ตัวอย่างนิยาย

“ข้าผิดหวังมาในตัวเจ้าจริงๆ ไม่คิดเลยว่าสตรีที่อดีตมีจิตใจงดงามและมีตำแหน่งเป็นถึงองค์หญิงใหญ่แห่งแคว้นเว่ยจะมีจิตใจต่ำช้า กล้าทำเรื่องเลวร้ายได้ถึงเพียงนี้”ความโมโหทำให้เฟยหลงฮ่องเต้ต่อว่านางด้วยถ้อยคำอันรุนแรง

“หึ ก็เป็นพระองค์เองไม่ใช่หรือเพคะ ที่เคยรับปากกับหม่อมฉัน ไม่ว่าหม่อมฉันจะมีเป็นหญิงชั่วช้า อิจฉาริษยาเพียงใด

สองมือของพระองค์ก็จะไม่มีวันทำร้ายหม่อมฉัน”เป็นนางเองที่ชั่งจดจำคำพูดของเขาทุกอย่าง ทั้งคำว่ารักและสัญญาว่าจะปกป้อง แต่ดูเหมือนผู้ที่อยู่เหนือผู้คนทั้งแผ่นดินจะไม่เคยจดจำคำพูดของตน

“เจ้าเลยจะใช้คำพูดของข้าเป็นข้ออ้างในการทำความผิดอย่างนั้นเรอพี่ ข้าจะไม่โทษเจ้าเลยจริงๆหากคนที่เจ้าทำร้ายไม่ใช่สนมที่มีจิตใจดีงามอย่างฟางลี่เฟยและนางก็กำลังตั้งครรภ์เลือดเนื้อเชื้อไขของข้า”

“ไม่ใช่หรอกเพคะ นางไม่ใช่เพียงสตรีที่มีจิตใจดี แต่นางเป็นสตรีที่พระองค์ทรงมอบพระทัยให้ต่างหาก”

เว่ยเย่วซิน องค์หญิงใหญ่จากแคว้นเว่ยเป็นองค์หญิงที่เกิดจากฮองเฮาเป็นโปรดปรานของฮองเต้เว่ยพระบิดา เป็นหญิงจิตใจอ่อนโยน อ่อนนอกแต่แข็งใน ตลอดชีวิตเคยได้รับแต่ความรัก และมองความรักของพระบิดาและพระมารดาเป็นแบบอย่าง ฮองเต้เว่ยที่มีพระสนมในรัชกาลนับพัน แต่ดวงใจของพระองค์กลับมอบให้แก่ฮองเฮาเท่านั้น

จ้าวเฟยหลง องค์รัชทายาทแห่งแค้วนจ้าว ชายผู้สูงศักดิ์ ปลอมตัวเป็นสายลับของแค้วนจนถูกทำร้ายบาดเจ็บสาหัส ได้หญิงงามผู้หนึ่งช่วยเหลือเอาไว้ ภายหลังสืบจนรู้ว่านางคือองค์หญิงแห่งแคว้นจ้าวจึงส่งราชทูตออกไปพร้อมสัญญาสงบศึกร้อยปีแลกกับพระราชทานสมรสกับองค์หญิงใหญ่แห่งแคว้นเจ้าให้เป็นพระชายาเอกแห่งองค์ไทจื่อ

ฟางลี่เฟย บุตรีคนโตของเสนาบดีฝ่ายขวาตระกูลฟาง ถูกส่งตัวเข้ามาเป็นสนมเพื่อเป็นฐานอำนาจของบิดา ความรักมั่นคงที่ฮ่องเต้มีให้กับฮองเฮาอย่างนั้นหรือ นางไม่เชื่อ ความสวยและมารยาหญิงต่างหากที่จะครอบครองพระทัยและส่งเสริมให้นางไปอยู่ยังจุดสูงสุดได้

เฟยเทียน พระอนุชาของจ้าวเฟยหลง แต่เกิดกับฮองเฮาแม้ไม่ได้รับความโปรดปรานจากพระบิดาเท่าใดนัก แต่เขาก็รักและเทิดทูนพี่ชาย พร้อมจะอยู่เคียงข้างและต่อสู้ร่วมกัน คงมีเพียงเรื่องหัวใจเท่านั้นที่ดันไปตกหลุมรักพระชายาเอกของพี่ชายเพียงแค่พบเจอกันครั้งแรก แม้ความรักจะไม่มีทางสมหวังแต่เขาก็พร้อมจะช่วยเหลือนางผู้เป็นดวงใจ