25. เมียเสน่หาอาญาอสูร

10

หลังจากสวมหน้ากากลุงหน้าบู้อีกครั้ง ผมกับซิลเวียก็ทำตัวเป็นปกติ จนทหารยามรู้สึกสงสัย จึงรีบเอาเรื่องนี้ไปรายงาน องค์หญิงราเธีย

ในตอนนั้นเอง จู่ๆก็มีกลุ่มโจรมาบุกคุก

ฆ่ามัน ฆ่ามัน ฆ่ามัน

กลุ่มโจรตะโกนแล้วขว้างระเบิดเข้ามาในคุก

ตูมมมม!!! ระเบิด ระเบิดออกทำให้กรงที่ขังผม กับซิลเวีย พัง ผมจึงรีบพาเธอหนี ท่ามกลางเสียงชุลมุนของทหารยามและกลุ่มโจร

ผมหนีขึ้นมาบนลานฝึกซ้อมของทหารได้ แล้วจูงซิลเวีย กำลังจะหนีออกไป จู่ๆผมก็ต้องจ๊ะเอ๋ กับหัวหน้าโจร ที่มีนามว่า อูซาร์ส คนที่ผมจับได้ตอนช่วยองค์หญิงราเธีย ถ้าใครจำมันไม่ได้ ก็ไอ้โจรที่มันถอดกางเกงสู้กับผมยังไงล่ะ

แก!!!

อูซาร์ส สบถ แล้วคว้าดาบจากลูกน้องมาสู้กับผม ในขณะที่ลูกน้อง เข้าไปจับตัวซิลเวีย แล้วพาขึ้นม้า

" ซิลเวีย ไม่นะ " ผมร้องตะโกน แต่ดูเหมือนเจ้าเหรียญทองจะไม่มีปฏิกิริยาว่าจะทำการช่วยเหลือใดๆ อูซาร์ส จึงเข้ามาไล่ฟันผมจนผมแทบจนมุม

" ไอ้ลุงหน้าบู้ ไม่เห็นเก่งเหมือนตอนช่วย องค์หญิงราเธียเลยนี่หว่า " อูซาร์ส กล่าว แล้วเตรียมฟันดาบสุดท้ายปลิดชีพผม ทว่า...

" หยุดนะ " ทหารยามคนหนึ่งเข้ามาขวาง เธอเป็นคนสวยมาก ผมทองยาวสลวยราวกับทอง บวกกับดวงตาสีแดง ราวกับโลหิตแล้ว นับว่างดงามมาก เสียอย่างเดียวโลลิไปหน่อย เธอมีนามว่า ราอูล

ฉัวะ!!! เพียงสิบกระบวนเพลง ราอูล เธอก็สามารถ ขับไล่อูซาร์สไปได้

เธอหันหน้ากลับมาแล้วพบว่า ผมไม่อยู่แล้ว อัศวินสาวโลลิ ถึงกับคำรามในลำคอ

" ไอ้ลุงหน้าบู้ ชั้นอุตส่าห์มาช่วยแท้ๆ ดันหนีไปซะได้ " ราอูลเก็บดาบแล้วพยายามวิ่งตามผม กว่าผมจะสลัดเธอหลุดก็เย็นเสียแล้ว

ผมหลงกับซิลเวีย ตังค์ก็ไม่มี แถมยังถูกองค์หญิงราเธียหมายหัวอีก อะไรจะช่างแย่อย่างงี้ แถมเรื่องดีๆที่เพิ่งเกิดเมื่อคืนวันก่อน ยังจำไม่ได้อีก

ในขณะที่สิ้นหว้ง ผมก็เดินมาหมดแรงที่หน้ากิลล์นักผจญภัย ซึ่งกำลังแจกใบสมัครรับ นักผจญภัยหน้าใหม่อยู่พอดี

" ลุง รับใบสมัครนักผจญภัยด้วยมั๊ยคะ? " พนักงานกิลล์สาวสวย นาม รอล่า กล่าวพร้อมยื่นใบสมัครให้

ผมรับมาด้วยความยินดี แล้วจับมือเธอ

************************************************************************************โปรดติดตามตอนต่อไป

รีวิวจากผู้อ่าน

กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว