เสียงตบประตูหนักๆ เรียกให้สาวสวยเจ้าของห้องจำต้องลุกจากเตียงกว้างอย่างสุดจะเกียจคร้าน เธอเพิ่งจะได้พักหลังจากต้องรับใช้บรรดาแขกวีไอพีทั้งหลาย แล้วนี่ใครมันกล้ามารบกวนเธอเวลานี้

ประตูถูกกระชากเปิดกว้าง พร้อมกับปากที่เตรียมจะต่อว่าผู้อุกอาจต้องอ้าค้าง

“วินเซนซ์!!!”

ร่างสูงใหญ่หน้าคมเข้มดุดันแทรกตัวเข้ามาในห้องด้วยใบหน้าบึ้งตึง ลินซี่เลิกคิ้วงงๆ ไม่คาดคิดว่าเจ้านายหนุ่มจะโผล่มาแบบนี้

“ฉันได้ข่าวว่าคุณได้ลูกแกะมาใหม่ไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมมาหาฉันได้ละคะ” หญิงสาวสวยทรงเสน่ห์กระเซ้า พลางส่งยิ้มหวานหยด

“อย่าพูดมาก ฉันกำลังหงุดหงิด”

ชายหนุ่มยืนจังก้ากลางห้อง ขวดเหล้าราคาแพงที่คว้าติดมือมาถูกยกขึ้นดื่มอึกๆ สาวสวยดาวประจำเรือยิ้มกว้าง เห็นแบบนี้สงสัยจะโดนขัดใจ หญิงสาวกวาดสายตาไปตามเรือนกายทรงเสน่ห์ของชายหนุ่ม ไม่ต้องพูดพร่ำให้มากความ สิ่งเดียวที่เจ้านายตรงมาหาเธอคือต้องการอะไรลินซี่รู้ดี

หญิงสาวเดินเข้าไปประจันหน้ากับเขา มือบางยกขึ้นลูบไล้บ่ากว้างกำยำ ผิวสีแทนทองก่อความวาบหวามเพียงแค่ได้มอง

ลินซี่ทาบริมฝีปากไปตามแผงอก ผ่านเนื้อผ้าบางเบา เธอลูบไล้บีบคลึงไปทั่วเรือนกายสวยงามราวพระเจ้าบรรจงสร้าง ก่อนจะลดตัวต่ำลงเรื่อยๆ

วินเซนโซลดขวดเหล้าลง หลับตานิ่งๆ ข่มความหงุดหงิดทั้งหลายทั้งมวลเอาไว้ เสียงซิปกางเกงถูกรูดเปิด ตัวตนเขาถูกเปิดเปลือยด้วยความเชี่ยวชาญของสาวสวย

ความแกร่งผงาดล้ำจนลินซี่ยังตกตะลึง เธอไม่เคยเห็นความต้องการมากมายของเขาแบบนี้ หญิงสาวค่อยๆ ลูบสัมผัสมันอย่างเบามือ ขณะที่ร่างสูงใหญ่ยืนนิ่ง

ในหัวของวินเซนโซมีแต่ภาพนวลเนื้อขาวผ่อง ใบหน้าหวานสวยเย้ายวนของลูกแกะน้อยในห้องนอนใหญ่ ชายหนุ่มแทบไม่รู้สึกถึงการกระทำของลินซี่สักนิด

วินเซนโซไม่ได้เหลือบแลลงไปยังหญิงสาวที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าด้วยซ้ำ ใจเขาหงุดหงิด ร่างกายแกร่งโหยหาแต่เรือนกายนุ่มหอมกรุ่นจนเขาอารมณ์เสียที่ต้องการเธอมากขนาดนี้

เพล้ง!!!

เสียงแตกของขวดแก้วที่กระทบผนังทำให้ลินซี่สะดุ้งสุดตัว ขณะที่วินเซนโซผละห่าง

“วินเซนซ์!”

“ฉันจะกลับ”

เขาบอกเพียงเท่านั้น จัดการกับตัวเองอย่างกระแทกกระทั้น แล้วเดินออกจากห้องไป โดยไม่มีคำพูดใดๆ อีก

ทิ้งสาวสวยอ้าปากค้างมองตาม เธอไม่เคยเห็นเจ้านายหนุ่มหล่อเป็นแบบนี้มาก่อน ทุกครั้งที่เขามาหาเธอก็เพื่อต้องการให้หญิงสาวช่วยบำรุงบำเรอความสุขให้ ต่างคนต่างโถมเข้าหากันกอดรัดฟัดเหวี่ยงจนเหนื่อยอ่อนถึงได้หยุด

แต่ครั้งนี้ นายบ่อนสุดหล่อดูจะเปลี่ยนไป...

วินเซนโซเลี้ยวเข้าบาร์เครื่องดื่มในห้องนั่งเล่นอย่างฉุนๆ เขาจัดการหาเหล้าขวดใหม่มาแทนขวดเดิมที่ถูกขว้างทิ้ง

“ยายแม่มด” ชายหนุ่มพึมพำก่นว่าเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน ขณะกรอกเหล้าเข้าปากทั้งขวด

เสียงกุกกักทำให้คนที่จับจองพื้นที่ห้องนั่งเล่นอยู่ก่อนต้องลุกขึ้นมาจากโซฟา เป็นจังหวะที่เจ้านายหนุ่มหันมาเจอพอดี

“นายมาทำอะไรตรงนี้”

“หาที่นอน” ธนัชย์ตอบสั้นๆ

วินเซนโซเลิกคิ้ว เดินมานั่งลงตรงข้ามคนสนิท

“เมื่อหัวค่ำผมจับตัวสาวน้อยได้คนหนึ่งเธอเดินซอกแซกอยู่ในเรือของเขา ไอ้พวกลูกน้องมันมาแจ้ง พอเห็นชัดๆ จึงรู้ว่าเธอเป็นเพื่อนของสิตาพร ผมก็เลยขังเอาไว้ในห้อง” ธนัชย์เล่าขณะรินเหล้าใส่แก้วให้เจ้านายเสียเอง

“เพื่อนของสิตาพร เด็กคนนั้นน่ะเหรอ” ภาพของสาวน้อยท่าทางแก่นๆ ผุดวาบขึ้นมาในสมอง

“ครับ เรือเรากำลังเดินเครื่องผมก็เลยปล่อยเธอไม่ได้ ที่สำคัญเธอรู้ว่าเพื่อนรักยังไม่ได้ลงจากเรือ ขืนปล่อยไปเราได้เดือดร้อนแน่”

“ดีแล้ว นายดูแลให้ดีๆ ก็แล้วกัน” วินเซนโซบอกเสียงเข้ม ไม่ได้กลัวมีเรื่องแต่ขี้เกียจรำคาญมากกว่า ขณะกระดกเหล้าเข้าปาก เขาไม่จำเป็นต้องกังวลอะไรเพราะธนัชย์จัดการปัญหาได้

นายบ่อนใหญ่เอนตัวพิงโซฟาหนา ตาคมดุหลับลง พยายามผ่อนลมหายใจให้นิ่งสงบ ที่จะทำให้เขาบ้าคือลูกแกะตัวน้อยนั่นต่างหาก แย่ที่สุด เธอทำให้เขาปรารถนาเสียจนไม่รู้สึกรู้สมกับผู้หญิงคนไหน

ธนัชย์มองเจ้านายด้วยรอยยิ้มขัน มาแบบนี้สงสัยจะขย้ำลูกแกะไม่สำเร็จ แต่เขาไม่อยากจะเชื่อเลย ว่านักรักตัวยงอย่างเจ้านายจะปล่อยอาหารหวานให้ลอยนวลอยู่ได้ ธนัชย์อดไม่ได้ที่จะคิดถึงสาวน้อยในห้องของตน ไตรตรึงษ์หรือลูกตาล เธอช่างพยศนัก ขนาดว่าถูกคนแปลกหน้าอย่างพวกเขาจับตัว เธอก็ยังไม่มีทีท่าเกรงกลัวอะไรมากมาย เห็นทีงานนี้เขาท่าจะหาเหาใส่หัวเป็นแน่ ธนัชย์หลุบเปลือกตาลงซ่อนยิ้มกับตัวเอง

“ทางโน้นเป็นไงบ้าง”

จู่ๆ เจ้านายก็ถามขึ้นเสียงเครียดขรึม ธนัชย์รีบคิดทันทีว่าหมายถึงเรื่องอะไร

“ตอนนี้เจ้านายไม่อยู่ พวกนั้นก็เลยยิ่งเร่งหาพรรคพวกกันยกใหญ่ โรงแรมทุกสาขาในอิตาลีกำลังทำเงินได้ไม่น้อยต่อปี แถมยังห้างสรรพสินค้าของเจ้านายที่นั่นอีก”

“นายจับตาดูพวกมันเอาไว้ด้วยก็แล้วกัน”

“ครับ แล้วผมจะส่งคนของเราที่นู่นให้จับตาดูอย่างใกล้ชิด”

วินเซนโซถอนหายใจยาว เขาเผชิญกับการห้ำหั่นระหว่างพี่น้องมาหลายปี จนเมื่อปีที่แล้วพ่อของเขาเสียไป พี่น้องอีกฝั่งจึงยิ่งรุกหนักเพราะหวังเข้าครอบครองทั้งโรงแรมหลายแห่ง ห้างสรรพสินค้าของเขา ทั้งเรือสำราญลำนี้

ชายหนุ่มนั่งดื่มเหล้าเงียบๆ ในหัวเขากำลังวางแผนการจัดการเรื่องพวกนั้นให้มันจบสิ้นไปเสียที