“ปล่อยไม่ได้แล้ว เพราะตอนนี้เรือกำลังออกจากท่า เสียใจด้วยนะสาวน้อยที่เธอต้องร่วมทริปเดินทางไปกับเราแล้วล่ะ หึหึ” ธนัชย์บอกยิ้มๆ แต่คนฟังตาโต

สาวน้อยไตรตรึงษ์รีบวิ่งตรงไปยังหน้าต่างเรือด้วยท่าทางร้อนรนขณะที่ชายหนุ่มหน้าคมคายจิบบรั่นดีมองตามอย่างสบายใจ

จากที่เห็นในวงจรปิดว่าสวยแล้วตัวจริงของเธอกลับยิ่งดูสวยกว่าสวยคมขำและติดจะแก่นๆ ไปสักนิด ธนัชย์คิดขำๆ

“ไม่นะ”

ไตรตรึงษ์ส่ายหน้าไปมาพลางส่งเสียงคราง เขาพูดจริง เรือกำลังลอยห่างจากเกาะภูเก็ตออกไปเรื่อยๆ

“ฉัน...ฉันจะกลับบ้าน”

“ไม่ได้หรอกครับคุณผู้หญิง ฉันคงปล่อยเธอไปไม่ได้หรอกนะ ใครจะไปรู้ว่าเรื่องที่เธอพูดนั่นน่ะจริงหรือเปล่า อีกอย่างเราคงไม่สามารถลอยเรือกลับไปส่งเธอได้เพราะฉะนั้นเธอต้องไปกับเรา” ชายหนุ่มสรุปยิ้มๆ ไม่มีท่าทีเดือดร้อนสักนิด

ไตรตรึงษ์เม้มปากแน่น แบบนี้คงคุยกันไม่รู้เรื่อง สาวน้อยตัดสินใจเผ่นโผนไปที่ประตูแต่เธอซึ่งยืนอยู่กลับเร็วน้อยกว่าคนที่นั่งจิบเหล้าอย่างสบายอารมณ์เมื่อครู่

ธนัชย์รวบเอวบางก่อนจะตวัดร่างเธอขึ้นบ่าอย่างรวดเร็ว

“กรี๊ด!! ปล่อยฉันนะไอ้บ้า ฉันจะกลับบ้าน”

“ไม่ได้”

มือเล็กๆ ทุบตีหลังเขามั่วไปทุกที่แต่ชายหนุ่มไม่สนใจ เขารู้แต่เพียงว่าไม่สามารถปล่อยให้เธอกลับไปตอนนี้ แม้จะรู้แก่ใจว่าที่เธอพูดมานั้นเป็นความจริง

ร่างบอบบางแต่นุ่มเนื้อและหอมกรุ่นถูกโยนลงบนที่นอนกว้าง โดยมีเขายืนมอง ใบหน้าคมติดจะยิ้มด้วยซ้ำเมื่อเห็นท่าทางกลัวลนลานของสาวน้อย

“อยู่ในนี้เรากำลังเดินทางสู่มาเลเซีย ถ้าทำตัวดีๆ ฉันจะปล่อยเธอกลับบ้านโอเคมั้ยจ๊ะคนเก่ง”

“ไม่ ฉันจะกลับตอนนี้เดี๋ยวนี้ ไอ้บ้า”

“จุ๊...จุ๊...พูดไม่เพราะเลยนะ ฉันว่าเธออยู่เฉยๆ แล้วทำตัวตามสบายดีกว่านะ”

“ไม่มีทาง”

ไตรตรึงษ์ร้องออกมา ความกลัวยิ่งเพิ่มมากขึ้นเมื่อพูดยังไงอีกฝ่ายก็ดูเหมือนจะไม่ฟัง เธอถลาลงจากเตียงเพื่อหนีเขาก่อนที่เรือจะยิ่งห่างออกไปไกล เธอต้องลงจากเรือให้ได้

ธนัชย์เริ่มฉุนขึ้นมาบ้างเมื่อมาเจอความดื้อรั้นของสาวน้อย ปกติเขาไม่ใช่คนที่จะหงุดหงิดอะไรง่ายๆ แต่เมื่อต้องมาคอยวิ่งไล่จับกับสาวน้อยแบบนี้มันไม่สนุกนัก

เอวคอดถูกรวบอีกครั้งทั้งที่ไปได้แค่ไม่กี่ก้าว ไตรตรึงษ์จึงหันมาทุบตีทำร้ายพลางส่งเสียงกรีดร้องลั่น

“เงียบนะ”

ธนัชย์พาร่างดิ้นรนล้มลงไปบนที่นอนกว้างหนานุ่มของเขา แรงกระแทกทำให้สาวน้อยต้องยกมือกุมที่ท้องด้วยความจุก ก่อนจะค่อยๆ ลืมตาแล้วต้องทะลึ่งพรวดขึ้นมาเมื่อเห็นหน้าที่ลอยอยู่เหนือตนเอง

“แก...”

