บรรณาการเสน่หา-4 ติดกับดัก 4

โดย  ดากานดา อัคนียา

บรรณาการเสน่หา

4 ติดกับดัก 4

“ดีเหมือนกัน ช่วงนี้มีแต่เรื่องเครียดๆ ได้ผ่อนคลายสักหน่อยก็คงจะดี” วาแชยิ้มลึก คว้าเอาสาวน้อยสองคนขึ้นมาขยี้ขยำ บรรดาลูกน้องถูกไล่ออกไปเหลือเพียงคนสนิทไม่กี่คน

คาดีนะห์ก็ทำแบบเดียวกัน สาวน้อยต่างหัวเราะกันคิกคัก พออกพอใจเสนอกายให้แถมยังสนองตอบความต้องการของมาเฟียระดับชาติอย่างถึงอกถึงใจเสียด้วย ไม่มีความอาย ไม่มีคำว่าเคอะเขิน เพราะหากลูกค้าถูกใจผลตอบแทนที่ได้มันยิ่งกว่าคำว่าคุ้มค่า

“นี่เรามาขัดจังหวะรึเปล่า” อาดีมแกล้งพูดกลั้วหัวเราะ ในห้องนั้นกำลังมัวเมากับนวลเนื้อสาวกันอยู่หลายคู่ทั้งเจ้านายและลูกน้อง ช่างเป็นอีกภาพที่วินเซนโซต้องเมินหน้าหนี

หากแต่ผู้ที่อยู่ก่อนต้องเบิกตากว้าง วาแชสะบัดผ้าขนหนูออกมาปิดร่างกายส่วนล่างของตนเอาไว้ กว่าจะรู้ตัวก็ตกเป็นรองเสียแล้ว ใครเลยจะคิดว่าจะพบศัตรูกลางวันแสกๆ แถมยังในโรงแรมหรูเสียด้วย

“อาดีม วินเซนซ์ พวกแกมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง” มาเฟียเฒ่าคราง มองก้างทั้งสองด้วยดวงตาที่แดงก่ำปูดโปน

วินเซนโซก้าวเข้ามานั่งนิ่งบนโซฟาหนาโดยมีเพื่อนรักอย่างอาดีมกับธนัชย์มือขวาฝีมือดีขนาบทั้งสองข้าง คนแบบเขาไม่ชอบการแทงข้างหลังชอบที่จะเผชิญหน้ากันซึ่งๆ หน้า วันนี้นายบ่อนจึงได้มาเผชิญหน้ากับวาแชและคนของมาเฟียเฒ่าเจ้าเล่ห์

เพื่อป้องกันการสอดมือเข้ามายุ่งของเจ้าหน้าที่บ้านเมือง การพบปะครั้งนี้ถูกวางแผนอย่างแยบคายด้วยความร่วมมือของหลายฝ่าย คาดีนะห์ปรายตามองอาดีมพลางแสยะยิ้ม เขาอยากจะฆ่ามันนัก แต่ตอนนี้รอให้พวกตัวเอ้ซัดกันก่อนคนฉลาดอย่างเขาค่อยตามเก็บทีหลังดีกว่า อีกอย่างเขาเองกำลังเป็นรองพวกมัน

วาแชซึ่งนั่งอยู่ตรงกลางแถวประจันหน้ากับคู่แค้นอย่างวินเซนโซ บรรดาเหล่าสมุนของตนถูกคุมตัวเอาไว้ด้วยคนของวินเซนโซและอาดีม คนของเขาต่างกระจายกันคุมเชิงอยู่ด้านหลังเจ้านายที่ประจันหน้ากันห่างเพียงแค่ช่วงสองเมตร ห้องนี้ใหญ่ โล่ง สวยและทันสมัยด้วยเครื่องอำนวยความสะดวก

“พวกแกมาที่นี่ได้ยังไง”

“นั่นไม่สำคัญหรอก ฉันมานี่เพื่อจะตกลงกับแกวาแช” วินเซนโซบอกเรียบๆ ตามองฝ่ายตรงข้ามไม่สะทกสะท้าน

“อะไร แกคิดว่าทำไมฉันต้องต่อรองกับคนที่เกือบฆ่าลูกชายของฉัน ช่วยบอกเหตุผลดีๆ หน่อยสิ” สิงห์เฒ่าเจ้าเล่ห์ระบายยิ้ม แม้จะตกเป็นรองหากแต่ความเก๋าเกมอาจจะช่วยให้เขารอดก็เป็นได้

สาวน้อยแต่ละนวลนางถูกต้อนไปกักตัวไว้ในห้องเล็กๆ อีกห้อง สปาแห่งนี้แบ่งเป็นห้องใหญ่ห้องเล็ก และห้องรับรองพิเศษสำหรับลูกค้าวีไอพี และเป็นที่รู้กันดีว่า มันเป็นแหล่งผ่อนคลายทำกิจกรรมส่วนตัวของเหล่าบรรดาเศรษฐีที่ปรารถนาจะหาน้องหนูมาเอาใจ

วาแชกวาดตามองรอบๆ ห้อง เป็นไปไม่ได้ที่คนข้างนอกจะปล่อยให้ไอ้พวกนี้เข้ามาง่ายๆ มันมีอะไรไม่ชอบมาพากลเสียแล้ว

