่ยังเด็ก เเม่ก็เสียตามพ่อไปติดๆทำให้เธอต้องอยู่กับป้าเพียงเเค่สองคนเท่านั้น เธอบอกตัวเองทุกวันว่าจะต้องเลี้ยงดูป้าของเธอให้ดีที่สุด ทำให้เธอต้องขยันเเละตั้งใจมากกว่าคนอื่นๆ เธอเรียนจบด้วยทุนการศึกษาที่มหาลัยเป็นคนมอบให้หลังจากจบเธอก็มาสมัครงานอยู่ที่บริษัทขนาดใหญ่เป็นอันดับต้นๆ ไม่ว่างานจะหนักขนาดไหนเธอก็ก้มหน้าทำงานไม่มีบ่น

"อ่าา เวลาผ่านมาขนาดนี้เเล้วหรอเนี้ย"

เธอที่จ้องมองหน้าจอคอมมองดูเวลาที่ตอนนี้ล่วงเลยมาเป็นเวลา 22.23 น.

"อือออ รีบกลับบ้านดีกว่าป่านี้ป้ารอแย่เเล้ว"

เธอบิดตัวยืดเส้นยืดสายก่อนจะเก็บของเข้ากระเป๋าปิดคอมเเละกลับบ้าน

.

.

ร้าน สะดวกซื้อ

"อ่าา ป้าจะกินนมรสนี้หรือเปล่านะ?"

เธอยืนเลือกของไปมาอยู่สักพัก

"พี่ครับๆ"

อยู่ๆเด็กผู้ชายก็เดินเข้ามาดึงชายเสื้อคลุมเธอเบาๆ

"อ้าวหนู ว่าไงจ๊ะ"

เธอก้มลงมาถามเด็กด้วยความเอ็นดู

"คือผมหลงทางกับเเม่ครับ"

"หื้มม เเล้วหนูหลงทางกับเเม่นานหรือยังจ๊ะ"

"ครับ แม่บอกให้ผมรออยู่ในนี้เห็นบอกว่าจะเดินออกไปซื้อข้าวที่ร้านอาหารเเละก็หายไปเลยครับ"

"อ้าว งั้นเดี๋ยวพี่จะลองถามพนักงานที่นี้ให้นะหนูรออยู่ที่นี้ก่อนนะ"

"ครับ"

เธอรีบเดินไปที่เคารเตอร์พนักงานลองถามคนอื่นๆแต่ก็ไม่มีใครเห็นเเม่ของเด็กชายคนนั้นเลย จนเธอต้องโทรไปแจ้งความกับตำรวจไว้

"หนูงั้นเดี๋ยวพี่เดินไปดูรอบๆให้นะ เดี๋ยวอีกแป๊บตำรวจก็มาเเล้ว"

"ครับ"

เธอยิ้มบางๆให้เด็กน้อยก่อนจะเปิดประตูเดินออกไปตามหาเเม่ให้เด็กชาย

.

.

ตรอกมืด

"อยู่ไหนนะ เดินตามหาจนทั่วเเล้ว"

เธอหันมองซ้ายขวาไปทั่วเเต่ก็ไม่เจอใครเลยจนมาถึงตรอกที่มืดเอามากๆ เธอมองเข้าไปก่อนจะยืนลังเล

"เข้าไปดีไหมนะ เเต่ช่วยถึงขนาดนี้ก็ต้องไปให้สุดสิ อย่าไปกลัวซิตาลแกกำลังทำความดีอยู่นะ"

เธอกำมือเล็กเเน่นก่อนจะยกขึ้นมาทาบที่อกเป็นนัยว่าสู้ๆ

ตึก ตึก ตึก

เสียงรองเท้าสันตึกที่เธอใส่เดินเสียงดังก้องทั่วตรอกมืด มันทั้งน่ากลัวเเละมีกลิ่นอับจนเธอขนลุกไปทั้งตัวเเต่คิดจะกลับตัวตอนนี้ก็ไม่ทันซะเเล้ว

"กรี๊ดด!"

"!!!"

