ณ ห้องครัวหลังเรือน

“เฮ่อ.....”

ลี้ซ่อพ่นลมหายใจออกมายาว ๆ เพื่อปรับอารมณ์ความรู้สึกที่กำลำทำให้นางปั่นปวน รู้สึกมวนในท้องอย่างประหลาด

นางไม่กล้าแม้แต่จะจุดตะเกียงเพื่อให้แสงสว่าง เพราะเกรงว่าคนในห้องนอนจะตื่น

เมื่ออาการแปลกประหลาดที่เกิดขึ้นเจือจางลงแล้ว ลี้ซ่อจึงหมุนกายกลับเพื่อจะกลับเข้าไปนอนต่อ แต่แล้วภาพตรงหน้าก็ทำเอาหัวใจของนางเต้นกระหน่ำอีกครั้ง

“พี่เขย....”

นางอุทานเรียกเขาออกมา

แสงจันทร์นวล ๆ ที่ทอลงมาส่องกระทบใบหน้าหล่อเหลา เขาเหยียดยิ้มออกมา

“แอบลุกออกมาทำอะไรเงียบ ๆ ที่ห้องครัว”

หม่าฮำตุงเอ่ยพลางก้าวเข้าใกล้หญิงสาวมากขึ้น

ลี้ซ่อถึงผงะถอยหลังจนชิดกับกำแพงห้องครัว นางรีบยกมือขึ้นดันแผงอกร้อนฉ่าของเขาไว้ แล้วตอบเสียงสั่นว่า

“ขะ ข้าคอแห้งเจ้าค่ะ จึงมาหาน้ำดื่ม”

นางอยากจะวิ่งหนี แต่ขาของนางกลับแข็งทื่อ บัดนี้ลำแขนแกร่งกักขังนางไว้กับกำแพงเสียแล้ว

“ออกมาดื่มน้ำ... หรือน้ำเจ้ามันแตกออก จนฉ่ำง่ามขา”

หม่าฮำตุงถามเสียงพร่าแหบ บดเบียดกายใหญ่เข้าชิดนางมากขึ้นจนได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากกายนาง

เขาเห็นลี้ซ่อตั้งแต่ยังเป็นเด็ก จนตอนนี้เป็นสาวเต็มวัย ยิ่งโตก็ยิ่งสวย เขาก็ยิ่งจะหักห้ามใจตนเองไม่ได้

“พี่เขยพูดอะไรข้าไม่เข้าใจ”

ลี้ซ่อเสียงสูงขึ้น จนเกือบเป็นเสียงร้องตะโกนด้วยความตกใจ

“ข้ารู้นะ... เมื่อกี้เจ้าแอบดูข้ากับพี่สาวปี้กัน”

เขาเอ่ยออกมาตรง ๆ เมื่อครู่ตอนที่เขาขย่มกับพี่สาวของนาง บังเอิญเห็นว่านางก็แอบมองเขา ดังนั้น จึงได้แอบย่องตามหลังนางออกมา

“ข้า....”

นางใบหน้าร้อนผ่าวขึ้น หัวใจเต้นกระหน่ำราวกับกลองตี

“และข้าก็รู้ด้วยว่า... ตอนนี้เจ้ากำลังแฉะ... เพราะหอยของเจ้ากำลังกระหายแท่งหยกข้า จนมันหายน้ำหวานออกมา...”

หม่าฮำตุงพูดเสียงเนิบนาบ ขณะที่เลื่อนมมือลงแล้วลูบไล้ตรงเนินเนื้อสามเหลี่ยมของนางผ่านผ้า

“อ๊ะ... มะ... อึก”

เสียงปฏิเสธของนาง ถูกริมฝีปากลวกร้อนประกบทาบทับลงมา

ลี้ซ่อมีสีหน้าเหมือนตกใจสุดขีดกลับจูบแรกในชีวิต ดวงตาของนางเบิกกว้าง พยายามยันร่างหนาให้ออกห่างเพื่อถอยหนี แต่แล้วเขากลับยิ่งกอดนางแน่นขึ้น ริมฝีปากเขาบดเบียดกับริมฝีปากนางแนบสนิทยิ่งกว่าเดิม

จ๊วบบบบบบบบบบบ

--------------------------------จบตอน-----------------------------------------------------------------------------