ดวงตากลมโตลุกวาบ แม้จะกลัวอยู่มาก แต่การจะให้ยอมทนรับชะตากรรมมันไม่ใช่วิสัยของไตรตรึงษ์เลยจริงๆ

หญิงสาวผลักร่างหนานั้นเต็มแรง กระโจนไปทางประตูความชุลมุนจึงเกิดขึ้น ธนัชย์รวบเอวคอดนั้นไว้กระชากให้ลอยกลับมา

“ปล่อยนะ มาจับพวกฉันทำไมไอ้พวกบ้า ... พวกโจรห้าร้อย...ปล่อยเดี๋ยวนี้”

เสียงแบบท่อขยายโดยไม่ต้องใช้ลำโพง พร้อมกับการเตะถีบสุดฤทธิ์ทำให้ธนัชย์ชักมีโมโหขึ้นมาติดหมัด

“หยุดเดี๋ยวนี้นะ” ธนัชย์ตะคอกสั่งบ้าง

ไตรตรึงษ์เลือดขึ้นหน้า เธอไม่ทางยอมให้ไอ้พวกนี้พวกนี้จับตัวเธอไว้แบบนี้หรอก เธอขอสู้แค่ตาย

“ฤทธิ์เยอะจริงนะแม่คุณ อย่างนี้มันน่า...”

หญิงสาวงอเข่าหวังจะถีบคนที่กำลังกอดปล้ำเธอให้กระเด็นไปสักโยชน์ แต่ธนัชย์เบี่ยงตัวหลบราวกับนกรู้ เสียงหัวเราะหึหึ นั่นยิ่งทำให้หญิงสาวหน้ามืด กลัวก็กลัวแต่คนอย่างเธอมันกลัวแล้ววิ่งเข้าใส่ไม่ใช่วิ่งหนี

“ปล่อยฉันนะ ไอ้โจรห้าร้อย”

“อยู่เฉยๆ ไม่งั้นล่ะอย่าหาว่าไม่เตือน”

“ไอ้บ้า พวกแกไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้นะ” ไตรตรึงษ์ร่ำร้อง มือและเท้าก็ทุบตีเตะถีบเขาเป็นพลวัน

“ไม่หยุดใช่มั้ย” ธนัชย์ชักฉุนจริงๆ ผู้หญิงอะไร...แบบนี้ เขารวบสองมือเล็กบิดไพล่หลังแรงๆ

“โอ๊ย...ไอ้บ้า...เจ็บนะ”

“ปากคอเราะร้ายแบบนี้มันน่า....”

“น่าอะไร ไอ้พวกบ้ารังแกผู้หญิง”

สุดจะทานทนแล้วโว้ย... ธนัชย์บอกตัวเอง ฉกวูบปิดปากช่างร้ายกาจนั่นด้วยความรุนแรง จาบจ้วง

ไตรตรึงษ์ตาโต เกิดมาจนอายุยี่สิบสองยังไม่เคยมีใครมาทำแบบนี้ หญิงสาวดิ้นอึกอัก เจ็บก็เจ็บปากที่โดนเขาตะโบมจูบเอาๆ แต่แฝงความหวามลึกที่แผ่ซ่านเข้ามา เลือดในกายดูเหมือนจะร้อนฉ่าอย่างไม่เคยเป็น...

ชายหนุ่มบดริมฝีปากกับปากนุ่มกะจะให้แตกหักกันไปข้าง เกิดมาจนป่านนี้ไม่เคยพบเคยเจอผู้หญิงแบบนี้ เขาบีบขากรรไกรเธอแรงๆ เพียงเท่านี้ลิ้นรุมร้อนก็สอดแทรกเข้าไปภายในได้แล้ว ปลายลิ้นร้อนแทรกลึกตวัดกวัดไกวไปทั่วโพรงปากชื้น ดูดดึงรุนแรงเหมือนกับจะสูบวิญญาณของเธอให้หลุดติดมากับเขา

ไตรตรึงษ์หายใจหอบสั่นสะท้าน แขนขาอ่อนเปลี้ยเหมือนคนที่เพิ่งผ่านการวิ่งระยะไกลมา สิ่งเดียวที่รับรู้คือลิ้นของเขาที่ซอกซอนไปทั่วปากเธอ ความปั่นป่วนรัญจวนแบบที่ไม่เคยรู้จักก่อตัวเป็นมวลคลื่นในช่องท้อง

ธนัชย์เองเหมือนเริ่มแล้วเลิกไม่ได้ ความหวานนุ่มเนียนพิสุทธิ์ทำให้เขาชักติดใจ ลิ้นเล็กนั้นนุ่มนิ่มจนเขาอดใจไม่ไหวต้องดูดดึงแนบแน่นอีกครั้ง หลังจากผละห่างเพื่อเอาอากาศเข้าปอด จุมพิตคราวนี้มันกำซาบซ่านและดูดดื่ม มือใหญ่เผลอกอบกุมทรวงอิ่มเคล้นคลึงเบาๆ เรียกเสียงครางอือออในลำคอของสาวน้อย เธอหัวหมุนคว้างจนต้องหลับตาพริ้ม ลืมตัวไปกับสัมผัสจัดเจนของเขา