อยู่ๆเสียงผู้หญิงกรีดร้องก็ดังมาจากอีกฝั่งของตรอกมืด ตอนนั้นในหัวเธอคิดถึงเเต่เเม่ของเด็กชายคนนั้น เธอรีบก้าวเท้าวิ่งไปอย่างไม่คิดชีวิตจนกระทั้ง...

"อึกก!"

"มาเเล้วหรือเหยื่อของข้า"

ตุ๊บบ!

"!!!"

ภาพที่เธอเห็นตรงหน้าเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่ล่ำสันไม่น้อย ตัวซีดขาวเผือก สวมใส่ชุดผ้าคลุมสีดำ ผมสีดำออกเทาดวงตาเป็นสีแดงอย่างน่าประหลาดใจ ในอ้อมแขนเขาโอบเอวผู้หญิงคนหนึ่งเอาไว้เเน่น ที่คอขาวของเธอปรากฏเป็นรูขนาดเล็กสองรูเลือดไหลอาบเต็มลำคอของเธอนั้นเต็มไปหมด เมื่อเธอมาเห็นเข้าชายคนนั้นก็เหวี่ยงผู้หญิงในโอบกอดทิ้งลงที่พื้นอย่างไม่ใยดี อันตราย! ชายคนนี้อันตราย อยู่ๆคำพวกนี้ก็ผุดขึ้นมาในหัวของเธอเต็มไปหมด เมื่อคิดได้เธอก็รีบวิ่งย้อนกลับไปทางเดิมเเต่เเล้ว...

ผลึ่บบ!

"จะรีบหนีไปไหนล่ะเหยื่อของข้า"

ระหว่างที่เธอกำลังหมุนตัวที่จะหนีไปอีกทาง อยู่ๆชายชุดคลุมก็มาอยู่ตรงหน้าอีกฝั่งของเธอเป็นที่เรียบร้อยหนำซ้ำเขายังคว้าเอวบางของเธอมากอดเอาไว้เเน่น

"ปะ...ปล่อยนะ!!"

เธอพยายามดิ้นหนีเอาตัวรอดเเต่กลับไม่เป็นผล

"อย่าคิดที่จะหนีเลย เพราะเจ้าถูกข้าเลือกเเล้ว เลือดของเจ้าต้องเป็นของข้า"

ชึบบ!

"อ๊ะ!"

อยู่ๆเล็บที่สั้นกุดของเขาก็ยาวออกมาจนเเหลมคม ก่อนเขาจะกรีดมันลงที่คอขาวของเธอจนมีเลือดสีเเดงสดไหลเยิ้มออกมา

"ดูสิว่ามันน่าลิ้มลองขนาดไหน แผล่บบ"

"อึกก!!"

ทันทีที่ลิ้นอันเย็นยะเยือกของเขาไล้เลียที่หยดเลือดของเธอขนบนร่างกายของเธอก็พร้อมใจกันตั้งชัน ความกลัวเริ่มผุดเข้ามาในหัวจนเธอไม่สามารถควบคุมร่างกายให้เป็นไปตามที่คิดได้

"หึ เจ้าคงคิดอยากจะหนีข้าสินะเเต่เปล่าประโยนช์ไม่ว่าจะวันนี้หรือพรุ่งนี้ เจ้าก็ต้องเป็นเหยื่ออันโอชะของข้าอยู่ดี"

ผลึ่บบ!!

"!!!"

เเละเเล้วชายชุดดำก็สบัดผ้าคลุมเบาๆก่อนจะหายตัวไปพร้อมกับเธออย่างปริศนา ร่างหญิงที่นอนตัวซีดเผือกอยู่ก็มีไฟลุกขึ้นมาจนเผ่าไหม้ร่างกายอันไร้วิญญาณนั้นจะหมดสิ้น ชีวิตที่เเสนจะธรรมดาของสาวพนักงานออฟฟิตของเธอจะหายไปตลอดกาลนับตั้งเเต่วันนี้.....

____________________________________________________________________

#เเวมไพร์บ้าเซ็กส์#

*นักเขียนกลับมาแล้วค่ะ หลังจากนี้จะลงผลงานให้ทุกคนได้อ่านกันบ่อยๆ นะคะ*