4

สามีรับจ้าง

อรณีนั่งมองใบหน้าคมสันเสน่ห์เหลือร้ายของว่าที่ ‘สามีรับจ้าง’ ของเพื่อนรักไม่วางตา หลังกลับจากโรงพยาบาลก็เจอเข้ากับคนหล่อเตะตาแทบบอดนั่งอยู่กลางห้อง ให้ตายสิ...ยัยน้องนางไปขุดผู้ชายคนนี้มาจากไหนกัน แม้จะอยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนธรรมดาๆ แต่มันก็ไม่สามารถดับรัศมีความหล่อของเขาลงได้เลย แถมพอได้พูดคุยกันก็พบว่าชายหนุ่มเป็นคนที่มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีเอามากๆ บทถามเรื่องจริงจังเขาตอบได้ฉะฉานดูน่าเชื่อถือไม่ต่างกัน ดูแล้วก็เข้าท่าไม่น้อย แต่ติดก็ตรงที่ชายหนุ่มเป็นคนแปลกหน้า เธอกลัวว่าอาจจะมีการโกงเกิดขึ้น

“ตกลงแกจะจ้างคุณเคเลอร์จดทะเบียนใช่ไหม”

อนามิกาพยักพลางปรายตามองเคเลอร์ที่นั่งตั้งใจฟังเธอกับเพื่อนคุยกัน เขายิ้มให้ เธอก็เลยยิ้มเจื่อนๆ ตอบกลับไป อรณีมองหน้าเพื่อนรักสลับกับเคเลอร์แล้วเอ่ยในสิ่งที่กำลังกังวลต่อไปว่า

“เอาจริงๆ นะคุณเคเลอร์ คุณกับยัยน้องก็ถือว่าแปลกหน้าด้วยกันทั้งคู่ ฉัน…”

“ผมว่าไม่นะ ก่อนหน้านั้น ผมกับคุณน้องเคยเจอและพูดคุยกันมาถึงสองครั้ง การเจอกันครั้งนี้ของเราถือเป็นครั้งที่สามแล้วนะครับ จะว่าแปลกหน้าคงไม่ถูกต้องเสียทีเดียว” เคเลอร์แย้งขึ้นยิ้มๆ หันไปขยิบตาให้คนไม่แปลกหน้าอย่างเจ้าเล่ห์ ซึ่งมันก็ทำให้อนามิกาเริ่มขยับตัวอย่างลำบากใจ เมื่อเพื่อนรักหันขวับมามองเธอด้วยแววตาคาดคั้น

‘ไอ้ผู้ชายบ้า พูดออกมาได้ ไม่รู้จะพูดออกมาทำไม งานนี้ถ้าเธอไม่เล่าคงไม่จบแน่ๆ’

“จริงหรือยัยน้องนาง”

อนามิกาสะดุ้งโหยง ก่อนจะหันมาพยักหน้าพลางยิ้มแหยๆ ถ้าหากต้องโดนบังคับให้เล่า เธอคงเลือกเล่าตอนที่เจอเขาที่ซุปเปอร์มาเก็ตเพียงครั้งเดียว ส่วนอีกครั้งขอละไว้น่าจะดีกว่า แต่จะดีกว่าถ้าเลี่ยงที่จะไม่เล่าทั้งหมดได้

“กะ...ก็เคยเจอกันจริง แต่มันเป็นการเจอโดยบังเอิญ พูดคุยกันก็นิดๆ หน่อยๆ ฉันก็เลยไม่ได้เล่าให้แกฟัง อย่าไปสนใจมันเลย”

“แล้วแกเจอกับคุณเคเลอร์ที่ไหนบ้างล่ะ”

“ซุปเปอร์มาเก็ตกับหน้าน้ำพุเต้นระบำ เฮ้ย!”

เคเลอร์ถึงกับหลุดหัวเราะออกมาอย่างขำๆ เมื่อ ‘ว่าที่ภรรยา’ ของเขาหลงกลเพื่อนรักจนเผลอบอกออกมาจนหมด

“ก็แค่นั้น เอ้อ...พูดถึงน้ำพุเต้นระบำ คุณรู้ไหมคะว่า คืนนั้นยัยน้องวิ่งหน้าตื่นตัวสั่นกลับห้อง เพราะโดนผู้ชายโรคจิตจะทำมิดีมิร้าย”

“พอแล้วยัยอร ไปพูดถึงมันทำไม” อนามิกาเขย่าต้นขาของเพื่อนรักเบาๆ อย่างอยากให้หยุดพูด เพราะเพื่อนของเธอกำลังจุดใต้ตำตออยู่ ใครจะกล้าบอกล่ะว่า คนที่เธอวิ่งหนีป่าราบก็คือผู้ชายที่นั่งหน้าหล่ออยู่ในห้องนี่แหละ

“หรือครับ สงสัยจะเป็นหลังจากที่เราสองคนแยกกัน น่ากลัวนะครับ ถ้าผมอยู่ด้วย เหตุการณ์แบบนั้นคงไม่เกิดขึ้น” ชายหนุ่มรับมุกหน้าตาเฉยพลางหัวเราะในลำคอเบาๆ เมื่อเหลือบไปเห็นหญิงสาวเบะปากใส่ แล้วพึมไม่มีเสียงว่า

‘ผู้ชายตอแหล’

“แต่มีอีกเรื่องที่สำคัญ เราจะรู้ได้อย่างไรว่า คุณจะไม่รับเงินแล้วชิ่ง”

“ผมจะรับค่าจ้างทั้งหมดวันที่ผมกับคุณน้องไปจดทะเบียนหย่าครับ” เคเลอร์ยื่นข้อเสนอ และมันก็ทำให้อรณีฉีกยิ้มกว้างอย่างพอใจ แต่อนามิกากลับมองชายหนุ่มด้วยสีหน้าเป็นห่วงจนอดถามขึ้นมาไม่ได้