“วาแช...ถ้าแกฉลาดควรจะฟังที่ฉันพูด หากแกยอมวางมือจากเรื่องฉัน ไอ้จอมบงการนั่นมันจ่ายเท่าไหร่ฉันจะจ่ายแกมากกว่าห้าเท่า ฉันไม่อยากมีปัญหาคาราคาซังกับธุรกิจที่จะลงทุนจึงคิดว่าเราน่าจะตกลงกันได้ โดยที่ไม่ต้องเสียเลือดเสียเนื้อนะว่าไหม” นายบ่อนบอกเรียบๆ เอนกายพิงโซฟานุ่มอย่างสบายอารมณ์ราวกับนั่งอยู่ในบ้านของตัวเอง

“ข้อเสนอแกเร้าใจว่ะ” วาแชเองไม่คิดว่าคนตรงหน้าจะมาพูดในลักษณะนี้ หัวสมองอันชาญฉลาดครุ่นคิดตัวเลข ห้าเท่านี่เขาจะได้เป็นเงินสักกี่มากน้อย

ท่าทางราวกับเห็นดีด้วยของมาเฟียเฒ่าทำเอาคาดีนะห์อดรนทนไม่ได้

“ไม่ได้นะ ทำไมแกทำแบบนี้วะอาดีม ข้อตกลงของเราคือฆ่าไอ้แก่นี่นะ” คำพูดที่โพล่งออกมาอย่างเหลืออด เปิดเผยทุกอย่าง ความสงสัยของวาแชกระจ่างชัด

“แก ไอ้คาดีนะห์” มาเฟียเฒ่ากระชากเสียงใส่ตาวาววับ มิน่ามันถึงได้ออกตัวเป็นตัวแทนนัดเจรจานัก เพราะมันต้องการกำจัดเขานี่เอง

อาดีมเพียงแต่ปรายตามองไม่ขยายความอะไรทั้งนั้น ขณะที่วินเซนโซหัวเราะหึหึ...อย่างพอใจเป็นที่สุด

“ฉันว่าแกน่าจะรับข้อเสนอของฉันนะวาแช อย่างน้อยแกก็ได้กำจัดคนทรยศ”

“นั่นสิ บางทีรับเงินจากแกฉันก็ไม่ต้องเหนื่อยดีเหมือนกัน”

“เฮ้ย พวกแกพูดบ้าอะไรกันวะ พวกแกต้องฆ่ากันสิ” คาดีนะห์โวยวายลั่นอย่างไม่สบอารมณ์ เขาสู้อุตส่าห์วางแผนเพื่อกำจัดพวกมันแท้ๆ เรื่องกลับกลายมาเป็นแบบนี้ทำให้คาดีนะห์เก็บกลั้นอารมณ์ไม่ไหว พร้อมกันแน่นโทรศัพท์เขาก็ดังขึ้น เขากดรับทันทีทั้งที่กำลังเข้าตาจน หลังจากวางโทรศัพท์ก็ยิ้มหยันใส่วาแช แล้วพูดในสิ่งที่ทำให้สถานการเปลี่ยนไป

“หึ ไอ้แก่ ฉันจะบอกแกเอาบุญว่าลูกแกมันถูกลูกน้องฉันฆ่าตายไปแล้ว ฮ่าๆๆๆ แกไม่เหลืออะไรแล้ว”

วาแชโกรธจนหูอื้น เจ็บแค้นและเสียใจ เสือแก่แต่เก๋าอย่างเขา คว้าเอาปืนที่มักจะแอบซุกไว้ข้างๆ เสมอ ออกมาจ่อยิงไอ้คนสารเลวที่บังอาจหักหลังเขา

เฟี้ยว!

“อ๊าก...”

คาดีนะห์ตาเบิกโพรงด้วยไม่ทันตั้งตัว ร่างที่โงนเงนจะล้มถูกเหวี่ยงเข้าใส่บุคคลที่อยู่ฝ่ายตรงข้าม วินเซนโซและอาดีมหลบอย่างรวดเร็ว หากแต่ช้ากว่าเสือเฒ่า เพียงเสียงปืนดังก็ทำให้การสาดกระสุนเริ่มขึ้น ปืนทุกกระบอกล้วนเก็บเสียง ทุกอย่างที่เกิดขึ้นไม่มีบุคคลอื่นรับรู้ วาแชอาศัยจังหวะที่ลูกน้องยิงเปิดทางให้เผ่นโผนออกไปอีกด้านอย่างรวดเร็ว

“บ้าเอ๊ย ตาม...” นายบ่อนตะโกนสั่งลูกน้อง ไอ้คาดีนะห์มันทำเขาเสียแผนหมด

อาดีมเองก็สั่งคนของเขาให้ตามเช่นกัน ก่อนที่ตัวเขาจะตามออกไปพร้อมกับวินเซนโซและธนัชย์ การไล่ล่าจึงเกิดขึ้นกลางเมือง...

“จับเป็น ห้ามใช้ปืนนะโว้ยเดี๋ยวพ่อพวกมึงได้แห่กันมา” นายบ่อนตะโกนสั่งลูกน้องลั่น

ขบวนการตามล่าจึงเกิดขึ้น หากแต่คนที่ชำนาญพื้นที่และลอบจัดอย่างวาแชมีหรือจะจนมุมง่ายๆ อีกทั้งเขามีความแค้นที่ลูกชายสุดที่รักต้องมาตายเป็นแรงผลักดัน การจับตัวเสือเฒ่าจึงยากเอาการ...


รีวิวจากผู้อ่าน

กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว