ฮี่ๆๆๆๆ

กุ กับ กุ กับ กุ กับ

ม้าสีดำตัวโตฮ่อตะบึงไปในป่าทึบ ร่างบอบบางบนหลังของมันเอนแนบไปข้างหน้าเพื่อหลบกิ่งไม้ไม่ให้เกี่ยวถูกตัว

ยิ่งวิ่งเข้าป่าลึกมากเท่าใด แสงสว่างยิ่งริบหรี่ เพราะต้นไม้ใหญ่ใบหนาเรียงรายแน่นขนัด เสียงสัตว์ป่าดังโหยหวนเป็นระยะ ๆ บวกกับความชื้นภายในดงป่าดิบทำให้ขนอ่อนของสาวน้อยลุกซู่!

ระยะทางท่ามกลางป่าทึบที่ไม่รู้ว่าจะต้องควบม้าไปไกลอีกสักแค่ไหน ทำให้เสียงหนึ่งดังขึ้นในใจ เรียกร้องให้เธอหวนกลับคืนคฤหาสน์สุดหรู! แม้ผู้เป็นเจ้าของมันจะเหยียดหยามให้หล่อนซ้ำใจแค่ไหน แต่ที่นั้นก็ยังปลอดภัย!

ความอัดอั้นในใจทำให้น้ำใส ๆ เอ่อล้นขึ้นมาจนล้นออกมาจากดวงตา หล่อนจึงปล่อยมือจากบังเหียนข้างหนึ่งยกขึ้นปาดมันทิ้ง แล้วสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วกระทุ้งสีข้างม้าให้เพิ่มความเร็วมากยิ่งขึ้น หล่อนจะต้องออกจากป่านี้ให้ได้ก่อนตะวันตกดิน! เธอจะต้องกลับไปประเทศไทยให้ได้

ไม่นานนักต้นไม้เริ่มเบาบางลง มาเรียเริ่มมองเห็นได้ในระยะไกลขึ้น หล่อนจึงรั้งบังเหียนให้เจ้าทอร์ชะลอฝีเท้าลงเพื่อมองหาร่องรอยของผู้คนที่อาศัยอยู่แถวนี้

แสงแดดก็อ่อนแรงลงเหลือเกิน นั้นแสดงว่าจวนเจียนจะมืดเสียแล้ว มาเรียเริ่มภาวนาในใจขอให้บุญกุศลทั้งหมดที่มีช่วยให้พบใครสักคนเพื่อช่วยให้รอดพ้นจากป่านี้ด้วยเถิด

แล้วสายตาของหล่อนก็ปะทะเข้ากับกระท่อมไม้หลังหนึ่งที่แฝงตัวอยู่ในดงไม้ มาเรียจึงบังคับม้าให้มุ่งไปยังกระท่อมหลังนั้นทันที

เมื่อมาถึงหน้ากระท่อมไม้ สาวน้อยจึงตวัดขาลงจากม้าอย่างว่องไว แล้วผูกมันไว้กับต้นไม้หน้ากระท่อม

“มีใครอยู่ไหมคะ?”

มาเรียเดินเข้าไปใกล้กระท่อมไม้หลังเก่าอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ดูจากสภาพภายนอกค่อนข้างจะทรุดโทรมจนเธอไม่ใจว่าจะเป็นที่อยู่ของคนจริง ๆ

เมื่อไม่มีเสียงตอบใด ๆ มือน้อย ๆ จึงถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไป เพื่อสำรวจว่ากระท่อมหลังนี้เป็นกระท่อมร้างหรือไม่

ทันทีที่ประตูเปิดออก เสียงสว่างจากภายนอกสาดส่องให้เห็นข้าวของภายในกระท่อม เสื่อสนามวางระเกะระกะ ในเตาไฟมีหม้อสนามนอนค่ำอยู่ แสดงว่ากระท่อมนี้มีคนอยู่

“มีใครอยู่ไหมคะ?”

มาเรียก้าวเข้าไปสำรวจภายในกระท่อม กลิ่นอายแรกที่ปะทะเข้ากับจมูกคล้ายสารเคมีบางอย่าง

แคร่ง!

เท้าของมาเรียสะดุดเข้ากับอาหารกระป๋องที่กินหมดแล้วทิ้งกระป๋องเปล่าเกลื่อนกลาดเต็มพื้นห้อง พลันสายตาก็สะดุดกับห่อใส ๆ ที่บรรจุผงสีขาวภายใน วางเรียงซ้อนกันนับพันห่อที่มุมด้านในสุดของห้อง ความอยากรู้มีมากกว่าความกลัว หล่อนเดินตรงไปหามันโดยทันที

และเมื่อเข้ามาดูใกล้ ๆ ดวงตาดำขลับถึงกับเบิกกว้าง เพราะสิ่งที่พบตรงหน้าคือเฮโลอีนมากกว่า 100 กิโลกรัม ที่ถูกบรรจุวางเรียงราย ราคาของมันมากกว่า 100 ล้าน!

หัวใจของมาเรียเต้นระรัวจนแทบจะทะลุออกมาจากอก สัญชาตญาณเอาตัวรอดบอกให้เธอรีบออกจากกระท่อมนี้ให้เร็วที่สุด! ก่อนที่พวกค้ายาจะจับได้ว่าเธอล่วงรู้ที่ซ่อนยาของพวกมัน!

ฮี่ ๆ

เสียงเจ้าทอร์ดังขึ้นที่หน้ากระท่อม มาเรียรีบหันกลับ สาวเท้าออกไปข้างนอกทันที

แต่มันก็สายเกินไปเสียแล้ว เพราะทันทีที่พ้นขอบประตู ชายร่างยักษ์ 5 คนก็ยืนล้อมหล่อนไว้ และเจ้าทอร์ก็หายไปจากต้นไม้ที่เธอผูกไว้!

“ไง! คนสวย! มาเที่ยวรึ?”

ชายร่างใหญ่ที่สุดในกลุ่มเอ่ยทักขึ้นเป็นคนแรก

มาเรียกลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น ดูเหมือนว่าแข่งขาของหล่อนจะอ่อนปวกเปียกไปเสียหมด นี่สินะที่เขาเรียกว่า กลัวจนขาพับขาอ่อน!

“เอ่อ ขอโทษค่ะ พอดีฉันหลงทางมาค่ะ”

มาเรียตอบเสียงสั่น กวาดตามองหาช่องว่างระหว่างชายบึกบึนทั้ง 5 คน หล่อนกำลังคาดคะเนกำลังว่าชายคนใดแรงน้อยที่สุดที่หล่อนจะสามารถพลักเขาให้ล้มลงไปได้

“ให้พี่ช่วยอะไรไหมน้องสาว”

ชายหัวโล้นสืบเท้าเข้ามาใกล้

มาเรียถอยกรูหลังชิดกำแพงกระท่อมร้องเสียงหลงด้วยความตระหนก

“ไม่เป็นไรค่ะ! ขะ ขอทางหน่อยค่ะ ฉันจะกลับบ้าน!”

“ไหนว่าหลงทางไงหล่ะ หาทางกลับบ้านเจอเหรอ? ม้าเธอก็หนีไปแล้ว แล้วจะกลับอย่างไรหล่ะคนสวย”

เจ้าหัวโล้นยังคงสืบเท้าเข้ามาใกล้ สาวน้อยยิ่งเบียดตัวเข้าชิดกำแพง ลดตัวลงจนแทบจะถึงพื้นดิน ร่างเล็ก ๆ ที่ชายร่างยักษ์ยืนล้อมไว้ยิ่งเล็กลงไปอีกราวกับมดตัวน้อย ๆ

“นั่นสิ! กลับบ้านไม่ถูกก็นอนเป็นเพื่อนพี่ ๆ สักคืนสิจ๊ะ คนสวย ฮ่า ๆ ฮ่า ๆ”

ชายผิวหมึกถูไม้ถูมือแลบลิ้นเลียลิ้มฝีปากหื่นกระหายเต็มที่

“ฝันไปเถอะ! ไอ้ขี้ยา!”

ดินในกำมือน้อย ๆ ถูกขว้างออกไปสุดแรง

“โอ๊ย!”

ร่างเล็ก ๆ พุ่งเข้าใส่ชายหนุ่มที่กำลังงัวเงียกับการขยี้ฝุ่นออกจากตา เขาจึงหงายหลังตึง! ก้นกระแทกพื้น จังหวะนั้นมาเรียพุ่งตัววิ่งหนีออกมาจากวงล้อม

“จะไปไหนนังเด็กเมื่อวานซืน!”

มือใหญ่กระซากผมมาเรียดึงกลับ

“โอ๊ยยยยยยยย”

มาเรียร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ผมยาว ๆ ถูกมือใหญ่กระชากกลับจนผมแทบจะหลุดออกจากหนังหัว

“แสบนักนะ! เดี๋ยวพี่จะจัดให้ระบมเชียวหล่ะคืนนี้! ฮ่า ๆ ฮ่า ๆ”

ชายตัวใหญ่ที่สุด จับแขนเรียวเล็กไพล่หลัง ร่างนั้นจึงหยุดขัดขืน

“ปล่อยฉัน! ไอ้พวกสัตว์นรก!”

สาวน้อยตวาดสุดเสียง ความโกรธมีมากกว่าความกลัว ทำไมชีวิตเธอถึงได้เจอแต่เรื่องร้าย ๆ แบบนี้!

“หน่อย! ปากดีนักนะ!”

ชายที่ถูกซัดดินเข้าตาเงื้อมมือหมายจะตบให้หายแค้น

“เฮ้ย! หยุดเดี๋ยวของซ้ำ! ไว้พวกเราเสพสุขจนสาสมเสียก่อน แล้วจะฆ่าจะแกงก็เชิญ!”

เจ้าหัวโล้นร้องห้าม มือสาก ๆ ของมันลูบไล้ใบหน้านวลเนียนของสาวน้อย

มาเรียสะบัดหน้าหนีอย่างรู้สึกรังเกียจ

“เอาสิ! ฆ่าฉันให้ตายตอนนี้เลย!”

“เธอได้ตายสมใจแน่! สาวน้อย แต่ก่อนที่เธอจะตาย ช่วยทำบุญกับพวกขาดพวกหญิงมานานอย่างพวกฉันแล้วกันนะ รับรอง ว่า เธอ จะ ได้ ขึ้น สวรรค์ ก่อน ตายแน่ ๆ”

เจ้าคนตัวใหญ่ที่สุดกระซิบข้างหูมาเรียอย่างหื่นกระหาย มาเรียกลัวจนแทบอยากจะกลั้นตายเสียเดี๋ยวนั้น

“ไม่! อย่า! ปล่อยฉันนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!”

..............................................จบตอน ....................................

โอยยยยยย มาเรีย!

หนีจากเทพบุตรสุดหื่น

มาเจอโจรบ้ากาม!!! ทำไมเธอน่าสงสารรรร แบบนี้

T^T

.........................................................................................................

อะแฮ่ม!!!!

"กระดังงา" ขอแจ้งข่าวนะจ๊ะ

อีโรติกจัดหนัก จัดเต็ม ทั้งภาพ ทั้งเสียงงงงงงงงงง ครบ!!!

ขอนำเสนอโปรโมชั่นใหม่นะคะ

1) อ่านฟรีแบบฟินๆ หลังอัพเดท 1-24 ชม. เพื่อไม่ให้พลาดอ่านฟรีกดไลน์ กดแชร์ เก็บเข้าชั้นหนังสือ นะคะ

2) ไรท์ จะติดเหรียญเพียง 300 เหรียญ!!! สำหรับคนที่พลาดตอนอ่านฟรี จะได้ตามเก็บอ่านกันได้ทุกตอนนะจ๊ะ

// ขอบพระคุณคนอ่านทุกๆ ท่าน ที่ติดตามกันจ้า \\

>;;<